Πολλά τα θέματα περί πνευματικών δικαιωμάτων και άλλων που παράγονται από αυτήν την δαιδαλώδη έννοια. Το TaR, ευαίσθητο σε θέματα πνευματικής ιδιοκτησίας, θα δημοσιεύει ότι υποπίπτει στην αντίληψή του, θεωρώντας πως με αυτό τον τρόπο συμβάλει στην κατανόηση των θεμάτων.

Το 1% επιστρέφει στους δημιουργούς

ΑΠΟΛΥΤΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΗΣ ΑΕΠΙ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΟΠΙ

ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ

ΑΝΩΤΑΤΟ ΕΙΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

(Σε συνέχεια της νικηφόρας απόφασης της Πλήρους Ολομελείας του Αρείου Πάγου)

Ολοκληρώθηκε θριαμβευτικά η δικαστική διαμάχη της ΑΕΠΙ κατά του ΟΠΙ ( κρατικός Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας) σχετικά με το θέμα της εισφοράς του 1%.

Το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο αποφάσισε αμετάκλητα ότι η διάταξη που υποχρέωνε τόσο την ΑΕΠΙ όσο και τους πνευματικούς δημιουργούς – μέλη της να καταβάλλουν την εισφορά του 1% είναι αντισυνταγματική και επομένως απολύτως άκυρη.

Μάλιστα προχώρησε στην πλήρη επικύρωση της αντίστοιχης απόφασης της Ολομελείας του Αρείου Πάγου, η οποία είχε επίσης δικαιώσει την ΑΕΠΙ και κατά της οποίας προσέφυγε ο ΟΠΙ ενώπιον του ΑΕΔ.

Η απόφαση αυτή ήλθε μετά από μία σκληρή δικαστική αντιδικία μεταξύ της ΑΕΠΙ και του ΟΠΙ, η οποία διήρκεσε οκτώ περίπου χρόνια. Θυμίζουμε ότι στον ΟΠΙ, σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 69 παρ. 2 ν. 2121/93, δόθηκε το δικαίωμα να λαμβάνει ως φόρο υπέρ του, ποσοστό 1% επί των ποσών των πνευματικών δικαιωμάτων που κάθε χρόνο η ΑΕΠΙ εισπράττει για λογαριασμό των μελών της. Την νομιμότητα της διάταξης αυτής αμφισβήτησε από την πρώτη στιγμή η ΑΕΠΙ με το βασικό επιχείρημα ότι η επιβάρυνση των πνευματικών δημιουργών με έναν ακόμη φόρο και η αντίστοιχη μείωση των εσόδων τους από πνευματικά δικαιώματα κατά 1% ήταν νομικά και συνταγματικά ανεπίτρεπτη.

Παρ’ όλα αυτά ο ΟΠΙ αρνήθηκε κάθε συνομιλία στο συγκεκριμένο θέμα και τηρώντας αδιάλλακτη στάση υπέβαλε κατά της ΑΕΠΙ αγωγή ζητώντας να υποχρεωθεί δικαστικά η ΑΕΠΙ στην καταβολή του παραπάνω φόρου εφ’ όλων της των εσόδων, δηλαδή και σε αυτά που διανέμονται στα μέλη της.

Με τον τρόπο αυτό άνοιξε μία σκληρή δικαστική διένεξη, η οποία διήρκεσε για περισσότερο από επτά έτη. Τόσο το Πρωτοδικείο όσο και το Εφετείο Αθηνών δικαίωσαν τον ΟΠΙ και υποχρέωσαν την ΑΕΠΙ να καταβάλει άμεσα το σύνολο των απαιτήσεων που ο ΟΠΙ διεκδικούσε.

Όμως, ο Άρειος Πάγος είχε εντελώς διαφορετική άποψη και με απόφαση της Πλήρους Ολομέλειας του δικαίωσε την ΑΕΠΙ ακυρώνοντας όλες τις προηγούμενες αποφάσεις που είχαν εκδοθεί υπέρ του ΟΠΙ. Επισημαίνουμε ότι η Πλήρης Ολομέλεια συγκαλείται σπάνια και μόνον στις υποθέσεις εκείνες που τίθενται ζητήματα γενικότερου δημοσίου ή πολιτειακού ενδιαφέροντος, οι δε αποφάσεις της ουσιαστικά ισοδυναμούν σε ισχύ με νόμο. Η δίκη διεξήχθη στις 11 Μαΐου 2006 και η ΑΕΠΙ εκπροσωπήθηκε από τον Νομικό της Σύμβουλο κ. Θεόδωρο Ασπρογέρακα – Γρίβα και επίσης τον Δικηγόρο και Καθηγητή Πανεπιστημίου κ. Αριστοτέλη Χαραλαμπάκη.

Τελικά τον Ιούνιο του 2006 εκδόθηκε η απόφαση, η οποία δικαίωσε πλήρως την ΑΕΠΙ. Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου έκρινε από την μία πλευρά ότι η καταβολή του 1% για το διάστημα μέχρι και το 2000 ήταν εντελώς αντισυνταγματική καταργώντας εντελώς την σχετική οφειλή, από την άλλη δε πλευρά έκρινε ότι και από το 2000 και εντεύθεν η επιβάρυνση των πνευματικών δημιουργών – μελών της ΑΕΠΙ με τον εν λόγω φόρο ήταν επίσης παράνομη και ως εκ τούτου ανεφάρμοστη. Για τον λόγο αυτό ο Άρειος Πάγος ακύρωσε καθ’ ολοκληρίαν τις αντίθετες δικαστικές αποφάσεις που είχε μέχρι τότε εκδώσει υπέρ του ο ΟΠΙ και υποχρέωσε αυτόν να επιστρέψει στην ΑΕΠΙ το σύνολο των χρημάτων που είχε μέχρι την στιγμή εκείνη εισπράξει και τα οποία ήταν περίπου ένα εκατομμύριο (1.000.000) ευρώ. Το ποσό αυτό ήδη εκκρεμεί προς είσπραξη από τον ΟΠΙ.

Κατά της αποφάσεως αυτής ο ΟΠΙ προσέφυγε ενώπιον του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου ζητώντας την ολική ακύρωση και ανατροπή της αποφάσεως της Ολομελείας του Αρείου Πάγου. Το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο συγκαλείται σπανιότατα και μόνον όταν πρέπει να επιλυθούν ειδικά ζητήματα γενικότερου πολιτειακού, κρατικού και δημοσίου ενδιαφέροντος. Στην σύνθεσή του συμμετέχουν οι Πρόεδροι όλων των Ανωτάτων Δικαστηρίων της χώρας (Αρείου Πάγου, Συμβουλίου της Επικρατείας και Ελεγκτικού Συνεδρίου), οι αρχαιότεροι αντιπρόεδροι αυτών, καθηγητές πανεπιστημίου κλπ. Στην δίκη επίσης συμμετέχουν ως διάδικοι οι Υπουργοί Δικαιοσύνης, Πολιτισμού, Οικονομικών και Εσωτερικών για να εκφράσουν τις απόψεις του Δημοσίου. Όπως ήταν φυσικό, η δίκη αυτή τράβηξε αμέσως τόσο το ενδιαφέρον του νομικού κόσμου όσο και του Τύπου, ιδίως λόγω της σοβαρότητας, αλλά και του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου που συγκλήθηκε ειδικά για αυτήν την υπόθεση.

Η δίκη διεξήχθη την 7^η Μαρτίου 2007 και η ΑΕΠΙ εκπροσωπήθηκε εκ νέου από τον Νομικό της Σύμβουλο κ. Θεόδωρο Ασπρογέρακα – Γρίβα και τον Καθηγητή Πανεπιστημίου κ. Αριστοτέλη Χαραλαμπάκη.

Τελικά τον Ιούνιο του 2007 εκδόθηκε η απόφαση του ΑΕΔ, η οποία δικαίωσε πλήρως την ΑΕΠΙ. Το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο απέρριψε καθ’ ολοκληρίαν την προσφυγή του ΟΠΙ, τούτο δε παρά το γεγονός ότι όλοι οι πολιτειακοί παράγοντες που συμμετείχαν στην δίκη ως διάδικοι (Υπουργοί κλπ) τάχθηκαν υπέρ του.

Έτσι επικυρώθηκε οριστικά και αμετάκλητα η απόφαση της Ολομίλειας του Αρείου Πάγου που έκρινε από την μία πλευρά ότι η καταβολή του 1% για το διάστημα μέχρι και το 2000 ήταν εντελώς αντισυνταγματική καταργώντας εντελώς την σχετική οφειλή, από την άλλη δε πλευρά έκρινε ότι και από το 2000 και εντεύθεν η επιβάρυνση των πνευματικών δημιουργών – μελών της ΑΕΠΙ με τον εν λόγω φόρο ήταν επίσης παράνομη και ως εκ τούτου ανεφάρμοστη.

Η απόφαση αυτή είναι πραγματικά θριαμβευτική: Όχι μόνον εκδόθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας, αλλά επιπλέον επειδή εκδόθηκε με συντριπτική πλειοψηφία υπέρ της ΑΕΠΙ απορρίπτοντας την προσφυγή του ΟΠΙ, αλλά και του Ελληνικού Δημοσίου που ετάχθη στην δίκη αυτή υπέρ του ΟΠΙ. Έτσι, η πρωτοφανής αυτή διάταξη που ίσχυε υπέρ του ΟΠΙ κηρύχθηκε με την απόφαση του ΑΕΔ οριστικά αντισυνταγματική και τελικά ο ΟΠΙ υποχρεώθηκε αμετάκλητα πλέον όχι μόνον να επιστρέψει το σύνολο των χρημάτων που είχε μέχρι σήμερα λάβει, αλλά και να απόσχει στο μέλλον από διεκδικήσεις από τους πνευματικούς δημιουργούς.

Είναι προφανές ότι η δικαστική αυτή επιτυχία δικαιώνει πρώτιστα τους πνευματικούς δημιουργούς. Τους απαλλάσσει οριστικά από μία άδικη, δυσβάσταχτη και αδικαιολόγητη τόσο νομικά όσο και ηθικά εισφορά προς τον ΟΠΙ.

Η επιτυχία όμως αυτή δικαιώνει και την ΑΕΠΙ, η οποία για όλο αυτό το διάστημα έδειξε ακλόνητη εμπιστοσύνη στα νομικά της επιχειρήματα και στην Ελληνική Δικαιοσύνη, παρά τις αντιξοότητες, τις αντίθετες αποφάσεις και τις δικαστικές ήττες που υπέστη μέχρι την τελική θριαμβευτική της δικαίωση.

…Και η ΑΕΠΙ δικαιούται να απολαμβάνει όχι μόνον την δικαστική δικαίωση, αλλά –κυρίως- την ηθική δικαίωση ότι για μία ακόμη φορά προάσπισε τα συμφέροντα των εντολέων της πνευματικών δημιουργών –με επιμονή, ζήλο και επιτυχία.-