Κυκλοφόρησε το 15ο τεύχος του μουσικολογικού περιοδικού Πολυφωνία, το οποίο εκδίδεται δύο φορές το χρόνο (άνοιξη και φθινόπωρο). Η ύλη του παρόντος τεύχους καλύπτει ένα ευρύ φάσμα μουσικολογικών και εθνομουσικολογικών θεμάτων, μέσα από επιστημονικά άρθρα και κείμενα μουσικολόγων της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού. Η μουσικοθεραπεία αποτελεί έναν σχετικά νέο κλάδο της θεραπευτικής, για τον οποίο η ελληνική βιβλιογραφία είναι ακόμα πενιχρή.
Ο Απόστολος Κώστιος, στο πρώτο μέρος του εκτενούς άρθρου του, πραγματοποιεί μια πρώτη προσέγγιση του πολυδιάστατου αυτού θέματος, κάνοντας την απαραίτητη ιστορική αναδρομή, αλλά και θέτοντας τους βασικούς προβληματισμούς που απασχολούν τον ενασχολούμενο με τον κλάδο αυτό επιστήμονα. Οι θεραπευτικές ιδιότητες της μουσικής έχουν, σε ένα σημαντικό βαθμό, βαθύτερες κοινωνικές και ιδεολογικές συνιστώσες και βρίσκονται σε άμεση συνάφεια με το εκάστοτε πολιτισμικό περιβάλλον. Την πρωταρχική ιδιότητα της μουσικής, ως πολιτισμικού αντικειμένου, και τις συνθήκες υπό τις οποίες αυτή διακινείται στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες εξετάζει το πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Νίκου Μπουμπάρη. Στο πλαίσιο αυτό και υπό το ερευνητικό πρίσμα των κοινωνικών επιστημών, όπου προκρίνεται η πτυχή της μουσικής ως εμπορεύματος, ο συγγραφέας προτείνει το σχήμα «διαβίβαση – διασύνδεση – διάβαση» προκειμένου να μελετήσει το σύνθετο πλέγμα, στο οποίο η μουσική παράγεται, κυκλοφορεί και εντάσσεται στην καθημερινότητά μας. Ακολούθως, στο όγδοο τμήμα της εκτενούς επισκόπησης της θεωρητικής εξέλιξης των μορφών σονάτας από τον 18ο έως τον 20ό αιώνα, ο Ιωάννης Φούλιας αναφέρεται σε ορισμένους από τους επιφανέστερους θεωρητικούς του όψιμου 20ού αιώνα, αναλύοντας με κριτικό βλέμμα τις βασικές τους συμβολές στη μελέτη της μορφής σονάτας. Η ενότητα των άρθρων ολοκληρώνεται με το δεύτερο μέρος της μελέτης του φινλανδού μουσικολόγου Risto Pekka Pennanen περί της οργανολογικής εξέλιξης και της εκτελεστικής πρακτικής του ελληνικού μπουζουκιού. Στο παρόν τεύχος, ο συγγραφέας εστιάζει το ερευνητικό του ενδιαφέρον στα εναλλακτικά κουρδίσματα και στις σχηματοποιημένες δομές δακτυλοχρησίας που εφαρμόζονται στο τρίχορδο και στο τετράχορδο μπουζούκι.
Στην επόμενη ενότητα, ο Δημήτρης Σαρρής πραγματοποιεί μια παρουσίαση του Μουσείου Αυτοσχέδιων Μουσικών Οργάνων που δημιουργήθηκε τον Μάιο του 2009 στην Πρώτη Σερρών και αποτελεί ένα πρωτότυπο, για τα ελληνικά δεδομένα, εγχείρημα στον τομέα αυτό. Ο συγγραφέας, αφού εξετάσει τους κύριους άξονες της φιλοσοφίας του μουσείου και το θεωρητικό υπόβαθρο της δημιουργίας του, θέτει ορισμένα ζητήματα που απασχολούν τη σύγχρονη μουσειολογία.
Ακολούθως, ο Μηνάς Αλεξιάδης, στο πλαίσιο μιας ανακοίνωσης που είχε πραγματοποιήσει στην ημερίδα με τίτλο «Μουσική και Πολιτική» (Τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, σε συνεργασία με το Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα, 26 Νοεμβρίου 2007), αναφέρεται στο γνωστό και πολυσυζητημένο ζήτημα της λεγόμενης «απαγορευμένης μουσικής» κατά τις δεκαετίες του 1930 και του 1940 στη γερμανόφωνη κεντροευρωπαϊκή επικράτεια.
Αφορμή για το ακόλουθο σχόλιο του Χρήστου Κολοβού αποτέλεσε το άρθρο της Αγγελικής Σκανδάλη με τίτλο «Η διδασκαλία της μονωδίας στο Ωδείο Αθηνών και το Ελληνικό Μελόδραμα, 1900-1939» που δημοσιεύτηκε στο προηγούμενο τεύχος της Πολυφωνίας. Συγκεκριμένα, ο Κολοβός πραγματοποιεί μια λεπτομερέστερη αναφορά στη λυρική τραγουδίστρια Λούλα Μαύτα-Καλογερά (1900-1994), παραθέτοντας αναλυτικές βιογραφικές πληροφορίες, αντλημένες κυρίως από το προσωπικό του αρχείο.
Η ύλη του παρόντος τεύχους ολοκληρώνεται με το τέταρτο μέρος της δημοσίευσης μεταφρασμένου αποσπάσματος της διατριβής του Guillaume André Villoteau De l’état actuel de l’art musical en Égypte, ou relation historique et descriptive des recherches et observations faites sur la musique en ce pays [Περί της σημερινής κατάστασης της μουσικής τέχνης στην Αίγυπτο, ή ιστορική και περιγραφική αναφορά των ερευνών και παρατηρήσεων που έγιναν περί της μουσικής αυτής της χώρας] (1826). Η Καίτη Ρωμανού και η Αναστασία Κακάρογλου μεταφράζουν και επιμελούνται τα άρθρα 6 και 7 από το 4ο κεφάλαιο του 2ου μέρους, που φέρει τον τίτλο «De la musique grecque moderne» [«Περί της σύγχρονης ελληνικής μουσικής»].
Περισσότερες πληροφορίες για τα περιεχόμενα και τους συντελεστές του παρόντος τεύχους είναι διαθέσιμες στον ανανεωμένο ιστοχώρο της Πολυφωνίας,
Σημεία πώλησης:
Αθήνα - Κέντρο
Βιβλιοπωλείο «Πολιτεία» (Ασκληπιού 1-3 & Ακαδημίας),
Βιβλιοπωλείο «Πρωτοπορία» (Γραβιάς 3-5),
Βιβλιοπωλείο «Ιανός» (Σταδίου 24),
Βιβλιοπωλείο «Εστία» (Σόλωνος 60),
Βιβλιοπωλείο «Ναυτίλος» (Χαριλάου Τρικούπη 28),
Μουσικός και Εκδοτικός Οίκος «Παπαγρηγορίου Νάκας» (Πανεπιστημίου 39),
Μουσικός Οίκος «Φίλιππος Νάκας» (Ναυαρίνου 13 & Μαυρομιχάλη),
Μουσικός και Εκδοτικός Οίκος «Γαϊτάνου» (Στοά Αρσακείου 10),
Βιβλιοπωλείο «Νεκτάριος Παναγόπουλος» (Χαβρίου 3).
Θεσσαλονίκη
Μουσικός Οίκος «Ντο Ρε Μι» (Αγ. Θεοδώρας 8),
Εκδόσεις Παναγιώτη Σ. Πουρναρά (Καστριτσίου 12),
Εκδοτικός Οίκος Βασ. Ρηγόπουλου (Καρόλου Ντηλ 4).
Κεντρική Διάθεση – Τηλεφωνικές παραγγελίες:
Εκδόσεις – Παλαιοβιβλιοπωλείο «Κουλτούρα»
Μαντζάρου 4 & Σόλωνος 54 (τηλ. 210 3636281 – 210 3634174)
Η Συντακτική Επιτροπή του περιοδικού Πολυφωνία