[κυκλοφορίες - βιβλία]
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
TOY ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΟΥΡΟΥΠΟΥ
Δεν γνωρίζω αν, ακόμη και στη διεθνή βιβλιογραφία, υπάρχει προηγούμενο μιας τέτοιας μεθοδικής ανάλυσης των λειτουργιών της μουσικής στον κινηματογράφο. Αυτό ήδη δείχνει πόσο δύσκολο είναι ένα τέτοιο εγχείρημα, αλλά και πόσο μεγάλο το κενό που θέλει να καλύψει.
Τα «πρέπει» στην τέχνη - το ξέρουν καλά όσοι ασχολούνται με τη μουσική ανάλυση, για παράδειγμα έχουν πάντοτε συμβατικό χαρακτήρα. Οι ίδιοι «κανόνες», οι ίδιες «συνταγές» που χαρακτηρίζουν ένα αριστούργημα, ουδέποτε ήρκεσαν για τη δημιουργία ενός νέου. Ή, για να το πούμε και διαφορετικά, ουδέποτε ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής, οσοδήποτε καλά προγραμματισμένος, θα κατασκευάσει ένα αληθινό αριστούργημα. Ίσως, απλώς και μόνον, επειδή η έννοια του αριστουργήματος είναι συνυφασμένη με την έννοια της αυθεντικότητας, άρα με την έννοια του καινούργιου, του απρόβλεπτου, του μοναδικού.
Αυτό, όμως, καθόλου δεν σημαίνει ότι η αναλυτική διαδικασία προσέγγισης είναι άχρηστη για την τέχνη. Αντίθετα, βοηθάει στην καλύτερη δυνατή κατανόηση του φαινομένου, απαραίτητη όχι μόνο για τους επαγγελματίες καλλιτέχνες, αλλά και για το κοινό.
Εδώ βρίσκεται και η μεγάλη αξία του βιβλίου του Κώστα Μυλωνά. Είναι, συγχρόνως, χρήσιμο και γοητευτικό. Χρήσιμο για όλους, επειδή μας δείχνει με σαφήνεια και απλότητα τη λειτουργία της μουσικής στον κινηματογράφο, από τα πρώτα του βήματα έως τις μέρες μας. Γοητευτικό, γιατί με συγκεκριμένα παραδείγματα από τη φιλολογία της 7ης τέχνης μάς βοηθάει να ξαναδούμε (καινα ξανακούσουμε) αγαπημένες σκηνές που έχουν σημαδέψει την ευαισθησία μας.
Είναι βιβλίο με άποψη. Δεν διστάζει να δείξει το καλό, το κακό, το ιδιοφυές και το αποτυχημένο. Είναι πειστικό, γιατί είναι ειλικρινές, βιωματικό, και έτσι σε παρασύρει στη δική του λογική. Είναι πλούσιο, γιατί περιλαμβάνει όλες τις δυνατές χρήσεις της μουσικής, από τις συνοδευτικές έως τις πλέον πρωταγωνιστικές, και τις εικονογραφεί με παραδείγματα από ολόκληρη την ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου. Είναι, τέλος, λειτουργικό, όχι μόνο λόγω της μεθοδικής διαίρεσης σε αυτόνομα κεφάλαια, αλλά και λόγω των πλούσιων βιβλιογραφικών παραπομών.
Βιβλία, που καλύπτουν ένα κενό, συνήθως μας δημιουργούν -μας θυμίζουν, καλύτερα - ένα άλλο. Πότε να περιμένουμε το βιβλίο για τη μουσική στον ελληνικό κινηματογράφο;
ΔΕΙΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΜΥΛΩΝΑ ΕΔΩ :
http://www.kostasmilonas.gr/books.html