1982-2012: ΤΑ ΤΡΙΑΚΟΣΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΤΟΥ TaR (των Ν. Μαυρουδή & Κ. Γρηγορέα)

1. ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ TAR

Το TaR πρωτοεκδόθηκε ως έντυπο τριμηνιαίο περιοδικό, το 1982.
Επιστρέφοντας από την επτάχρονη παραμονή μου στην Ιταλία, ξεκίνησα την έκδοσή του για να γίνει (αρχικά) «τόπος συνάντησης» των ελλήνων κιθαριστών, την εποχή της ακμής (αγοράς και ζήτησης) της κλασικής κιθάρας στη χώρα μας.
Πάντα με εθελοντές συνεργάτες, το TaR άντεξε έως το 1987 τις εκδόσεις δεκατριών τευχών, που θεωρήθηκαν ιδιαιτέρως ξεχωριστά για το μουσικολογικό τους περιεχόμενο, καθώς και την άρτια αισθητική τής σελιδοποίησης. Μαζί με εκδόσεις παρτιτουρών, αφισών, αλλά και διοργανώσεις σεμιναρίων και ρεσιτάλ ελλήνων και ξένων κιθαριστών, το TaR έγινε σημείο αναφοράς τών κιθαριστών.

Από το 2006, μεταβάλλεται σε διαδικτυακός τόπος ( www.tar.gr ) και ανοίγει τα θέματα και την ύλη του σε μουσικολογική εμβέλεια, συνεχίζοντας τις παράλληλες δράσεις του. Παράλληλα ενεργοποιείται και το διαδικτυακό του ραδιόφωνο (http://www.tar-radio.com/) με σκοπο την υποστήριξη με ήχο των θεμάτων του περιοδικού, αλλά και την αυτοτελή του παρουσία ως ένα εναλλακτικό ραδιόφωνο που εστιάζει στην έντεχνη μουσική δημιουργία.
Τώρα πλέον, μαζί με τον Κώστα Γρηγορέα (άξιο σύντροφο-στυλοβάτη στη δύσκολη τεχνική και θεματολογική του υποστήριξη) καταφέραμε να φτάσουμε στο σημείο να αισθανθούμε την ανάγκη …γενεθλίων! Να γιορτάζουμε τα τριάντα χρόνια από την ίδρυσή του! Δεν είναι –πιστέψτε με-μικρό χρονικό κομμάτι. Το γνωρίζουν όλοι όσοι δούλεψαν ανιδιοτελώς και γνώρισαν από κοντά την αγωνία και τις διαδικασίες της υλοποίησης στο χαοτικό διαδίκτυο.
Ένα περιοδικό τέχνης στο internet θα πρέπει να τηρεί κάποιες πάγιες συνήθειες του μηχανισμού. Εμείς καταφέραμε να κρατήσουμε την αισθητική που θεωρούμε καλύτερη και λειτουργικότερη.
Γιορτάζοντας τα 30 χρόνια TaR, θα έχουμε την ευκαιρία να ευχαριστήσουμε τον κόσμο που μας διαβάζει και μας κάνει παρέα στα άρθρα, τις έρευνες, τις συνεντεύξεις και ό,τι άλλο αναρτάται στις διαδικτυακές σελίδες του. Να ευχαριστήσουμε τους συνεργάτες μας που ένιωσαν το περιοδικό, προσωπικό τους χώρο.
Τα 30 χρόνια TaR ας είναι μια συμβολική γενέθλια αφορμή για να πάρουμε δυνάμεις και να προχωρήσουμε στο δύσκολο μέλλον, να παλέψουμε με τους καιρούς που δυσκολεύουν κάθε πρωτοβουλία που έχει ως θέμα τις Τέχνες, τα γράμματα και τις σοβαρές μουσικές δράσεις.
Τα 30 χρόνια TaR ζητάνε τη συμπαράστασή σας.

Νότης Μαυρουδής
Δεκέμβριος 2012

2. ΓΙΑ ΤΑ ΤΡΙΑΚΟΣΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΤΟΥ TaR

Φτάσαμε αισίως «…να γιορτάζουμε τα τριάντα χρόνια από την ίδρυση του TaR (1982-2012).  Δεν είναι –πιστέψτε με-μικρό χρονικό κομμάτι…», όπως αναφέρει μεταξύ άλλων ο Νότης Μαυρουδής κάνοντας τον απολογισμό αυτής της πολύχρονης (και δυστυχώς όχι αδιάλειπτης) προσπάθειας του, δηλαδή  της έκδοσης του εντύπου και μετέπειτα διαδικτυακού περιοδικού μας, που είχε και επιμένει να έχει τη φιλοδοξία να ασχολείται με ό,τι σημαντικό υποπίπτει στην αντίληψη μας από το χώρο της Έντεχνης Μουσικής φιλολογίας, αλλά και με οτιδήποτε αληθινό και αυθεντικό μουσικό έργο παράγεται ή παρουσιάζεται.
Προσωπικά, δεν μπορώ να πω πολλά για την έντυπη περίοδο του TaR. Η μη συνεχής παρουσία μου στα πάτρια εδάφη εκείνα τα χρόνια της δεκαετίας του ’80 μου στέρησαν τη δυνατότητα να έχω πλούσια συμμετοχή σε κάτι που πραγματικά ζήλευα. Βλέπετε, τότε δεν υπήρχε το διαδίκτυο που πλέον γεφυρώνει τις αποστάσεις. Έχουμε λοιπόν να θυμηθούμε μόνο κάτι δικές μου παρεμβάσεις στην ιλαροτραγωδία που παίχτηκε γύρω από την αναγνώριση από το Υπουργείο Πολιτισμού της ('παράνομης' έως τότε!) κλασικής κιθάρα, μια συνέντευξη του Julian Bream, μια επίσκεψη στο χώρο του μεγάλου κατασκευαστή κιθάρας José Ramirez, ένα άρθρο για την Τεχνική Alexander και τη σωστή θέση του σώματος, ίσως και 2-3 άλλα πράγματα.
Η έκδοση από το Νότη το 2005 της (μνημειακής για το χώρο της κλασικής κιθάρας) δισκογραφικής συλλογής "MASTER CLASS" Μισός αιώνας Έλληνες κιθαριστές έφερε κοντά τους σημαντικότερους έλληνες κιθαριστές. Ήταν αυτή η ‘εικόνα’ που μου έδωσε την ιδέα να προτείνω στο Νότη τη μετατροπή του ανενεργού εντύπου TaR σε διαδικτυακό. Κάτι που τελικά έγινε και αποτελεί πραγματικότητα για 6 ήδη χρόνια . “Με αφορμή την κιθάρα” και με κιθαροκεντρική λογική  στην αρχή, ένα γενικής θεματολογίας μουσικό διαδικτυακό περιοδικό κατόπιν. Μια μετεξέλιξη που ήρθε φυσιολογικά, μιας και η επιθυμητή οικουμενική αποδοχή από όλους ανεξαιρέτως τους κιθαριστές δεν έγινε δυνατή, για λόγους δίκαιους ή άδικους-ανάλογα με την πλευρά που βλέπει κανείς τα πράγματα. Ο βασικός καταλύτης αυτής της μετεξέλιξης υπήρξε η χειμαρρώδης είσοδος στο TaR της Έφης Αγραφιώτη, η οποία με τις ιδέες και την αρθρογραφία της έλυσε τα υπαρξιακά προβλήματα του διαδικτυακού μας περιοδικού και το οδήγησε στη σημερινή μορφή του.

Δεν είμαι εγώ αυτός που μπορώ να εκφράσω άποψη για την ποιότητα του TaR. Όμως ως διαχειριστής (κάτι σαν αρχισυντάκτης δηλαδή), μπορώ να κάνω ένα μικρό απολογισμό ώστε να δώσω το στίγμα στους (εντυπωσιακά πολλούς και πιστούς) αναγνώστες μας για το πώς φτάσαμε έως εδώ, αλλά και πώς σκοπεύουμε να συνεχίσουμε.
«Το TaR λειτουργεί ως μη κερδοσκοπική μουσική διαδικτυακή κοινότητα που βασίζεται αποκλειστικά στην εθελοντική εργασία των συνεργατών» αναφέρεται στο πρωτοσέλιδό μας. Αυτό όμως δεν υπονοεί πως είμαστε μια ομάδα ιεραποστόλων της Τέχνης, με λυμένο το οικονομικό μας πρόβλημα και που έχουμε το TaR για χόμπι. Είμαστε όλοι επαγγελματίες, κυρίως στο χώρο του πολιτισμού, που μέσω του TaR εκφράζουμε τις απόψεις και τις ανησυχίες μας, με μοναδική ανταποδοτική αμοιβή την (εκάστοτε) προβολή των δραστηριοτήτων μας. Κάτι που, ρίχνοντας μια ματιά στα ονόματα των συνεργατών, θα παρατηρήσετε πως θα ήταν αυτονόητο να γίνεται από οποιοδήποτε μέσο του χώρου, είτε αυτοί θα προσέφεραν εργασία σε αυτό είτε όχι.
Όμως, η πρόθεση δεν ήταν να δημιουργηθεί μια εθελοντική και μόνο ομάδα. Το TaR σαφώς και θα επιθυμούσε να λειτουργεί παρέχοντας αμοιβή στους συνεργάτες. Η πνευματική εργασία είναι επάγγελμα και πρέπει να πληρώνεται.  Όμως η πραγματικότητα ήταν και είναι πολύ σκληρή στην Ελλάδα και η (έλα ρε αδερφέ…) πολιτιστική κρίση έχει ξεκινήσει πολύ πριν την (αμάν τί πάθαμε!) οικονομική.
Έγιναν κάποιες προσπάθειες στην αρχή για εύρεση χορηγών ή για την προσέλκυση (απολύτως σχετικών με το αντικείμενο μας) διαφημίσεων. Η αντίδραση ήταν εντυπωσιακά παγερή, βλέπετε εμείς ασχολούμαστε με έναν χώρο που δεν είναι mainstream, άρα δεν παρέχει άμεσα ανταλλάγματα σε χορηγούς και διαφημιζόμενους.
Η  επιλογή λοιπόν του εθελοντισμού ήταν μονόδρομος για τους συνεργάτες-αρθρογράφους. Και του παραδοσιακού ρεφενέ για τα έξοδα διαδικτυακής φιλοξενίας. Διαφορετικά, η αποτυχία μας θα ήταν αντίστοιχη με άλλων εξ ίσου σοβαρών και φιλόδοξων διαδικτυακών ελληνικών προσπαθειών, που είχαν ως αντικείμενο την έντεχνη μουσική ιστορία και δράση.
Για φανταστείτε όμως να είχε το TaR τη δυνατότητα να ‘πληρώνει’; Τότε θα μπορούσαν, για παράδειγμα, οι συνεργάτες να αντικαταστήσουν άλλες επαγγελματικές (και ίσως λιγότερο επιθυμητές) δραστηριότητες τους με εργασία για το TaR, με αποτέλεσμα μια πλουσιότερη ύλη, μια αμεσότερη κάλυψη πολιτιστικών γεγονότων. Θα μπορούσε να προσληφθεί ένας μεταφραστής για την λειτουργία του αγγλόφωνου TaR, το οποίο θα μας έφερνε σε επαφή με ένα παγκόσμιο αναγνωστικό κοινό! Θα μπορούσε να υπάρχει μια συνεχής τεχνική αναβάθμιση της ιστοσελίδας και να μην εξαρτάται αυτή από τις (πετυχημένες ή αποτυχημένες) πατέντες του υποφαινόμενου, μουσικού στο επάγγελμα, διαχειριστή της. Θα είχε τη δυνατότητα το TaR να διοργανώνει συναυλίες, διαλέξεις, εκθέσεις. Μετά το δίσκο "Ελληνες κιθαριστές ερμηνεύουν Έλληνες συνθέτες" να συνεχίσει και με άλλες δισκογραφικές παραγωγές...
...είναι τόσα πολλά που θα μπορούσαν να γίνουν.

Το διαδικτυακό TaR κοντολογίς ξεκίνησε επιδιώκοντας και περιμένοντας καλύτερες μέρες στο χώρο του πολιτισμού, αυτές δεν ήρθαν, εμείς εν τω μεταξύ συνηθίσαμε στην ιδέα του εθελοντισμού (κάτι που στην Ελλάδα για τις τέχνες τείνει να γίνει θεσμός-αλλοίμονο μας) και... συνεχίζουμε ακάθεκτοι! Για όσο τουλάχιστον αντέχουμε να ονοματίζουμε ‘ελεύθερο χρόνο’ την πνευματικά και σωματικά επίπονη προσπάθεια για ένα, κατά το δυνατόν, άρτιο αποτέλεσμα.
Ευχαριστίες σε όλους τους νυν και πρώην συνεργάτες, οι οποίοι έχουν χτίσει ένα τεράστιο σε όγκο και ενδιαφέρον αρχείο από θέματα, το οποίο φυσικά είναι πάντα διαθέσιμο προς αναζήτηση.
Εδώ μπορείτε να δείτε τους ‘εν ενεργεία’: http://tar.gr/content/content.php?category=21
κι εδώ μπορείτε να δείτε την αρθρογραφία τους: http://www.tar.gr/content/content.php?category=9
Εδώ επίσης μπορείτε να δείτε την αρθρογραφία των συνεργατών  που για διάφορους πρακτικούς λόγους δεν μπορούν να συμμετέχουν στην παρούσα καθημερινότητα του TaR: http://www.tar.gr/content/content.php?category=164
Τελειώνοντας, σας παραπέμπω στη σελίδα από όπου μπορείτε να διαβάσετε, ή και να κατεβάσετε, όλα τα τεύχη του έντυπου TaR (1982-86): http://www.tar.gr/content/content.php?category=131
Με τις θερμότερες ευχές μου για μια ΚΑΛΥΤΕΡΗ Νέα Χρονιά!

Κώστας Γρηγορέας
Δεκέμβριος 2012