AΓΓΕΛΙΚΗ ΚΑΘΑΡΙΟΥ - Το κάλλος ενός «άλλου» ήχου (Πορτρέτο & συνέντευξη)
(του Παναγιώτη Θεοδοσίου)
[Το κάλλος του ήχου]

κάντε κλικ στο εικονίδιο-μεγάφωνο, για να ακούτε την Αγγελική Καθαρίου, από το TaR-radio.com!

[Το κάλλος του ήχου]
AΓΓΕΛΙΚΗ ΚΑΘΑΡΙΟΥ
(Mezzo soprano)

Το κάλλος ενός «άλλου» ήχου
Ένα  πορτρέτο – Μία συνέντευξη.

Η Αγγελική Καθαρίου (Angelica Kathariou) γεννήθηκε στην Αθήνα. Μελέτησε πιάνο με τον Άρη Γαρουφαλή και στη συνέχεια με τη Ντόρα Μπακοπούλου, από την τάξη της οποίας πήρε δίπλωμα με άριστα παμψηφεί το 1993. Τραγούδι σπούδασε στο Ωδείο Athenaeum-Maria Callas (τάξη Μ.Κρίλοβιτς) απ’ όπου αποφοίτησε με  άριστα παμψηφεί και Βραβείο το 1993. Με υποτροφία του Ιδρύματος “Α.Σ.Ωνάσης” τελειοποίησε την τεχνική της Φωνής στην Ιταλία με τους Arrigo Pola, Ντίνο Εγκολφόπουλο, Dante Mazzola και Renata Scotto (Renata Scotto Opera Academy).
Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια όπερας και masterclasses με τους: Luigi Alva, Ileana Cotrubas, Κώστα Πασχάλη, Ζανέτ Πηλού, Alexandrina Miltcheva, Vera Rosza, Margaret Singer, Νίκο Ζαχαρίου, Roberto Negri, Jory Vinikour καθώς και masterclass ερμηνείας Lied στο Bayreuth της Γερμανίας.
Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών Master of Arts in Music (Contemporary Studies, University of York).

Το Teatro Ponchielli στην Cremona

Το 1997 έκανε το ντεμπούτο της ως Mrs. Quickly δίπλα στο Falstaff του Rolando Panerai στο Teatro Ponchielli της Cremona και ακολούθησαν μεταξύ άλλων τα έργα: Madama Butterfly (Suzuki), Rigoletto (Maddalena), Falstaff (Meg, σκηνοθ. Jonathan Miller), Carmen του Bizet (Carmen), L’Euridice του Peri (Euridice, Tragedia), Beggar’s Opera (Mrs. Peachum, σκηνοθ. John Cox), Mahagonny Songspiel (Bessie) και Happy End (La Dame en Gris) του Kurt Weill, Olivo e Pasquale του Donizetti (Camillo), Une éducation manquée του Chabrier (Hélène), Les larmes de couteau του Martinu (La mére), Trouble in Tahiti του Bernstein (Dinah), Thais (Myrtale), καθώς και το Requiem του Mozart, η 9^ηΣυμφωνία του Beethoven, η Phaedra του Britten, Il Tramonto του Respighi, El amor brujo του Manuel de Falla, Stabat Mater του Pergolesi, Συμφωνία Ν.1 του Γ.Χρήστου, Missa Harmoniae Verbi του Γ.Κουμεντάκη.
Η Αγγελική Καθαρίου έχει συνεργασθεί με τα λυρικά θέατρα της Βόρειας Ιταλίας, το Teatro Comunale της Ferrara, το Carnegie Hall της Νέας Υόρκης, την Concertgebouw του Άμστερνταμ, την Κρατική Όπερα του Ρήνου, την Εθνική Λυρική Σκηνή, Τhe Pharos Art Foundation (Λευκωσία, Κύπρος), Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, το Κρατικό Θέατρο του Στρασβούργου, το Konzerthaus του Freiburg, Μέγαρο Μουσικής της Μόσχας, Cité de la Musique (Paris), Lisner Auditorium (Washington DC), Fondation Royaumont, Culturgest Hall (Λισσαβόνα), York National Centre of Early Music, Ile-de-France Opéra et Ballet και με τα διεθνή Φεστιβάλ Αθηνών (Ωδείο Ηρώδου του Αττικού), Μασσαλίας, Βουδαπέστης, Roque d’Anthéron.

από παράσταση της Carmen του G.Bizet (ρόλος: Carmen) στη Γαλλία.

Ως σολίστ έχει συμπράξει με τις ορχήστρες: Καμεράτα, Mahler Chamber Orchestra, Orchestre Philarmonique de Strasbourg, Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, Συμφωνική Ορχήστρα της Ε.Ρ.Τ, Ορχήστρα των Χρωμάτων, Ορχήστρα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, I Pomeriggi Musicali, Orchestre de Picardie, Ορχήστρα Νέων της Μεσογείου, Louisiana Sinfonietta, Manhattan Philharmonic, Grupo de Musica Contemporanea de Lisboa, υπό τη διεύθυνση των αρχιμουσικών: Claudio Abbado, Daniele Agiman, Pedro Amaral, Θόδωρου Αντωνίου, Stewart Bedford, Βύρωνα Φιδετζή, Roland Hayrabedian, Jan Latham-Koenig, Μίλτου Λογιάδη, Αλέξανδρου Μυράτ, Michel Plasson, Tiziano Severini, Jerôme Pillement, Βλαδίμηρου Συμεωνίδη, Roberto Tolomelli, Alberto Zedda.
Οι ερμηνείες της περιλαμβάνουν μερικά από τα σημαντικότερα έργα του 20^ου αιώνα: Le Pierrot Lunaire του A.Schoenberg, Trois Poèmes de Stéphane Mallarmé του M.Ravel, Folk Songs και Sequenza III του L.Berio, T.S.Eliot Songs του Γ.Χρήστου, Three Songs from W.Shakespeare του I.Stravinsky, Ancient Voices of Children του G.Crumb, Requiem του Duruflé, Le Marteau sans Maître του P.Boulez, Invenzioni του Δ.Μητρόπουλου, Miss Donnithorne’s Maggot του Sir Peter Maxwell Davies, Stabat Mater του A.Pärt. Ακόμη, έχει ερμηνεύσει έργα των: Leo Brouwer, John Cage, Sofia Gubaidulina, Ιάννη Ξενάκη, Roberto Gerhard, Cristobal Halffter, David Blake, François-Bernard Mâche, Gerard Pesson, Salvatore Sciarrino. Έχει ερμηνεύσει πρωταγωνιστικούς ρόλους στην Όπερα των Σκιών του Νίκου Μαμαγκάκη και στη Λυσιστράτη του Μίκη Θεοδωράκη στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών καθώς και έργα Ελλήνων συνθετών.
Η δισκογραφική της παρουσία περιλαμβάνει τα 16 τραγούδια του Ν.Σκαλκώτα σε πρώτη παγκόσμια παρουσίαση για τη BIS (“…a rich creamy voice and superb Skalkottas interpreter…” BBC Music Magazine), τη Messe Es-dur  του Schubert (L’Ippocampo), το Μάγο Έρωτα  του M.de Falla (Naïve), έργα της Clotilde Rosa για την Ισπανική εταιρεία La Ma de Guido, τον Ερωτόκριτο και την Όπερα των Σκιών του Ν.Μαμαγκάκη (Ιδαία), τη Serenata του Γ.Τσουγιόπουλου (Μουσ.Εταιρεία Αθηνών), έργα των Μ.Αδάμη (Naxos), Ν.Αστρινίδη (Subways Music), Γ.Ιωαννίδη(Μουσ.Εταιρεία Αθηνών), Γ.Καζάσογλου (jmk) και Ντ.Κωνσταντινίδη (Magni Publ.) καθώς και τη μουσική του Alexandre Desplat για την ταινία των: K.Loach, S.Penn, Cl.Lelouch, A.Gitai “11'09"01 New York September 11” (Galatée Films / Studio Canal+).
Η Αγγελική Καθαρίου έχει βραβευθεί με το Premio Leoncavallo στο Locarno της Ελβετίας.

Η συνέντευξη:

1. Ποια ήταν η πρώτη σου επαφή με τη μουσική και ειδικότερα με το τραγούδι. Ήταν εμφανής από μικρή ηλικία η κλίση σου για την λυρική τέχνη;

 - Άρχισα να μελετάω πιάνο όταν ήμουν πέντε ετών περίπου…την αγάπη μου για το θέατρο και τη μουσική την οφείλω στη γιαγιά μου (από τη μεριά της μητέρας μου), η οποία χωρίς να έχει ιδιαίτερες μουσικές γνώσεις, άνοιξε την πόρτα της παιδικής μου φαντασίας σ’ ένα κόσμο μαγικό, γεμάτο ήχους και χρώματα, πηγαίνοντας με σε συναυλίες και θεατρικές παραστάσεις από πολύ μικρή ηλικία. Θυμάμαι πως κάθε μας «έξοδος» ήταν μια πραγματική γιορτή!
Το τραγούδι ήταν πάντοτε για μένα ο αμεσότερος τρόπος για να εκφράσω όλα όσα αισθανόμουν. Τραγουδούσα απολαμβάνοντας την ευχαρίστηση που αυτό μου δημιουργούσε χωρίς, φυσικά, να μου περάσει ποτέ από το μυαλό σε τι θα «χρησίμευε» η φωνή μου και που θα με οδηγούσε πολλά χρόνια αργότερα.

2. Από το βιογραφικό σου σημείωμα ξεχωρίζουν, ανάμεσα στα άλλα, οι εξαιρετικές σου σπουδές. Τι θα ξεχώριζες από την διδακτική αυτή εμπειρία (και εννοώ με αυτό οτιδήποτε άφησε βαθιά ίχνη επάνω στην τεχνική και τη ερμηνευτική σου στάση προετοιμάζοντας την μετέπειτα σταδιοδρομία σου, όπως πρόσωπα, τρόποι διδασκαλίας, προσωπικός μόχθος κ.λ.π.

Στην πορεία της μαθητείας μου στη Μουσική είχα την τύχη να μελετήσω με σημαντικούς δασκάλους των οποίων η γνώση, η καλλιτεχνική διαδρομή αλλά και η στάση απέναντι στην τέχνη τους, άσκησε βαθύτατη επιρροή στον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζω ένα μουσικό κείμενο και, σε αρκετές περιπτώσεις, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς μου.
Είναι πολύ δύσκολο να συνοψίσει κανείς μέσα σε λίγα μόνο λόγια αυτές τις «συναντήσεις με αξιοσημείωτους ανθρώπους» και να καταγράψει μια συνεχή πορεία αναζήτησης μέσα από διαφορετικά στάδια εξέλιξης (και ηλικίας) και σε διαφορετικές, κάθε φορά, γεωγραφικές συντεταγμένες…Το σίγουρο είναι πως το γεγονός πως άρχισα να μελετώ πιάνο σε πολύ μικρή ηλικία καθόρισε τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνομαι τη μουσική. Μερικά χρόνια αργότερα, κάνοντας μουσική δωματίου βίωσα την τεράστια σημασία του να ακούς και να παρακολουθείς συνεχώς το παίξιμο του άλλου. Μόνο με τον τρόπο αυτό μπορεί να επιτευχθεί η επικοινωνία και η ουσιαστική συνύπαρξη μέσα στη μουσική. Ξεκίνησα, λοιπόν, και ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στην Ελλάδα δίπλα σε σπουδαίους τραγουδιστές: την Αντιγόνη Σγούρδα, τη Μαρίνα Κρίλοβιτς με την οποία πήρα το δίπλωμα μου, το Νίκο το Ζαχαρίου, τον Κώστα Πασχάλη και το Φραγκίσκο Βουτσίνο. Νιώθω μεγάλη ευγνωμοσύνη για όλες τις συμβουλές και τις γνώσεις που μου προσέφεραν!

Ξεχωριστό κεφάλαιο στη ζωή μου αποτελούν οι Δάσκαλοι μου στο πιάνο: ο Άρης Γαρουφαλής – στον οποίο μεταξύ των άλλων, οφείλω και τη μετέπειτα γνωριμία και μαθητεία μου με το Ντίνο Εγκολφόπουλο στο Μιλάνο – και η Ντόρα Μπακοπούλου που αποτελεί μέχρι σήμερα στη ζωή μου σημείο αναφοράς καλλιτεχνικά και ανθρώπινα και με την οποία μας συνδέει βαθιά φιλία.
Στην Ιταλία, στο πρόσωπο του Ντίνου του Εγκολφόπουλου και της γυναίκας του βρήκα μία δεύτερη οικογένεια που μου συμπαραστάθηκε και με στήριξε στα πρώτα μου επαγγελματικά βήματα. Θυμάμαι πως ποτέ δεν πήγαινα σε μία ακρόαση αν πρώτα δεν περνούσα από το όμορφο διαμέρισμα στο Corso Vercelli για να «ζεστάνουμε» τη φωνή, να πιω τον espresso που μου ετοίμαζε η κυρία Lina και να μου ευχηθούν in bocca al lupo. Αυτή ήταν, μέχρι τη μέρα που «έφυγε» ο κύριος Ντίνος, η μικρή μας τελετουργία…
Μέσα από τα μαθήματα με τον Arrigo Pola και τη Renata Scotto ήρθα σε επαφή με τη μεγάλη Ιταλική λυρική παράδοση και έμαθα πολλά από τα «μυστικά του επαγγέλματος». Τη σημαντικότερη συμβουλή μου την έδωσε ο Maestro Pola τη μέρα που υπέγραψα το πρώτο μου συμβόλαιο: «η μελέτη στο studio με το δάσκαλο και τον πιανίστα είναι σημαντική, όμως να θυμάσαι πως ο μεγαλύτερος δάσκαλος από τώρα και στο εξής είναι το σανίδι και ο ίδιος σου ο εαυτός».
Ένα ακόμη μεγάλο μάθημα με δίδαξαν ο Δημήτρης ο Γιάκας, ο Roberto Negri, ο David Abramovitz, ο Dante Mazzola, μέσα από τη μουσική προετοιμασία ενός ρόλου ή ενός ρεσιτάλ. Πολλές τεχνικές δυσκολίες ή αδιέξοδα βρίσκουν τη λύση τους μέσα στην ίδια τη μουσική, τη στιγμή κιόλας που εγκαταλείπουμε το εγώ μας και το «γιατί δε μπορούμε να πετύχουμε τον ήχο που επιθυμούμε» και σκύβουμε με εμπιστοσύνη στην παρτιτούρα αποκωδικοποιώντας τη σκέψη του συνθέτη. Αρκεί φυσικά να είναι κοντά μας ο άνθρωπος που θα μας δώσει το κατάλληλο κλειδί!

 © Μαρία Στέφωση.
Από την όπερα του J.Peri L’Euridice (ρόλος: Euridice-Tragedia)

3. Πως ήταν τα πρώτα βήματα της λυρικής σου καριέρας;

- Λίγο καιρό μετά από τα πρώτα μου μαθήματα με το Maestro Pola, παρουσιάστηκα στην ακρόαση της As.Li.Co στο Μιλάνο για το ρόλο της Mrs. Quickly στο Falstaff του Verdi και, πριν ακόμη το συνειδητοποιήσω, βρέθηκα πάνω στη σκηνή δίπλα στον Rolando Panerai –μια εμπειρία που άφησε βαθύτατα ίχνη επάνω μου αφού ο Panerai εκτός από θαυμάσιος τραγουδιστής και εξαιρετικά υποστηρικτικός στους νέους καλλιτέχνες, ήταν ένας σπουδαίος εκπρόσωπος της τεράστιας λυρικής παράδοσης της Ιταλίας και ένα…πραγματικό μάθημα ερμηνείας πάνω στο σανίδι.
Την ίδια περίπου περίοδο ήρθε και η πρώτη μου συνεργασία με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στην Όπερα των Σκιών του Νίκου Μαμαγκάκη σε μουσική διεύθυνση Κωνσταντίας Γουρζή και σκηνοθεσία του Γιάννη Σμαραγδή. Τα σκηνικά και τα κοστούμια τα είχε φτιάξει ο Δαμιανός ο Ζαρίφης…δε θα ξεχάσω ποτέ την ευαισθησία και την ομορφιά της δουλειάς και της παρουσίας του. Ήμουν ευτυχισμένη σ’ αυτή την παραγωγή: Βρέθηκα στη σκηνή με φίλους και με καλλιτέχνες που εκτιμούσα (και εκτιμώ) εξαιρετικά. Επίσης, συναντιόμουν και πάλι με τη μουσική του Νίκου Μαμαγκάκη με τον οποίο είχαμε ήδη συνεργασθεί δισκογραφικά μερικά χρόνια νωρίτερα και που μέχρι σήμερα με τιμά με τη φιλία και τη συνεργασία του.

4. Υπάρχουν λυρικοί καλλιτέχνες που αποτέλεσαν πρότυπο για την δική σου ερμηνευτική τακτική;

- Η Victoria de los Angeles πρώτα και πάνω απ’ όλα! Η Mirella Freni, η Maria Callas, η Ebe Stignani..Ο Άρης Χριστοφέλλης, ο Dietrich Fischer-Dieskau, η Cathy Berberian, η Jan de Gaetani.

5. Έχεις ερμηνεύσει, εκτός από έργα μουσικής δωματίου τραγούδια και lieder, πολύ σημαντικούς οπερατικούς ρόλους. Ποιοί από αυτούς ξεχωρίζουν για σένα;

- Η Ευριδίκη του Jacopo Peri, η Κάρμεν, η Charlotte, η Dinah στο Trouble in Tahiti του Bernstein και η Dame en Gris στο Happy End του Weill. Ιδιαίτερη πρόκληση, μουσικά και ερμηνευτικά, αποτελούν οι πρωταγωνιστικοί ρόλοι σε νέες όπερες Ελλήνων συνθετών που έχουν παρουσιαστεί στην Πειραματική Σκηνή της ΕΛΣ και στο Μέγαρο Μουσικής. Η «ανακάλυψη» της παρτιτούρας, το «χτίσιμο» της παράστασης μέσα από τη συνεργασία με το συνθέτη, η δυνατότητα της ανταλλαγής και η ενεργός συμμετοχή στη διαμόρφωση ενός έργου εν τη γενέσει του είναι μια διαδικασία που με ενδιαφέρει και με γοητεύει…

© Stefanos.
Από την όπερα του Μίκη Θεοδωράκη Λυσιστράτη (ρόλος: Λαμπιτώ),
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, σκην.: Γ.Μιχαηλίδης

6. Παρατηρώντας κανείς τις καλλιτεχνικές σου επιλογές και ακούγοντας το αποτέλεσμα αντιλαμβάνεται ότι κινείσαι με την ίδια ευκολία τόσο στο κλασικό όσο και στο μοντέρνο, αλλά και μεταμοντέρνο ρεπερτόριο. Πόσο εύκολο είναι για έναν ερμηνευτή και μάλιστα έναν λυρικό καλλιτέχνη να βρίσκεται και να δημιουργεί τόσο αποτελεσματικά ανάμεσα σε τόσο διαφορετικούς και συχνά αντιδιαμετρικούς αισθητικά χώρους;

- Είναι σαφές πως ένας ερμηνευτής δε μπορεί να υπηρετήσει όλο το φάσμα του ρεπερτορίου, σίγουρα όμως είναι σε θέση να ανταποκριθεί σε πολλαπλές τεχνικές, στυλιστικές και ερμηνευτικές προκλήσεις. Σε ό, τι με αφορά, οι καλλιτεχνικές μου επιλογές καθορίζονται σε σημαντικό βαθμό από την προσωπικότητά μου και από τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνομαι τη μουσική. Μέσα από την καθημερινή μελέτη, τις συνεργασίες και τις εμπειρίες πάνω στη σκηνή ανακαλύπτω συνεχώς και επαναπροσδιορίζω τα χαρακτηριστικά, τα όρια, τις αδυναμίες και τις δυνατότητές μου. Αυτά, σε συνδυασμό με τις συμβουλές των ανθρώπων, των οποίων τη γνώμη εμπιστεύομαι, αποτελούν το κριτήριο μου για το κατά πόσο μπορώ να υπηρετήσω με συνέπεια μία παρτιτούρα και να χαρώ την κάθε στιγμή της διαδικασίας αυτής.

 © Stefanos.
Από την όπερα του Φίλιππου Τσαλαχούρη Απιστία, Εθνική Λυρική Σκηνή

7. Θα μπορούσες να θυμηθείς κάποιες χαρακτηριστικές στιγμές από σημαντικές συνεργασίες σου;

- Για μένα, η «σημαντικότητα» μιας συνεργασίας καθορίζεται από το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα, από την ποιότητα της ενέργειας που μοιράζεσαι κατά τη διάρκεια των προβών και από το πόσο πιο «πλούσιος» καλλιτεχνικά και ανθρώπινα γίνεσαι μέσα από τη διαδικασία της κοινής προετοιμασίας και της παρουσίασης ενός έργου. Με αυτή την έννοια, το τεράστιο μάθημα γενναιοδωρίας και καλλιτεχνικής συνέπειας που αποκόμισα δουλεύοντας πάνω στη σκηνή δίπλα σε καλλιτέχνες όπως ο Ruggiero Raimondi, ο Rolando Panerai, η Raina Kabaivanska και με μαέστρους όπως ο Claudio Abbado, ο Michel Plasson και ο Alberto Zedda, είναι το πολυτιμότερο δώρο.
Ακόμη, η συνάντηση με το George Crumb με την ευκαιρία της πρώτης παρουσίασης στην Ελλάδα του Ancient Voices of Children, το 1998 – ένα έργο που έκτοτε έχω ερμηνεύσει πολλές φορές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό κρατώντας βαθιά στη καρδιά και το μυαλό μου τη διδασκαλία του ίδιου του συνθέτη αλλά και του Θόδωρου Αντωνίου ο οποίος διηύθυνε τη συναυλία – και οι συζητήσεις μας για το duende…
Οι πρόβες – στα πλαίσια ενός φεστιβάλ της ECM στην Αγγλία – με τους αγαπημένους φίλους και συνεργάτες John Potter και Anna Friman και η, για μέρες, αναζήτηση του «σωστού» ήχου στο Stabat Matert του Arvo Pärt.
Η διδασκαλία των Steuart Bedford και John Cox στη Beggar’s Opera του Britten και η υπέροχη εμπειρία της…νομαδικής ζωής ενός θιάσου σε περιοδεία για ένα χρόνο περίπου, όταν ανεβάσαμε στη Γαλλία το Mahagonny Songspiel και το Happy End σε συνεργασία με το Ίδρυμα Weill στη Νέα Υόρκη και την Ile-de-France Opéra et Ballet.
Οι πρόβες και η παρουσίαση των T.S.Eliot Songs του Γιάννη Χρήστου με τη Νέλλη Σεμιτέκολο.
Οι συμβουλές του Θόδωρου Αντωνίου σε σημαντικά έργα του 20ου αιώνα και η επιμονή του στη σπουδαιότητα της άρθρωσης και εκφοράς του λόγου, ένα μάθημα που με ακολουθεί σε κάθε βήμα της πορείας μου.
Οι ώρες στο στούντιο με τον Alexandre Desplat ηχογραφώντας τη μουσική του για την ταινία 11’ 09’’ 01 New York September 11, ή πώς μια μουσική ιδέα μετουσιώνεται σε φιλοσοφικό στοχασμό…Ο Alexandre είναι ένας άνθρωπος που ξεχειλίζει από ταλέντο και ενέργεια. Με την καθοδήγησή του, η συνομιλία ανάμεσα στη συμφωνική ορχήστρα, στη φωνή και το duduk εγκαταλείπει την παρτιτούρα, αναπτύσσεται, μεταμορφώνεται και ταξιδεύει μέσα στην εικόνα...

Alexandre Desplat

(ακολουθεί video απόσπασμα από τους τίτλους έναρξης της ταινίας)

8. Τα σχέδια σου για το άμεσο μέλλον;

- Τα σχέδια μου έως το τέλος του 2010 περιλαμβάνουν τα Τρία τραγούδια σε ποίηση του Stéphane Mallarme του Ravel και το Pierrot Lunaire με τους dissonArt στη Θεσσαλονίκη και συναυλίες στην Aix-en-Provence και τη Μασσαλία, δύο πόλεις με τις οποίες έχω ιδιαίτερους καλλιτεχνικούς δεσμούς εδώ και πολλά χρόνια μέσα από πολύ όμορφες συνεργασίες με το Διεθνές φεστιβάλ της Μασσαλίας, τη Cité de la Musique, το Ensemble Musiques Présentes με έδρα την Aix, την Ορχήστρα Νέων της Μεσογείου και τη Musicatreize. Στη Μασσαλία θα παρουσιάσουμε με το  Ensemble Musiques Présentes σε μουσική διεύθυνση του Daniel Dahl έργα Stravinsky, Sciarrino, Pesson, Bon και Lenot. Μερικά από τα έργα είναι πρώτες εκτελέσεις και γράφτηκαν ειδικά για τη συναυλία μας…Στην Aix-en-Provence στα πλαίσια του κύκλου  Musica Maestro παρουσιάζουμε μαζί με τους καλούς μου φίλους και συνεργάτες Jacques Raynaut (πιάνο) και Eric Charray (κλαρινέτο) ένα πρόγραμμα μουσικής δωματίου με κεντρικό άξονα την Ισπανία με έργα Montsalvatge, De Falla, Nin, Luis de Pablo, Maïte Erra Miguel Galvez-Taroncher, Ravel και Debussy.
Πολύ σύντομα, πρόκειται να κυκλοφορήσει το δισκογράφημα με τίτλο Κώστας Βάρναλης «…στα ηχοκύματα υψωμένοι» όπου συμμετέχω ερμηνεύοντας έργα Ντίνου Κωνσταντινίδη, Δημήτρη Θέμελη και Θανάση Ζέρβα, σε συνεργασία με το Νέο Ελληνικό Κουαρτέτο και το Κουαρτέτο Σαξοφώνων Αθήνας και επίσης, ολοκληρώνονται δύο ακόμη ηχογραφήσεις, για τις οποίες ελπίζω πως θα μας δοθεί σύντομα η ευκαιρία να συζητήσουμε…
Σ’ευχαριστώ!

Ευχαριστώντας την Αγγελική Καθαρίου για την συνέντευξη που μας παραχώρησε και υποσχόμενοι ότι θα «ξαναβρεθούμε» σύντομα στις σελίδες του Tar, ας πάρουμε, κλείνοντας,  μια γεύση επιλεγμένων δισκογραφήσεων της, αλλά και χαρακτηριστικών αποσπασμάτων από σημαντικές κριτικές των ερμηνειών της.

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ

Nikos Skalkottas   16 melodies – Piano Music Ν.Σαμαλτάνος, πιάνο πρώτη παγκόσμια παρουσίαση BIS (CD 1464) Manuel de Falla   El Amor Brujo Orchestre des Jeunes de la Méditerranée, μουσ. δ/νση R. Hayrabedian Naïve / Actes Sud (AT 34115)   Clotilde Rosa   Musica para poesia Portuguesa Grupo de Musica Contemporanea de Lisboa La ma de guido (LMG4007)   Michalis Adamis Melisma Κ.Zenz, φλάουτο από το δίσκο ακτίνας Greek Flute Music of the 20th & 21st Century Naxos (8.572369)   Franz Schubert Messe Es-Dur No 6 D.950 μουσ. δ/νση G.Mezzanotte L’Ippocampo (IPP 001-2) Dinos Constantinides   Tribute to Greece and to Athens 2004 The Louisiana Sinfonietta ο δίσκος ακτίνας περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τα Olga’s Songs και άριες από την όπερα Αντιγόνη Magni Publ. (MP-0005)   Dinos Constantinides   Sappho Songs ο δίσκος ακτίνας περιλαμβάνει επίσης έργα των: Frizzo, Johnson, Pitombeira Magni Publ. (MP-0003)   Nikos Mamangakis   New arrangements and performances inspired by the film “Die Zweite Heimat” Milan Records (887 881) Νίκος Μαμαγκάκης Ερωτόκριτος, μελόδραμα σε πέντε μέρη (ρόλος: Νένα) Ιδαία (002) Νίκος Μαμαγκάκης Η Όπερα των Σκιών (ρόλος:Ευγενία) Ιδαία Γιάννης Ιωαννίδης   Μελοποιημένη Ποίηση Λ.Ράμου, πιάνο Μουσ. Εταιρεία Αθηνών (9 012) Γιώργος Τσουγιόπουλος   Serenata su versi Italiani di Medioevo e di U. Foscolo μουσ. δ/νση: Π.Σεργίου, Μουσ. Εταιρεία Αθηνών (9 011)   Γεώργιος Καζάσογλου   23 τραγούδια, Μελοποιημένη Ποίηση Τ. Χριστογιαννόπουλος, βαρύτονος Θαν.Αποστολόπουλος, πιάνο jmk (259) Guitar Art Festival Belgrade live 2007   Συλλεκτική δισκογραφική έκδοση του International Guitar Art Festival. Στο δίσκο ακτίνας συμμετέχουν επίσης, μεταξύ άλλων, οι:  Κώστας Κοτσιώλης, John Williams, Pepe Romero, Rene Aubry Ν.Αστρινίδης 90th birthday anniversary Ε.Αλακιοζἰδου, πιάνο subways music SM 101 Alexandre Desplat: μουσική για την ταινία 11'09"01 New York September 11, σε σκηνοθεσία των: Ken Loach, Claude Lelouch, Mira Nair, Amos Gitai, Sean Penn…(Galatée Films / Studio Canal+). Η ταινία παρουσιάστηκε στο 59ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας και προβλήθηκε στις Ευρωπαϊκές αίθουσες το φθινόπωρο του 2002. Studio Canal+ (DVD 301 202-9).

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΥΠΟ

“…Angelica Cathariou sings them superbly, with a rich, creamy voice that is nevertheless capable of all the agility that Skalkottas demands, with no undue sense of strain…” («… η Αγγελική Καθαρίου τραγουδά έξοχα, με μια πλούσια, συμπαγή, κρεμώδη φωνή που είναι ωστόσο ικανή για την ευκινησία που ο Σκαλκώτας απαιτεί, δίχως καμία αίσθηση καταπόνησης…»)
Calum MacDonald, BBC Music Magazine

“BIS continues its important and definitive Skalkottas series with a number of premiere recordings, most important that of 16 melodies, a substantial song cycle to text by Hrissos Esperas. The cycle composed during World War II, is a major work. It is especially welcome in mezzo soprano Angelica Cathariou’s moving performance…Cathariou uses her dark – hued voice with a great range of color and expression. She has no difficulty with Skalkotta’s wide tessitura…” («Η εταιρία BIS συνεχίζει το σημαντικό και οριστικό πρόγραμμα «Σκαλκώτα» με μια σειρά από δισκογραφικές πρεμιέρες, με πιο σημαντική αυτή των 16 μελωδιών, μια ξεχωριστή συλλογή τραγουδιών σε κείμενο του Χρυσού Εσπέρα. Ο κύκλος, που συντέθηκε κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, είναι ένα μείζον έργο. Είναι εξόχως καλοδεχούμενο ιδιαίτερα από τη γεμάτη συγκίνηση ερμηνεία της μέτζο σοπράνο Αγγελικής Καθαρίου… η Καθαρίου χρησιμοποιεί την σκοτεινών αποχρώσεων φωνή της με τεράστια γκάμμα χρωμάτων και έκφρασης. Δεν έχει καμία δυσκολία με την έκταση που απαιτεί ο Σκαλκώτας…»)
Michael Fine, Fanfare magazine

“Athènes fait profil haut..…la mezzo Angelica Cathariou redonnait aux Ancient Voices of Children de George Crumb, sur le textes de Garcia Lorca, leur rugissante puissance incantatoire.” («Η Αθήνα έχει ένα υψηλό προφίλ…η μέτζο σοπράνο Αγγελική Καθαρίου ανταπέδωσε  στις Ancient Voices of Children του George Crumb, σε κείμενο του Garcia Lorca, την γεμάτη βρυχηθμούς τελετουργική τους δύναμη»)
Libération

“….Εξοντωτικό περίπου ημίωρο φωνητικό παραλήρημα μίας μεσοφώνου, με κάθε λογής μοντέρνα εφέ από sprechgesang , μέχρι γκλισάντι και τσιριχτά σε τρεις ολόκληρες οκτάβες, ....... Άξια Μεγαλόσταυρου για τον ερμηνευτικό της άθλο η Αγγελική Καθαρίου.....”
Γιώργος Λεωτσάκος,, εφημερίδα ΕΞΠΡΕΣ

“...Parmi les chanteurs, la mezzo-soprano Angelica Cathariou, impeccable et mystérieuse Dame en Gris…” («…ανάμεσα στους λυρικούς καλλιτέχνες, η μέτζο σοπράνο Αγγελική Καθαρίου, άψογη και μυστηριακή Νταμ στα γκρι…»)
Le Monde de la Musique

“… Buone prestazioni vocali sono arrivate dai giovani impegnati, dal nutrito cast delle allegre comari, prima di tutto Mrs Quickly di Angelica Cathariou, brillante e disinvolta….” («…Ωραίες φωνητικές επιδόσεις προήλθαν από τους νέους τραγουδιστές, από το καστ των εύθυμων κυράδων, και πρώτα απ’όλα από τη Μrs. Quickly της Αγγελικής Καθαρίου, λαμπερή και απελευθερωμένη…»)
LYRICA

Ιστοσελίδα http://www.myspace.com/angelicacathariou

Θεοδοσίου Παναγιώτης
panagiotis.theodossiou@gmail.com
(Ιανουάριος 2011)
Επιμέλεια σελίδας Κώστας Γρηγορέας