Είναι μόνο η νοσταλγία;.jpg)
.jpg)
Βινίλιο και CD. Διατάραξη των ισορροποιών;
Όταν πριν λίγο καιρό πληροφορηθήκαμε τη διάθεση των USB πικάπ (USB Turntables) χαρήκαμε σφόδρα. Επιτέλους, σκεφτήκαμε, να και ένα μηχάνημα που θα μας βοηθά να μετατρέπουμε με απλό και άμεσο τρόπο τις ηχητικές πληροφορίες των παλιών μας δίσκων (βινιλίου ή επαφής) σε ψηφιακή μορφή. Ποτέ βεβαίως δεν σκεφτήκαμε να θέσουμε σε αχρηστία, ούτε καν σε αδράνεια, την παλιά μας – και υπερπολύτιμη – δισκοθήκη. Ιδού όμως τώρα ένας απλούστερος τρόπος αξιοποίησής της. Δεν το αγοράσαμε ακόμη μια και βολευόμαστε με τους παραδοσιακούς έστω και πιο σύνθετους τρόπους. Δεν γνωρίζουμε καν αν έχει εισαχθεί στη χώρα μας. Αν ναι, πρέπει να κοστίζει, υπολογισμούς κάνουμε, περίπου 200,00 ευρώπουλα. Όχι απρόσιτο, όπως π.χ. τα πικάπ τα οποία διαβάζουν δίσκους βινιλίου με λέιζερ που κοστίζουν 15.000,00 €!!!
Ιδού το USB πικάπ. Είναι και ομορφούλι
Δεν μπορούσαμε όμως να φανταστούμε ότι τούτο το USB πικάπ, θα αποτελούσε προάγγελο, κατά κάποιο τρόπο, μιας πιθανής ανατροπής του μουσικού κατεστημένου. Η ιστορία «CD εναντίον βινιλίου» είχε από καιρό πάρει το δρόμο της, με την επικράτηση του νέου μέσου. Οι παντοδύναμες βιομηχανίες είχαν αποφασίσει τον, σταδιακό έστω, αφανισμό του βινιλίου. Του πολυαγαπημένου μας βινιλίου. Και όλα έδειχναν ότι σε λίγο τα βινίλιά μας θα ήταν κατάλληλα μόνο για … μουσειακά εκθέματα. Έτσι νόμιζαν γιατί, κατά πως φαίνεται, οι … Κασάνδρες διαψεύστηκαν για μιαν ακόμη φορά. Και η αντιστροφή των δεδομένων έχει αρχίσει, από πού αλλού; Από τις ΗΠΑ που καθορίζουν τις τύχες του εμπορικού σύμπαντος. .gif)
.jpg)
CD εναντίον βινιλίου. Ποιος θα είναι ο τελικός νικητής;
Σημερινό είναι το ερώτημα και όχι προ… 25ετίας
Διαβάσαμε προχθές στον ιστότοπο του Wired ένα άρθρο-σχόλιο του άγνωστού μας κ. Έλιοτ βαν Μπάσκερκ (Eliot van Buskirk) και πραγματικά μείναμε άφωνοι. Ο κ. Μπάσκερκ, πάντως, μοιάζει να γνωρίζει πολύ καλά τα πράγματα αφού αρθρογραφεί για τα θέματα της ψηφιακής μουσικής και της μουσικής ψηφιοποίησης από το 1998, και ότι γράφει φροντίζει να το τεκμηριώνει επαρκώς. Σας αναφέρουμε μόνο τον χαρακτηριστικό, όσο και εντυπωσιακό, τίτλο του άρθρου του Vinyl May Be Final Nail in CD’s Coffin – Το βινίλιο ίσως είναι το τελευταίο καρφί στο φέρετρο του CD και σας παραπέμπουμε στην ηλεκτρονική διεύθυνση ώστε να το διαβάσετε και μόνοι σας – είναι μεγαλούτσικο:
http://www.wired.com/entertainment/music/commentary/listeningpost/2007/10/listeningpost_1029
Βεβαίως η κρίση η οποία μαστίζει τα τελευταία χρόνια τη μουσική βιομηχανία είναι γνωστή και δεδομένη – θεαματική μείωση στις πωλήσεις των CD, αύξηση της νόμιμης (και παράνομης) κυκλοφορίας της μουσικής σε ψηφιακή μορφή (mp3) κλπ., κλπ. Δεν μπορούσαμε ωστόσο ποτέ να φανταστούμε ότι τα LP και οι δίσκοι βινιλίου γενικά, θα επέστρεφαν δυναμικά. Να όμως που τα γεγονότα δικαιώνουν όσους δεν ήσαν απαισιόδοξοι για το μέλλον του βινιλίου. Και, ιδού μια ακόμη είδηση επιβεβαιωτική. Το καλό βρετανικό συγκρότημα Radiohead, δέκα χρόνια μετά την έκδοση του ιστορικού, πλέον OK Computer διαθέτει τη νέα του δισκογραφική κατάθεση In Rainbows μόνον από το διαδίκτυο. Σε αυτήν, παρακαλούμε, περιλαμβάνονται τα ηχογραφήματα και στη μορφή βινιλίου (2 LP μάλιστα για να χωρέσουν άνετα όλα τα νέα τραγούδια) !!! .jpg)
Η πλήρης έκδοση περιλαμβάνει audio CD, δυο 12ιντσους δίσκους βινιλίου και επιπλέον CD με φωτογραφίες, στίχους, εικαστικά κ.α.
Το βινίλιο τελικά μάλλον δεν είπε ακόμη την τελευταία του λέξη. Υπάρχουν ακόμη πολλοί που πιστεύουν σε αυτό, το αγαπούν και το υποστηρίζουν. Ανάμεσά του και εμείς.
Και απ’ ότι φαίνεται δεν πρόκειται ούτε για νοσταλγία, ούτε για αρρωστημένη… νεκροφιλία. Πρόκειται για την πραγματικότητα.
01.11.2007
Γιώργος Β. Μονεμβασίτης
gbmonem@tar.gr