Ο ΠΙΣΤΟΣ ΣΚΥΛΟΣ
Η ζωγραφισμένη θλίψη του σκύλου που δεν έμαθα ούτε τ' όνομά του (τι σημασία άλλωστε έχει...) εθεάθη στις εφημερίδες στις 29/11/06 ως ο πιστός σύντροφος ενός από τα θύματα του άγριου μακελειού με τους πέντε νεκρούς κυνηγούς. Το πιστό σκυλί επί 60 ώρες έμεινε νηστικό πάνω από το πτώμα του αφεντικού του. Δεν κατάλαβε (ούτε αυτό) γιατί έχει γίνει τόσο εύκολο, άνθρωπος να αφαιρεί τη ζωή από άλλον άνθρωπο…
Μόνο αυτό εμφανίστηκε ως ευαίσθητο σημείο της τραγωδίας του Αγρινίου. Όλα τα άλλα, τα ανθρώπινα, σκέτη μαυρίλα, σε έναν κόσμο που βυθίζεται συνεχώς σε μια χοάνη μεταβάλλοντας τους ανθρώπους σε άγρια θηρία, μη μπορώντας να εξηγήσει κανείς την κτηνωδία. Να, που το ζώο (ο σκύλος) έγινε ο ευαίσθητος κρίκος της αλυσίδας και θρήνησε απορημένος, γιατί αυτός είναι που δεν μπορεί να εξηγήσει τα ανεξήγητα...
Τον έβλεπαν όλοι να βρίσκεται κουλουριασμένος, άκεφος, με το στερητικό σύνδρομο του δολοφονημένου αφεντικού του. Πιθανολογώ πως ο τετράποδος φίλος θα είδε το μακελειό και θα άκουσε τους πυροβολισμούς που σκόρπισαν το θάνατο στους πέντε κυνηγούς για ένα καπρίτσιο του ιδιοκτήτη γης.
Μετά, έπεσε σε κατάθλιψη. Ούτως ή άλλως ολόκληρη η κοινωνία θρήνησε για τον παραλογισμό και για την μηδαμινή αιτία που μας λέει πως η ανθρώπινη ζωή έχει συρρικνωθεί απόλυτα στο χρηματιστήριο αξιών. Ο πιστός σκύλος δεν θα ξαναβρεί το αφεντικό του και θα θρηνεί όπως θρηνούν με τον δικό τους τρόπο οι συγγενείς των θυμάτων.
Όντως, είναι περίεργο μια τέτοια φωτογραφία, με τον θλιμμένο σκύλο, να συμβολίζει μέσα μου την τραγωδία των ανθρώπων.
Φαίνεται πως τα σκυλιά είναι πιο ανθρώπινα πλάσματα, μόνο που ποτέ δεν θα κατανοήσουν τον άγριο κόσμο των ανθρώπων…
Νότης Μαυρουδής
mavroudis@tar.gr