[CD] ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΡΑΥΛΟΣ: COLOURS - METAMORPHOSES (Του Θωμά Ταμβάκου)

ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΡΑΥΛΟΣ

COLOURS – METAMORPHOSES

(Phasma – Music)
 

Μετά το βραβευμένο και εξαιρετικό δισκογράφημα Night Visions (2019), ο αγαπητός –και από τους κορυφαίους ζώντες- πολυβραβευμένος συνθέτης και μουσικοπαιδαγωγός Μιχάλης Τραυλός επανήλθε στη δισκογραφία, μέσα στο 2020, με το Colours - Metamorphoses. Και αυτό το CD κυκλοφόρησε, όπως και το προηγούμενο, από τη Phasma – Music ανεβάζοντας ακόμη ψηλότερα τον πήχη της ποιότητας στις δισκογραφικές εκδόσεις της εταιρείας.

Η βράβευση του δισκογραφήματος από το CLOUZINE

Το CD έχει ήδη αποσπάσει πανάξια το βραβείο CLOUZINE International Music Awards του ψηφιακού περιοδικού CLOUZINE, ως το «Best Electronic Album» για τη χρονιά που διανύουμε (είναι το τρίτο βραβείο για τον συνθέτη, αφού και το 2018 και το 2019 αντίστοιχα είχε βραβευθεί για τα προηγούμενα δισκογράφηματά  του, το Progressions και το Night Visions).

Δείγμα ηλεκτρονικής επεξεργασίας για το Fluido από τις Metamorphoses

Το δισκογράφημα περιέχει δύο έργα, το επταμερές Colours και το οκταμερές Metamorphoses, γραμμένα το 2008 και το 2012 αντίστοιχα. Είναι δύο εξαίσια ποιήματα ηλεκτρονικής μουσικής σε άρτια μίξη με φυσικά όργανα (φλάουτο, αγγλικό κόρνο, βιολί και βιολοντσέλο) που μας προσφέρουν ένα καθηλωτικό ακρόαμα και προκαλούν την επιθυμία επανάληψης της ακρόασης. Είναι δύσκολο να τα κατηγοριοποιήσεις υφολογικά, αλλά αυτό έχει μικρή σημασία αφού το αποτέλεσμα είναι το καθοριστικό στοιχείο για την ποιότητά τους. Ο ευρηματικός συνθέτης υλοποιεί πάντως –και με ιδανικό τρόπο- τη στόχευσή του, μέσα σε 74’ περίπου, την ηχητική προσέγγιση, των επτά χρωμάτων (μπλε, πράσινο, κίτρινο, πορτοκαλί, κόκκινο, λουλακί και βιολετί) και των οκτώ μεταμορφώσεων (εισαγωγή, μουσείο τέχνης, εμφάνιση, ξεθωριασμένες αναμνήσεις, ο βάλτος, εποχή παγετώνων, ρευστό και το ταξίδι).

Οπισθόφυλλο δισκογραφήματος

Οι ηλεκτρονικοί ήχοι, με εμφανή την υπόμνηση –χωρίς την παραμικρή μίμηση όμως- των ηχοτοπίων της μουσικής new age (με προσθήκη concrete ήχων), επιφέρουν ως απότοκο μία κατάσταση έκστασης και δημιουργούν επίσης ειρηνική ατμόσφαιρα, χαλάρωση και αισιοδοξία. Χωρίς ο συνθέτης να είναι ειδήμων αυτής της μουσικής, μέσα από τη γενικότερη γνώση του για την ηλεκτρονική μουσική, ξέρει πώς να διανθίζει τη μουσική δημιουργία του με μοναδικό τρόπο ούτως ώστε η οποιαδήποτε αναφορά (και συγκεκριμένα για τα δύο έργα του δισκογραφήματος) να μη μπορεί να γίνει σε βάση σύγκρισης με ήδη υπάρχουσα αντίστοιχη μουσική δημιουργία άλλων συνθετών, αλλά μόνο σε σύγκριση με την προϋπάρχουσα δική του δημιουργία. Ίσως αυτό εξηγεί γιατί ο Μ. Τραυλός είναι κορυφαίος συνθέτης.

Στο συνοδευτικό ένθετο ο συνθέτης επεξηγεί γιατί στο Colours επιλέγει τα συγκεκριμένα επτά χρώματα –το χρωματικό φάσμα της Ίριδας- και την αντιστοίχισή τους με τα συναισθήματα. Τα φυσικά όργανα δεν υπερκερούν των ηλεκτρονικών ήχων αλλά τους ακολουθούν εκεί και όπου χρειάζεται η παρουσία τους.

Η  Ιβόνα Γκλίνκα με τον Μ. Τραυλό

Σε αυτό συμβάλλουν οι άριστοι μουσικοί που συμμετέχουν (η Ιβόνα Γκλίνκα στο φλάουτο [υπεύθυνη της παραγωγής επίσης], ο Σπύρος Κοντός στο αγγλικό κόρνο, ο Σπύρος Τραυλός στο βιολί και ο Δημήτρης Τραυλός στο βιολοντσέλο) οι οποίοι δεν προβάλλουν τα μουσικά τους χαρίσματα αλλά ακολουθούν πιστά την παρτιτούρα δημιουργώντας ένα άρτιο σύνολο.

 To DVD με το video art IRIS

Για πρώτη φορά το έργο –στην αρχική μορφή του χωρίς τα φυσικά όργανα και με προβολή video art (σε καλλιτεχνική επιμέλεια του σκηνοθέτη Martin Andree- παρουσιάστηκε το 2008 στην αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος του Μ.Μ.Α. με τίτλο Iris, 60 λεπτά ταξίδι στο χωρόχρονο. Ήταν μία συμπαραγωγή με τη ζωγράφο Λεμονιά Αμαραντίδου η οποία ως ειδήμων της χρωματικής παλέτας ζωγράφισε επτά πίνακες που ο κάθε ένας συσχετιζόταν με το καθένα από τα επτά χρώματα της Ίριδας. Ο συνθέτης επένδυσε μουσικά το οπτικό εγχείρημα. Το τελικό βίντεο παρήχθη σε DVD από τη STONEBUG MEDIA. Στην τελική μορφή του έργου προστέθηκαν σταδιακά τα τέσσερα φυσικά όργανα, αρχικά στο ιδιωτικό στούντιο του Θανάση Πασχάλη, μαθητή του συνθέτη. Ακολούθησε η προσθήκη των μερών του φλάουτου (η ηχογράφησή τους έγινε στον Πειραιά το 2019. Οι λεπτομέρειες δόθηκαν στον γράφοντα από τον συνθέτη). Κατά τη γνώμη μου η προσθήκη –κυρίως του φλάουτου και χάρη στην αρτιότητα της ερμηνείας από την Ιβόνα Γκλίνκα- προσέδωσε τον σχεδόν απόκοσμο χαρακτήρα της new age αισθητικής που είναι σε συνεχή διάλογο όμως με το λόγιο μουσικό ύφος. Μόνο ένας δημιουργός της ολκής του Μ. Τραυλού θα μπορούσε να παράξει αυτό το αριστοτεχνικό αποτέλεσμα.

H πρώτη σελίδα από το Yellow

Από τα επτά Colours στάθηκα περισσότερο στο 7λεπτο Yellow που σχετίζεται με την αυτοεκτίμηση γιατί μου προκάλεσε τα ισχυρότερα συναισθήματα.   

Στο δεύτερο έργο με τις οκτώ μεταμορφώσεις ο συνθέτης επιχειρεί τη ηχητική μετατροπή ρεαλιστικών εικόνων/φωτογραφιών σε αντίστοιχες φανταστικές, όπως επίσης αναγράφεται στο ένθετο. Γράφτηκαν για να συνοδεύουν video art προβολή και με τους ηλεκτρονικούς ήχους –σχεδόν σε ολόκληρο το έργο- σε πρώτο και κυρίαρχο επίπεδο. Τα φυσικά όργανα υποχωρούν και σε ελάχιστα σημεία συμμετέχουν. Γράφτηκαν το 2012 για το φεστιβάλ σύγχρονης μουσικής στη Θέρμη Θεσσαλονίκης, με προτροπή της πιανίστα Ερατώς Αλακιοζίδου,  καλλιτεχνικής διευθύντριας του φεστιβάλ, όπου και πρωτοπαρουσιάστηκε (ακολούθησαν και άλλες επιτυχείς παρουσιάσεις σε καλλιτεχνικούς χώρους). Και οι δύο αλληλένδετες όψεις του έργου (μουσική και video art) υπογράφονται από τον συνθέτη. Για την αμεσότητα της αποτύπωσης των μουσικών ιδεών σε εικαστικό και φωτογραφικό περιβάλλον ο αναγνώστης μπορεί να προστρέξει στον σύνδεσμο του YouTube:

Ο Μ. Τραυλός με τον Θ. Ταμβάκο

Πραγματικά ενθουσιάστηκα ακούγοντας το δισκογράφημα, με την επίσης εντυπωσιακή ψηφιακή εικαστική σύνθεση του εξωφύλλου, τόσο για τη μουσική ποιότητα (γραφή, ερμηνεία, παραγωγή), όσο και για τον αγαπητό συνθέτη που στα 70 του χρόνια (γεννήθηκε στον Πειραιά στις 7/7/1950) δεν παραμένει σε στερεότυπα αλλά διευρύνει γόνιμα τη μουσική του γλώσσα. Γι’ αυτό του αξίζουν θερμά συγχαρητήρια! Και φυσικά συγχαρητήρια οφείλονται σε όλους τους συντελεστές, όπως στον εξαίρετο ηχολήπτη και υπεύθυνο του mastering, τον Πολωνό Piotr Wieczorek, γνωστό από προηγούμενες άρτιες παραγωγές της Phasma.

Μιχάλης Τραυλός

Όσα εκθετικά στοιχεία και να προσθέσω θα είναι λίγα γιατί αυτό το δισκογράφημα, όντως αριστουργηματικό. Aξίζει, όπως βέβαια και το Night Visions να είναι σε περίοπτη θέση στη δισκοθήκη σας.

Θωμάς Ταμβάκος 
Μουσικογράφος-κριτικός-ερευνητής-συγγραφέας
Επίτιμο μέλος Ενώσεως Ελλήνων Μουσουργών

Δεκέμβριος 2020

Τεχνική επιμέλεια σελίδας Κώστας Γρηγορέας
(Η επιμέλεια του κειμένου είναι ευθύνη του αρθρογράφου)