CICCADA: ελληνικό progressive rock (και σε βινύλιο!) [του Άλκη Αναστόπουλου]

Ciccada:

ελληνικό progressive rock

(και σε βινύλιο!)

Μια σειρά συμπτώσεων με έφεραν σε επαφή με τη μουσική του συγκροτήματος που παρουσιάζεται σε αυτό το άρθρο:

Λίγες μέρες πριν από το Πάσχα βρέθηκα στο δισκοπωλείο ενός φίλου, στα Εξάρχεια, που ειδικεύεται κυρίως στα rock βινύλια. Ανάμεσα στους δίσκους που εκείνη την ώρα παρελάμβανε, μου έδειξε το διπλό βινύλιο ενός συγκροτήματος, για το οποίο μού είχε μιλήσει λίγες βδομάδες πριν και μία ξαδέρφη μου, προτείνοντάς μου παράλληλα να παρακολουθήσουμε τη συναυλία τους στο Athenaeum, στις αρχές Απρίλη, στην οποία όμως τελικά… ξέχασα (!) να πάω.

Ζήτησα από το φίλο μου εκείνη τη στιγμή, στο δισκοπωλείο, να μου βάλει να ακούσω κάποια αποσπάσματα από το δίσκο (μη φοβάστε, αν αναζητήσετε το βινύλιο, θα το βρείτε άθικτο – σφραγισμένο κυκλοφορεί άλλωστε – το CD έβαλε να παίξει!). Δεν χρειάστηκε πάνω από ενάμισι τραγούδι για να το… τσιμπήσω! Γνώριμες (κι αγαπημένες) μουσικές πλημμύρισαν τ’ αυτιά μου. Τα πρώτα ακούσματα μού πρόσφεραν γεύσεις από Renaissance, Strawbs, Curved Air, Camel και άλλα συγκροτήματα ενός "παρακλαδιού" της rock μουσικής (από τα κορυφαία στις προσωπικές μου προτιμήσεις), τα οποία είχα αρχίσει να πιστεύω πως εδώ και χρόνια είχαν σχεδόν ξεχαστεί και μόνο κάποιοι… "κολλημένοι" συνεχίζαμε να ακούμε με λατρεία.

Σε επόμενες ακροάσεις του δίσκου θα διαπίστωνα κι άλλες επιρροές: Gentle Giant, King Crimson, Jethro Tull, Flairck, Alan Stivell, κέλτικη folk, ελληνική (αλλά και γενικότερα βαλκανική) παράδοση, όπως και μουσική της Αναγέννησης. Ακόμα, στοιχεία από κλασική και σύγχρονη Δυτικοευρωπαϊκή παράδοση, μέχρι και ψήγματα jazz. Και όλα αυτά, όχι σαν ένα συνονθύλευμα, αλλά "μαγειρεμένα" δημιουργικά σε ένα – εν τέλει – προσωπικό ύφος.

Ξεφυλλίζοντας το ένθετο του CD, το μάτι μου σταμάτησε σε ένα όνομα: Νικόλας Νικολόπουλος (φλάουτο & keyboards). Είχα ακουστά έναν φλαουτίστα Νίκο Νικολόπουλο, περισσότερο από συνεργασίες του με διάφορους κιθαριστές, χωρίς να έχει τύχει ως τώρα να τον ακούσω ή να τον γνωρίσω προσωπικά. Παρά το σχετικά όχι και τόσο ασυνήθιστο ονοματεπώνυμο, αναρωτήθηκα αν πρόκειται για ένα και το αυτό πρόσωπο. Όχι πως θα είχε ιδιαίτερη σημασία για την αξία της μουσικής των Ciccada, ούτε θα έπαιζε ρόλο στην απόφαση που ήδη είχα πάρει να παρουσιάσω τον δίσκο τους στο TaR. Απλώς, θα… "έδενε" ακόμα καλύτερα με τον προσδιορισμό μας «με αφορμή την κιθάρα»!

Ήρθα λοιπόν σε επαφή μαζί του και πράγματι ήταν ο ίδιος. Έχει συνεργαστεί με κιθαριστές όπως ο Κώστας Γρηγορέας, ο Άγγελος Νικολόπουλος, η Εύα Φάμπα, ο Αντώνης Μυτακίδης και ο Μιχαηλάγγελος Τουμανίδης, ενώ με τον Γιώργο Χαρονιάν έχουν ηχογραφήσει ένα CD με έργα για φλάουτο και κιθάρα (ΑΡΤΙ, Musica Viva - 1994). Έχει επίσης ηχογραφήσει και με το κουιντέτο πνευστών Tal (ΜIΚΡΟ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟ ΤΑΞΕΙΔΙ, Motivo - 1998), του οποίου υπήρξε ιδρυτικό μέλος. Ακόμη, υπήρξε μέλος του συγκροτήματος Jazz Ad Libitum, ενώ τα τελευταία χρόνια δραστηριοποιείται και με το (γνώριμο στους αναγνώστες του TaR) αυτοσχεδιαστικό 4+1 (LIVE AT SFENDONI, Triple Bath - 2010). Σπούδασε φλάουτο στο Ωδείο Αθηνών με τον Urs Rüttimann, απ’ όπου αποφοίτησε με Δίπλωμα το 1987 και παρακολούθησε σεμινάρια του Pierre-Yves Artaud στην Lyon. Έχει δώσει πολλά ατομικά ρεσιτάλ και συναυλίες Μουσικής Δωματίου σε Ελλάδα και εξωτερικό και έχει συμμετάσχει στην Ορχήστρα των Χρωμάτων, στην Ευρωπαΐκή Ορχήστρα Νέων, όπως και στις Ορχήστρες Καμεράτα, Οπερας Δωματίου Αθηνών, Εθνικής Λυρικής Σκηνής και Συμφωνική του Δήμου Αθηναίων.

Το 2005 συναντήθηκε με τον κιθαρίστα Γιώργο Μούχο (πτυχιούχο του Αλέξη Σαββανίδη στο Δημοτικό Ωδείο Καλλιθέας), ανακάλυψαν τα κοινά τους μουσικά γούστα και αναζητήσεις και ταίριαξαν τα… χνώτα τους, σχηματίζοντας τον Απρίλιο (αρχικά σαν duo) τους Ciccada (προφέρεται Σικάντα και σημαίνει τζιτζίκι). Σε κάποιες ορχηστρικές συνθέσεις που αρχικά έγραφε ο Γιώργος και επεξεργαζόταν ο Νίκος, άρχισαν να μπαίνουν στίχοι, όταν λίγο αργότερα η Ευαγγελία Κοζώνη (πτυχιούχος τραγουδιού της Λίλιαν Τσατσαρώνη στο Ορφείο Ωδείο) έγινε η φωνή τους. Οι τρεις τους αποτελούν τον πυρήνα του σχήματος έως και σήμερα:

Τον Ιούνιο του 2007 άρχισαν να παρουσιάζουν την δουλειά τους σε διάφορους χώρους και μουσικές σκηνές στην Αθήνα, πλαισιωμένοι κατά καιρούς από διάφορους μουσικούς, σε όργανα όπως τσέλο, κλαρινέτο, τρομπέτα, πιάνο, μπάσο και drums. Τον Ιανουάριο του 2009 κυκλοφόρησε ένα demo-CD με συνθέσεις τους, καθώς και μερικές διασκευές folk-rock τραγουδιών, ενώ τον Ιούλιο του ίδιου έτους ξεκίνησαν ως κουαρτέτο (μετά την προσχώρηση του μπασίστα Όμηρου Κομνηνού στο σχήμα) την ηχογράφηση του πρώτου τους δίσκου στο Μιλάνο για την Ιταλική Fading Records, παρακλάδι της ΑltrOck productions. Στην ηχογράφηση συμμετείχαν ακόμη οι: Alberto De Grandis (drums), Βασίλης Λύκος (βιολοντσέλο), Παναγιώτης Γιαννακάκης (πιάνο), Valerio Cippolone (κλαρινέτο), Χρυσούλα Γεωργάκη (κλαρινέτο), Σπύρος Λασκαρίδης (τρομπέτα), Mattia Signo (μεταλλόφωνο).

Το CD κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 2010 με τίτλο A Child In The Mirror και βρίσκεται σταθερά στις πρώτες θέσεις των προτιμήσεων των αναγνωστών (έχοντας φτάσει ακόμα και στο Νο 3) του site Top Prog Rock Music Albums List.

Την άνοιξη του 2011 η (ελληνική, παρακαλώ!) ετικέτα Missing Vinyl Records, κυκλοφόρησε το δίσκο τους σε (διπλό) βινύλιο 180 γραμμαρίων, στην τέταρτη πλευρά του οποίου περιέχονται (αντίθετα από την αντίστροφη, συνήθως, πρακτική) τέσσερα ακυκλοφόρητα "bonus tracks", ένα από τα οποία είναι η διασκευή του Blacksmith των Steeleye Span. Περιορισμένα αντίτυπα του LP, μάλιστα, κυκλοφορούν και σε πράσινο βινύλιο:

Η σημερινή σύνθεση των Ciccada είναι: Ευαγγελία Κοζώνη (τραγούδι, πλήκτρα, κρουστά), Νίκος Νικολόπουλος (φλάουτο, φλογέρα, ηλεκτρικό όργανο, mellotron, πιάνο), Γιώργος Μούχος (ακουστική & ηλεκτρική κιθάρα), Κωνσταντίνα Πολυχρονοπούλου (πιάνο), Όμηρος Κομνηνός (ηλεκτρικό μπάσο), Χρήστος Ζελελίδης (τύμπανα), Κωνσταντίνος Μπουντούνης (βιολοντσέλο), Χρυσούλα Γεωργάκη (κλαρινέτο), Νίκος Σαρρής (τρομπέτα):

Στις αμέσως προσεχείς εμφανίσεις τους περιλαμβάνεται αυτή στο 6 dogs (στο Μοναστηράκι), μαζί με τους 4+1, στις 18 Μαΐου.

Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε μερικές ακόμα αναφορές για τον δίσκο τους στο διαδίκτυο:

http://www.progressor.net/review/ciccada_2010.html

http://gibraltarepr.wordpress.com/2010/07/25/ciccada-a-child-in-the-mirror/

http://www.prognaut.com/reviews/ciccada.html

Επίσης, επισκεφτείτε τη σελίδα των Ciccada στο myspace:

http://www.myspace.com/ciccada

Tέλος, ακούστε τρία κομμάτια από το A Child In The Mirror στο tar-radio.

Το τέταρτο κομμάτι που θα βρείτε, με τίτλο She Went For Love, δεν περιέχεται στον παραπάνω δίσκο, αλλά είναι ακόμα ακυκλοφόρητο. Πρόκειται να συμπεριληφθεί σε ένα compilation CD που θα κυκλοφορήσει σύντομα από την γαλλική δισκογραφική εταιρία Musea και το προσέφεραν οι Ciccada στους αναγνώστες του TaR και τους ακροατές του tar-radio (πράγμα για το οποίο τους ευχαριστούμε θερμά), σε πρώτη παρουσίαση. Η αντρική φωνή σε αυτό είναι του Γιώργου Μούχου και σίγουρα μας αφήνει υποσχέσεις για προσμονή ακόμα καλύτερων πραγμάτων από αυτούς στο μέλλον.