Η ανάλυση του τεχνοκράτη και το σχόλιο του ποιητή
Πριν ακριβώς δύο χρόνια, θεωρώντας αδιανόητο να μην πούμε κάτι για τις φωτιες, αλλάξαμε εξώφυλλο και κύριο άρθρο. Δεν μπορούμε να επαναλάβουμε το ίδιο. Όμως δεν μπορούμε και να αφήσουμε να περάσει ασχολίαστη αυτή η - απίστευτα θλιβερή - da capo επανάληψη των ίδιων γεγονότων και όλων των παρεπομένων.
Παραθέτουμε λοιπόν δύο σύντομα σχόλια. Το πρώτο από τον κ. Κ. Καλαμποκίδη, αναπληρωτή καθηγητή Γεωγραφίας Φυσικών Καταστροφών στο Πανεπιστήμιο του Αιγαίου (από συνέντευξη στο capital.gr):
«Τα τελευταία 20 -30 χρόνια είμαστε μάρτυρές των ίδιων συμβάντων. Η πυρκαγιά είναι πολιτικό και κοινωνικοοικονομικό ζήτημα. Δεν θα πρέπει δηλαδή να αναζητούμε το πρόβλημα σε «στρατηγούς ανέμους», σε «ασύμμετρες απειλές» ή εμπρηστές. Εμπρηστής είναι η ίδια η Πολιτεία που θεσπίζει δασοκτόνους νόμους και δεν επιβάλει την εφαρμογή των νόμων. Με τις πυρκαγιές στη Β. Α. Αττική δημιουργούμε πλέον χώρους στο δάσος για την ανάπτυξη της επόμενης γενιάς αυθαίρετων κτισμάτων. Νομίζω έχουμε το περιβάλλον που μας αξίζει.»
Το δεύτερο από το συνάδελφο Αναστάση Φιλιππακόπουλο (από σχόλιο στην ιστοσελίδα της ΕΕΜ):
«Αγαπητοί φίλοι,
Είμαι και ‘γω από κείνους που γενικά πιστεύουν πως δεν πρέπει να λέμε «αυτή η χώρα δεν αξίζει» και ότι «ως λαός είμαστε άχρηστοι», γιατί έτσι διασπείρουμε μία μιζέρια που δεν κάνει καλό σε κανέναν.
Υπάρχουν μάλιστα στιγμές που πείθομαι ότι κάποια πράγματα πάνε -έστω και με αργά βήματα- προς το καλύτερο στη χώρα μας , για παράδειγμα στον χώρο που αφορά στη μουσική μας.
Όμως... γεγονότα σαν αυτά που συνέβησαν τις τελευταίες μέρες δεν μπορούν παρά να με θυμώνουν βαθύτατα.
Γιατί... Πώς μπορεί ένας λαός να αγαπήσει την τέχνη όταν δεν αγαπά τη φύση;»
Η Συντακτική Ομάδα