"Μοναδική πατρίδα μας, τα παιδικά μας χρόνια"
Ήθελα να ξέρω γιατρέ μου, τι με έχει πιάσει και (χρονιάρες μέρες που είναι) τα έχω βάλει με τους αγγέλους. Ή τέλος πάντων, με το πώς διάολο μου καρφώθηκε η ιδέα ότι υπάρχουν και (κάθε τρεις και λίγο και χωρίς να το καταλάβω) αρχίζω πάλι να τους ψάχνω. Και να πω ότι τόσα χρόνια είδα χαΐρι με αυτή μου την αναζήτηση. (Ο ΑΡΚΑΣ ας πούμε είδε. Τόσα χρόνια που ασχολεiται μαζί τους έχει βγάλει και το ψωμί και το βούτυρο του! Εγώ τίποτα. Μόνο ταλαιπωρία…)
Από τα νιάτα μου και καθότι είμαι μάλλον αντιθρησκευτικός τύπος, αντί να τους ψάξω όπως ο περισσότερος φυσιολογικός κόσμος στην εκκλησία της γειτονιάς μου, εγώ τους έψαχνα στους έρωτες. (Με τα γνωστά αποτελέσματα, των οποίων πιστεύω πως έχεις εμπειρία και μην σε κουράζω [άντε πάλι] ‘χρονιάρες μέρες που είναι’).
Περί κοινωνίας αγγέλλων και αλλά τετριμμένα δεν θα σε κουράσω επίσης, άλλωστε αυτά τα έχουν αναλάβει ο τύπος και η τηλεόραση.
Χωρίς λοιπόν να ξέρω ακριβώς το γιατί (αυτός είναι κι ο λόγος που ήρθα στο ιατρείο σου) το μόνο που μου δίνει την αίσθηση της αγγελικής παρουσίας, είναι… τα παιδιά! (πρωτότυπο, ε;).
Εντάξει, εντάξει… Ξεπερνώ με συνοπτικές διαδικασίες το επιχείρημα σου ότι κι ο Χίτλερ υπήρξε κάποτε ένα χαριτωμένο και γλυκούλικο μικρό αγγελούδι με όμορφη χωρίστρα. Επίσης, κλείνω τα αυτιά μου στις αγανακτισμένες αντιρρήσεις βρεφονηπιοκόμων, νηπιαγωγών και δασκάλων και…. δεν ακούω κουβέντα: Όταν ακούω παιδικές φωνές, νομίζω πως ακούω αγγέλους! Γι’ αυτό και δακρύζω τα Χριστούγεννα (ναι γιατρέ μου, τα παίρνω τα αντικαταθλιπτικά μου) και συγκινούμαι με κάθε δακρύβρεχτη και νερόβραστη παιδικο-αγγελική ιστορία.
(Τι είπες γιατρέ; Ήρθε η ώρα να ξαπλώσω στο ντιβάνι; Εντάξει…)
Τα παιδικά μου χρόνια;
Λοιπόν τώρα που μου το λες, κάτι θυμάμαι…
Χριστούγεννα!
Ναι, η εικόνα του πατέρα μου (που να είσαι τώρα άραγε;…).
Κι ένας μεγάλος μαύρος γυαλιστερός δίσκος. Το μπράτσο του πικάπ και η βελόνα να ταξιδεύει επάνω στην λίγο κυματιστή επιφάνειά του (τι συναρπαστική εικόνα, σαν το τραινάκι στις ράγες των παιδικών μου χρόνων [σνιφ]).
Κι ακούω αγγελικές φωνές! Απίστευτες φωνές …
Ναι, μια εικόνα ξεκαθαρίζει σιγά – σιγά στη μνήμη μου: Το τεράστιο, πολύχρωμο εξώφυλλο του δίσκου γράφει: "Παιδική Χορωδία της Βιέννης".
Τελικά, πάλι είχες δίκιο γιατρέ μου.
"Μοναδική πατρίδα μας, τα παιδικά μας χρόνια"
Καλά Χριστούγεννα!
Κώστας Γρηγορέας
grigoreas@tar.gr
http://www.grigoreas.gr/
Η Παιδική Χορωδία της Βιέννης είναι μια από τις παλαιότερες παιδικές χορωδίες που υπάρχουν στον κόσμο. Για σχεδόν πεντακόσια χρονιά είναι ένα από τα σύμβολα της Αυστρίας. Διαθέτει δικό της σχολείο στο οποίο, παράλληλα με τη μουσική, τα παιδιά διδάσκονται και όλα τα υπόλοιπα μαθήματα. Έχει την έδρα της σε ένα μπαρόκ παλάτι στην καρδιά της Βιέννης.
Με ένα “ιδρυτικό” έγγραφο του, Μαξιμιλιανός ο Α΄ κάλεσε το 1498 τα πρώτα δώδεκα αγόρια ως χορωδούς της πρόσφατα διαμορφωμένης αυτοκρατορικής μουσικής “αυλής”. Αυτό σημαίνει ότι η περίφημη Παιδική Χορωδία της Βιέννης έχει ούτε λίγο ούτε πολύ στο ενεργητικό της ιστορία πέντε και πλέον αιώνων.
Πολλοί διάσημοι μουσικοί έχουν αναδειχθεί από τις τάξεις της. Η πρώτης τάξεως κατάρτιση που παρέχει είχε σαν αποτέλεσμα την ανάδειξη πολλών σημαντικών τραγουδιστών, βιολιστών και πιανιστών από τους κόλπους της. Οι πρώτες συνθέσεις του Franz Schubert γράφτηκαν κατά τη διάρκεια της θητείας του στη χορωδία. Οι Georg Boyer, Benedikt Randhartinger, Hans Richter, Karl Zeller, Josef Sucher, Felix Mottl, Clemens Krauss και Lovro von Matacic είναι μερικά από τα διαπρέψαντα μέλη της Παιδικής Χορωδίας της Βιέννης, που τελικά έπαιξε
σημαντικότατο ρόλο στη διαμόρφωση της δυτικής μουσικής ιστορίας στον 19ο και 20ο αιώνα.
Μεγάλοι συνθέτες και δάσκαλοι έχουν βελτιώσει τη μουσική ποιότητα της χορωδίας, παραδείγματος χάριν οι Isaac, Senfl, Caldara, Fux, Salieri, Joseph και Μichael Haydn. Σε αυτούς συγκαταλέγεται κι ο Anton Bruckner, που ως οργανίστας της αυλής προετοίμαζε τις λειτουργίες του με τη χορωδία. (Λέγεται μάλιστα ότι εάν η απόδοση των παιδιών ήταν ιδιαίτερα καλή, είχε τη συνήθεια να τα ανταμείβει με κέικ!)
Με την πτώση της μοναρχίας το 1918, η χορωδία εγκατέλειψε το παλαιό της όνομα και την αυτοκρατορική στολή (που περιλάμβανε κι ένα ξίφος). Από το 1924 η χορωδία (και λόγω του ιδιαίτερου ζήλου του τότε διευθυντή της Joseph Schnitt) έδωσε συναυλίες στις διασημότερες αίθουσες συναυλιών στον κόσμο.
Στις ημέρες της Πρώτης Δημοκρατίας, οι μικροί τραγουδιστές της χορωδίας λειτούργησαν ως “μουσικοί πρεσβευτές” της Αυστρίας.
Από τότε μέχρι και σήμερα, η Παιδική Χορωδία της Βιέννης έχει δώσει συναυλίες υπό τη διεύθυνση σχεδόν όλων των μεγάλων μαέστρων του αιώνα: Claudio Abbado, Leonard Bernstein, Nikolaus Harnoncourt, Herbert von Karajan, Carlos Kleiber, Lorin Maazel, Riccardo Muti, Sir George Solti.
Όμως, όπως πάντα, κάθε Κυριακή η χορωδία τραγουδά τη λειτουργία στο παρεκκλήσι Hofburg της Βιέννης.
Μια παράδοση που συνεχίζεται από το 1498.
ΠΑΤΗΣΤΕ εδώ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΤΕ:
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΟΡΩΔΙΑ ΤΗΣ ΒΙΕΝΝΗΣ
Η χριστουγεννιάτικη δισκογραφία της χορωδίας
(σχεδόν ολόκληρη)
Κ.Γ.
Δεκέμβριος 2006
_1.jpg)
