[πλήκTRa]
ΕΝΑ ΠΙΑΝΟ ΔΙΑΜΑΝΤΙ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ "ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ"
Ο Φιλολογικός Σύλλογος Παρνασσός, στην υπεραιωνόβια ιστορία του, έχει διαγράψει μια πορεία, η οποία τον κατατάσσει στους σημαντικότερους πολιτιστικούς φορείς της Ελλάδας, με διεθνή ακτινοβολία, και ως εκ τούτου, έχει σημαδέψει, και την σύγχρονη ελληνική – και ιδιαίτερα την Αθηναϊκή – κοινωνία.
Σε αυτή την πορεία, η οποία ξεκίνησε το 1865, από τα παιδιά του νομισματολόγου Σπυρίδωνα Λάμπρου, υπήρξαν ορισμένες κορυφαίες στιγμές, για τις οποίες, ως Αθηναίοι, ως Έλληνες, αλλά πάνω απ’ όλα ως Άνθρωποι, έχουμε κάθε λόγο να αισθανόμαστε υπερήφανοι.
Μια τέτοια σημαντική στιγμή στην ιστορία του, είναι και η προ ολίγων μηνών, απόκτηση ενός καινούριου πιάνου, γερμανικής κατασκευής Steinway & Sons, τύπου D, το οποίο ήδη έχει προσελκύσει το έντονο ενδιαφέρον τόσο των μουσικών και ειδικότερα των πιανιστών, όσο και αρκετών φιλόμουσων ακροατών μόλις έμαθαν για την έλευσή του. Η καταπληκτική, τόσο από αισθητικής όσο κι από ακουστικής πλευράς, αυτή αίθουσα σε συνδυασμό με το εν λόγω πιάνο, συνιστούν πλέον έναν ιδανικό αλλά και μοναδικό για τα ελληνικά δεδομένα, χώρο συναυλιών για ρεσιτάλ, μουσική δωματίου ή ακόμα και κοντσέρτα με μικρές ορχήστρες.
Θα ήθελα, παρόλο ότι γνωρίζω πως θα προσκρούσω στην ταπεινοφροσύνη της, να σας αποκαλύψω τον άνθρωπο που αμέσως ευαισθητοποιήθηκε, ύστερα από την έκκληση που απευθύναμε μέσα από τις σελίδες της κυριακάτικης Καθημερινής, της 18ης Οκτωβρίου 2009, και το άρθρο της εκλεκτής δημοσιογράφου κυρίας Ελένης Μπίστικα, για την ανάγκη αγοράς ενός νέου αλλά και κορυφαίου πιάνου που έλειπε για πολλές δεκαετίες από την εξαιρετική αυτή αίθουσα.
Είχαν γίνει πολλές προσπάθειες στο παρελθόν, ώστε να βρεθεί κάποιος φιλόμουσος δωρητής για δυο μουσικά όργανα που χρειαζόμαστε: ένα πιάνο και ένα τσέμπαλο, αλλά όλες είχαν αποβεί άκαρπες. Και προτεραιότητα είχαμε θέσει την αγορά του πιάνου, η οποία εξάλλου είναι και πολύ ακριβότερη από ένα τσέμπαλο. Διότι, είναι αλήθεια, πως ένα τέτοιο πιάνο, όπως όλοι καταλαβαίνουμε, κοστίζει μια μικρή περιουσία. Κοστίζει όσο ένα διαμέρισμα ή ένα πολυτελές αυτοκίνητο.
Χάρη λοιπόν στην κυρία Στεφανία Χορν, διότι περί αυτής της εξαιρετικής κυρίας πρόκειται, το όνειρο του Παρνασσού, όλων των μουσικών, καθώς και του μουσικόφιλου κοινού, έγινε πραγματικότητα. Θα ήθελα εδώ, να σημειώσω πως την κυρία Χορν, δεν την γνωρίζαμε προηγουμένως, αλλά ούτε κι εκείνη μας γνώριζε προσωπικά. Με την βαθειά παιδεία όμως, που διαθέτει, καθώς και την αστείρευτη αγάπη για την μουσική, πήρε αυτή την γενναία απόφαση να δωρίσει στον Παρνασσό αυτό το υπέροχο μουσικό όργανο που οι νότες του ηχούν σαν ουράνια ορχήστρα.
Το πιάνο επιλέχθηκε μεταξύ έξι πιάνων ίδιου τύπου, στο εργοστάσιο της Steinway & Sons στο Αμβούργο. Σε αυτή την επιλογή, η οποία διήρκησε περισσότερες από 5 ώρες, συμμετείχαν, εκτός από τον καλλιτεχνικό διευθυντή του ΦΣΠ, ο οποίος εκπροσώπησε τον Παρνασσό, άλλοι δυο εκλεκτοί θεράποντες της μουσικής τέχνης, την οποία υπηρετούν από διαφορετική σκοπιά ο καθένας τους.
Αφ’ ενός, η διεθνούς κύρους πιανίστα και Steinway Artist, κυρία Ρίτα Μπουμπουλίδη, την οποία ευχαριστούμε θερμά για την ουσιαστική και καθοριστική συμβολή της για την επιλογή του καλύτερου πιάνου από τα έξι που δοκιμάσαμε, κι αφ’ ετέρου ο έμπειρος τεχνικός πιάνων του Παρνασσού Σωτήρης Τουκάλης, ο οποίος τόσο με τη πλούσια εμπειρία του σε θέματα ποιότητας ήχου των πιάνων, όσο και σε τεχνικά θέματα, συνεισέφερε στην επιλογή του συγκεκριμένου πιάνου.
Αντώνης Γιαμβριάς
Καλλιτ. Διευθυντής ΦΣ Παρνασσός
(Αύγουστος 2010)
