Συντονιστικό Όργανο Ενώσεων Εκπαιδευτικών Μουσικής
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΜΟΥΣΙΚΗΣ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ & ΘΡΑΚΗΣ
ΕΝΩΣΗ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
Ανακοίνωση / Δελτίο Τύπου
ΠΕΡΙ "ΑΚΑΔΗΜΙΩΝ" ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ...
Τρίτη, 5 Ιουνίου 2007
Αρχικά με πανηγυρική εκδήλωση στο Μέγαρο Μαξίμου παρουσία Πρωθυπουργού, Υπουργών Παιδείας, Πολιτισμού και πολλών διασήμων καλλιτεχνών, και στη συνέχεια με μεγάλη Συνέντευξη και εκτενές Δελτίο Τύπου του Υπουργού Πολιτισμού, εξαγγέλθηκε για πολλοστή φορά η ίδρυση "Ακαδημίας των Τεχνών". Ταυτόχρονα δόθηκε στη δημοσιότητα το κείμενο του σχετικού νομοσχεδίου, που προβλέπεται να ψηφιστεί από τη Βουλή μέσα στο φετινό καλοκαίρι.
Οι βασικές ιδιότητες της Ακαδημίας συνοψίζονται στα εξής:
Θα συστεγάσει τέσσερις τομείς: Δραματικής Τέχνης, Χορού, Μουσικής Τέχνης. Κινηματογραφικής Τέχνης και Οπτικοακουστικών Τεχνών
Θα είναι τριετούς διάρκειας και ισότιμη με τις άλλες Ανώτερες Σχολές Καλλιτεχνικής Εκπαίδευσης του ΥΠΠΟ.
Θα χορηγεί πιστοποιητικά σπουδών που θα δίνουν στους κατόχους τους "δικαίωμα πρόσβασης" (κατόπιν Υπουργικών αποφάσεων) σε αντίστοιχα τμήματα ΑΕΙ.
Είναι φανερό από την πρώτη στιγμή ότι η Καλλιτεχνική Εκπαίδευση αντιμετωπίζεται για μία ακόμη φορά ως "δεύτερης κατηγορίας", αφού αντί να σχεδιαστεί μιά Ανώτατη Ακαδημία που να ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές της Ευρωπαϊκής Ένωσης ώστε να κατοχυρώνει τα ακαδημαϊκά και επαγγελματικά δικαιώματα των καλλιτεχνών κατά αδιαμφισβήτητο τρόπο, επελέγη η "ενδιάμεση" κατάταξη στην Ανώτερη βαθμίδα που ουσιαστικά έχει πλέον καταργηθεί, μετά την ένταξη και των ΤΕΙ στις Ανώτατες Σχολές. Δυστυχώς, εκτός από άγνοια των πραγματικών, εκπαιδευτικών και επαγγελματικών, αναγκών, η όλη διαδικασία αποπνέει και "ισορροπίες" μεταξύ των δύο Υπουργείων και την αξίωση της Υπουργού Παιδείας να μη θιγούν στο παραμικρό τα "συμφέροντα" των Πανεπιστημίων. Απορούμε δε εάν οι καλλιτέχνες που στελέχωσαν τις εισηγητικές επιτροπές πράγματι εισηγήθηκαν αυτή τη διαβάθμιση.
Το κεφάλαιο "Πλεονεκτήματα - Δυνατότητες" του σχετικού Δελτίου Τύπου είναι γεμάτο κενές θεωρητικολογίες που δεν αντέχουν σε σοβαρή κριτική - περί "δικτύωσης", "διαρκούς φόρουμ", "διαπολιτισμικότητας", "διακλαδικότητας", "διαρκούς διαλόγου" (με πανεπιστήμια και φορείς) που θυμίζουν τα φοβερά και τρομερά "δίκτυα πόλεων" που επαγγελλόταν η Πολιτιστική Ολυμπιάδα, καθώς και περί της "ιδανικής συνθήκης" που τάχα θα δημιουργήσει η "συστέγαση" και η εξ αυτής "σύνδεση", "συμβίωση", "συνύπαρξη" και "σύμπραξη" των τεχνών. Πουθενά δεν φαίνεται να αντιλαμβάνονται οι συντάκτες αυτών των κειμένων τα ουσιαστικά προβλήματα και τις πολύ διαφορετικές μεταξύ τους ανάγκες των τεχνών.
Το ίδιο το κείμενο του νομοσχεδίου που δόθηκε στη δημοσιότητα, αναλώνεται σχεδόν αποκλειστικά (18 από τα 23 άρθρα!) στο διοικητικό οργανόγραμμα.
Η Ακαδημία θα λειτουργεί "χάριν του δημοσίου συμφέροντος κατά τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας" (μόνο εμείς βλέπουμε την αντίφαση σ' αυτή την πρόταση;), στο πλαίσιο προφανώς της προσπάθειας αντικατάστασης της Κρατικής οικονομικής ενίσχυσης από τους ιδιώτες χορηγούς και της μετατροπής όλων των εργασιακών σχέσεων σε συμβάσεις ορισμένου χρόνου.
Τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, που θα διαχειρίζεται και θα αποφασίζει για τα πάντα, θα διορίζονται από τον υπουργό, σαν να μην υπάρχει άλλος τρόπος επιλογής, και δη με το ασαφές κριτήριο της "γνωστής προσωπικότητας".
Οι χορηγούμενοι τίτλοι σπουδών (Πιστοποητικά και Βεβαιώσεις) είναι της ντροπής, ενώ το "δικαίωμα πρόσβασης στα ΑΕΙ" είναι ακαθόριστο, αφού παραπέμπεται σε μελλοντικές Υπουργικές αποφάσεις, και πάντως πουθενά δεν αναφέρεται ότι (όπως προφορικά δήλωσαν οι υπουργοί) θα είναι "χωρίς εξετάσεις" - στο οποίο άλλωστε θα έπρεπε να συμφωνούν πρώτα τα ΑΕΙ.
Οι εργασιακές σχέσεις και όλα τα σοβαρά εκπαιδευτικά θέματα (διαδικασία εισαγωγής και αποφοίτησης, προσόντα εκπαιδευτικού προσωπικού, διδακτικά προγράμματα, κύκλοι σπουδών) παραπέμπονται στον Γενικό Κανονισμό Λειτουργίας, ο οποίος, ας σημειωθεί, προβλέπεται ότι θα καταρτιστεί, μαζί με την Οικονομοτεχνική και Χωροταξική μελέτη και το Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα, μέσα στα επόμενα δύο χρόνια (!), ενώ στο μεταξύ ήδη από τον ερχόμενο Νοέμβριο θα οργανώνονται "σεμιναριακοί κύκλοι, διεθνή φόρουμ, εργαστήρια και δράσεις που θα προετοιμάσουν την πλήρη λειτουργία της Ακαδημίας"…
Λυπούμαστε που το σημερινό τοπίο της Καλλιτεχνικής Εκπαίδευσης και η ως σήμερα τακτική των Υπουργείων δεν μας αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας για την υλοποίηση ενός τέτοιου σχεδίου. Οι Μουσικές Σπουδές, ειδικά, σε σχέση με εκείνες των άλλων τεχνών, έχουν ορισμένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά:
α) Είναι υπερδεκαετούς διάρκειας και "απλώνονται" σε όλες τις βαθμίδες της Εκπαίδευσης, από το Δημοτικό ώς το Πανεπιστήμιο.
β) Περιλαμβάνουν πάρα πολλές ειδικότητες, αφού κάθε όργανο είναι εξ ορισμού μιά υψηλή εξειδίκευση.
γ) Είναι κατακερματισμένες σε Ωδεία (όλα αδιαβάθμητα και ιδιωτικά με μία εξαίρεση), Μουσικά Σχολεία, ΤΕΙ και ΑΕΙ που δεν συνδέονται μεταξύ τους παρά μόνο με τις (ασφυκτικά περιοριστικές) Πανελλήνιες Εξετάσεις.
δ) Τα προγράμματα σπουδών σε όλα τα επίπεδα έχουν τρομακτικές ελλείψεις και ανισότητες, με αποτέλεσμα να αμφισβητούνται και να υποβαθμίζονται οι τίτλοι σπουδών.
Επομένως, χρειάζεται επειγόντως εκσυγχρονισμός, αναδιάθρωση, δημιουργία σωστών βάσεων και ενοποίηση του συστήματος για να αντιμετωπιστούν τα πολλά και χρονίζοντα προβλήματα. Η μελέτη και ο εξορθολογισμός της λειτουργίας των πρώτων βαθμίδων είναι προϋπόθεση για την ίδρυση της Ανώτατης, και είναι κάτι που δεν έγινε όταν δημιουργήθηκαν τα Τμήματα Μουσικών Σπουδών στα ΑΕΙ. Εάν χαθεί και αυτή η ευκαιρία, πιθανότατα δεν θα υπάρξει άλλη.
Η διαβάθμιση και αποτελεσματική εποπτεία των Ωδείων με την ενεργοποίηση του εδώ και δέκα χρόνια ισχύοντος νόμου και τον εκσυγχρονισμό των ηλικίας πενήντα χρόνων προγραμμάτων σπουδών, η αξιοποίηση του σπουδαίου παιδαγωγικού εργαλείου που λέγεται μουσική στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, η σοβαρή οργάνωση και χρηματοδότηση των Μουσικών Σχολείων που στα περισσότερα μαθήματα δεν έχουν καν αναλυτικό πρόγραμμα, η αποσαφήνιση του ρόλου των ΤΕΙ και ΑΕΙ, είναι τα πρώτα και βασικά βήματα που θα οδηγήσουν με ασφάλεια στην ίδρυση Ανώτατης Μουσικής Ακαδημίας. Ένας φορέας εξαρχής σχεδιασμένος να καλύψει τις ανάγκες σε ανωτάτου επιπέδου θεωρητική κατάρτιση, πρακτική εξάσκηση και παιδαγωγική επάρκεια, που θα χορηγεί ανώτατους τίτλους σπουδών σύμφωνους με τις Ευρωπαϊκές προδιαγραφές, είναι το από δεκαετίες αίτημα των μουσικών που θα καλύψει ένα σοβαρό κενό στην κατάρτισή τους και την επαγγελματική τους κατοχύρωση.
Επειδή πολλές φορές έχουμε ακούσει διακηρύξεις από τα πλέον υπεύθυνα χείλη περί "οραμάτων" και "προτεραιότητας" στην Παιδεία και τον Πολιτισμό, περιμένουμε μάταια να δούμε τα βήματα εκείνα που θα μας πείσουν ότι η Καλλιτεχνική Εκπαίδευση, που κατεξοχήν και εξ ορισμού τα συνδυάζει, αντιμετωπίζεται από την Πολιτεία ως δραστηριότητα απαραίτητη για την κοινωνία και όχι ως δυσανάλογα δαπανηρή και άρα περιττή. Προκαλούμε τα συναρμόδια Υπουργεία Παιδείας και Πολιτισμού να δικαιολογήσουν το όνομά τους και, αντί να αυτοσχεδιάζουν, να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα με σοβαρότητα, εγρήγορση και συνεργασία, τόσο μεταξύ τους όσο με τους κοινωνικούς φορείς, και ιδιαίτερα τους μάχιμους εκπαιδευτικούς που γνωρίζουν πραγματικά τα θέματα και έχουν τις λύσεις. Διαφορετικά, όλα είναι λόγια, λόγια, προεκλογικά λόγια χωρίς νόημα…
Για το Συντονιστικό όργανο Ενώσεων Εκπαιδευτικών Μουσικής
