ΦΟΡΟΣ ΤΙΜΗΣ ΣΤΟΝ GUSTAV LEONHARDT (30 Μαίου 1928 - 16 Ιανουαρίου 2012) (του Βασίλη Τιγγιρίδη)

Φόρος τιμής στον Gustav Leonhardt
(30 Μαίου 1928 – 16 Ιανουαρίου 2012)

Θα προτιμούσα να μην ερχόταν  η στιγμή που θα έπρεπε να γράψω το άρθρο αυτό.
Το γράφω πραγματικά με βαριά και ιδιαίτερα πένθιμη διάθεση, ως φόρο τιμής στον μεγάλο Ολλανδό μουσικό Gustav Leonhardt.  
Τσεμπαλίστας, οργανίστας, μουσικολόγος και διευθυντής μπαρόκ ορχηστρών, γεννήθηκε στις 30 Μαΐου του 1928 και δυστυχώς έφυγε από κοντά μας  την περασμένη Δευτέρα 16 Ιανουαρίου του 2012.
Ταλαιπωρημένος  τα τελευταία χρόνια από την συνήθη ασθένεια της εποχής, τον καρκίνο, δεν έπαψε τις ζωντανές εμφανίσεις του παρά μόνο την τελευταία στιγμή.
Το τελευταίο του ρεσιτάλ το έδωσε στο Παρίσι στις 12 Δεκεμβρίου του 2011.

Bach BWV  996 Lute suite (12 Δεκεμβρίου 2011 Παρίσι)

Η συμβολή του στο χώρο της Παλιάς μουσικής, αλλά τολμώ να πω και της μουσικής γενικότερα, είναι ανεκτίμητη. Πιστεύω ότι θα το συνειδητοποιούμε όλο και περισσότερο, όσο περνάει ο χρόνος χωρίς την ευγενή παρουσία του πλέον.
Στην Ελλάδα είχε παίξει μία και μοναδική, δυστυχώς, φορά δύο διαδοχικά ρεσιτάλ τσέμπαλου στο Μέγαρο Αθηνών στις 22 & 23 Φεβρουαρίου του 1997 .
Νιώθω ευτυχής και ευγνώμων που έζησα εκείνη την ανεπανάληπτη εμπειρία και μετέπειτα αναζήτησα μερικές ευκαιρίες ακόμη να τον ξανακούσω , αλλά φυσικά πλέον στο εξωτερικό
Θυμάμαι στο τέλος ενός από τα δύο αυτά ρεσιτάλ έναν από τους ακροατές να αναρωτιέται παραμιλώντας την ώρα που έφευγε αν ο Leonhardt ήταν η μετεμψύχωση του Μπαχ.
Τις τελευταίες μέρες το διαδίκτυο και ο καλλιτεχνικός τύπος γενικότερα έχει κατακλυστεί από πένθιμες αναφορές (όπως και η παρούσα).

Η Γαλλική Le Monde έγραψε ως τίτλο: «Ο Gustav Leonhardt ξανασυναντά τον Μπαχ στον παράδεισο»:
http://www.lemonde.fr/culture/article/2012/01/18/gustav-leonhardt-rejoint-bach-au-paradis_1631205_3246.html

Όλα αυτά μπορεί να ηχούν υπερβολικά  μελοδραματικά στα αυτιά κάποιου. Επειδή λοιπόν τα λόγια είναι πράγματι λίγα για να περιγράψουν το βάθος κάποιων πραγμάτων και καμιά φορά αμαυρώνουν την ουσία, παραθέτω διαδικτυακούς συνδέσμους για να ακούσει κανείς «ζωντανά» (πόσο άσχημα ακούγεται αυτή η λέξη τώρα..) ό,τι έχει περισωθεί από το μεγαλείο του  Gustav Leonhardt.
Θα μας λείψει  η ψιλόλιγνη φιγούρα με την  καμπαρντίνα που διακριτικά βάδιζε προς τον άμβωνα της Oude Kerk του Άμστερνταμ όπου βρίσκεται το όργανο όπου 400 και πλέον  χρόνια πριν έπαιζε ο Jan Pieterszoon Sweelinck.
Ας παρηγορηθούμε ακούγοντας έστω ηχογραφημένες τις εκπληκτικές του ερμηνείες.

---

 

Διαβάστε και σχετικό παλιότερο άρθρο στο ΤΑR: ΤΑ 80 ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ GUSTAV LEONHARDT (του Βασίλη Τιγγιρίδη)

ΑΚΟΥΣΤΕ:

Βασίλης Τιγγιρίδης
Ιανουάριος 2012

Τεχνική επιμέλεια σελίδας Κώστας Γρηγορέας