ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΓΟΥΡΤΑΣ - Συνέντευξη στην Τίνα Βαρουχάκη

ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΓΟΥΡΤΑΣ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Στην Τίνα Βαρουχάκη

 Η συμμετοχή του ως σολίστ και μέλος επιτροπής στο διαγωνισμό του  Φεστιβάλ Κιθάρας Πάτρας 2014, αλλά και το γύρισμα ενός μουσικού video στην Καθολική Εκκλησία του Αγίου Ιωσήφ, στη γενέτειρά του, την Αλεξανδρούπολη, ήταν οι δυο σημαντικότεροι λόγοι που τον έφεραν τον περασμένο Απρίλιο από τη Χάγη στην Αθήνα. Ο νεαρός σολίστ κλασικής κιθάρας, Γιάννης Γιαγουρτάς, μας μίλησε για τα πλεονεκτήματα της  καριέρας μακριά από την Ελλάδα, που όμως αγαπάει βαθιά. Ευαίσθητος, αλλά και ορθολογιστής, σοβαρός αλλά και με χιούμορ, μα σε κάθε περίπτωση  προσεκτικός και μετρημένος,  μίλησε για τις ευκαιρίες που του δόθηκαν στο εξωτερικό και τις προοπτικές που του ανοίγονται. Η συζήτησή μας, δεν περιορίστηκε μόνο σε ζητήματα που αφορούν τον ίδιο και τη σχέση του με την κιθάρα, αλλά για τη μουσική γενικότερα. Ενθουσιασμένος με το Κοντσέρτο για κιθάρα και κουιντέτο εγχόρδων που έγραψε και του αφιέρωσε ο Πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών, Καθηγητής, Θεόδωρος Αντωνίου, παθιασμένος με τη σύγχρονη μουσική, αλλά και λυπημένος για τον θάνατο του αείμνηστου συνθέτη Νίκου Μαμαγκάκη - με τον οποίο επίσης είχε τη χαρά να συνεργαστεί.  Δεν κρύβει  την ανησυχία του για την οικονομική κρίση της Ελλάδας και  τη λύπη του για τον «διασυρμό» της χώρα μας στο εξωτερικό. Η προβολή του έργου των Ελλήνων συνθετών θεωρεί ότι είναι εκ των ων ουκ άνευ όταν σχεδιάζει το πρόγραμμα ενός ρεσιτάλ του. Ο Γιάννης Γιαγουρτάς, πολύ δραστήριος, έδωσε ρεσιτάλ στις 24 Μαΐου στο Βερολίνο, καθώς επίσης και  στις 15 Ιουνίου, όπου για τρίτη συνεχή χρονιά ήταν προσκεκλημένος στο 3^ο Gitarfestival στο Enkhuizen. Για όλες τις προηγούμενες, αλλά και τις επικείμενες εμφανίσεις του, μπορείτε να επισκεφθείτε το εξαιρετικά σχεδιασμένο προφίλ του στα social media.

«Μια από τις σημαντικότερες στιγμές στην μέχρι τώρα πορεία μου με την κιθάρα, ήταν η πρεμιέρα τον Μάρτιο του 2013 του Κοντσέρτου για Κιθάρα και Κουιντέτο Εγχόρδων, έργο γραμμένο για μένα από τον Πρόεδρο της Ε.Ε.Μ, Καθηγητή κ. Θόδωρο Αντωνίου. Το συγκεκριμένο έργο, ένα από τα σημαντικότερα και δυσκολότερα έργα που έχω ερμηνεύσει, διεύρυνε τους ορίζοντές μου τόσο μουσικά, όσο και τεχνικά.»

 * * * * * * * * *

Τ.Β. Με ποια αφορμή επισκεφθήκατε την Ελλάδα;

Γ.Γ. Ήμουν καλεσμένος από τον δάσκαλό μου Ευάγγελο Ασημακόπουλο και τη σολίστ Λίζα Ζώη, στο 23^ο Φεστιβάλ κιθάρας που διοργανώθηκε στην Πάτρα  για να δώσω μια συναυλία και να συμμετάσχω στην κριτική επιτροπή των διαγωνισμών.
Επίσης αφορμή ήταν και το καινούριο μου μουσικό βίντεο που κινηματογραφήθηκε και ηχογραφήθηκε πριν λίγες μέρες, στην Καθολική Εκκλησία του Αγ. Ιωσήφ στην γενέτειρα μου την Αλεξανδρούπολη, με την Ελληνική Εταιρεία Παραγωγής Single Films και με τον Έλληνα σκηνοθέτη και παραγωγό Χάρη Ντώνια. Σ'αυτό το βίντεο, ερμηνεύω το «Zapateado» από τα Τρία Ισπανικά Κομμάτια του J. Rodrigo. Είμαι ο πρώτος που έδωσα παλαιότερα ρεσιτάλ κλασικής κιθάρας στον  Αγ. Ιωσήφ και ήταν σημαντικό, γιατί και ο κόσμος της περιοχής  έμαθε την Εκκλησία. Είναι και μια ευκαιρία μέσα από  συναυλίες να αναδεικνύονται τέτοιοι χώροι. Παράλληλα είχα και τη χαρά να περάσω λίγες μέρες με την οικογένειά μου. Είμαι πολύ χαρούμενος, γιατί ο κόσμος  αγκάλιασε και  αγάπησε αυτό το μουσικό βίντεο από την πρώτη στιγμή που το κυκλοφορήσαμε στο διαδίκτυο."

Τ.Β. Τι έργα ερμηνεύσατε στο Φεστιβάλ της Πάτρας;

Γ.Γ. Ξεκίνησα με Ελληνικές μινιατούρες ενός Βούλγαρου συνθέτη του Atanas Ourkouzounov. Αυτές οι ελληνικές μινιατούρες είναι μέρος ενός μεγαλύτερου project που έκανα πρεμιέρα στο Βασιλικό Ωδείο της Χάγης με τίτλο: «Μεσογειακοί ήχοι – Ελληνική μουσική για κιθάρα». Μάλιστα, περιλαμβάνει και μουσική Ελλήνων Συνθετών όπως του Κώστα Γρηγορέα, του Γιώργου Κουμεντάκη, του Κυριάκου Τζωρτζινάκη και φυσικά το κοντσέρτο του Θεόδωρου Αντωνίου. Συνέχισα με το «Εισαγωγή και Καπρίτσιο» αρ.23, του Ιταλού συνθέτη και κιθαριστή   G. Regondi, το “Recuerdos De L΄ Alhambra”  του F. Tarrega και τα «Τρία Ισπανικά Κομμάτια» του J. Rodrigo. Να τονίσω ότι το Project με την ελληνική μουσική για κιθάρα η επιλογή των κομματιών ήταν για να προβάλω τη μουσική της Ελλάδας, αλλά και να προσπαθήσω να δημιουργήσω ένα πιο θετικό κλίμα για τη χώρα μας.

Τ.Β. Πώς είδατε το επίπεδο των διαγωνιζομένων στην Πάτρα;

Γ.Γ. Εξαιρετικό και πολύ ανεβασμένο. Πήρανε πρώτο βραβείο σε όλες τις κατηγορίες παμψηφεί και τα αποτελέσματα κύλισαν πολύ ομαλά. Όλα τα αποτελέσματα βγήκαν πολύ εύκολα ήταν ξεκάθαρα και χαρήκαμε πολύ όλοι.

Τ.Β. Αισθάνεστε ότι η χώρα μας  έχει δυσφημιστεί λόγω της κρίσης και εμπνευστήκατε το project σας, «Μεσογειακοί ήχοι- Ελληνική Μουσική για κιθάρα;

Γ.Γ. Σίγουρα υπήρχε και η νοσταλγία για την Ελλάδα όσο καιρό βρίσκομαι έξω, αλλά νομίζω ότι  ήταν μια φυσική αντίδραση γιατί δεν είναι όλα «άσπρο-μαύρο». Δεν μπορούμε να έχουμε μόνο αρνητική εικόνα ή μόνο θετική. Εγώ θέλησα να δείξω τη θετική πλευρά.  Βεβαίως, υπάρχουν και τα αρνητικά, όπως και σε κάθε χώρα και δεν είχα σκοπό να αποδείξω το αντίθετο, αλλά ο Ελληνικός Πολιτισμός είναι από τα θετικά στοιχεία της χώρας μας.

Τ.Β. Μετά από σπουδές στην «Academia Chigiana” της Σιένας στην Ιταλία το 2008, συνεχίσατε εκπονώντας «Master of Music in Performance» στην τάξη του John Feeley στο «DIT College of Music and Drama” στο Δουβλίνο  και τον  Ιούνιο του 2011 γίνατε δεκτός  στο “Royal Conservatory” της Χάγης με καθηγητή τον Ζoran Dukic όπου ολοκληρώσατε τις σπουδές σας το 2013, επιτυγχάνοντας μάλιστα και την μεγαλύτερη βαθμολογία. Σκοπεύετε να παραμείνετε εκεί; Αν, ναι, ποια στοιχεία σας «δένουν» με αυτή την πόλη;

Γ.Γ. Εκεί είναι η βάση μου, στη Χάγη. Καταρχήν από εκεί ταξιδεύω, δίνω συναυλίες, masterclasses, διαλέξεις. Είναι μια πόλη που οι άνθρωποι αγαπάνε τη μουσική. Πολλοί  παίζουν κάποιο μουσικό όργανο, είτε επαγγελματικά, είτε ερασιτεχνικά. Η κλασική μουσική είναι στην παιδεία τους  και γενικά υπάρχει μουσική βιομηχανία. Είναι και διεθνές κέντρο που βοηθάει συνολικά την εξέλιξη κάποιου καλλιτέχνη. Με αυτά τα δεδομένα, ξεκίνησα να ζω για πρακτικούς λόγους στη Χάγη,  αλλά όσο πιο πολύ ζω σε αυτή την πόλη και γνωρίζομαι με ανθρώπους, τόσο περισσότερο δένομαι και συναισθηματικά.

Τ.Β. Πώς είναι μια «συνηθισμένη» μέρα ενός σολίστα που ζει στο εξωτερικό;

Γ.Γ. Σίγουρα υπάρχει μελέτη είτε για να είσαι σε φόρμα, είτε όταν έχεις κάποια συναυλία οπότε αυξάνονται οι ώρες μελέτης. Από κει και πέρα, κάνω κυρίως το δικό μου μάνατζμεντ οπότε ασχολούμαι και με αυτό, αλλά και με τα social media. Η μέρα χωρίζεται στις ώρες που ασχολούμαι με την μελέτη και με τη διδασκαλία, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και στιγμές χαλάρωσης.

Τ.Β. Παρατήρησα έναν επαγγελματισμό στο προφίλ σας στα social media. Είναι σχετικές και οι σπουδές σας, έχετε κάποια σχετική ειδίκευση;

Γ.Γ. Στο Βασιλικό Ωδείο ναι, είχε και τη βιομηχανική προέκταση. Τον σχεδιασμό τον  έχει αναλάβει designer,  αλλά ρωτάω και συμβουλεύομαι  ανθρώπους που ασχολούνται με Online marketing. Με αυτό τον τρόπο ανοίγεις και άλλους ορίζοντες και εμπνέεσαι.

Τ.Β. Σε συνέντευξή σας, έχετε δηλώσει ότι νοιώθετε «πολίτης του κόσμου».  Πόσο αισθάνεστε ότι σας έχει αλλάξει ως προσωπικότητα το να ζείτε και να ταξιδεύετε σε διάφορες πόλεις του κόσμου διδάσκοντας και δίνοντας ρεσιτάλ;
Γ.Γ. Σίγουρα έχω αποκτήσει περισσότερα βιώματα εμπειρίες και γνώσεις, αλλά ως Γιάννης παραμένω απλός, χαλαρός και ανθρώπινος. Το ταξίδι είναι πολύ σημαντικό. Μετά βέβαια εξαρτάται ο καθένας τι εισπράττει. Πώς  λαμβάνει όλα τα ερεθίσματα,  πώς τα αξιοποιεί, πώς τα ενσωματώνει και  τα «επικοινωνεί»  μετά στον κόσμο.

Τ.Β. Η συνέχιση των σπουδών κλασικής κιθάρας στο εξωτερικό, σας έκανε να αναθεωρήσετε  απόψεις μεθοδολογίας, τεχνικής, ή ερμηνείας ή οτιδήποτε έχει να κάνει σε σχέση με την κιθάρα;

Γ.Γ. Σε αυτό το κομμάτι αισθάνομαι τυχερός, γιατί από τα πρώτα βήματα των σπουδών μου και στην Ελλάδα είχα καλό μουσικό ένστικτο. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για έναν ερμηνευτή. Βέβαια οι σπουδές και με όλους τους δασκάλους, τον Oscar Ghiglia, τον John Feeley,  τον Ζoran Dukic,   με βοήθησε να εξελίξω την μεθοδολογία της μελέτης μου την τεχνική πάνω στο όργανο και να εμπλουτίσω τις γνώσεις μου για την ερμηνεία έργων διαφορετικών εποχών και στυλ.  Σίγουρα πειραματίστηκα, αλλά αυτό με βοήθησε να κάνω πιο προσεκτική την ερμηνεία μου και να είμαι πιο αληθινός ως ερμηνευτής πάνω στη σκηνή. Δεν αναθεώρησα τίποτα απ΄ όσα έχω διδαχθεί. Ίσα, ίσα, ο καθένας «συμπλήρωσε» τον άλλο. Εννοείται, ότι ο κάθε άνθρωπος είτε στο εξωτερικό, είτε στην Ελλάδα, έχει κάτι να σου πει και αυτό το προσθέτεις σε ό,τι έχεις μάθει. Όπως συνέβη και με τον  πρώτο μου δάσκαλο,  τον Δημήτρη Σβυντρίδη, που είναι και συνθέτης. Από κει ξεκίνησα. Αυτός μου έμαθε να βάζω το πόδι στο υποπόδιο, να χρησιμοποιώ το αναλόγιο, να κρατάω σωστά την κιθάρα.

Τ.Β. Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη εποχή στην ιστορία της μουσικής, που σας εκφράζει πιο πολύ (έχετε ένα είδος εξειδίκευσης);

Γ.Γ. Κατά περιόδους υπάρχουν όπως η σύγχρονη μουσική με ενδιαφέρει, όπως η Ελληνική και η  Ισπανική μουσική. Από τη μια η εξειδίκευση είναι πολύ καλή, αλλά μου αρέσει να μην περιορίζομαι και  να έχω ένα πιο ισορροπημένο ρεπερτόριο στις συναυλίες μου.

Τ.Β. Πιστεύετε ότι τη μετά Segovia εποχή έχει υπάρξει κάποια εξίσου σημαντική «τομή» στην εξέλιξη της κιθάρας;
Γ.Γ. Σίγουρα υπάρχει συνέχεια. Υπάρχουν πολλοί μεγάλοι κιθαριστές που συνεχίζουν και θα έρχονται.

Τ.Β. Toν Mάρτιο του 2013 ερμηνεύσατε σε Παγκόσμια πρώτη το κουιντέτο του Προέδρου της Ε.Ε.Μ. Καθηγητή, Θεόδωρου Αντωνίου, το οποίο έγραψε και αφιέρωσε σε σας.  Πόσο σας εκφράζει η αισθητική  των έργων σύγχρονης μουσικής;
Γ.Γ. Μια από τις σημαντικότερες στιγμές στην μέχρι τώρα πορεία μου με την κιθάρα, ήταν η πρεμιέρα τον Μάρτιο του 2013 του Κοντσέρτου για Κιθάρα και Κουιντέτο Εγχόρδων, έργο γραμμένο για μένα από τον Πρόεδρο της Ε.Ε.Μ Καθηγητή κ. Θόδωρο Αντωνίου. Το συγκεκριμένο έργο, ένα από τα σημαντικότερα και δυσκολότερα έργα που έχω ερμηνεύσει, διεύρυνε τους ορίζοντές μου τόσο μουσικά, όσο και τεχνικά. Είναι βασισμένο στην προγραμματική μουσική του συνθέτη και έχει το χαρακτήρα ενός αφηρημένου folklore. Υπάρχει η επίδραση Ελληνικών Παραδοσιακών Χορών και ρυθμών, όπως και λαϊκών μουσικών εγχόρδων οργάνων της χώρας μας. Μέσα από αυτό το έργο, αναδεικνύεται η μαγεία του καθαρού ενστίκτου. Μπορείτε ν' ακούσετε τα τρία μέρη του Κοντσέρτου, από την πρεμιέρα που δόθηκε περίπου πριν ένα χρόνο στο ετήσιο Φεστιβάλ Μουσικής Δωματίου στο Arnold Shoenbergzaal και διοργανώνεται από το Βασιλικό Ωδείο της Χάγης με μένα ως σολίστ, στα links που ακολουθούν. Είμαι βαθειά ικανοποιημένος, καθώς το συγκεκριμένο έργο και η συγκεκριμένη εκτέλεση αποκόμισαν τα εγκωμιαστικότερα σχόλια τόσο από το κοινό, όσο και από προσωπικότητες εγνωσμένου κύρους της Ελληνικής και της Διεθνούς μουσικής σκηνής. Ήταν μεγάλη μου χαρά και τιμή να μου το αφιερώσει ο μαέστρος και να το παρουσιάσω σε πρώτη εκτέλεση.

  

Τ.Β. Σας εκφράζει η αισθητική των έργων σύγχρονης μουσικής; Ασχολείσθε απ΄ότι γνωρίζω και ο ίδιος με τη σύνθεση…

Γ.Γ. Πιο πολύ με τον αυτοσχεδιασμό ασχολούμαι. Μπορώ να πειραματιστώ και να βγάλω όμορφες μελωδίες, αλλά δεν θεωρώ τον εαυτό μου συνθέτη. Τώρα, ως προς το άλλο σκέλος της ερώτησής σας, η   σύγχρονη μουσική,  είναι η μουσική που γράφεται σήμερα. Κάποια έργα είναι καλά, κάποια δεν είναι. Όπως είπα το κοντσέρτο του κ. Αντωνίου είναι από τα σημαντικότερα έργα σύγχρονης μουσικής για κιθάρα και το τονίζω αυτό γιατί είναι  Έλληνας συνθέτης. Σε συνδυασμό με το project που σας ανέφερα με την Ελληνική μουσική για κιθάρα, πάντα στις συναυλίες μου φροντίζω να έχω τουλάχιστον ένα έργο σύγχρονης μουσικής.

Τ.Β. Ποιοί Έλληνες συνθέτες είναι οι πιο αγαπημένοι σας;

Γ.Γ. Όλοι αυτοί οι συνθέτες που σας ανέφερα είναι και αγαπημένοι μου συνθέτες. Κουμεντάκης, Τζωρτζινάκης, Αντωνίου, Γρηγορέας και βέβαια είχα και παλαιότερα συνεργασία με τον Νίκο Μαμαγκάκη και τον αναφέρω, γιατί όντως ήταν αγαπημένος μου συνθέτης. Λυπήθηκα πολύ που έφυγε!
Στo παρακάτω βίντεο μπορείτε να παρακολουθήσετε την ζωντανή ηχογράφησή μου από το Gitaarsalon στην Ολλανδία για το Ολλανδικό τηλεοπτικό κανάλι κλασικής μουσικής Bravanl. Eρμηνεύω έργα του Κ. Τζωρτζινάκη, J. Rodrigo, Μ. Θεοδωράκη και J.S.Bach. Eίμαι ο μοναδικός Έλληνας κιθαριστής που έχει ηχογραφήσει μέχρι στιγμής για το Gitaarsalon και ήταν μεγάλη η χαρά μου να παρουσιάσω και μουσική Ελλήνων συνθετών, βλέποντας μάλιστα τον κόσμο να την απολαμβάνει ιδιαίτερα.

Τ.Β. Παρατηρείτε μια «μεταστροφή» των κιθαριστών από την αμιγώς σόλο-καριέρα σε μια τάση για  σύμπραξη με άλλα μουσικά σύνολα;
Γ.Γ. Δεν θα το έλεγα «μεταστροφή»,  όσο επιλογή να συνυπάρξεις με άλλα μουσικά σχήματα. Προσωπικά το θεωρώ  υγιές και βελτιώνει,  εξελίσσει την μουσική προσωπικότητα κάποιου ερμηνευτή. Βέβαια η «σολιστική» δραστηριότητα έχει από μόνη της, τη δική της δυναμική. Μπορεί να υπάρξει σε πολλές μορφές, αλλά από μόνη της η σολιστική δράση έχει αυτόνομη δύναμη.

Τ.Β. Τι ευκαιρίες περισσότερες σας έδωσε η καριέρα στο εξωτερικό;

Γ.Γ. Έφυγα από εδώ για να το συνδυάσω  με σπουδές. Είναι πιο οργανωμένη η μουσική εκπαίδευση. Υπάρχουν τα ΒΑ, όπως και εδώ, αλλά τουλάχιστον όσο ήμουν στην Ελλάδα δεν υπήρχαν μεταπτυχιακά - πόσο μάλλον διδακτορικά. Τα Κονσερβατόρια, οι Ακαδημίες, έχουν τα «Career Development Office», οπότε αυτομάτως ο σπουδαστής μπαίνει στην αγορά εργασίας. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που πήγα στο Βασιλικό Ωδείο. Υπήρχε πολύ καλή οργάνωση ανάμεσα σε διοργανωτές και τα κονσερβατόρια και τους σπουδαστές μας έφερναν αμέσως σε επαφή. Σαν επαγγελματίας είσαι μέσα στη ροή μέσα στη διεθνή μουσική βιομηχανία και κάποια πράγματα κυλάνε πιο ομαλά.

Τ.Β. Πρακτικά τι σημαίνει αυτό;

Γ.Γ. Είσαι σε έναν διεθνή μουσικό κύκλο, μιλάς, επηρεάζεσαι (είναι σημαντικό να είναι διεθνής-τουλάχιστον στην Ολλανδία δεν είναι μόνο Ολλανδοί ή μόνο Έλληνες). Είναι ένα διεθνές πολυπολιτισμικό περιβάλλον, διευρύνεται το μυαλό σου, προκύπτουν στοιχεία που δεν είχες σκεφτεί  και έτσι «ανοίγονται» άλλοι ορίζοντες. Βεβαίως  ανάλογα με τις ικανότητες που έχει ο καθένας, εξελίσσεται.

Τ.Β. Ποιες τάσεις βλέπετε ως κυρίαρχες στην εξέλιξη της κλασικής κιθάρας διεθνώς;
Γ.Γ. Νομίζω «είναι στη μόδα» η κιθάρα, συνεχίζει και εξελίσσεται και τεχνικά και ερμηνευτικά. Αυτά τα δυο στοιχεία ποτέ δεν θα σταματήσουν, δεν νομίζω ότι υπάρχει «οροφή». Τώρα ως προς τις  τάσεις που αναφέρατε (κατασκευαστές, πειραματισμοί κτλ) κάποιοι χρησιμοποιούν τις κιθάρες σαν τσέλο, είτε είναι 9χορδες, είτε 10χορδες. Πολλοί κιθαριστές και σόλο ερμηνευτές γράφουν πλέον τη δικιά τους μουσική και ερμηνεύουν κάτι που συνέβαινε και παλαιότερα και εξακολουθεί. Επίσης προκύπτουν ενδιαφέρουσες συνεργασίες με  διάφορα μουσικά σχήματα και πειραματισμοί, των οποίων είμαι θερμός υποστηρικτής. Πράγματι, παρακολουθώ με έντονο ενδιαφέρον τους διάφορους πειραματισμούς στη μουσική.

Τ.Β. Η Ελληνική Σχολή κλασικής κιθάρας «στέκει» καλά, «εκπροσωπείται» ισχυρά στο εξωτερικό;

Γ.Γ. Δεν έχουμε να «ζηλέψουμε» τίποτα. Βέβαια, ο καθένας είναι ξεχωριστός από μόνος του, έχει τη διαδρομή του, αλλά εκεί είναι η  αξία της ανταλλαγής από διάφορες χώρες και σε συνδυασμό με το ταξίδι που λέγαμε, να φύγει κάποιος και να βελτιωθεί. Είναι το αντίστοιχο όπως με τους δασκάλους: πηγαίνοντας σε μια καινούργια χώρα, μαθαίνοντας κάποια άλλα πράγματα, δεν σημαίνει ότι διαγράφεις τα πάντα. Απλά προσθέτεις και ανάλογα χρησιμοποιείς τις γνώσεις  και τις εμπειρίες σου.

Τ.Β. Η χώρα μας περνάει μια δύσκολη οικονομική κρίση και πολλοί νέοι βλέπουν ως «μονόδρομο» τη σταδιοδρομία σε μια χώρα του εξωτερικού. Τι θα συμβουλεύατε νέους που επιθυμούν να σταδιοδρομήσουν ως σολίστ κλασικής κιθάρας;
Γ.Γ. Να αγαπάνε αυτό που κάνουν, γιατί αλλιώς δεν μπορούν να προχωρήσουν. Σίγουρα να μην σταματάνε σε δυσκολίες, να μην σταματάνε την αναζήτηση και να εμπιστεύονται τον εαυτό τους.

Τ.Β. Αναζητώντας κανείς πληροφορίες για σας, παρατηρεί ότι έχετε ένα πολύ οργανωμένο  προφίλ στο διαδίκτυο με δική σας ιστοσελίδα και συμμετοχή σας σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης.  Πιστεύετε ότι το διαδίκτυο βοηθά στην εξάπλωση του ρεπερτορίου της κιθάρας;
Γ.Γ. Για το δικό μου προφίλ να ομολογήσω ότι χρειάζομαι ακόμα δουλειά. Από κει και πέρα το διαδίκτυο και τα social media σε φέρνουν σε επαφή και επικοινωνία με το κοινό, συναδέλφους, συνθέτες, διοργανωτές και είναι ένα μέσο για να μπορεί να διαφημιστεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και το ρεπερτόριο της κιθάρας. Επίσης με χαροποιεί ιδιαίτερα το feedback από το κοινό και είναι σημαντικό αυτό το στοιχείο της επικοινωνίας. Τα social media είναι ένας τρόπος να μην χάνεις την επαφή με ανθρώπους που υπάρχουν γύρω σου, χωρίς βέβαια να σε αποξενώνουν από τον αληθινό κόσμο.

Τ.Β. Θέλετε λίγο να μιλήσετε για τους μαθητές σας; Τι συγκινήσεις σας έχει δώσει κατά καιρούς η διδασκαλία;

Γ.Γ. Είναι αναπόσπαστο κομμάτι της δραστηριότητάς μου, μαζί με τις συναυλίες και τις διαλέξεις. Αυτό που με χαροποιεί, είναι  ότι όλοι μου έχουν πει ότι τους έχω «εμπνεύσει» και τους έχω κάνει να αγαπήσουν την κιθάρα. Όπως και το performance, η διδασκαλία απαιτεί αγάπη από τον δάσκαλο και αληθινό ενδιαφέρον.

Τ.Β. Μιλήστε μας λίγο για την ενδιαφέρουσα καλλιτεχνική περιοδεία που είχατε προσφάτως, αλλά και για τα επόμενα σχέδιά σας για το 2014

Γ.Γ. Είχα μια συναυλία στην Ολλανδία. Μετά πήγα στην Αυστρία. Ήταν σε ένα πανέμορφο χώρο, όπου ήταν πολλοί άνθρωποι του μουσικού κύκλου της Βιέννης με καθηγητές από Conservatoire  και επαγγελματίες καθηγητές, όπου με πολλή μεγάλη χαρά δέχθηκα τις κριτικές τους που πραγματικά ήταν θαυμάσιες για μένα. Ακολούθησε το Φεστιβάλ της Πάτρας και συναυλία μου στο Βερολίνο. Στις 15 Ιουνίου, συμμετείχα στο  3^ο Gitaarfestival στην Ολλανδία, στο Enkhuizen, όπου ήμουν καλεσμένος για τρίτη συνεχόμενη χρονιά. Επίσης  έχω και άλλες προγραμματισμένες εμφανίσεις στην Ολλανδία και τη Γερμανία από το Φθινόπωρο…

Σύνδεσμοι:
http://www.yiannisgiagourtas.com/
https://www.linkedin.com/pub/yiannis-giagourtas/1a/921/a33
https://soundcloud.com/www-yiannisgiagourtas-com
https://www.facebook.com/pages/Yiannis-Giagourtas/185540587478
https://twitter.com/YGiagourtas
http://www.youtube.com/yansga

 

Τίνα Βαρουχάκη varouchaki@gmail.com  Ιούλιος 2014 Τεχνική επιμέλεια σελίδας Κώστας Γρηγορέας