Με Αφορμή ένα Live...
Παρόλο που έχει μεσολαβήσει αρκετό χρονικό διάστημα από τις 29/11 όπου και επισκέφτηκαν για άλλη μια φορά την χώρα μας οι Anathema, ομολογώ πως η συγκεκριμένη εμφάνιση τους ¨τριγυρίζει¨ ακόμη στο μυαλό μου. Έτσι το θεώρησα ως μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να κάνω μια μικρή μνεία σε ένα συγκρότημα το οποίο στο εξωτερικό θεωρείται ολίγον τι underground αλλά για τους Έλληνες (κυρίως) οπαδούς αποτελεί τον φορέα μιας εξαιρετικά ιδιαίτερης μουσικής...
Αν και το συγκρότημα από το Liverpool τα τελευταία χρόνια έχει κάνει αρκετές στάσεις στην Ελλάδα για κάποιο live, δεν είχα την ευκαιρία να τους παρακολουθήσω. Φαίνεται όμως πως ακόμη και όσοι τους είχαν δει ζωντανά κάμποσες φορές στο παρελθόν περίμεναν με την ίδια ανυπομονησία την επερχόμενη εμφάνιση τους .Μόνο έτσι θα μπορούσε άλλωστε να εξηγηθεί το ¨sold out¨ αλλά και το μικρό πλήθος ανθρώπων που περίμενε (μάταια) υπομονετικά έξω από το Fuzz Club για την εύρεση κάποιου εισιτηρίου.
Οι Άγγλοι ανέβηκαν στη σκηνή κατά τις 10 με καθυστέρηση μισής μονάχα ώρας κάτι που στα εγχώρια συναυλιακά τεκταινόμενα δε συμβαίνει πολύ συχνά. Από τη στιγμή που ξεκίνησαν να ακούγονται οι πρώτες νότες του ¨Deep¨ το κοινό παρασύρθηκε σε ένα ταξίδι αναμνήσεων με συντροφία και πρωτίστως αφορμή τις τόσο λυρικά απαισιόδοξες μελωδίες αλλά και τους τόσο ενδοσκοπικούς στίχους χαρμολύπης που ¨τριγυρνούσαν¨ επίμονα στο χώρο. Ζωντανή απόδειξη αποτέλεσε η ενθουσιώδης ανταπόκριση των οπαδών και φίλων σε κάθε κομμάτι που απέδιδε το συγκρότημα.
Οι Anathema, χρόνια τώρα, έχουν αντιληφθεί πλήρως την ¨παράξενη¨ σύνδεση τους με το ελληνικό κοινό για αυτό και σε όλες ανεξαιρέτως τις ζωντανές τους εμφανίσεις το ¨αποζημιώνουν¨ παίζοντας λατρεμένα στην κυριολεξία κομμάτια από σχεδόν ολόκληρο το φάσμα της δισκογραφικής τους πορείας. Έτσι έγινε και εκείνο το Σαββατόβραδο στο διαρκείας 2,5(!) ωρών live set τους.
Μετά το τέλος της συναυλίας έβλεπε κανείς τριγύρω ¨metalheads¨ που αναμφίβολα ένιωθαν κάτι παραπάνω από τυχεροί, ιδιαίτερα μετά το encore το οποίο περιελάμβανε 2 εξαιρετικές διασκευές στο instrumental ¨Orion¨ (Metallica) και στο ¨Comfortably Numb¨ των Pink Floyd. Όσοι τους παρακολούθησαμε για πρώτη φορά απλά καταλάβαμε και έμπρακτα γιατί αυτοί οι παντελώς άγνωστοι στην χώρα τους Άγγλοι αποτελούν το αγαπημένο συγκρότημα των Ελλήνων.
Τη μοναδική ίσως άσχημη παρένθεση της βραδιάς αποτέλεσε η παρουσία δίπλα από το Fuzz των γνωστών και μη εξαιρετέων κοστουμαρισμένων ¨μπουζουκόβιων¨, οι οποίοι περίμεναν με ανυπομονησία να εισέλθουν μαζί με τις ¨ντίβες¨ τους στο διπλανό ¨Dirty Club¨. Η αντίθεση των εν λόγω ¨μουσικόφιλων¨ με το κοινό των Anathema που αποχωρούσε ήταν κάτι παραπάνω από έντονη.
Λίγα λόγια για την πορεία τους...
Το συγκρότημα αποτελεί κυρίως δημιούργημα των αδερφών Vincent (φωνή, ρυθμική κιθάρα) και Daniel Cavanagh (lead κιθάρα) οι οποίοι ξεκίνησαν δίνοντας αρχικά στην μπάντα την ονομασία ¨Pagan Angel¨ πριν καταλήξουν στο ¨ελληνικό¨ ¨Anathema¨. Τον κύριο κορμό αποτέλεσαν επίσης ανά τα χρόνια ο μπασσίστας και συνθέτης Duncan Patterson (1991-1998), o Jamie Cavanagh (μπάσσο), ο οποίος επέστρεψε το 2001 έπειτα από την αποχώρησή του το 1991 και ο drummer John Douglas. Παράλληλα τα τελευταία χρόνια χρέη τραγουδίστριας εκτελεί και η ικανότατη Lee Douglas.
Έπειτα από ορισμένες demo και EP κυκλοφορίες το συγκρότημα κυκλοφόρησε το album ¨Serenades¨ το 1993 με τον Darren White στα φωνητικά ο οποίος αποχώρησε πριν την κυκλοφορία του δεύτερου εξαιρετικού δίσκου ¨The Silent Enigma¨ (1995). Με τις πρώτες τους κυκλοφορίες οι Anathema αποτέλεσαν μαζί με τους Paradise Lost και τους My Dying Bride τους κυριότερους εκπροσώπους ενός αργού και δυνατού metal (¨doom¨) στηριζόμενου στα λεγόμενα ¨brutal¨ (¨βρώμικα¨ για τα αυτιά των περισσοτέρων) φωνητικά (¨death¨).
Με το album ¨Eternity¨ το 1996 διέπραξαν μια περισσότερο¨ατμοσφαιρική¨ στροφή δίνοντας ακόμη μεγαλύτερη βάση στη μελωδία των συνθέσεων και χρησιμοποιώντας πλέον ¨καθαρά¨ φωνητικά. O κατά κοινή παραδοχή καλύτερος δίσκος της μπάντας έμελλε να κυκλοφορήσει δύο χρόνια αργότερα (1998) και δεν είναι άλλος από το αξεπέραστο ¨Alternative 4¨. Συνθέσεις όπως το ¨Shroud of False¨, το ¨Fragile Dreams¨ και το ¨Lost Control¨ αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της κάθε συναυλίας τους. H πιο ¨γόνιμη¨ συνθετικά περίοδος του συγκροτήματος ολοκληρώθηκε το 1999 με το ¨Judgment¨. Μελαγχολία, μελωδίες που αγγίζουν τις πιο ευαίσθητες των χορδών του καθενός καθώς και στίχοι που εκφράζουν μια οξύμωρα γλυκή απελπισία αποτέλεσαν τα βασικά στοιχεία της τόσο ιδιαίτερης μουσικής τους. Οι ισχυροί δεσμοί με το ελληνικό κοινό είχαν μόλις αρχίσει να δημιουργούνται...
Μετα όμως και την κυκλοφορία του τελευταίου του δίσκου το συγρότημα έμεινε χωρίς εταιρεία καθώς η Music for Nations, κάτω από τη στέγη της οποίας βρίσκονταν έως τότε, εξαγοράστηκε από τη Sony BMG. Έτσι τα τελευταία χρόνια οι Anathema βρίσκονται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας δίνοντας συναυλίες ανά την Ευρώπη, κυκλοφορώντας live DVDs και γράφοντας καινούργιο υλικό για το επερχόμενο νέο studio album τους. Στην πρόσφατη κυκλοφορία ¨Hindsight¨ πέραν του ομώνυμου νέου τραγουδιού βρίσκονται απλά ορισμένες ακουστικές επανεκτελέσεις παλαιότερων κομματιών τους. Ομφαλοσκοπούν; Πιθανότατα...Είτε όμως έχουν μέλλον, είτε όχι, το μόνο σίγουρο είναι ότι ήδη (μας) έχουν δώσει πάρα πολλά...
We are just a moment in time,
A blink of an eye,
A dream for the blind,
Visions from a dying brain,
I hope you don't understand…
(Shroud of False)
ANATHEMA (a selection of songs)
ΔΕΙΤΕ ΣΤΟ YOUTUBE:
http://www.youtube.com/watch?v=6U9W4CsTPm4&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=dUK9sAfeaHg
http://www.youtube.com/watch?v=IfGgKApO_6g&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=DvBzznqjQoo
Official Website
http://www.anathema.ws/
Σταύρος Κουδουνάς
koudounas@tar.gr
Δεκέμβριος 2008