ΚΑΜΕΡΑΤΑ
(Η δυσκολία της επιβίωσης...)
.jpg)
Η ορχήστρα ΚΑΜΕΡΑΤΑ είναι ένα οργανικό σύνολο που κατέχει έναν ξεχωριστό ρόλο στη λόγια μουσική δράση των τελευταίων χρόνων. Αυτό το γνωρίζουν όλοι οι μουσικοί που συγκροτούν τις άλλες ορχήστρες της χώρας μας, αλλά και πολλοί άλλοι ξένων ορχηστρών. Η επιτυχία αυτή οφείλεται στον βασικό κορμό της ορχήστρας (15-16 μουσικοί) και κυρίως στον εργατικότατο και επίμονο Μαέστρο Γιώργο Πέτρου, ο οποίος γνωρίζει να διαχειρίζεται τις καταστάσεις που προκύπτουν τόσο μέσα στην ορχήστρα, όσο και έξω, στον σκληρό και αυστηρό χώρο τού μάρκετινγκ, των ΜΜΕ, των χορηγών, καθώς και του κρατικού φορέα από τον οποίον εξαρτάται χρηματοδοτικά (βλέπε ΥΠΠΟ)…
Έγινα μέλος του ΔΣ της ΚΑΜΕΡΑΤΑ σε μια δύσκολη και σκληρή οικονομικά εποχή (2012), όπου όλα όσα εξαρτιόντουσαν από χορηγίες (ιδιωτικές ή κρατικές), φυλλορροούσαν και κατέρρεαν η μια μετά την άλλη. Τα χρέη έτρεχαν, οι μουσικοί έπαιζαν δίχως να πληρώνονται κανονικά και τα προβλήματα μεγάλωναν τόσο, ώστε να εκδηλώνονται έντονα τα εύλογα αιτήματα πληρωμής από μέρους τους. Η φτώχεια φέρνει γκρίνια λέει ένα σοφό ρητό. Το ΔΣ της ορχήστρας (Νίκος Τσούχλος, Δημήτρης Μαραγκόπουλος, Έλενα Μουζάλα, Γιώργος Μονεμβασίτης, Νότης Μαυρουδής) με επί κεφαλής τον έμπειρο, επίμονο και δραστήριο Πρόεδρο κο Θεόδωρο Στάθη, επί δυόμιση χρόνια, πάλευε για να κρατήσει τις υπάρχουσες ισορροπίες που παραλάβαμε και είχαν διαμορφωθεί, καθώς και τις χορηγίες από ισχυρά οικονομικά Ιδρύματα που ένα-ένα όμως σταμάτησαν κάθε οικονομική παροχή, και στο τέλος οι χορηγίες έφτασαν να ακυρώνονται. Η μόνιμη κρατική χορηγία μειώθηκε σε χαμηλότατα επίπεδα, οι αμοιβές από τις συναυλίες τής ορχήστρας δύσκολα μπορούσαν να εισπραχθούν, το ΜΜΑ να μην μπορεί να συμπαρασταθεί στα προβλήματα, αποτραβηγμένο από κάθε προσπάθεια βοήθειας και το νερό στο ποτάμι να ρέει… Το ΔΣ βρέθηκε στη δυσάρεστη θέση να απολύσει κάθε τι που θεώρησε ως πλεονάζον, στη δύσκολη κατάσταση της ελληνικής οικονομικής κρίσης, προκειμένου να εξασφαλίσει τη λειτουργικότητα της ορχήστρας. Η θητεία του ΔΣ της ΚΑΜΕΡΑΤΑΣ, από πολύ νωρίς είχε προβλήματα με μέρος από το προσωπικό της και έπρεπε να πάρει αποφασιστικές θέσεις για τη δράση της ως ορχηστρικό σύνολο.
Πρώτο μέλημα υπήρξε η προστασία τού καλλιτεχνικού διευθυντή και Μαέστρου Γιώργου Πέτρου που είναι η ψυχή της ορχήστρας. Μετά, οι αξιόλογοι μουσικοί τής ορχήστρας, που μαζί σάρωσαν διεθνή βραβεία και περγαμηνές από τον διεθνή Τύπο, από παγκοσμίως δημοφιλή εξειδικευμένα περιοδικά. Βραβεύτηκαν οι δίσκοι της με δύσκολα κλασικά και σύγχρονα έργα και δεν χάνει την ευκαιρία να επιδεικνύει απίστευτες αρετές, ακόμα και με το ρίσκο τού μαέστρου να παρουσιάσει παλαιά έργα με παλαιό τρόπο παιξίματος πάνω σε σύγχρονα όργανα! Ο Πέτρου κατηγορήθηκε πάνω σ’ αυτό το σημείο και το ΔΣ, ως όφειλε, του συμπαραστάθηκε, φτάνοντας στο σημείο ακόμα και να ζητήσει τις απολύσεις (σύμφωνα με το νόμο) τεσσάρων ικανότατων μουσικών που ήταν εμπόδιο στο έργο του. Το αποτέλεσμα τού εγχειρήματος τον δικαίωσε θριαμβεύοντας στις κριτικές, ακριβώς με αυτές τις εμφανίσεις τής ορχήστρας σε όλο τον κόσμο, με αυτό το ειδικό ρεπερτόριο! Οι δυσκολίες των καταστάσεων και οι τιτάνιες προσπάθειες να μπαλώνουμε τις όποιες τρύπες, με πρώτο μέλημα μέρους τής μισθοδοσίας των μουσικών που είχαν στο μεταξύ συσσωρευτεί, από το διάστημα που ακόμα δεν είχαμε αναλάβει ως Δ.Σ., μας έβγαζαν συνεχώς έξω από την καλλιτεχνική δημιουργική προσφορά, βάζοντάς μας σε ρόλους που δεν είχαμε την πρόθεση να… παίξουμε.
Σε αυτή τη φάση άρχισαν και τα αναμενόμενα αρνητικά δημοσιεύματα κατασυκοφάντησης. Η παραίτηση του ΔΣ ήταν μονόδρομος και αποφασίστηκε όταν, μετά από την προηγούμενη αδιάφορη ηγεσία του ΥΠΠΟ υπό τον κο Τασούλα, ζητούσαμε εναγωνίως συνάντηση με τον νυν υπουργό κο Νίκο Ξυδάκη… Δεν μας δέχτηκε καν! Συνειδητοποιήσαμε πως ο αγώνας μας ήταν ανεδαφικός, δίχως καμία προοπτική. Ολοκληρώσαμε τις τρέχουσες οικονομικές μας υποχρεώσεις, απέναντι στα εντελώς απαραίτητα σύμφωνα με το νόμο, για να μπορέσουμε να παραδώσουμε το καράβι σε επόμενο ΔΣ, το οποίο θα συνεχίσει με τον δικό του τρόπο. Αναγνώστες μου, προσπάθησα με λίγες γραμμές να καταγράψω ένα ιστορικό που έλαβε χώρα τα τελευταία δυόμιση χρόνια και φανερώνει την κόλαση, πίσω από λαμπρά σύνολα, την οποία λίγοι γνωρίζουν καθώς και το φορτίο που σηκώνουν όσοι βρίσκονται στα παρασκήνια μιας τέτοιας σημαντικής ορχήστρας (Πρόεδρος και μέλη ΔΣ, καλλιτεχνικός διευθυντής, μουσικοί και άλλοι εργαζόμενοι). Η εμπειρία αυτή, έδωσε και σε μένα την ευκαιρία να διαπιστώσω πως εύκολα μπορεί κάποιος ακόμα και να διασυρθεί εν αγνοία του, απέναντι σε ένα εργασιακό σύνολο που δύσκολα αντιλαμβάνεται ότι οι αποφάσεις που παίρνονται σε τέτοιες περιπτώσεις, δεν μπορούν να ικανοποιήσουν όλες τις πλευρές, αλλά να κοιτάξουν τον στόχο, ο οποίος είναι εκείνος που καθορίζεται από τις συγκυρίες, τις αναγκαιότητες, και το μείζον πρόβλημα κατά περίπτωση.
Το ΔΣ της ΚΑΜΕΡΑΤΑΣ, φρονώ πως έπρεπε να είχε παραιτηθεί εδώ και καιρό, αφού δεν βρήκε από πουθενά συμπαράσταση στον δύσκολο αγώνα, για την επιβίωση και λειτουργία τής ορχήστρας. Αν η ΚΑΜΕΡΑΤΑ θριαμβεύει σε κάθε της εμφάνιση, ας αναρωτηθεί ο καθείς σε ποιον θα το χρεώσει. Όχι πάντως σε όποιους την πολέμησαν με υπόγειες, πλάγιες ή ευθείες βολές…
(Για περισσότερες λεπτομέρειες στο εσωτερικό της Καμεράτας, διαβάστε στο TaR τη συνέντευξη του Νίκου Τσούχλου, στην Τίνα Βαρουχάκη. http://www.tar.gr/content/content.php?id=4941 )
Νότης Μαυρουδής
11/5/2015
http://mavroudistar.wordpress.com/
Τεχνική επιμέλεια σελίδας Κώστας Γρηγορέας
(Η επιμέλεια του κειμένου είναι ευθύνη του αρθρογράφου)
