ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΗΡΟΛΥΤΗΣ - ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ (Στην Τίνα Βαρουχάκη)

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΗΡΟΛΥΤΗΣ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Στην Τίνα Βαρουχάκη

Όταν αναφέρεται κανείς σε διασκευές έργων του Μότσαρτ, αυτομάτως παραπέμπεται συνειρμικά σε παρτιτούρες μουσικών οργάνων συμφωνικής ορχήστρας. Όμως ο σολίστ και δάσκαλος κλασικής κιθάρας, Κωνσταντίνος Κηρολύτης, έχοντας αφομοιώσει τη σπουδαία μουσική παράδοση του τόπου καταγωγής του, της Κέρκυρας,  καινοτόμησε, κατορθώνοντας μια σημαντική καλλιτεχνική και εκπαιδευτική προσφορά στο χώρο της κλασικής κιθάρας: o  λόγος περί της διασκευής για κιθαριστικό σύνολο δυο πασίγνωστων και εξίσου  αγαπητών συνθέσεων του «αγαπημένου των Θεών».  Πρόκειται για τα έργα «Μικρή Νυχτερινή Μουσική» και «Οι Γάμοι του Φίγκαρο», τα οποία εκδόθηκαν προσφάτως σε μια καλαίσθητη έκδοση, υπό τον τίτλο:

«W.A. Mozart for Guitar Ensemble» (Cambia).  H πρωτοβουλία αυτών των διασκευών κρίνεται ως σημαντική, γιατί αφενός μεν, εξοικειώνει τους μαθητές με μια μουσική αισθητική ευρύτερη του ρεπερτορίου της κλασικής κιθάρας, αφετέρου δε, τους παρακινεί σε περαιτέρω μελέτη του ρεπερτορίου μουσικών οργάνων της συμφωνικής ορχήστρας, εξοικειώνοντάς τους με την ευρύτερη φιλολογία της δυτικής μουσικής. Άλλωστε, το κίνητρο για την πρωτοβουλία αυτών των διασκευών, είναι το ίδιο που ωθεί τον δάσκαλο Κωνσταντίνο Κηρολύτη, να παρακινεί τους μαθητές του σε ακρόαση ερμηνειών του Glenn Gould, προκειμένου να κατανοήσουν τον Bach.
Δεν είχα μέχρι στιγμής την ευκαιρία να ακούσω ερμηνευμένα τα έργα. Όμως για ένα είμαι σίγουρη: ότι αυτές οι διασκευές, έχουν σεβαστεί απολύτως το πρωτότυπο και διατηρούν  ανέπαφη την ευγένεια και τη λεπτότητα της Μοτσάρτιας  μουσικής, σε απόλυτη σύμπνοια  με τη σπάνια ευγένεια που χαρακτηρίζει τον ίδιο τον Κωνσταντίνο Κηρολύτη.  Όσοι-κιθαριστές και μη-ενδιαφέρεστε για την έκδοση, δεν έχετε  παρά να επισκεφθείτε το Polis Art Café, το Σάββατο 23 Νοεμβρίου.

«Δεν έχω στόχο να αποδείξω ότι οι κιθαριστές ερμηνεύουμε καλύτερα έργα Μότσαρτ ή Μπαχ. Αντιθέτως, αντιμετωπίζω με πολύ σεβασμό αυτά τα μοναδικής ομορφιάς κείμενα. Θέλω να δοκιμάσω τα όρια και τις αντοχές του οργάνου που έχω αγαπήσει, να δω μέχρι πού μπορεί να φθάσει. Επιπλέον, να προτρέψω τους μαθητές μου και το κοινό της κιθάρας, να ακούσουν, να διδαχθούν και να εμπνευστούν μουσική πέρα από το  ρεπερτόριό της».

 

Τ.Β. Έχετε καταγωγή από την Κέρκυρα. Νομίζετε ότι το γεγονός αυτό συνετέλεσε προς την κατεύθυνση επαγγελματικής ενασχόλησής σας με τη μουσική;

Κωv. Κηρολύτης: Οι γονείς μου ως βασική αρχή για τη σωστή ανατροφή των παιδιών τους, είχαν την ενασχόληση τους με την μουσική και την άθληση. O πατέρας μου, γεννημένος στην Κέρκυρα, σε ένα νησί που σφύζει από μουσική, επηρεάστηκε βαθύτατα από αυτό το κλίμα, παρά το γεγονός ότι οι συνθήκες της εποχής του ήταν πολύ σκληρές μιας και βίωσε τον 2^ο Παγκόσμιο πόλεμο και τον εμφύλιο που ακολούθησε, και δυστυχώς δεν μπόρεσε να μάθει κάποιο μουσικό όργανο. Ταυτόχρονα, είναι ιδιαίτερα δεμένος συναισθηματικά με το βιολί, καθώς ο πατέρας του Κωνσταντίνος, τον οποίο έχασε πολύ νωρίς σε ηλικία μόλις τριών ετών, έπαιζε βιολί ερασιτεχνικά. Μετά από όλα αυτά, πιστεύω ότι σίγουρα η καταγωγή μας από το όμορφο νησί των Φαιάκων έπαιξε σημαντικό ρόλο.

Τ.Β. Κάτω από ποιες συνθήκες αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την κλασική κιθάρα;

Κωv. Κηρολύτης:  Στο σπίτι ακούγαμε μουσική Θεοδωράκη, Χατζιδάκι, κάποιους κλασικούς, τα γνωστότερα έργα τους. Η κιθάρα προέκυψε εντελώς τυχαία. Η απάντηση, στην ερώτηση του πατέρα μου σχετικά με ποιο μουσικό όργανο θα ήθελα να μάθω, ήταν άμεση, γεμάτη παρόρμηση και παιδική αφέλεια θα έλεγα, σαν να επρόκειτο για ένα όμορφο καινούργιο παιχνίδι!!! Ο ίδιος ίσως περίμενε να επιλέξω το βιολί, αλλά ως βαθύτατα δημοκράτης, καταπίνοντας την θέλησή του (ίσως) να μάθω βιολί για τους λόγους που είναι ευδιάκριτοι στην προηγούμενη ερώτησή σας, με έγραψε στο ωδείο σε ηλικία 11 χρόνων, στο τμήμα κιθάρας. Περνώντας τα χρόνια, πολύ σύντομα αυτό που ξεκίνησε σαν παιχνίδι, εξελίχθηκε σε στάση ζωής.

 

Τ.Β. Ποιες νομίζετε ότι είναι οι συνειδητές μουσικές σας επιρροές;

Κωv. Κηρολύτης: Οι μουσικές μου επιρροές, ξεκίνησαν σχεδόν θα έλεγα με την έναρξη εκμάθησης κλασικής κιθάρας, μιας και ήμουν σε μια αρκετά καλή ηλικία θεωρώ, λίγο πριν την είσοδό μου στην Δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Ο πρώτος μου δάσκαλος ήταν ο Μέμος Κολόμβος, ο οποίος καταγόταν από την  Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Ήταν ιδιαίτερα καλλιεργημένος, μιλούσε  πέντε γλώσσες και είχε σπουδάσει οικονομικά και κιθάρα. Μου έδωσε να «μυρίσω τα αρώματα» της κιθάρας των «σαλονιών», τοποθετώντας την κιθάρα στην συνείδησή μου  σε ένα χώρο σαν το Μέγαρο Μουσικής. Ήταν αγαπητοί φίλοι με τον Alexandre Lagoya, ο οποίος ήταν ελληνικής καταγωγής. «Με τον Αλέκο» όπως συνήθιζε να λέει, «έχουμε περάσει πολύ όμορφες στιγμές στην νεανικά μας χρόνια!» Αμέσως μετά, μία ακόμη αφήγηση των περιπετειών τους ξεκινούσε! Φανταστείτε λοιπόν, ένα νεαρό παιδί που ξεκινά το μουσικό του ταξίδι έχοντας στα αυτιά του τα βιώματα, τις εμπειρίες και την κουλτούρα αυτών των ανθρώπων. Ταυτόχρονα, δεν μπορώ να ξεχάσω τις αναλύσεις των ερμηνειών του A. Lagoya, I. Presti,  A. Segovia, N. Yepes και του J. Bream, κατά την διάρκεια πολλών Κυριακάτικων πρωινών, όπου ακούγαμε, αναλύαμε, συζητούσαμε και παίζαμε μουσική για αρκετές ώρες. Αξέχαστη θα μου μείνει η συνάντηση που είχα μαζί του, παρουσία του δασκάλου μου φυσικά, στο περιθώριο της συναυλίας που είχε πραγματοποιήσει στο Θέατρο του Λυκαβηττού, όπου και με σύστησε ο Δάσκαλος μου. Εκεί, μου δόθηκε η ευκαιρία να μάθω και να γνωρίσω από κοντά αυτόν τον μεγάλο καλλιτέχνη. Επίσης, σημαντικό ρόλο για να ανδρωθώ μουσικά έπαιξε ο δάσκαλος με τον οποίο πήρα το δίπλωμά μου, ο Γιώργος Μαυροειδής. Αξίζει να σημειωθεί, ότι ο πρώτος μου δάσκαλος, και λίγο πριν εισαχθώ στην τάξη της ανωτέρας σχολής, με πρότεινε στον Μαυροειδή. Εκεί, ήρθα σε επαφή με έναν εξαίρετο κιθαριστή, όπου και μου μεταλαμπάδευσε τις γνώσεις και την κουλτούρα του μεγάλου κιθαριστή Δημήτρη Φάμπα.   

Τ. Β. Όλα αυτά συνέβαιναν εν έτη;

Κωv. Κηρολύτης:  Tέλη δεκαετίας ΄80, αρχές ΄90.

Τ.Β. Προσφάτως κυκλοφόρησε το εξαιρετικό βιβλίο σας με τίτλο: «W.A. Mozart for Guitar Ensemble»- με διασκευές έργων του Mozart για  κιθαριστικό σύνολο. Πώς προέκυψε αυτή η ιδέα;

Κωv. Κηρολύτης: Η ιδέα να κάνω αυτές τις διασκευές, ξεκίνησε από την ανάγκη που ένιωσα να αποβάλω από την ψυχή μου το άσχημο κλίμα που σχεδόν σε όλα τα επίπεδα βιώνουμε λίγο-πολύ τα τελευταία χρόνια. Επίσης να βοηθήσω τους μαθητές μου, έτσι ώστε μέσα από την ίδια την μουσική να υπερκεράσουν τις όποιες δύσκολες καταστάσεις βιώνουν και ταυτόχρονα να τους ωθήσω να ακούσουν μουσική και εκτός του ρεπερτορίου της κιθάρας.

T.B. H πρώτη κιθάρα έχει τον κύριο ρόλο;

Κωv. Κηρολύτης:  Η πρώτη κιθάρα έχει ελαφρώς πιο σημαίνοντα ρόλο. Όμως όλες  τραγουδούν, όλες συμμετέχουν και το υπογραμμίζω αυτό το στοιχείο στην εισαγωγή της έκδοσης. Στον αντίποδα, σε μια Ορχήστρα εγχόρδων, οι ρόλοι είναι πολύ συγκεκριμένοι ως προς το  τι πρέπει να κάνει το κάθε μουσικό όργανο. Αυτή η εναλλαγή των ρόλων στις κιθάρες και η κατά το δυνατόν ισότιμη διανομή τους, ενθουσίασε τους μαθητές. Έτσι, παρατήρησα ότι το κλίμα που επικρατούσε κατά την διάρκεια των προβών, ήταν ιδιαίτερα ευχάριστο! Στα πρόσωπα τον μαθητών μου διαγράφονταν το αίσθημα της χαράς, της έκπληξης, της ζωντάνιας και της ανάγκης να ακούσουν το γρηγορότερο δυνατόν τα έργα. Βίωναν μια πραγματικά ιδιαίτερη και πολύ όμορφη κατάσταση. Βρίσκονταν, θα μπορούσε να πει κάποιος, σε κατάσταση ευτυχίας!

 

Τ.Β. Διδάσκοντας  παιδιά, αλλά και ενήλικες, έχουν υποπέσει στην αντίληψή σας περιπτώσεις ανθρώπων που η μουσική  δρα όχι μόνο παιδαγωγικά, αλλά και θεραπευτικά;

Κωv. Κηρολύτης:  Εννοείται! Η μουσική είναι o χώρος στoν οποίo η φαντασία, η δημιουργικότητα και τα συναισθήματα λαμβάνουν χώρα με τον πιο ειλικρινή τρόπο. Είναι ο χώρος στον οποίο βρίσκουν καταφύγιο, οι ψυχές μας. Είναι το μέρος που με πολλή αγάπη αγκαλιάζει τον ψυχικά πληγωμένο, τον αδύνατο, τον έχοντα προβλήματα μαθησιακά και όχι μόνο. Ταυτόχρονα, είναι και ένας χώρος που εκφράζει την χαρά, τη νέα προοπτική, την ελπίδα και μας γεμίζει κουράγιο και δύναμη για να προχωρήσουμε κοιτώντας ψηλά. Μετά από δύο δεκαετίες και πλέον στον χώρο, με απόλυτη βεβαιότητα σας απαντώ πως είναι το μόνο σίγουρο.         

Τ.Β. Για ποιο λόγο ασχοληθήκατε ειδικά με έργα του Mozart;

Κωv. Κηρολύτης:  Όπως προείπα, ένας από τους βασικότερους λόγους που έκανα αυτά τα έργα ήταν η ψυχική ανάταση με την ταυτόχρονη πνευματική και καλλιτεχνική αναζωπύρωση κυρίως των μαθητών μου, αλλά και εμένα προσωπικά σε δεύτερο χρόνο. Ίσως τα ευτυχέστερα γεμάτα ανεμελιά, με μοναδικά ειλικρινή συναισθήματα και φαντασία είναι τα παιδικά μας χρόνια. Πιστεύω λοιπόν ότι ήταν αναπόφευκτο να καταφύγω σε κάποιο από  τα έργα του W. A. Mozart, μιας και περικλείει όλα όσα προείπα, ίσως και ακόμα περισσότερο!!!!

Τ.Β. Το Μάρτιο του 2018, παρουσιάστηκε το έργο «Μικρή Νυχτερινή Μουσική» από ένα κιθαριστικό σύνολο σε συναυλία στη  βιβλιοθήκη Λ. Βουδούρη. Πώς έγινε δεκτό το όλο εγχείρημα από τους μουσικούς και από το κοινό;

Κωv. Κηρολύτης:  Παρατήρησα βλέμματα ζωηρά, γεμάτα απορία, αλλά και χαμόγελα. Οι γονείς των μαθητών δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι οι κιθάρες μπορούν να λειτουργήσουν τόσο όμορφα σε ένα τόσο διαφορετικό περιβάλλον. Oι μαθητές το είχαν βιώσει στις πρόβες, το αναβίωναν άλλη μια φορά και ήταν πανευτυχείς. Γενικότερα τα έργα έγιναν προς μεγάλη μου χαρά ιδιαιτέρως αγαπητά.

 

Τ.Β. Ποιοι είναι οι εκπαιδευτικοί στόχοι της μεθόδου σας και τα προσδοκώμενα εκπαιδευτικά της αποτελέσματα;

Κωv. Κηρολύτης: Ένας από τους στόχους μου σε τεχνικό επίπεδο, είναι μια πρωτοτυπία με τις κιθάρες που έχουν συνοδευτικό ρόλο. Είναι αρκετές οι στιγμές αυτές που δεν παίζουν με τον παραδοσιακό τρόπο που χτυπάμε τις χορδές οι κλασσικοί κιθαριστές. Χρησιμοποιώ, αν θέλετε δανείζομαι, τεχνικές της ηλεκτρικής κιθάρας όπως το “alternate picking” και το “palm mute”. Επίσης, όσον αφορά την κιθάρα που τραγουδά το θέμα στα γρήγορα μέρη, κάνω χρήση του αντίχειρα (p) με τον δείκτη (i) σε εναλλαγή, αντί του δείκτη (i) με τον μέσο (m). Αναφέρομαι στο έργο “Le Nozze di Figaro”, όπου και η εισαγωγή του αποτελεί ένα καλό παράδειγμα.

Τ.Β. Yπάρχουν κάποια στοιχεία (μορφολογικά, αρμονικά, αισθητικά ή άλλα) στην παρτιτούρα, για τα οποία θα θέλατε να επιστήσετε την προσοχή των ερμηνευτών;

Κωv. Κηρολύτης:  Γενικότερα, έχω κάνει κάποια σχόλια στην εισαγωγή του βιβλίου σχετικά με την ερμηνεία και την προσέγγιση των έργων αυτών. Θα μπορούσα να υπενθυμίσω ότι χρειάζεται προσοχή στους μετέχοντες στο σύνολο να μην καλύπτουν τις κιθάρες που έχουν το θέμα. Το λέω αυτό, γιατί είναι τέτοια η ενέργεια και η ζωντάνια των κομματιών, που πολύ εύκολα οι κιθαριστές μπορούν να παρασυρθούν. Επίσης, σε αυτό το σημείο θα ήθελα να υπογραμμίσω την αναγκαιότητα της-όσο το δυνατόν-άρτιας αισθητικής προσέγγισης των έργων ενστερνιζόμενοι την εποχή του συνθέτη. Η ερμηνεία έργων της Κλασικής περιόδου,  πρέπει να διέπεται από μια ισορροπία που να αναδεικνύει ξεκάθαρα χαρακτηριστικά της όπως “harmonic economy” και  “gentle dynamic shaping”.     

Τ.Β. Oι σπουδαστές κλασικής κιθάρας συχνά δεν έχουν επαρκή γνώση του ρεπερτορίου της συμφωνικής μουσικής και άλλων οργάνων μουσικής δωματίου. Ποια προτεραιότητα πιστεύετε ότι πρέπει να έχει ένας δάσκαλος: να καταφέρει μια πλήρη εξειδίκευση των μαθητών του στο ρεπερτόριο της κλασικής κιθάρας ή να μεριμνήσει προς την κατεύθυνση εξοικείωσης των μαθητών του με την ευρύτερη φιλολογία της δυτικής μουσικής;

Κωv. Κηρολύτης: Χρειάζεται ισορροπία θα έλεγα, η οποία δεν μπορεί να επιτευχθεί από το πρώτο στάδιο. Είναι αρκετά δύσκολο καθώς ο μαθητής δεν έχει αποκτήσει ακόμα τις γνώσεις με τις οποίες θα μπορέσει να μετέχει στην διαδικασία. Ο δάσκαλος, καθώς ο μαθητής εξελίσσει την γνώση του επάνω στο όργανο επιλογής του αλλά και σε θεωρητικό επίπεδο, μπορεί να προτείνει έργα αφού πρώτα έχει παραθέσει-συζητήσει ιστορικά και μορφολογικά στοιχεία των έργων αυτών. Έτσι, ο μαθητής  αποκτά μια πιο ολοκληρωμένη μουσική παιδεία, που θα τον βοηθήσει στην γενικότερη κατανόηση και ερμηνεία μουσικών κειμένων. Επίσης, μέσα από αυτή την διαδικασία, την διαδικασία της ενδελεχούς έρευνας δηλαδή, ο μαθητής θα μάθει να σέβεται και να εκτιμά την προσφορά των συνθετών του παρελθόντος. Αρκετά συχνά έχω βιώσει το «μένος» συναδέλφων, αλλά και συμφοιτητών μου  παλαιότερα για συνθέτες περασμένων εποχών, σε διάφορες συζητήσεις μας, αγνοώντας, ή ίσως μην μπορώντας να διακρίνουν την προσφορά τους στην τέχνη συναρτήσει των διαφόρων κοινωνικοοικονομικών συνθηκών της εποχής στην οποία ζούσαν. Τέτοιες συμπεριφορές δυστυχώς δεν οδηγούν πουθενά, και ξέρετε…. έχω την αίσθηση ότι ο μόνος τρόπος να εξελιχθείς είναι να κοιτάξεις με σεβασμό το παρελθόν, και ταυτόχρονα βασιζόμενος σε αυτό, να φανταστείς το μέλλον.

 

Τ.Β. Κατά μια άποψη, όχι κατ΄ανάγκη κυρίαρχη, το μέλλον της κλασικής κιθάρας προδιαγράφεται ως ευοίωνο, μόνο υπό την προϋπόθεση ότι βγει από την εσωστρέφεια και ενταχθεί σε μουσικά σύνολα. Ποια είναι η άποψή σας;

Κωv. Κηρολύτης: Η κλασσική κιθάρα είναι ένα σολιστικό όργανο. Αρκεί και μόνο να παραθέσω την άποψη που είχε εκφράσει ο ίδιος ο L. Van Beethoven ακούγοντας τον φίλο του M. Giuliani να ερμηνεύει σε μια ρομαντική κιθάρα. «Η κιθάρα είναι μια μικρή ορχήστρα από μόνη της». Φανταστείτε ότι μιλούσε για την τότε ρομαντική κιθάρα, που οι διαστάσεις της και οι δυνατότητές της δεν συγκρίνονται με την μοντέρνα. Πιστεύω λοιπόν,  ότι οι δυνατότητες του οργάνου είναι απεριόριστες και ότι δεν πρέπει να βάλουμε την κιθάρα σε «καλούπια». Κριτήριο μας θα πρέπει να είναι για την πρόοδο και εξέλιξη του οργάνου, οτιδήποτε συμβαίνει που έχει λόγο ύπαρξης, είναι πηγαίο, δεν γίνεται για να γίνει, και αναφέρεται είτε για solo έργα, είτε για οποιοδήποτε κιθαριστικό σχήμα.

Τ.Β. Με τη σύζυγό σας, Διονυσία Τροντή, η οποία επίσης είναι σολίστ κλασικής κιθάρας, είστε ζευγάρι στη ζωή και την τέχνη. Έχετε κάποια κοινά επαγγελματικά σχέδια;

Κωv. Κηρολύτης:  Ναι, η Διονυσία είναι μια εξαιρετική μουσικός. Έχει δίπλωμα Κιθάρας από την τάξη της Έλενας Παπανδρέου, έχει σπουδάσει Μουσικολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έχει μεταπτυχιακές σπουδές στην Παιδαγωγική της Μουσικής. Έχει επηρεάσει πολύ τη ζωή μου. Με ώθησε  ακόμη περισσότερο να ακούσω μουσική εκτός κιθάρας. Είναι μια εξαιρετική μουσικός, άρτια καταρτισμένη. Όταν έχεις σύντροφο στη ζωή έναν τέτοιον άνθρωπο, το μόνο σίγουρο είναι ότι πριν ολοκληρώσεις την όποια προσπάθεια παίρνεις τη γνώμη του. Επομένως, μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι εκτός των όποιων καταβολών έχω ως κιθαριστής και δάσκαλος, η Διονυσία έχει σημαντική συνεισφορά στον τρόπο με τον οποίο ερμηνεύω και προσεγγίζω τη μουσική. Σίγουρα κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και απ’ τη δική της πλευρά, και νομίζω ότι είναι απόλυτα λογικό. Είναι αναπόφευκτο από τη στιγμή που είσαι στη ζωή και στην τέχνη μαζί. Στα άμεσα σχέδιά μας είναι μια συναυλία στην Αθήνα και η επικείμενη παρουσία του ντουέτου, αλλά και η ατομική μου στο φεστιβάλ κιθάρας της Ερμούπολης στο νησί της Σύρου την επόμενη χρονιά, το καλοκαίρι του 2020.

 

Τ.Β. Πέρυσι είχατε ερμηνεύσει στο Φεστιβάλ της Σύρου ως ντουέτο κάποια έργα;

Κωv. Κηρολύτης: Ναι, βέβαια, παίξαμε έργα των Manuel de Falla, J. S. Bach, Nino Rota, E. Granados, Alexandre Desplat, Μ. Χατζιδάκι, καθώς επίσης και διασκευές που έχουμε επιμεληθεί εμείς. Μεταξύ αυτών, το κονσέρτο του J. S. Bach, BWV 1041, το οποίο έχω μεταγράψει για δύο κιθάρες και είναι υπό έκδοση.  Στο Φεστιβάλ παίξαμε μόνο το πρώτο μέρος, γιατί ακόμα δεν είχε ολοκληρωθεί το έργο.

 

Τ.Β. Ποια είναι τα επικείμενα προσωπικά σας καλλιτεχνικά σχέδια;

Κωv. Κηρολύτης:  Επίκειται η παρουσίαση της έκδοσης που θα γίνει στις 23 Νοεμβρίου.  Στο πάνελ των καλεσμένων θα παρευρίσκονται καταξιωμένοι σολίστ και άνθρωποι του κιθαριστικού χώρου. Επίσης, στις πρώτες μέρες του Ιανουαρίου πρόκειται να συμμετάσχω με την πραγματοποίηση ενός ρεσιτάλ και Masterclass, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Γιορτές Κιθάρας, που διοργανώνεται υπό την αιγίδα του Δήμου Αλίμου, με Καλλιτεχνικό Διευθυντή   τον κ. Γιώργο Μαστρογιαννόπουλο. Επίσης, θα λάβω μέρος στο 27^ο Hermoupolis Guitar Festival, που διεξάγεται στη Σύρο με Καλλιτεχνικό Διευθυντή τον  κ. Άγγελο Νικολόπουλο. Εκεί, εκτός της εμφάνισης του ντουέτου μας (Musica Libera), θα δώσω ένα επιπλέον ρεσιτάλ ως σολίστ. Ακόμα, ετοιμάζω δύο concerti του J. S. Bach: σε ρε ελάσσονα, BWV 1052, το οποίο έχω διασκευάσει για τέσσερις κιθάρες και το κοντσέρτο σε λα ελάσσονα BWV 1041 για δύο κιθάρες, τα οποία παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον. Νιώθω ότι βρίσκομαι σε «αχαρτογράφητα νερά» που δεν έχουμε πατήσει και καταλαβαίνω την επιφύλαξη, ενδεχομένως, κάποιων κιθαριστών. Δεν έχω στόχο να αποδείξω ότι οι κιθαριστές ερμηνεύουμε καλύτερα έργα Μότσαρτ ή Μπαχ. Αντιθέτως, αντιμετωπίζω με πολύ σεβασμό αυτά τα μοναδικής ομορφιάς κείμενα. Θέλω να δοκιμάσω τα όρια και τις αντοχές του οργάνου που έχω αγαπήσει, να δω μέχρι πού μπορεί να φθάσει. Επιπλέον, να προτρέψω τους μαθητές μου και το κοινό της κιθάρας, να ακούσουν, να διδαχθούν και να εμπνευστούν μουσική πέρα από το  ρεπερτόριό της.

Τ.Β. Υπάρχει κάτι που θα θέλατε να συμπληρώσετε και δεν σας έδωσα την ευκαιρία;

Κωv. Κηρολύτης:  Η κιθάρα είναι ένα νέο όργανο σε σύγκριση με τα άλλα κλασικά. Από τα μέσα του 19^ου αιώνα που βγήκε με τη μοντέρνα της μορφή, βρίσκεται σε ένα διαρκές «κυνήγι» να προλάβει εποχές και ρεπερτόριο! Δεν αφομοιώνονται έτσι όλες αυτές οι επιρροές. Χρέος μας είναι να εξελίξουμε αυτό το περίφημο όργανο, αλλά ταυτόχρονα να το μελετήσουμε εις βάθος ακόμα περισσότερο, έτσι ώστε να αναδείξουμε τις δυνατότητες και τη μαγεία που κρύβεται πίσω από τις έξι χορδές.

Τίνα Βαρουχάκη 
varouchaki.tar@gmail.com
Νοέμβριος 2019

Τεχνική επιμέλεια σελίδας Κώστας Γρηγορέας
(Η επιμέλεια του κειμένου είναι ευθύνη του αρθρογράφου

---

Εγγραφείτε για διμηνιαία ενημέρωση (email) με τα πρόσφατα άρθρα στο TaR

Email:   

 

Δείτε ΕΔΩ προηγούμενες ενημερώσεις, ως δείγμα.