Κώστας Γρηγορέας: Ο συνθέτης, με μαθητές του και εκλεκτούς φίλους
1 ΙΟΥΝΙΟΥ 2019/19:30
Με τα χρώματα της κιθάρας (που αποτελεί συνήθως τον καμβά των συνθέσεών του), των ξύλινων πνευστών, του ηλεκτρικού μπάσου και του πιάνου. Μια επιλογή μελωδικών έργων οργανικής μουσικής από τη δισκογραφία του (Soundtracks, Κιθάρα σε ελληνικό τρόπο, Recording Guitarist κ.ά.) μαζί με έργα νεότερα ή και πρωτοπαρουσιαζόμενα, αλλά και συνθέσεις που έχουν καταξιωθεί σε ρεσιτάλ διαφόρων σολίστ στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Μαρίνα Αυγέρη (πιάνο)
Γιώργος Γεωργάτος (κιθάρα)
Κώστας Γρηγορέας (κιθάρα)
Βασίλης Κανελλόπουλος (κιθάρα)
Δημήτρης Μαύρος (κιθάρα)
Δημήτρης Παππάς (κιθάρα)
Βασίλης Πούλιος (κιθάρα)
Γιώργος Τοσικιάν (κιθάρα)
Σύνολο
«έμΠΝΕΥΣΗ»
Διεύθυνση: Δημήτρης Φωτόπουλος (φλάουτο)
Μέλη:
Γιάννης Γρηγορέας (μπάσο)
Κώστας Γρηγορέας (κιθάρα)
Σταύρος Θεοδωρόπουλος (όμποε)
Στέλιος Ιωάννου (κλαρινέτο)
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Την εκδήλωση παρουσιάζει ο Νότης Μαυρουδής
1. Νυχτερινά
Nocturnals
Notturno Affettuoso
(Κώστας Γρηγορέας, κιθάρα)
2. Ελληνικές σπουδές
Greek Studies
α. Ο αρχαίος ναός (The Ancient Temple)
β. Το δελφίνι (The Dolphin)
γ. Ο χαμογελαστός χορός (The Smiling Dance)
(Δημήτρης Μαύρος, κιθάρα)
3. Μαυρουδισμοί
Mavroudismoi
α. Παρεμπιπτόντως
β. Ρομάντζα για ανεκπλήρωτους έρωτες
γ. Ο χορός της Βάσως
(Βασίλης Πούλιος & Δημήτρης Μαύρος, ντούο κιθάρας)
4. Νυχτερινά
Nocturnals
Notturno Apassionato
(Βασίλης Πούλιος, κιθάρα)
5. November Mood
α. Intro
β. Song
(Γιώργος Γεωργάτος, κιθάρα)
6. Aria-Toccata
α. Aria
β. Toccata
γ. Epilogue
(Δημήτρης Παππάς, κιθάρα)
7. Παραστάσεις
Images
α. Παράδοξη μπαλάντα (Paradoxical Ballad)
β. Danza con fuoco
(Γιώργος Τοσικιάν, κιθάρα)
8. Αιγαιοπελαγίτικα σκίτσα (Αegean Sketches)
α. Πανσέληνος στο Μόλυβο (Full Moon in Molyvos)
β. Στα βήματα του Μάρκου (On Marco’s Steps)
(Βασίλης Κανελλόπουλος, κιθάρα)
9. Η Νύχτα (Στη μνήμη του Μάνου Χατζιδάκι) (ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 3:15)
The Night (In memory of Manos Hadjidakis)
(Μαρίνα Αυγέρη, πιάνο & Κώστας Γρηγορέας, κιθάρα)
10. Ανοιξιάτικη τριλογία, για ξύλινα πνευστά, κιθάρα & ηλεκτρ. μπάσο
Spring Trilogy
α. Ξαναζωντάνεμα (Revival)
β. Ελληνική Λαμπρή (Greek Easter)
γ. Ανθοφορία (Blossoming)
(Σύνολο «έμΠΝΕΥΣΗ»)
Διεύθυνση: Δημήτρης Φωτόπουλος (φλάουτο), Μέλη: Σταύρος Θεοδωρόπουλος (όμποε), Στέλιος Ιωάννου (κλαρινέτο), Κώστας Γρηγορέας (κιθάρα) & Γιάννης Γρηγορέας (μπάσο)
Το ταξίδι μου στη μουσική ξεκίνησε ως μοναχικό. Οι συνθήκες, αλλά κυρίως η ιδιοσυγκρασία μου, το καθόρισαν αυτό. Η κιθάρα έτυχε να είναι το εργαλείο, και μάλλον αποδείχτηκε κατάλληλο: αρκετά κοινωνικό ώστε να φτιάξω καλλιτεχνικές προσωπικές σχέσεις, να συμμετάσχω σε σύνολα, να συνοδεύσω, ν’ αυτοσχεδιάσω· και αρκετά μοναχικό, ώστε ν’ αντέξει τους μονολόγους και τις εμμονές μου.
Μέσω όλων αυτών, λοιπόν, ευτύχησα να ταξιδεύω. Πραγματικά ταξίδια, σε ωραίες χώρες, αλλά και μουσικά ταξίδια, σε είδη που βιωματικά δεν μου ανήκουν. Ως όχημα, οι σολιστικές μου δραστηριότητες, αλλά και οι συνεργασίες με θαυμάσιους συνθέτες, τραγουδοποιούς, μουσικούς, τραγουδιστές. Με κάποιους από αυτούς μάλιστα απέκτησα προσωπική μουσική σχέση και μακρόχρονη συνεργασία. Ήταν δάσκαλοί μου, ακόμη και μέντορές μου, και κάποιοι εξακολουθούν να είναι.
Η ιδιοσυγκρασία μου, όμως, οριοθετεί αυτές τις σχέσεις. Η μανία μου για απόλυτο έλεγχο στο τελικό αποτέλεσμα με απομακρύνει από τα μεγάλα μουσικά σύνολα, τα μεγαλόπνοα εγχειρήματα. Για μένα όμως αυτό είναι κάτι το φυσικό.
Όταν, λοιπόν, έφτασε το πλήρωμα του χρόνου, και θεώρησα απαραίτητο να οργανώσω τις μουσικές μου σκέψεις ως έργα με αρχή, μέση και τέλος, όλα τα παραπάνω καθόρισαν την συνέχεια. Η, πάλι εξ ιδιοσυγκρασίας, ταύτισή μου με ποιητές και τραγουδοποιούς με οδήγησε στις μικρότερες φόρμες. Η επιμονή μου στις λεπτομέρειες, ακόμη και στις επουσιώδεις, με οδήγησε αναγκαστικά σε αφαιρετικές φόρμες. Η μοναχικότητα μου, που έχει την ανάγκη να επικοινωνήσει, με οδήγησε σε συνθέσεις για να ερμηνεύσω εγώ ο ίδιος τον εαυτό μου, ή συνθέσεις για ανθρώπους που γνωρίζω και θαυμάζω και θέλω να υπάρξω και μέσω αυτών.
Ως δημιουργός, λοιπόν, θα έλεγα πως μάλλον είμαι συνθέτης «της αφορμής», και πολύ ανυπόμονος για ν’ αντέξει στα χέρια μου μια μεγάλη φόρμα, σαν αυτές που θαυμάζω σε άλλους. Το «ποίημα» ή έστω το «διήγημα» είναι επαρκή για μένα. Ή, καλύτερα, θα έλεγα ότι «ελπίζω να είμαι εγώ επαρκής γι’ αυτά».
Κώστας Γρηγορέας