Κωστής Γαιτάνος:
ΜΠΕΤΟΒΕΝ, ο πρωτοπόρος δημιουργός, οι εννέα συμφωνίες.
Εκδόσεις: Φ.Νάκας
Μη μου πείτε τώρα τι δουλειά έχει στο περιοδικό των κιθαριστών αυτό το βιβλίο!
Θάναι μια υπέροχη ιδέα που μόνο έμπνευση θα δώσει σε όλους σας.
Ο συγγραφέας, γνωστός, παθιασμένος θεράπων της μουσικής εκπαίδευσης στη χώρα μας, είναι μουσικός με μάχιμη θέση στα μουσικά ζητήματα. Γνωρίζοντας λοιπόν καλά την αξία (αλλά και τις τεχνικές) του σχεδιασμού μιας γλαφυρής επικοινωνίας, κατακτά επάξια με το βιβλίο αυτό μια περγαμηνή. Ο λόγος του, αλλού πολύχρωμος και περιγραφικός, αλλού χαλαρός, αλλού συναισθηματικός, το κείμενο μεστό πληροφοριών και όμορφων φωτογραφιών. Πουθενά κανένας στόμφος. Στο πρόλογό του ο ίδιος ο Κ. Γαϊτάνος γράφει ότι ήταν γι αυτόν στόχος να γράψει ένα κείμενο ρέον και προσιτό στον καθένα. Το βιβλίο μπορεί πράγματι να αποβεί χρήσιμο σε όλους μας, στους γνώστες - φίλους της μουσικής, στους σπουδαστές, στους δασκάλους και στους... γενικώς περίεργους γύρω από τα μυστικά των Μεγάλων Μύστεων της μουσικής ιστορίας. Μπορεί να εξυπηρετήσει τους νέους στη προσέγγιση της μουσικής του Μπετόβεν με έναν ελκυστικότατο τρόπο, χωρίς στείρα εξιστόρηση. Αρκεί βέβαια να το διαβάσουμε..
ο Μπετόβεν στο Μουσείο της Βόννης
Στο πρώτο κεφάλαιο ο συγγραφέας παρουσιάζει τον άνθρωπο Μπετόβεν μέσα από την εποχή και τη μουσική του. Στο δεύτερο ασχολείται με τη Σχολή του Μανχάϊμ και την έννοια του «κλασικού» συνθέτη, έτσι καθώς αυτή επηρεάζεται από τα χρόνια της γαλλικής επανάστασης. Η σονάτα του Μπετόβεν, πολλές σκέψεις πάνω στη συμφωνική του μουσική και τα σχετικά με την κατανόηση της αρχιτεκτονικής των μπετοβενικών συμφωνιών είναι ενότητες που οδηγούν στο τέταρτο κεφάλαιο, όπου ο Κωστής Γαϊτάνος αναλύει και παρουσιάζει τη μεγάλη μουσική των εννέα συμφωνιών. Όσο για το πέμπτο κεφάλαιο επανέρχεται, κλείνοντας τον κύκλο της εξιστόρησης, στη βιωματική ιστορία του μεγάλου μουσικού, που καταλήγει δυστυχής και μόνος στον τραγικό επίλογο του. Το βιβλίο περιλαμβάνει χρονολόγιο και πίνακα απάντων των έργων που βοηθά σημαντικά στην ακόμα πληρέστερη παρακολούθηση της διήγησης.
Ένα ακόμα άριστο βιβλίο στη πλούσια τώρα πια μουσική μας βιβλιογραφία. Να το χαιρετίσουμε και να ευχηθούμε νάρθουν κι άλλα. Αυτό που προέχει όμως, αν θέλουμε να δούμε συνολικά ένα σοβαρό ζήτημα στη μουσική εκπαίδευση, είναι να πολλαπλασιαστεί το αναγνωστικό κοινό της μουσικής βιβλιογραφίας, γιατί αλλιώς όσα και να γραφτούν δεν αποδίδουν καρπούς δυστυχώς.
Έφη Αγραφιώτη
effie@tar.gr
(Δεκέμβριος 2006)
το πιάνο του Μπετόβεν στο Μουσείο Παλιών Οργάνων της Βιέννης.