[κυκλοφορίες-CD] Νότης Μαυρουδής-Ηλίας Κατσούλης: \"Carte Postale\"
(του Γεράσιμου Τριανταφύλλου)

"κυκλοφορίες"
Νότης Μαυρουδής - Ηλίας Κατσούλης
"Carte Postale"

CORIFEO - ErosMusic 80032 (2007)

ακούστε: Ολόκληρο το δίσκο στο TaR-radio.com

Μια συλλογή “φωτογραφιών” διάσημων προσωπικοτήτων από τους Νότη Μαυρουδή και Ηλία Κατσούλη, που φτάνει σ’ εμάς τους ακροατές σε μια δύσκολη εποχή για το τραγούδι και γενικότερα για τις πνευματικές αξίες. Ο Νότης Μαυρουδής, έπειτα από την καθοριστική του συμμετοχή σε φωτεινούς καιρούς για το ελληνικό τραγούδι (Νέο Κύμα και έντεχνο λαϊκό) δηλώνει ξανά, χωρίς να έχει λείψει και ποτέ άλλωστε, την παρουσία του. Είναι ένα άλμπουμ με μικρά αφιερώματα σε αγαπημένους ανθρώπους-θρύλους που έχουν εμπνεύσει λίγο πολύ τη ζωή όλων μας. Η καθεμιά «καρτ-ποστάλ» ξεκινά με ένα μικρό απόσπασμα από το έργο της προσωπικότητας που τιμά. Είναι τραγούδια όπου ποίηση και μουσική συνεργάζονται για να αποκαλύψουν τα  πορτρέτα εκείνων και να αποτελέσουν ολοκληρωμένους φόρους τιμής.
Γι’ αυτόν το λόγο οι δημιουργοί εξασφαλίζουν κάποιον αριθμό συμμετοχών, με αποτέλεσμα μια μεγάλη ποικιλία στη διανομή, που είναι σίγουρα πολύ καλή για τους συμμετέχοντες τραγουδιστές – υπό την καθοδήγηση των δημιουργών δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό, έναν εαυτό που συχνά δεν τον βλέπουμε στις προσωπικές τους δουλειές. Κατά τα άλλα, αυτή η συνάντηση είναι μια ελπιδοφόρα συγκυρία. Από αυτή την άποψη, θυμίζει ίσως (τηρουμένων των αναλογιών όσον αφορά την εποχή) τα Παράλογα των Χατζιδάκι - Γκάτσου, όπου επίσης είχαν πάρει μέρος πολλοί καλλιτέχνες. Η νοσταλγική μελαγχολία που συχνά διαφαίνεται στις μελωδίες και στους στίχους ίσως εκφράζει τη διαφορά των εποχών, ιδιαίτερα γόνιμων τότε που ζούσαν οι τιμώμενες προσωπικότητες σε σύγκριση με τις δισκογραφικά άγονες μέρες που ζούμε σήμερα. Η μνημόνευση λοιπόν αυτή, πέρα από τη νοσταλγία που γεννά, είναι και μια επίκληση στα φώτα τους, μια προσευχή σ’ αυτούς τους φύλακες αγγέλους για να μας «συμπαρασταθούν» στα δύσκολα χρόνια ανακατατάξεων που περνάμε.

Κατά τη γνώμη μου, αξίζει να σταθεί κανείς στις πολύ καλές ερμηνείες της Μαρίας Φαραντούρη, της Μαριώς, της Καλλιόπης Βέττα, της Μόρφως Τσαϊρέλη, του Νίκου Δημητράτου, στην πολύ καλή και φροντισμένη ενορχήστρωση του Γιάννη Ιωάννου και στο καταπληκτικό ακορντεόν της Ζωής Τηγανούρια.
Από άποψη μουσικής και στίχων, πρόκειται για ένα πραγματικό “concept album”, που φέρει έντονη την προσωπική σφραγίδα των δημιουργών του (στίχοι και μουσική δένουν πολύ καλά μεταξύ τους, “δουλεύοντας” προς την ίδια κατεύθυνση) όσο και της τιμώμενης προσωπικότητας σε κάθε τραγούδι, σε μια θαυμαστή ισορροπία. Με άλλα λόγια, ενώ το ύφος των τραγουδιών είναι ομοιογενές, σε καθένα από αυτά βρίσκουμε “αναφορές” στο πρόσωπο της “καρτ-ποστάλ”: λαϊκούς δρόμους και μπουζούκι στα τραγούδια για τη Σωτηρία Μπέλλου και τη Στέλλα Χασκήλ, ρυθμούς tango στον “Λατίνο εραστή” (Carlos Gardel), πινελιές παλιού ελαφρού τραγουδιού στο κομμάτι της Σοφίας Βέμπο κτλ. Τα στοιχεία αυτά έχουν πολύ επιτυχημένα ενσωματωθεί στα κομμάτια, με απλότητα και φυσικότητα, χωρίς να αλλοιώνουν το ύφος και αποφεύγοντας την παγίδα του μελό ή του εξεζητημένου. Η επιτυχία του δίσκου βρίσκεται ακριβώς εδώ και μάλιστα εντυπωσιάζει περισσότερο σε τραγούδια που δεν είναι αφιερωμένα σε μουσικούς, όπως στο “Η μάνα του Γεώργιου Βιζυηνού”. Στο ίδιο πνεύμα άλλωστε κινούνται και οι ερμηνείες. Με άλλα λόγια, η κάθε “καρτ-ποστάλ” καταφέρνει να έχει χρώμα από τις προσωπικότητες των δημιουργών, του ερμηνευτή και του θέματός της, επιβεβαιώνοντας ότι κάθε επιτυχημένη συνταγή βασίζεται στις ισορροπημένες αναλογίες.

Γεράσιμος Τριανταφύλλου
gerasimost@tar.gr

ΠΑΤΗΣΤΕ εδώ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΤΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΝΟΤΗ ΜΑΥΡΟΥΔΗ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΣΚΟ

ΠΑΤΗΣΤΕ εδώ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ