Δ. Λαυράγκας: “Δέν θά αργήσει καί ή παρ’ ημίν μουσική τέχνη νά ανέλθη είς τήν εμπρέπουσα θέσιν καί περιωπήν”
Το αλίευσα χάριν των αναγνωστών του TAR από το αρχείο του Πανεπιστημίου της Κρήτης και δη το Πανελλήνιον Λεύκωμα Εθνικής Εκατονταετηρίδος 1821- 1921. Είναι κείμενο του Δ.Λαυράγκα γραμμένο για την εκατονταετηρίδα το 1927. Τότε έκανε την αποτίμηση των πρώτων δύσκολων βημάτων. Και φυσικά ήλπιζε.
Τέτοια ήταν η κατάσταση προ 90 ετών. Έτσι έβλεπαν το παρελθόν και ατένιζαν το μέλλον.
Σήμερα, 191 χρόνια μετά την εθνεγερσία μήπως να ξαναδούμε που βρισκόμαστε;
Προσεχώς ακολουθεί απο το ίδιο λεύκωμα εκτεταμένο κείμενο του Θεόδωρου Ν. Συναδινού, αθρογράφου, λογίου και θεατρικού συγγραφέα πολλών βιβλίων <<μεταξύ των οποίων η ”Ιστορία της Νεοελληνικής Μουσικής: 1824-1919″ (1919), “Το ελληνικό τραγούδι” (1922), “Είμαστε μουσικώς μορφωμένοι;” (1932), κ.λπ. Έδωσε επίσης σειρά διαλέξεων στο Ωδείο Αθηνών, για όλα τα είδη του ελλ. τραγουδιού (η 1η από αυτές, στις 22.1.1922) ενώ προηγουμένως είχε αρθρογραφήσει στον «Νουμά» για το Ωδείο Αθηνών (23.1.1909 και 22.11.1909) υποστηρίζοντας τόσο τη μουσική πολιτική του Γ. Νάζου όσο και τους εθνοκεντρικούς μουσικούς οραματισμούς του Μ. Καλομοίρη.>>*
*( Λεξικό της Ελληνικής μουσικής του Τάκη Καλογερόπουλου)
Γιώργος Λιγνός (Μαικήνας)
Μάρτιος 2012
georgealignos@yahoo.gr
Blog: Έν χορδαίς καί οργάνοις
http://lignostar.wordpress.com/