LOULOU GASTE - Μια ξεχασμένη μορφή του γαλλικού τραγουδιού (της Έφης Αγραφιώτη)

LOULOU GASTE
Μια ξεχασμένη μορφή του γαλλικού τραγουδιού

Ο παριζιάνος τραγουδοποιός  των πολλών εκατοντάδων σουξέ της γαλλικής ελαφράς μουσικής ( 18 Μαρτίου 1908 - 8 Ιανουαρίου 1995) ξεκίνησε ανακαλύπτοντας τη τζαζ στα τέλη του πρώτου παγκόσμιου πολέμου. Την ίδια εποχή μαθαίνει να παίζει banjo, όργανο που έγινε στα χέρια του διάσημο και αγαπήθηκε πολύ.

Το 1929 μπαίνει ως κιθαρίστας στο νεοσύστατο συγκρότημα του Ray Ventura που το ονόμασαν «Collégiens ». Τα πρώτα τραγούδια του γράφτηκαν για την μπάντα αυτή.

Όταν ο Ventura έφυγε για την Βραζιλία κυνηγημένος από τους Γερμανούς (1940) ο Gasté ξαναβρίσκεται μόνος, αλλά για καλή του τύχη αναλαμβάνει ακομπανιατέρ της περίφημης Lucienne Boyer, διάσημης τραγουδίστριας της εποχής. Της γράφει τραγούδια που χειροκροτούνται ιδιαίτερα, μέσα από την επιτυχία τους γνωρίζει τον Tino Rossi για τον οποίο γράφει το περίφημο Le Chant du Gardian (1941), τον Léo Marjane και την Lucienne Delyle για την οποία συνθέτει το  Domingo (1944). Η σταδιοδρομία του απογειώνεται με τα επόμενα επιτυχημένα τραγούδια: Quand un cow-boy (1945), για τον Georges Guétary, Le rythme américain (1945) για τη Lily Fayol, Ce n’était pas original (1945), για την Jacqueline François, Le porte bonheur, Chica Chica (1945) et Au Chili (1947) για τον Jacques Hélian, Un oiseau chante (1945) για την Gisèle Pascal, Luna Park et Battling Jo (1945), για τον Yves Montand.

Ο κινηματογράφος του εξασφαλίζει για μερικά χρόνια γενικευμένη αποδοχή μέσα από την εμπορική επιτυχία των ταινιών Τoujours raison, 1943, Feu Nicolas, 1943, Le Roi des resquilleurs, Madame et son flirt, 1945 κ.α.  Αντιθέτως, η οπερέτα με την οποία είχε αποφασίσει να ασχοληθεί σοβαρά, δεν τον αντάμειψε ανάλογα.

Η ζωή του συνθέτη αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον και εμπνέεται από την δεκαεξάχρονη τότε, μέλλουσα σύζυγό του, την περίφημη τραγουδίστρια Line Renaud, που έπαιξε και στο σινεμά αλλά και για δέκα χρόνια συνεργάστηκε σαν παρουσιάστρια εκπομπών στη γαλλική τηλεόραση.

 2011             1965

Έζησαν αγαπημένοι και δημιούργησαν μαζί μέχρι το τέλος της ζωής του. Να σημειωθεί ότι τα τελευταία του χρόνια ο συνθέτης αντιμετώπισε πολύ σοβαρά προβλήματα υγείας και ήταν αποτραβηγμένος, χωρίς πάντως ποτέ να σταματήσει να συνθέτει.

        

Το 1951 ίδρυσε δικό του εκδοτικό οίκο. Φρόντισε να εκδοθούν χίλια τουλάχιστον τραγούδια κι έτσι πολλά από αυτά παρέμειναν ζωντανά αν και η επικαιρότητα τους χάθηκε στο χρόνο. Πάλεψε επίσης πολύ για να κατοχυρωθεί το πνευματικό δικαίωμα των συνθετών έξω από την χώρα όπου παράγουν τη μουσική τους.