Με αφορμή τις προτάσεις της Ειδικής Επιτροπής του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης για
ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΤΑ ΩΔΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.
Το θέμα της διαβάθμισης των πτυχίων και διπλωμάτων των Ωδείων είναι κάτι που εδώ και δεκαετίες απασχολεί και προβληματίζει τον κλάδο μας, είναι δε τόσο ευαίσθητο που θα πρέπει η επιτροπή που θα συσταθεί για την διευθέτησή του να είναι πολύ καλά μελετημένη και με ΠΛΗΡΗ γνώση της πραγματικότητας που επικρατεί στον μουσικό εκπαιδευτικό χώρο, πανελλαδικά.
Τα τελευταία χρόνια, με δεδομένο ότι η χώρα μας διέρχεται βαθιά οικονομική κρίση (μνημόνια, ασφαλιστικό, ανεργία κ.λ.π), είναι γεγονός πως όλοι οι κλάδοι έχουν πληγεί ανεπανόρθωτα, η έλλειψη οικονομικών πόρων δεν αφήνει περιθώρια ανάπτυξης σε κανέναν τομέα. Από αυτή τη δίνη δεν έχει φυσικά εξαιρεθεί και ο πολιτισμός, είναι άλλωστε γνωστές οι οικονομικές περιπέτειες των τελευταίων ετών των εργαζομένων συναδέλφων του Ωδείου Αθηνών και του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης, μουσικών ιδρυμάτων τα οποία αντιμετωπίζουν πρόβλημα βιωσιμότητας.
Μήπως... Λέω μήπως... είναι μια καλή ευκαιρία για τα παραπάνω ιδρύματα η διαβάθμιση των πτυχίων και των διπλωμάτων, ώστε να λυθούν τα προβλήματα βιωσιμότητάς τους; Διαβάζοντας με προσοχή το κείμενο τις επιτροπής, η οποία δεν παραλείπει να επαινεί το έργο και τις υποδομές του Κρατικού ωδείου Θεσσαλονίκης και να επισημαίνει πως το εγχείρημα δεν θα επιβαρύνει τον οικονομικό προϋπολογισμό τις χώρας, ας μου επιτραπεί να συμπληρώσω ότι η διαβάθμιση των τίτλων σπουδών μόνο των ΚΩΘ και του Ωδείου Αθηνών θα αποφέρει στα εν λόγω ιδρύματα μεγάλη εισροή μαθητών και κατά συνέπεια αύξηση των οικονομικών τους πόρων.
Ρωτώ! Είναι το ΚΩΘ και το Ωδείο Αθηνών τα μοναδικά μουσικά ιδρύματα που έχουν συνεισφέρει στην μουσική εκπαίδευση της χώρας; Είναι τα μοναδικά μουσικά ιδρύματα, που πληρούν τις προϋποθέσεις για διαβάθμιση; Για τη συντομία του κειμένου δεν θα αναφερθώ ούτε σε καταξιωμένους καθηγητές ούτε σε απόφοιτους που έχουν αναδειχθεί όλα αυτά τα χρόνια από τα ιδιωτικά ωδεία με αδιαμφισβήτητη αναγνώριση και καταξίωση παγκοσμίως. Δεν είναι, κατά τη γνώμη μου, ηθικό, να απαξιώνεται έμμεσα η αξία, το έργο και η προσφορά τους.
Το θέμα είναι πράγματι πολύ «λεπτό» και θα περίμενε κανείς πολύ πιο σοβαρή προσέγγιση από μία εγνωσμένου κύρους επιτροπή, που θα όφειλε σεβασμό στην προσφορά των άλλων ιδρυμάτων, αλλά και ακόμη περισσότερο σεβασμό προς τους άξιους και ικανούς συναδέλφους.
Ιάκωβος Κολανιάν
Απρίλιος 2016
