[Μεγάλες Ερμηνείες] LUDWIG VAN BEETHOVEN - Τα Ερείπια των Αθηνών, Op. 113
(του Δημήτρη Κυπραίου)

Σπάνιες Ηχογραφήσεις
Μεγάλες Ερμηνείες

Ludwig van Beethoven

 “Die Ruinen von Athen”, Op. 113
(Τα Ερείπια των Αθηνών, Έργο 113)
Musik zu August von Kotzebues Festspiel
Πρώτη Έκδοση, 1811 (Πλήρης)

Οι Ερμηνευτές

Arleen Auger (Soprano)
Klaus Hirte (Baryton)
Franz Crass (Bass)
Bruno Ganz (Rezitation) (No. 5)

RIAS-Kammerchor
Chorus Master : Gunther Arndt

Berliner Philharmoniker
CLAUDIO ABBADO (No. 5)
BERNHARD KLEE (1-4, 6-10)

Τα Μέρη

1. Overture (Andante con Moto – Allegro ma non troppo)
2. No. 1 Chor : “Tochter des machtigen Zeus” (Andante poco sostenuto)
3. No. 2 Duet : “Ohne Verschulden Knechtschaft dulden” (Andante con moto – Poco piu mosso)
4. No. 3 Chor der Derwische : Du hast in deines Armels Falten den Mond getragen
(Allegro, ma non troppo)
5. No. 4 Marcia alla Turca - No. 5 Music hinter der Szene “Es wandelt schin das Volj im Feierkleibe”
(Allegro assai ma non troppo)
6. No. 6 Marsch und Chor  “Schmuckt die Altare”
(Assai moderato)
7. Rezitativ  “Mit reger Freude, die nie erkaltet”
(Poco Adagio)
8. No. 7 Chor “Wir tragen empfangliche herzen im Busen”
(Allegretto ma non troppo)
9. Ari emit Chor “Will unser Genius noch einen Wunsch gewarhen” (Oberpriester)
(Adagio)
10. No. 8 Chor “Heil unserm Konig! Heil!”
(Allegro con fuoco)

ΑΚΟΥΣΤΕ ΣΤΟ ΤaR-radio.com:
 “Die Ruinen von Athen”, Op. 113

Λίγα Λόγια για το Έργο

Το έργο αρχίζει με το ξύπνημα της Προστάτιδας της Πόλης των Αθηνών Θεάς Αθηνάς η
 οποία έχει κοιμηθεί για δύο χιλιάδες χρόνια πιστεύοντας ότι έτσι θα τιμωρήσει τον εαυτό της επειδή δεν μπόρεσε να εμποδίσει την καταδίκη του Σωκράτη σε θάνατο.
Επανέρχεται λοιπόν στον κόσμο του φωτός με τις δοξαστικές επικλήσεις της Χορωδίας.
Δεν αναγνωρίζει όμως την πόλη, η οποία είναι πολύ διαφορετική απ' ότι την θυμότανε. Ό,τι έχει απομείνει από την Αρχαία Αθήνα είναι ερείπια, ενώ οι Έλληνες ζουν σκλαβωμένοι, με αφέντες της πόλης Τούρκους Δερβίσηδες και Γεννίτσαρους.
Οι Τέχνες και οι Επιστήμες είναι ανύπαρκτες, όμως φαίνεται να ανθίζουν κάπου αλλού. Ο συνθέτης τοποθετεί την άνθησή τους αυτή στην Ουγγαρία, την χώρα στην οποία ανεβαίνει η συγκεκριμένη παράσταση.
Ο Ερμής αναγγέλλει τις δεσπόζουσες παρουσίες του έργου, ενώ στη σκηνή κυριαρχούν οι φιγούρες των Μουσών της Τραγωδίας (Μελπομένη) και της Κωμωδίας (Θάλεια), ανάμεσα δε σε αυτές τις δύο φιγούρες αποκαλύπτεται μια Τρίτη αυτή του Βασιλιά της Ουγγαρίας και Αυτοκράτορα της Αυστρίας, ενώ η χορωδία τραγουδά «Δόξα στον Βασιλιά μας, Δόξα …..»

Ιστορικά Στοιχεία

O Beethoven έγραψε αυτά το έργο σχετικά γρήγορα και βιαστικά. Και τα εννέα μέρη (μαζί με την Overture) γράφτηκαν περίπου σε τρεις εβδομάδες, ενώ βρισκόταν στη Λουτρόπολη του Teplitz στο τέλος του καλοκαιριού του 1811.
Το πλήρες έργο παίχτηκε τρεις φορές τον Φεβρουάριο του 1812 και έτυχε καλής υποδοχής. Δέκα χρόνια μετά ο Διευθυντής του πρόσφατα τότε ανακαινισμένου Wiener Theater in der Josefstadt, αποφάσισε να ανεβάσει το έργο εξ αφορμής των εγκαινίων, ενθυμούμενος την επιτυχία της πρεμιέρας. Ο Beethoven όμως εκδήλωσε την επιθυμία του να αναθεωρήσει την παρτιτούρα και να την συμπληρώσει με αρκετά νέα κομμάτια.
Για τον λόγο αυτό επιστρατεύθηκε ο γνωστός τις μέρες εκείνες Βιεννέζος Δραματουργός Karl Meisl και η αναθεωρημένη του μορφή ολοκληρώθηκε το 1822, οπότε πήρε τον τίτλο Die Weihe des Houses, Hess 118.

Στοιχεία Ηχογράφησης

COMPLETE BEETHOVEN EDITION
(Vol. 3)
Orchesterwerke (Orchestral Works) – Buhnenmusik (Music for the Stage)
Αρ. Καταλόγου : 453 713-2

Σημ. Χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία για το έργο από το ένθετο του ηχογραφήματος

Δημήτρης Κυπραίος
 Email : dkypraios@tar.gr