[μουσικά πορτραίτα] THERION<BR>(του Σταύρου Κουδουνά) | TAR - Μουσικό διαδικτυακό περιοδικό με αφορμή την κιθάρα

Therion: "Lemuria"

(για να σταματήσει η μουσική που ακούγεται αυτόματα, πατήστε το STOP του media player)

Οι Σουηδοί Therion αναμφίβολα αποτελούν την πιο αξιόλογη, ή τουλάχιστον την πιο ενδιαφέρουσα περίπτωση από το χώρο του λεγόμενου ‘’Symphonic Metal’’ το οποίο εκπροσωπείται από συγκροτήματα όπως οι πιο “εμπορικοί’’ Φιλανδοί Nightwish,οι Kamelot,οι “power metallers’’ Sonata Arctica,αλλά και οι Aesma Daeva του ‘δικού μας’ John Prassas.
Πριν όμως γίνει αναφορά στην πορεία του συγκροτήματος χρήσιμο θα ήταν να πάμε αρκετά χρόνια πίσω,στις αρχές του 1975 όπου οι Rainbow έμελλε να εμφανιστούν και να χαράξουν τη δική τους πορεία στα μουσικά δρώμενα.

Rainbow

Μπορεί η μπάντα αυτή να μοιάζει κάπως αταίριαστη με το όλο θέμα του συμφωνικού rock αλλά με μια προσεκτικότερη ματιά στην πορεία της και τη μουσική της, παρατηρείται πως ο ιδρυτής και βασικός της συνθέτης Ritchie Blackmore αποτέλεσε τον πατέρα του μουσικού αυτού ιδιώματος. Την αρχή την είχε κάνει βέβαια μερικά χρόνια πριν (1969) βρισκόμενος ακόμα στους Deep Purple με το “Concerto for Group and Orchestra’’, εγχείρημα που μόνο ρηξικέλευθο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί για την εποχή. Η συνέχεια όμως τον βρήκε να διαφωνεί για τη “funky’’ μουσική κατεύθυνση του συγκροτήματος και να αποχωρεί ιδρύοντας όπως προαναφέρθηκε στις αρχές του 1975 τους Rainbow.

H γένεση του συμφωνικού rock συνέβη στο δεύτερο δίσκο τους “Rising”. Σε αυτόν συμμετέχει και η συμφωνική ορχήστρα του Μονάχου, δίνοντας έναν ξεχωριστό ήχο και συνοδεύοντας με τον καλύτερο τρόπο τα κιθαριστικά μέρη του Blackmore αλλά και την αξεπέραστη φωνή του Ronnie James Dio. Η συνέχεια όμως δεν ήταν ανάλογη με αποτέλεσμα οι Rainbow να γράψουν πιο εμπορικά κομμάτια όπως το “Long Live Rock n΄ Roll’’, το “Ι Surrender’’και άλλα, εγκαταλείποντας οριστικά τα συμφωνικά στοιχεία της μουσικής τους. Η κατά κάποιο τρόπο αναβίωση του ιδιώματος επρόκειτο να γίνει πολλά χρόνια αργότερα,μέσα στη δεκαετία του 90’.

The Early Years

Η αναβίωση αυτή συντελέστηκε από τον Christofer Johnsson (φωνητικά, κιθάρα, μπάσσο), ο οποίος το 1987 επηρεασμένος από την “Αποκάλυψη του Ιωάννη’’ έδωσε στο συγκρότημα του το όνομα “Therion’’, το οποίο προέρχεται από το ελληνικό ‘’Θηρίον’’. Οι αλλαγές μελών ήταν πάρα πολλές καθ’ όλη τη διάρκεια της πορείας της μπάντας. Ύστερα από την έκδοση ορισμένων demo, το 1991 ο πρώτος δίσκος “Of Darkness…’’ ήταν πραγματικότητα. Ωστόσο τίποτα δεν προμήνυε τη συνέχεια καθώς το album αυτό κινούνταν στο χώρο του δημοφιλέστατου στην Σκανδιναβία death metal, έχοντας ταυτόχρονα “πολιτικό’’ στίχο. Ο επόμενος δίσκος “Beyond Sanctorum’’ κυκλοφόρησε ένα χρόνο αργότερα κάνοντας για πρώτη φορά εμφανή την πειραματική διάθεση του Johnsson που δε δίστασε να χρησιμοποιήσει στα πλαίσια των σκληρών συνθέσεών του καθαρά φωνητικά αλλά και πλήκτρα. Tα δύο επόμενα πονήματα του συγκροτήματος (“Symphony Masses - Ho Drakon Ho Megas’’, “Lepaca Kliffoth”) αποτέλεσαν μεταβατικό στάδιο για το album ορόσημο ‘’Theli’’.

The Symphonic Era

Το “Theli’’ ήρθε το 1996 και άφησε άναυδους τόσο τους σκληροπυρηνικούς οπαδούς του συγκροτήματος,οι οποίοι άρχισαν σταδιακά να απομακρύνονται, όσο και το metal κόσμο στο σύνολο του που μέχρι τότε δεν γνώριζε και πολλά για τους Therion.Ο Johnsson κατάφερε να διαπράξει μια “τολμηρή’’ στροφή 180 μοιρών αφήνοντας μια για πάντα τα σκληρά φωνητικά και εντάσσοντας στη μουσική του συμφωνικά μέρη άλλα και soprano τραγουδίστριες που συνδιαλέγονταν μαζί του στο τραγούδι προσδίδοντας έναν ξεχωριστό τόνο στη metal μουσική,η επικότητα της οποίας είχε πλέον αναδειχθεί σε όλο της το μεγαλείο!

Η συνέχεια ήταν ανάλογη με τα albums “A'arab Zaraq - Lucid Dreaming’’ το 1997, “Vovin’’ το 1998 που αποτελεί την πιο εμπορική στιγμή του group, “Crowning of Atlantis’’ το 1999 και “Deggial” to 2000. Οι Therion έχαιραν πλέον της καθολικής αναγνώρισης των απανταχού φίλων του metal και όχι μόνο, ενώ οι headline περιοδείες ανά την Ευρώπη διαδέχονταν (και διαδέχονται) η μία την άλλη. Τα επόμενα χρόνια ο frontman του συγκροτήματος Christofer Johnsson συνέχισε να βρίσκεται σε κατάσταση έντονης δημιουργικότητας, κάτι που αποτυπώνεται στους δίσκους που ακολούθησαν. Το 2001 κυκλοφόρησε το «Secret of the Runes’’ με εμφανή και από τον τίτλο την αναφορά του σε θέματα αρχαίων μυθολογιών και δοξασιών της Σκανδιναβίας.

Το 2004 κυκλοφόρησαν μαζί τα δύο πιο μελωδικά albums των Therion, το «Serius B’’ και το «Lemuria’’. Ακολούθησε περιοδεία δύο ετών κατά τη διάρκεια της οποίας πραγματοποιήθηκαν 106 ζωντανές εμφανίσεις. Τέλος τον Ιανουάριο του 2007 κυκλοφόρησε η λιγότερο συμφωνική διπλή κυκλοφορία του συγκροτήματος, “Gothic Kabbalah”, που παραπέμπει άμεσα στο φιλοσοφικό σύστημα το οποίο είχε αναπτύξει ο Σουηδός Johannes Bureus o οποίος αποτελεί τον πατέρα της σουηδικής γλώσσας και γραμματικής, ενώ παράλληλα είχε αφιερώσει τη ζωή του στο μυστικισμό και στη μελέτη των Ρούνων, προβλέποντας μάλιστα πως το τέλος του κόσμου θα ερχόταν το 1673(!).

Επίλογος

Κατά κοινή παραδοχή το Symphonic Metal “είναι της μόδας’’. Πλήθος συγκροτημάτων του σκληρού ήχου όπως οι Μetallica και οι Scorpions έχουν συνεργαστεί με συμφωνικές ορχήστρες σημειώνοντας τεράστιες εμπορικές επιτυχίες. Οι Therion όμως αποτελούν το μοναδικό συγκρότημα που κατάφερε να εντάξει την κλασσική μουσική ως οργανικό και αναπόσπαστο κομμάτι του ήχου του καταφέρνοντας να εκπλήσσει ευχάριστα σε κάθε δίσκο του που κυκλοφορεί. Συν τοις άλλοις τα θέματα μυστηρίου, μαγείας και μύθων τα οποία πραγματεύονται οι στίχοι, προσδίδουν ένα ξεχωριστό “σκοτεινό’’ χρώμα στην πολλές φορές gothic προεκτάσεων μουσική τους. Σίγουρα το μέλλον δε μπορεί να προβλεφθεί με σιγουριά, ιδιαίτερα από τη στιγμή που ο Johnsson πριν ένα σχεδόν μήνα ανακοίνωσε την αποχώρηση των υπολοίπων τριών μελών της μπάντας εξαιτίας “μουσικών διαφορών και ανάγκης προσήλωσης στα side projects του καθενός’’.
Η προσφορά όμως των Therion στο μεταλλικό και όχι μόνο ήχο είναι τεράστια.