[μουσικολογώντας 22] ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΕ ΤΑ ΝΟΥΜΕΡΑ… 2008!
(του Νότη Μαυρουδή)

[ΜΟΥΣΙΚΟΛΟΓΩΝΤΑΣ 22]

Παιχνίδια με τα νούμερα…

2008!

Τον βλέπουμε να είναι στο ξεκίνημα της πορείας του και όλοι κάνουμε το εύλογο ερώτημα: Το 8 θα είναι καλύτερο από το 7; Ίσως, αν αναλογιστεί κανείς το τι συνέβη το 7, θα θυμηθεί τις φωτιές του καλοκαιριού, τα πολιτικά πάθη, τις διεθνείς κομπίνες και τη συνέχιση των πολεμικών μετώπων, σε Ιράκ, απειλές στο Ιράν, οικολογικές ανισορροπίες, υψηλότατες θερμοκρασίες, αλλά και εις την ημεδαπή, σκάνδαλα, κομπίνες, πολιτικές λαμογιές, διαφθορά, τηλεοπληξία, ακρίβεια κλπ. Πνίγομαι!
Όντως, το 7 ήταν έτος αυστηρό και αιχμηρό, όπως το σχήμα του. Για προσέξτε το. Σαν ένα σκληρό σίδερο -μέταλλο που κατάφεραν να το τσακίσουνε… Διαθέτει μόνο μια γωνία και νοιώθεις πως δεν μπορείς να κρυφτείς – να προστατευθείς από πουθενά, κοινώς, η ίδια η γραμμική του αριθμού σε αφήνει εκτεθειμένο. Παρατηρώ με προσοχή το σχήμα του. Νοιώθω την ίδια αποστροφή, όπως σε κάθε τι υπεραπλουστευμένο που αναζητάει να συνδεθεί μαζί μου, προς μάτην… Δεν βρίσκω σ’ αυτό κανένα συναίσθημα, καμία ζεστασιά, κανένα ίχνος βάθους. Δεν αναφέρομαι στο «απλό» αλλά, επαναλαμβάνω στο υπεραπλουστευμένο σε εκείνο που με το ζόρι φόρεσε το μανδύα για να γίνει άμεσα καταληπτό και εύκολο για τη λαϊκή μαζική κατανάλωση. Το 7 μου θυμίζει έντονα το 1 που και αυτό σε εκθέτει παρομοίως, αλλά επειδή είναι το πρώτο νούμερο σε βάζει στην αναμονή, για να γνωρίσεις τη συνέχεια των αριθμών.

Μη ξεχνάμε πως τα πάντα στη ζωή ξεκινούν από έναν συμπιεσμένο (στη μέση του) κύκλο, το 0! Αυτό το σχεδόν στρογγυλό – καμπυλοειδές σχήμα, αυτός ο αριθμητικός κύκλος, έχουμε συνομολογήσει πως είναι η εκκίνηση για κάθε πορεία σκέψης ή δράσης. Ίσως τέτοιες προσωπικές σκέψεις όπως αυτές που κάνω τώρα με τους αριθμούς και τον σχηματικό τους συμβολισμό, με ωθούν στο να διατυπώσω το αυτονόητο …ερώτημα:
«Είσαστε υπέρ της ευθείας ή της καμπύλης;»
Δεν γνωρίζω αν η απάντηση έχει να κάνει με βαθύτερα νοήματα που λύνουν τα υπαρξιακά μας εσώψυχα, ούτε επιχειρώ μια μεταφυσική διείσδυση στους συμβολισμούς των αριθμών, θέμα που έχουν επαρκώς καταθέσει οι αρχαίοι φιλόσοφοι. Αλλά βρε αδερφέ, ένα παιχνίδι της φαντασίας είναι αυτό που βάλθηκα να κάνω τώρα, με τις πρώτες ώρες του 2008 και δεν έχω πρόθεση να του δώσω περισσότερο βάθος. Το 0 όμως είναι καμπυλωτό σχήμα και απαιτεί προσοχή, γράφοντάς το με στοιχειώδη …καλλιγραφία. Δεν είναι τυχαίο που τα μικρά παιδάκια πολύ εύκολα γράφουν το 1, το 7, αλλά πολύ δύσκολα το 0, το 2, το 3, το 4, το 5, το 6, το 8, το 9, γιατί απαιτεί επιδεξιότητα, έλεγχο του χεριού, σκέψη, υπολογισμό, τέλος, καλλιγραφία…
Το 1, είναι σχηματικά φτωχό (περίπου σαν το 7) αλλά η έννοιά του και ο συμβολισμός του είναι ερμητικά μοναχικά. Όταν το σκέφτομαι λίγο παραπάνω, μελαγχολώ. Δεν μου αρέσει η μοναξιά του πρώτου αριθμού, ούτε μπορούμε να σταθούμε στην «πρώτη αρχή των πραγμάτων» όπως δηλώνεται στις πρωταρχικές έννοιες των αριθμών. Εάν με αυτό τον αριθμό σκεφτώ τον σολίστα ενός οργάνου, θα κατανοήσω και την μοναχικότητα που συνήθως τον διακατέχει
Το 2,  είναι το πρώτο μικτό σχήμα (μια μικρή καμπύλη που καταλήγει σε μια μικρή οριζόντια ευθεία) και υποδηλώνει παρέα, ζευγάρι, απαραίτητο νούμερο προς την ανθρώπινη αναπαραγωγή, αρχή πολλαπλασιασμού, πολλές φορές μεγαλύτερη δύναμη, σοβαρό κίνητρο συγχρονισμού και συντονισμού, αιτία αρμονίας.
Το 3 περιέργως έμεινε ως μισό σχήμα του 8. Δηλαδή, πάρτε το 8 και κόφτε το κάθετα στη μέση. Μένει 3! Το μονό 3 που ίσως προήλθε από το ζυγό 8, αλλά το τριγωνικό του σχήμα εμπεριέχει στοιχεία του Πυρός, του Ύδατος, του Αέρος και της Γης (κατά την «πρώτη αρχή των πραγμάτων», σύμφωνα με τη μεταφυσική) στοιχείο που αδυνατεί να κατανοήσει η μη εξασκημένη σε τέτοια νόησής μου.
Το 4, πάντα μου φέρνει στο νου την ολοκληρωμένη γκάμα της χορωδιακής αρμονίας (σοπράνο –κοντράλτο –τενόρε -μπάσο) καθώς και της βασικής χωροθέτησης της οικογένειας των οργάνων (βλέπε κουαρτέτο). Να πάλι ένα ατσάλι, που κατάφεραν να το στήσουν όρθιο και να το τσακίσουν προς τα κάτω αριστερά και αμέσως δεξιά. Καμία καμπύλη. Μόνο κάθετη, πλάγια και οριζόντια που σχηματίζει ένα κλειστό τρίγωνο. Περίεργα πράγματα…

Το 5 δεν σε κλείνει από πουθενά. Ούτε στην καμπύλη του, ούτε στο υπόλοιπο σχήμα του. Το νοιώθω να έχει μια σχετική χάρη (συνδυασμός του παραπάνω ερωτήματος, περί ευθείας και καμπύλης). Δεν πλήττεις…
Ε, το 6 νομίζω πως είναι το alter ego του 9 ή και τούμπαλιν… Συχνά μας μπερδεύει όταν οι αφηρημένοι έμποροι των καταστημάτων τοποθετούν κατά το δοκούν την ταμπελίτσα της βιτρίνας. Μια καμπύλη που ξεκινάει από πάνω και καταλήγει στη μέση της. Όπως λέει η «πρώτη αρχή των πραγμάτων» συμβολίζει «το πνεύμα που κατέρχεται στην ύλη», αλλά και ‘μεις, ως κιθαριστές, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε πως είναι η βάση του οργάνου μας. Οι 6 χορδές. Με αυτή την έννοια, είναι το σημείο 0 της κιθάρας, πριν αρχίσει η δράση των δαχτύλων.
Το 7, είπαμε είναι το έτος που μόλις …ξεκουμπίστηκε. Όχι άλλη αναφορά, εκτός αν θα πρέπει να θυμηθούμε τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα, τις 7 πληγές του Φαραώ, τις 7 ημέρες της εβδομάδας, τις 7 ψυχές της γάτας, τους 7 νάνους της Χιονάτης, τους 7 Σαμουράι, τους 7 υπέροχους στο θρυλικό γουέστερν, και ό,τι άλλο έχει εγκλωβίσει η παράδοση ανά τους αιώνες… Όμως, είναι πάνω απ’ όλα, οι 7νότες, που μαζί με τις υποδιαιρέσεις τους, λειτουργούν εδώ και αιώνες προσφέροντας στην ανθρωπότητα έναν μουσικό πολιτισμό αδιαίρετο από τις αισθήσεις και την επικοινωνία μεταξύ των λαών!
Το ηχείο της κιθάρας έχει το σχήμα 8! Ήδη από τα βάθη του χρόνου, από τους αρχαίους Ινδούς και τους Χιττίτες της μακρινής μεσανατολικής ζώνης, υπάρχει το Περσικό TaR. To 8 είναι και ο πιο  …θηλυκός αριθμός. Το σχήμα του, σαν γυναικείο σώμα, διαγράφει καμπύλες αξιοπρόσεκτες. Εν συντομία, πρόκειται για δύο κύκλους (ή για δύο μηδενικά) ενωμένους και μαζί με το 0 είναι οι αριθμοί που και ανάποδα να τοποθετηθούν, δεν μας μπερδεύουν. Είναι το νέο έτος που διανύουμε και πολύ χαίρομαι (προσωπική εξομολόγηση) που και τα τέσσερα νούμερα (2008) είναι στρογγυλά, καμπυλωτά, στρουμπουλά, καλοθρεμμένα, δίχως οξείες, κάθετες, γωνίες και άλλα αιχμηρά. Ετούτες τις μέρες είναι η πιο δημοφιλής σύνθεση αριθμού που μπήκε στη ζωή μας, μια που σύμπασα η ανθρωπότητα θα είναι μαζί του και μέσα του, ώσπου να  ολοκληρώσει το χρονικό του τόξο.

Το 9 είναι το τελευταίο νούμερο αφού η επανάληψη ξαναρχίζει με την περιοδικότητα. Οι ίδιες καμπύλες του 6 τοποθετημένες ανάποδα και αντίστροφα. Το 9 έχει την κοιλιά του δεξιά, σε αντίθεση με το 6 που την έχει αριστερά. Για τους προληπτικούς και τους πολιτικά φανατικούς αυτό ίσως σημαίνει κάτι… Το 9, κατά την «πρώτη αρχή των πραγμάτων» σημαίνει Νύχτα, αρνητικό στοιχείο, άρνηση! (Ποτέ δεν μπόρεσα να συγκεντρώσω τη σκέψη μου σε τόσο βάθος. Ίσως μια άλλη φορά. Μεγαλώνοντας…)
Δεν είναι κείμενο φιλοσοφικό αυτό. Μια παρατήρηση και ένα παιχνίδι της φαντασίας επάνω στα σχήματα των αριθμών. Ίσως ήθελα να παίξω τις ράθυμες ετούτες μέρες παρατηρώντας τη βασιλόπιτα με το ευτραφές νούμερο 2008.

Καλή χρονιά σε όλους και όλες.

Νότης Μαυρουδής
(1/1/2008)