ΝΙΚΟΣ ΑΣΤΡΙΝΙΔΗΣ
Με αφορμή τη συμπλήρωση ενός έτους από το θάνατό του
(10-12-2010)
Ο συνθέτης Νίκος Αστρινίδης ζούσε τα σαράντα τελευταία χρόνια στη Θεσσαλονίκη. Eίχε γεννηθεί στην παλιά πόλη της Ρουμανίας (στη σημερινή Ουκρανία) Άκερμαν (6 Μαΐου 1921), όπου ήκμαζε για αιώνες η ελληνική κοινότητα.
Αν και πολύ σεμνός και διακριτικός, επομένως γνωστός σε λίγους και όχι σε πολλούς, ο Αστρινίδης διέγραψε υψηλού κύρους τροχιά ως πιανίστας, μουσουργός, μαέστρος και διδάσκαλος της μουσικής τέχνης. Από το 1936, πριν καν αποκτήσει γνώσεις σύνθεσης, συνέθετε. Το 1939 που πήγε να μελετήσει στο Βουκουρέστι είχε την τύχη να γίνει δεκτός στην τάξη πιάνου του Ντίνου Λιπάττι ο οποίος του επανελάμβανε διαρκώς ότι η μεγαλύτερη κατάκτηση στο πιάνο είναι η κάθε μας νότα να τραγουδάει.. Το έλεγε πολύ συχνά, σε κάθε ευκαιρία, ο Αστρινίδης.
Η έναρξη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου έφερε σύντομα χάος στην Ρουμανία. Η Σοβιετική εισβολή του 1940 χώρισε την οικογένεια Αστρινίδη στα δύο. Μετά από περιπέτειες, ο συνθέτης και οι γονείς του κατάφεραν να διαφύγουν στη Μέση Ανατολή. Ο Αστρινίδης κατατάχθηκε στην Ελληνική Βασιλική Αεροπορία και υπηρέτησε στην 335η μοίρα καταδιώξεων. Τα δύο χρόνια που πέρασε στο μέτωπο της Λιβύης υπήρξαν τα πλέον δραματικά για την έκβαση του πολέμου..
Το 1944 έλαβε το Πρώτο Βραβείο Πιανιστικής Ερμηνείας και Σύνθεσης στο φημισμένο Eisteddfod Festival με την Κυπριακή Ραψωδία και τον επόμενο χρόνο (1945) διηύθυνε στην Όπερα του Καΐρου το συμφωνικό του έργο Οιδίπους Τύραννος.
Το 1943 μετά από σοβαρό τραυματισμό και παρασημοφόρηση, ο Αστρινίδης πάει στο Κάιρο όπου εργάστηκε και παράλληλα έδινε συναυλίες για τους συμμάχους στρατιώτες. Δεν εγκατέλειψε όμως το όνειρο των ανώτερων σπουδών μουσικής και με την πρώτη ευκαιρία, το 1947 εγκαθίσταται στο Παρίσι. Η σταδιοδρομία του πιανίστα ξεκινάει αμέσως. Παράλληλα συνθέτει.
Μετά από πλούσια καλλιτεχνική δραστηριότητα έρχεται να εγκατασταθεί το 1965 στη Θεσσαλονίκη, όπου εργάζεται στη Χορωδία και τη Φιλαρμονική του Δήμου. Οι συνθέσεις της περιόδου ακουμπούν στην ελληνική εθνική σχολή.
Στην δεκαετία του 70 πασχίζει να ιδρύσει την Όπερα της Θεσσαλονίκης αλλά και άλλους μουσικούς θύλακες, αφήνοντας πίσω την προσωπική του εξέλιξη. Το 1980 αναλαμβάνει τη διεύθυνση του Μακεδονικού Ωδείου.
Μέχρι το τέλος της ζωής του υπήρξε ένας θετικός και δημιουργικός ευγενής άνθρωπος της προσφοράς και της ιδεολογίας.
ΑΚΟΥΣΤΕ: Nicolas Astrinidis Danse Grecque (1947)
O Νίκος Αστρινίδης στο Διεθνές Φεστιβάλ Κιθάρας Βέροιας 24/4/2009.
Από την πρώτη παγκόσμια εκτέλεση του Κοντσέρτου του για κιθάρα και ορχήστρα με σολίστ τον Marco Socias και τη Συμφωνική ορχήστρα του Δήμου Θεσσαλονίκης, με μαέστρο τον Χάρη Ηλιάδη. Στη φωτογραφία είναι μαζί με τον τότε καλλιτεχνικό διευθυντή του φεστιβάλ Λάμπρο Μπέκιο.
Έφη Αγραφιώτη
Effie.tar@gmail.com
Δεκέμβριος 2011
Τεχνική επιμέλεια σελίδας Κώστας Γρηγορέας