ΝΟΤΗΣ ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ (1945 - 2023)
Αρχές Γενάρη, μέσα στις χαρμόσυνες μέρες των γιορτών και στις ευχές για ‘χρόνια πολλά’ και ‘καλή χρονιά’, ήλθε εκείνη η μοιραία βραδιά της Τρίτης, τρεις του μηνός του 2023 και το σοκ που νιώσαμε όλοι μας από την απίστευτη είδηση που ανήρτησε γύρω στις 11 το βράδυ στο face book ο Κώστας Γρηγορέας:
Ο αγαπημένος μου φίλος, ο αδελφός μου ο Νότης Μαυρουδής δεν ζει πια. Ένα λάθος βήμα ίσως, μια πτώση στο σπίτι του στο Πήλιο και… τέλος. Έτσι απλά, έτσι αδιανόητα έφυγε ο πιο ευγενικός και γλυκός άνθρωπος, μια από τις πιο ευαίσθητες και πολύτιμες καλλιτεχνικές ψυχές που γέννησε ποτέ αυτός ο τόπος. Δεν έχω λόγια, δεν υπάρχουν λόγια!
1962: Η σχολή Κιθάρας του Δημήτρη Φάμπα σε συναυλία στον ‘Παρνασσό’- Όρθιοι από αριστερά: Ν. Μαυρουδής, Α. Μπούρας, Ν. Χαμηλοθώρης, Σ. Γρηγοράκη, Κ. Μαργαριτόπουλος. Καθιστοί : οι απόφοιτοι Λίζα Ζώη και Ευάγγελος Ασημακόπουλος
Πανδαιμόνιο στην πλατφόρμα του fb και βροχή οι αναρτήσεις από την εξωφρενική πληροφορία, γραμμένη από τον συνεργάτη του TAR και επιστήθιο φίλο του Νότη, τον Κώστα Γρηγορέα.
Η είδηση τις πρώτες στιγμές μοιάζει με ψέμα, με ανόητη φάρσα, ακόμα περισσότερο που ο τρόπος του θανάτου του Νότη δημιουργούσε αμηχανία, απελπισία και εκνευρισμό.
Καλά είναι δυνατόν; Στα καλά καθούμενα; Τι θα πει γλίστρησε; Ένα γλίστρημα και τέλος; Τόσο φτηνιάρικη είναι πια αυτή η ζωή;
Μια γροθιά στο στομάχι, ένα ηλεκτροσόκ που σου παγώνει το κορμί είναι οι πρώτες στιγμές μαζί με το ρίγος που σου μπλοκάρει το μυαλό για να μη βγαίνουν οι λέξεις.
Και την άλλη μέρα που κάπως συνέρχεσαι και σιγά-σιγά εξοικειώνεσαι με την πραγματικότητα, μαθαίνεις πως έτσι ακριβώς έγιναν τα πράγματα: ένα γλίστρημα όλο κι όλο ήταν αυτό και μετά τίποτε άλλο, μετά… τέλος! Με τα ίδια αποσιωπητικά που έβαλε στην ανάρτησή του κι ο Κώστας Γρηγορέας !
Ποτέ δεν μου είχε περάσει απ’ το μυαλό πως θα καθόμουνα τώρα να γράφω αυτά τα λόγια για το χαμό του καλού μου φίλου που έφυγε έτσι ξαφνικά, έτσι άδικα. Δεν ήταν άλλωστε η σειρά του…
Συνδεθήκαμε με στενή φιλία με τον Νότη, τόσο η Λίζα που υπήρξε η πρώτη του δασκάλα στην κλασική κιθάρα όσο κι εγώ, που περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο πιστεύω, μιλούσα μαζί του την ίδια γλώσσα, κουβαλώντας τις ίδιες αντιλήψεις στην τέχνη, την πολιτική, τη θρησκεία, τον αθλητισμό. Μια φιλία που μετρούσε γεμάτα 65 χρόνια από το μακρινό 1959, που σφυρηλατήθηκε μέσα από αντιθέσεις, εντάσεις και δοκιμασίες και που βγήκε τελικά πιο δυνατή και πιο ανθεκτική μέσα από αυτές.
Συμμαθητές στη Σχολή κιθάρας του Δημήτρη Φάμπα τραβήξαμε όταν αποφοιτήσαμε ο καθένας το δικό του δρόμο. Αλλά αυτός είχε και άλλα ταλέντα μέσα του. Παράλληλα με τη κλασική κιθάρα, ο Νότης έγραφε και μουσική, μετέχοντας έτσι και σε άλλους καλλιτεχνικούς κύκλους και σε συνεργασίες χάρις στις οποίες επεξέτεινε συνεχώς τις δραστηριότητές του και μάλιστα σε διαφορετικούς από την κιθάρα τομείς.
Εργασιομανής, αεικίνητος, πολυάσχολος, βραβεύτηκε πολύ νέος για τις συνθέσεις του στο τραγούδι, πρωτοστάτησε στις ‘μπουάτ’ με το Νέο Κύμα τη δεκαετία του 60, έφυγε στην Ιταλία με τη γυναίκα του τη δημοσιογράφο Βάσω Ντάκουρη στα χρόνια της χούντας, και όταν επέστρεψε στην Ελλάδα συνέχισε ακαταπόνητος να ασχολείται με τη δισκογραφία, το Ραδιόφωνο, τη σύνθεση τραγουδιών, τη συγγραφή βιβλίων, τις συναυλίες, το περιοδικό TAR, τα άρθρα, τα ‘σχολιάκια’ του στο face book, τη διδασκαλία και την πολιτική.
Δεν θα κάνω αναφορά στο πλούσιο και πολυποίκιλο έργο που άφησε πίσω του ο Νότης Μαυρουδής. Αυτό άλλωστε είναι ευρύτατα γνωστό και θα τον κρατάει σε όλους μας ζωντανό για πάντα.
Περιορίζομαι μόνο στην προσφορά του στον τομέα της κλασικής κιθάρας που αγάπησε και με δεδομένο πως σε όλα τα δημιουργικά του χρόνια, ο ίδιος την υποστήριξε με φανατισμό, τιμώντας κατά το καλύτερο τρόπο τον τίτλο του κλασικού κιθαριστή.
Δεν έκανε συμβιβασμούς με τον χαρακτήρα του οργάνου ο Νότης και δεν το παρουσίασε ποτέ αλλοιωμένο ή έκθετο στην αδηφάγα εμπορικότητα. Στο ωδείο υπερασπίστηκε τον τίτλο του καθηγητή-μουσικοπαιδαγωγού κρατώντας ανάλογη στάση με εκείνη του πιανίστα, του φλαουτίστα ή του τσελίστα, χωρίς υποχωρήσεις στην ύλη που δίδασκε, χωρίς συμβιβασμούς και φτήνιες, ενώ στις συναυλίες του ως γνήσιος καλλιτέχνης δεν υποδύθηκε ποτέ τον ρόλο του διασκεδαστή. Ακόμα και με τη μουσική που άφησε πίσω του στο σύνολο των δίσκων του, η κλασική κιθάρα παίζει πάντοτε τον κυρίαρχο ρόλο, ενώ και στα λαϊκότροπα έργα πάλι ακούγεται η κιθάρα του να αντικαθιστά το ίδιο το μπουζούκι.
Όσο κι αν μοιάζει παράξενο, με τη συμπεριφορά του αυτή, είναι σίγουρο πως ο Νότης Μαυρουδής τελικά πέτυχε να συνδέσει το όνομά του με την κλασική κιθάρα και να γίνει ο πιο γνωστός στην χώρα μας κλασικός κιθαριστής! Περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο του δικού μας σιναφιού, κατάφερε να κάνει γνωστή την κιθάρα στην κλασική της μορφή, ακόμα και για τον κόσμο που δεν είχε κάποια επαφή με την μουσική, ακόμα και σε ένα κοινό αμύητο και άσχετο με την καλλιτεχνία. Και αυτό σίγουρα θα του το πιστώσει κάποια μέρα η Ιστορία.
Στην πολιτική κηδεία του Νότη, ήταν εντυπωσιακή και παράλληλα συγκινητική η συμμετοχή του κόσμου στο πένθος. Ο κόσμος της κιθάρας, του θεάτρου, του κινηματογράφου, της δημοσιογραφίας, της πολιτικής, της μουσικής, της ποίησης και γενικότερα της τέχνης έδωσε ένα βροντερό ‘παρών’ για να τιμήσει όπως του άξιζε τον αθόρυβο, δημιουργικό και σεμνό καλλιτέχνη.
1995:Φεστιβάλ Κέρκυρας με τον Jorge Morel
Στη Λίζα και σε μένα θα λείψει πολύ ο Νότης.
Θα μας λείψει η συμμετοχή του στην επιτροπή του ωδείου που πάντα τον καλούσαμε για την αλάνθαστη και υποδειγματική κρίση του, για την ικανότητά του να επισημαίνει τις αδυναμίες και τα προσόντα του μαθητή μας, για την αυστηρή και αμερόληπτη βαθμολογία του.
Θα μας λείψει για τις συζητήσεις που όλα τα χρόνια κάναμε γύρω από την μουσική, την κιθάρα, τις τέχνες, την πολιτική και όχι μόνο.
Θα μας λείψουν οι διαλέξεις του στο Φεστιβάλ κιθάρας της Πάτρας.
Θα μας λείψει η ευγένεια, η ηρεμία και η ζεστασιά της ομιλίας του.
Θα μας λείψει πάνω απ’ όλα η φιλία του…
Ευάγγελος Ασημακόπουλος
(12/1/23)
1983: Στο σπίτι μας με την γυναίκα του και σύντροφο της ζωής του, Βάσω Ντάκουρη
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Τεχνική επιμέλεια σελίδας Κώστας Γρηγορέας
(Το περιεχόμενο του κειμένου, το φωτογραφικό, βιντεογραφικό ή ηχητικό υλικό καθώς και η επιμέλεια του άρθρου είναι ευθύνη του συγγραφέα)
| Το TaR, εκπληρώνοντας το όραμα του ιδρυτή του Νότη Μαυρουδή (1945-2023), συνεχίζει να λειτουργεί ως μία ελεύθερη και αυστηρά μη κερδοσκοπική μουσική διαδικτυακή κοινότητα, που βασίζεται αποκλειστικά στην εθελοντική εργασία και στην εγκυρότητα των συνεργατών του. Δεν απασχολεί επαγγελματίες δημοσιογράφους, διορθωτές κλπ, άρα δεν έχει την υποδομή και τους πόρους ώστε να ελέγχει την ακρίβεια των πληροφοριών και την πνευματική ιδιοκτησία του υλικού που παρατίθεται (κειμένου, εικόνων, βίντεο, ηχογραφήσεων κλπ). Βασίζεται αποκλειστικά στην καλή πίστη του αρθρογράφου, ο οποίος είναι ο υπεύθυνος για τις απόψεις του και για το υλικό που επιλέγει, από το προσωπικό του αρχείο. Οποιοσδήποτε θεωρεί ότι θίγεται από την χρήση πληροφοριών και υλικού παρακαλείται να το δηλώσει άμεσα ώστε να γίνει άμεση διόρθωση (tar.onlinemag@gmail.com). Το TaR έχει ως στόχο να στηρίξει την ποιοτική μουσική δημιουργία κι όχι να θίξει με οποιονδήποτε τρόπο τους δημιουργούς και το έργο τους. Επίσης, η πληροφόρηση που το TaR παρέχει μέσω των ενημερωτικών στηλών του για συναυλίες, εκδόσεις, σεμινάρια, διαγωνισμούς, φεστιβάλ κλπ εξαρτάται αποκλειστικά από τα Δελτία Τύπου που στέλνουν οι ενδιαφερόμενοι καλλιτέχνες ή διοργανωτές, τα οποία το TaR δημοσιεύει πάντα "καλή τη πίστει". Το TaR δεν φέρει ευθύνη για πιθανές ανακρίβειες και βασίζεται στην βοήθεια των αναγνωστών ώστε να διορθώνονται τα όποια προβλήματα. Διαχειριστής: Κώστας Γρηγορέας Ιδρυτής: Νότης Μαυρουδής |
