Η ΠΙΑΝΙΣΤΑ ΝΤΙΑΝΑ ΒΡΑΝΟΥΣΗ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ:
1. FRANZ SCHUBERT (1797-1828): Κουιντέτο για έγχορδα σε ντο μείζονα, έργο 163 D956 (1828)
Έργο πανέμορφο, μεγαλειώδες. Γραμμένο λίγες εβδομάδες πριν από το θάνατο του συνθέτη (1828) πρωτοερμηνεύτηκε μόλις το 1850. Πρωτοτυπία η προσθήκη ενός επιπλέον βιολοντσέλου στο κλασικό κουαρτέτο εγχόρδων.
Αποτελείται από τέσσερα υπέροχα μέρη – ξεχωρίζω το συγκλονιστικό β’ μέρος, Adagio. Αυτό το adagio είναι μοναδικό σε όλη τη μουσική. Σε καθηλώνει! "Πρωτοσυναντήθηκα" μαζί του στη διάρκεια των φοιτητικών μου χρόνων στο Παρίσι και μέχρι τώρα κουβαλάω τη θύμηση της πρώτης εκείνης ακρόασης. Αγαπημένος συνθέτης πάντα ο Schubert, αλλά το Κουιντέτο πιο αγαπημένο από όλα τα έργα του! Εκείνη η «μαγική» ερμηνεία ήταν από το Κουαρτέτο της Φιλαρμονικής της Βιέννης (με πρώτο βιολί τον Βίλι Μποσκόφσκι), με τον Ρίχαρντ Χάραντ β’ βιολοντσέλο.
DECCA SXL6173 (δίσκος βινιλίου, 1965)
Εξαιρετική επίσης η ερμηνεία του από το Κουαρτέτο του Χόλιγουντ, με τον Κουρτ Ρέχερ β’ βιολοντσέλο:
TESTAMENT SBT – 1031 (επανέκδοση σε δίσκο ακτίνας, 1993)
2. ISAAC ALBENIZ (1860-1909): Iberia (1906-08)
Μια σαγηνευτική, μοναδικής ομορφιάς μουσική, μια θαυμαστή, αξεπέραστη κυρία του κλειδοκύμβαλου. IBERIA του Ισπανού Albeniz (Αλμπένιθ), ερμηνευμένη από την επίσης Ισπανίδα Alicia de Larrocha (Αλίθια ντε Λαρότσα).
Το έργο γραμμένο μεταξύ του 1906 και του 1908 αποτελεί την καλλιτεχνική διαθήκη του συνθέτη, που πέθανε το 1909. Περιλαμβάνει δώδεκα συνθέσεις για πιάνο – υπερβατικής δεξιοτεχνίας οι πιο πολλές – και θεωρείται το κορυφαίο αριστούργημα του Albeniz. Η ερμηνεία του είναι μοναδική καθώς συνδυάζει απαστράπτουσα δεξιοτεχνία με μιαν ανεξάντλητη χρωματική παλέτα, απίστευτης γοητείας και αισθησιασμού.
ERATO STU70168 (δίσκος βινιλίου)
3. LUIZ BONFA: Orfeo Negro – Original Soundtrack (1959)
Ο μύθος του Ορφέα και της Ευρυδίκης, στη βραζιλιάνικη εκδοχή του, από το σκηνοθέτη Μαρσέλ Καμί, με φόντο τις φαβέλες του Ρίο ντε Τζανέιρο, και με την απαράμιλλη μουσική του Λουίς Μπονφά και άλλων σημαντικών λαϊκών βραζιλιάνων συνθετών-ερμηνευτών. Μια μουσική στους ρυθμούς της μπόσα νόβα και της σάμπας με διάθεση μελαγχολική και συνάμα νοσταλγική. Αποκορύφωμα το εξαίσιο, σπαραχτικό, και γιαυτό πολυτραγουδισμένο “Manha de Carnaval”.
VERVE AN32728 (δίσκος βινιλίου, 1959)
VERVE 830 783-2 (επανέκδοση σε δίσκο ακτίνας, 1988)