[πλήκTRα] ΕΦΥΓΕ Ο RICHARD WRIGHT, O ΚΙΜΠΟΡΝΤΙΣΤΑΣ ΤΩΝ PINK FLOYD

  ΕΦΥΓΕ Ο RICHARD WRIGHT, 
 O ΚΙΜΠΟΡΝΤΙΣΤΑΣ ΤΩΝ PINK FLOYD

(28 Ιουλίου 1943 - 15 Σεπτεμβρίου 2008)

Το έκανες ρε Θεέ για μια ακόμα φορά το θαύμα σου, εκεί πίσω κατά το 1965.
Και το όνομα αυτού: «Pink Floyd».  
Τι «Ανάσταση του Λαζάρου» και «Γάμος εν Κανά» και πράσινα άλογα. Αυτό κι αν ήτανε θαύμα!
Κάτι τέτοια λοιπόν κάνεις και μου’ ρχεται μερικές φορές να σε παραδεχτώ.
...
Αλλά όμως, τι να σου πω ρε φίλε… Μάλλον αυτό δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ  Ότι καλό κι αν κάνεις, βρίσκεις τον τρόπο και το στραβώνεις.
Δηλαδή, για πες μου τώρα: Τι σου’ φταιξε κι έδωσες ένα τέτοιο τέλος σε ένα από τα πιο γλυκά κι ευαίσθητα παιδιά σου; Σου τη βίδωσε μήπως που έφτασε στα 64 και εξακολουθούσε να έχει εφηβική φωνή. Η που με το ταλέντο του στα πλήκτρα έφτιαχνε αυτό το βελούδινο ηχητικό χαλί: έναν ΘΕΙΚΟ ήχο!
Λες αυτό το τελευταίο να σου τη βίδωσε περισσότερο;
...
Τι να πω, τι να πω… Λογική δε βρίσκω.
Μάλλον ζαριές ρίχνεις κι ότι καλό η κακό κατά τύχη σου βγαίνει…

Κώστας Γρηγορέας
(17-9-2008)

Χθες το βράδυ έμαθα για τον θάνατο του Richard Wright, του ενός από τους Pink Floyd, του συγκροτήματος που μας εξέθρεψε κατά την μουσική εφηβεία μας. Ακόμη θυμάμαι τη συναυλία στο Ολυμπιακό Στάδιο, ακόμη θυμάμαι τις ατέλειωτες ώρες ακρόασης του "Atom heart mother" του "Animals" και του "Dark side of the moon", από κασέτα ή βινύλιο.

Δυστυχώς έχουμε γράψει κι έχουμε μιλήσει από τις σελίδες του TaR για αρκετούς καλλιτέχνες με αφορμή το θάνατό τους, και νιώθω ότι μετά από κάθε τέτοιο θάνατο μια εποχή κλείνει ανεπιστρεπτί.
Κι ενώ τον Wright τον θυμάμαι κυρίως για τις μουσικές των Floyd στις δεκαετίες 60-70 και όχι για τα πιο πρόσφατα, κάτι κλείνει, κάτι με συγκινεί.

Λυπάμαι, ενώ θα ήθελα να γράψω κι άλλα, δυστυχώς δε μπορώ, δε μου βγαίνει...

Κλείνω με μια από τις πιο ιδιαίτερες στιγμές του Rick Wright για μένα, το λιγότερο από άλλα γνωστό Summer of '68:

Would you like to say something before you leave
Perhaps you'd care to state exactly how you feel
We said goodbye before we've said hello
I hardly even like you, I shouldn't care at all
We met just six hours ago, the music was too loud
From your bed I gained a day and lost a bloody year
And I would like to know

How do you feel? How do you feel, how?
How do you feel? How do you feel, how?

Not a single word was said, the night still hid our fears
Occasionally you showed a smile but what was the need
I felt the cold far too soon in a room of ninety-five
My friends are lying in the sun, I wish that I was there
Tomorrow brings another town, another girl like you
Have you time before you leave to greet another man
Just you let me know

How do you feel? How do you feel, how?
How do you feel? How do you feel, how?

Goodbye to you...
Charlotte Kringles due
I've had enough for one day

http://www.youtube.com/watch?v=SIQB1oAVbvQ&feature=related

Βασίλης Οδ. Τζαβάρας
(16-9-08)

  ΑΚΟΥΣΤΕ ΣΤΟ ΤaR-radio.com:
Pink Floyd "Amsterdam 69"

---