[προτάσεις]
Άξιο για να σταθεί κάποιος προσεκτικά το διήγημα -παιχνίδι φαντασίας της Χαράς Γιαννακοπούλου με τίτλο: ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΤΟ ΠΙΑΝΟ, με τις ευφάνταστες ζωγραφιές του Νικόλα Ανδρικόπουλου και την γεμάτη κίνηση μουσική του TaRίστα Βασίλη Τζαβάρα, από τα «ελληνικά γράμματα»
Δεν διεκδικώ ασφαλώς τίτλο ειδικού επί των παραμυθιών και αυτό το σημείωμα ας μη εκληφθεί ως «ανάλυση». Τίποτα τέτοιο, απλώς, ακούγοντάς το από το cd με ταυτόχρονη ανάγνωση του βιβλίου, μπόρεσα για στιγμές να έρθω στη θέση της ταλαίπωρης μικρής μαθήτριας πιάνου Ναταλίας, με τη φοβερή και καταπιεστική παρουσία της «στρογγυλής» δασκάλας πιάνου, κας Βέρας. Η επιβολή για να μάθει πιάνο σε πρώτο πλάνο, τόσο, ώστε να λυπάσαι τη μικρή Ναταλία από την σχεδόν κουφή κα Βέρα.
Ωστόσο, η αναφορά εδώ γίνεται για να ξεχωρίσω τις αρετές του συνεργάτη μας εδώ στο TaR, του Βασίλη Τζαβάρα. Πρόσεξα τη «μουσική για παιδιά» και διαπίστωσα πως ήταν πρωτίστως για μένα… Καλογραμμένες και καλοπαιγμένες φράσεις με γνώση πολυποίκιλων μουσικών στιλ, χειρισμός των πολλών οργάνων, η μουσική κατάφερε να μας δώσει πολύχρωμες εικόνες - εναλλαγές και να «οδηγεί» την περιγραφή σε τοπία απρόσμενα. Εάν θα πρέπει να ψάξω για μια κουβέντα αυστηρότερης κριτικής θα σταθώ στην επεξεργασία των στίχων των τραγουδιών. Εντάξει, δεν μιλάμε για αμιγώς τραγούδια και δεν είναι αυτή η πρόθεση των δημιουργών, αλλά έστω αυτή η μικρής διάρκειας στιχοπλοκία, ίσως θα μπορούσε να καλλιεργηθεί με περισσότερη φροντίδα.
Δεν μπορούμε όμως να σταθούμε σ’ αυτό. Η ουσία είναι πως η όλη δουλειά είναι ένα εκδοτικό κομψοτέχνημα, μια παραγωγή με σοβαρότητα. Η μουσική του Β. Τζαβάρα δείχνει πως διαθέτει πολλές πηγές έμπνευσης και ξέρει να χειρίζεται τα όργανα για να φτιάχνει μαγικές εικόνες των παραμυθιών…
Νότης Μαυρουδής
(5/12/07)