METALLICA
DEATH MAGNETIC
Υπάρχει κανένας metal οπαδός που να μην περίμενε το εν λόγω album; Σε καμία των περιπτώσεων. Υπάρχει κανείς εκ των ¨ανυπόμονων¨ που να μην είχε απογοητευτεί από την δεκαετή (τουλάχιστον) δισκογραφική πορεία του γκρουπ; Πολύ αμφιβάλλω.
Λίγη Ιστορία…
Οι Metallica την περίοδο 1983-1991 αποτέλεσαν κατά πολλούς τους άρχοντες του τότε ακραίου rock πλανήτη. Με το ¨Kill ’Em All ¨ (1983) όρισαν το γρήγορο, τεχνικό και δυναμικό metal, δηλαδή το προερχόμενο από το Bay Area thrash. Με το ¨Ride the Lightning¨ (1984) και το αξεπέραστο ¨Master of Puppets¨ (1986) έγραψαν τα μεγαλύτερα ¨έπη¨ τους χάρις και τη μουσική παιδεία του μπασσίστα τους Cliff Burton για τα μάτια του οποίου είχαν μετακομίσει στην αρχή της καριέρας τους από το Los Angeles στο San Francisco!
ΑΚΟΥΣΤΕ ΣΤΟ ΤaR-radio.com:
METALLICA "Death Magnetic" (4 tracks)
Ο θάνατος του Burton κατά της διάρκεια της περιοδείας για την προώθηση του ¨Master of Puppets¨ δε φάνηκε να επηρέασε την ποιότητα της μουσικής τους και έτσι με νέο μπασσίστα τον Jason Newsted κυκλοφόρησαν το 1988 το εξαιρετικό ¨…And Justice for All¨ και το δίσκο που τους έκανε γνωστούς στο ευρύτερο μουσικό κοινό, ¨Metallica¨ ή αλλιώς ¨Black Album¨(1991).
Η περίοδος της…ξηρασίας.
Η συνέχεια των 90’s και της αυγής των 00’s χαρακτηρίζεται από μια πορεία φθοράς και αφθαρσίας. Το 1996 κυκλοφόρησε το καλό αλλά σε καμία περίπτωση ¨Metallica¨ σε ότι αφορά τον ήχο και τη μουσική του κατεύθυνση ¨Load¨ και το 1997 το από οποιαδήποτε άποψη τραγικό ¨Reload¨.
Η αυγή της νέας χιλιετίας βρήκε το group σχεδόν διαλυμένο με τον Newsted να αποχωρεί οικειοθελώς και τα σταθερά μέλη (James Hetfield, Lars Ulrich και Kirk Hammett) να προσφεύγουν σε ομαδική ψυχιατρική στήριξη. Κάπως έτσι είχε λοιπόν η κατάσταση κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων του νέου δίσκου. Συν τοις άλλοις ο ¨αρχηγός¨ James αποχώρησε κατά της διάρκεια των ηχογραφήσεων ένεκα της ανάγκης του για απεξάρτηση από το αλκοόλ. Το ¨St Anger¨κυκλοφόρησε τελικά το 2003 αφήνοντας τους πάντες αρνητικότατα εντυπωσιασμένους και με την απορία σχετικά με το αν αυτό που ακουγόταν από το cd προερχόταν από τη ρυθμική κιθάρα και φωνή του Hetfield, τα drums του Ulrich και τις lead κιθάρες του Hammett.
Death Magnetic
Ας αφήσουμε όμως κατά μέρος τα ¨ιστορικά στοιχεία¨ και ας έρθουμε στο δια ταύτα. Πριν όμως παραθέσω την προσωπική μου άποψη για το album να διευκρινίσω πως αποτελώ και εγώ ο ίδιος με τη σειρά μου άλλον έναν οπαδό του συγκροτήματος που περίμενε πως και πως να ακούσει κάτι που να φέρει έστω και λίγη από την αίγλη των ¨τιμημένων¨ 80’s.
Αρχές Σεπτεμβρίου και οι απεσταλμένοι των ανά τον κόσμο metal εντύπων που βρέθηκαν στην προακρόαση του ¨Death Magnetic¨ μιλούσαν για κάτι ¨δύσπεπτο¨ μεν, εξαιρετικό δε. Δεν έμενε λοιπόν παρά να βγάλουμε και οι λοιποί τα συμπεράσματα μας στις 12 του μήνα όπου και κυκλοφόρησε ο δίσκος.
Η πρώτη ακρόαση με άφησε με ένα χαμόγελο ικανοποίησης για το ηχητικό αποτέλεσμα των πράγματι μακροσκελών και ¨δύσκολων¨ κομματιών.
Η δεύτερη πλάτυνε το χαμόγελο εκείνο ακόμα περισσότερο.
Όταν τελικά ¨χώνεψα¨ για τα καλά το νέο πόνημα των Metallica δεν μπορούσα να βγάλω άλλο συμπέρασμα πέραν του ότι οι βασιλιάδες επέστρεψαν στο θρόνο τους!
Το είχαν προαναγγείλει και οι ίδιοι άλλωστε πως ο νέος δίσκος θα αποτελούσε επιστροφή στις ένδοξες μέρες των ¨Ride the Lightning¨ και ¨Master of Puppets¨ κάτω φυσικά από ένα προοδευτικό πρίσμα. Και είχαν απόλυτο δίκιο! Οι Metallica παρουσιάζονται ¨οργισμένοι¨, αποδεικνύοντας με κάθε riff που ¨εξαπολύουν¨ πως έχουν ακόμη τη δυνατότητα να γράφουν μουσική υψηλοτάτου επιπέδου. Ο James ξαναβρίσκει τον εαυτό του τόσο στο φωνητικό όσο και στον κιθαριστικό τομέα. Ο Lars χειρίζεται ξανά το drum kit του όπως μόνο εκείνος ξέρει ενώ τα solo του Kirk ¨μυρίζουν¨ έντονα 80’s. Ταυτόχρονα ο Robert Trujillo (νέος μπασσίστας από το 2003) δείχνει ικανός να ανταποκριθεί σε οποιονδήποτε τομέα του ζητηθεί. Δε θα πρέπει τέλος, να παραλειφθεί και η μέγιστη συμβολή του παραγωγού Rick Rubin o οποίος ανέλαβε τα ¨ηνία¨ του συγκροτήματος από τον Bob Rock (παραγωγός όλων των δίσκων από το ¨Black Album¨ και έπειτα) όταν και ο τελευταίος εκδιώχθηκε μετά το απογοητευτικό αποτέλεσμα του ¨St Anger¨.
Δε γνωρίζω αν σε ορισμένα σημεία υπερβάλλω (οπαδός της μπάντας γαρ) ούτε και αν η νέα προσπάθεια των Metallica θα τύχει καθολικής αναγνωρίσεως. Το μόνο σίγουρο είναι πως όποιος υπεραγάπησε τα albums της δεκαετίας του 80’, δε θα μείνει σε καμία των περιπτώσεων ανικανοποίητος από το ¨Death Magnetic¨ !
ΔΕΙΤΕ ΣΤΟ YOUTUBE:
http://www.youtube.com/watch?v=jZ5zXXUJsyc
http://www.youtube.com/watch?v=BOVX6nMhf9A&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=PPuZNXVxxz0
http://www.youtube.com/watch?v=WEL6_SuQCu8&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=6O9zMnwD65Q
Official site:
Σταύρος Κουδουνάς
koudounas@tar.gr
Σεπτέμβριος 2008
(επιμέλεια σελίδας Κώστας Γρηγορέας)