RODICA LUCIA SUȚU (SOUTZO)
.jpg)
Η Rodica Lucia Soutzo, δισέγγονη του Αλεξάνδρου Σούτσου, γεννήθηκε στις 15 Απριλίου 1913 στο Ιάσιο και πέθανε στις 8 Μαίου1979 στο Βουκουρέστι. Ήταν πιανίστρια και συνθέτρια. Είναι εντυπωσιακή η μαεστρία της στη σύνθεση! Πόση γνώση γραφής! Τι στυλ!
Δεν ήξερα μέχρι πρότινος τίποτε για τη μουσική της μέχρι που ο αγαπητός μου θησαυροφύλακας Θωμάς Ταμβάκος είχε την καλοσύνη να μου δείξει τα τραγούδια της. Δυο τραγούδια θα παρουσιάσουμε τον Φεβρουάριο στο ΚΠΙΣΝ με την σοπράνο Μυρσίνη Μαργαρίτη.
Κόρη της Elena Jules Cazaban, αποφοίτου του Ωδείου του Ιασίου και του αρθρογράφου, συγγραφέα, μεταφραστή και ιστορικού της πολιτιστικής ζωής της Ρουμανίας Ροδόλφου Σούτσου, που ήταν και ιδρυτής της Ένωσης Επαγγελματικών Δημοσιογράφων στο Ιάσιο (1922) έζησε σε περιβάλλον διανοουμένων, πολιτικών και καλλιτεχνών. Αξίζει να σημειώσουμε ότι παππούς της Rodica ήταν ο Αλέξανδρος Σούτσος, πρωτοπόρος και βαθιά μορφωμένος ψυχίατρος με ευρωπαϊκή αναγνώριση στην εποχή του.
Η οικογένεια της μητέρας της (που ήταν παλαιά γνωστή μεγαλοαστική οικογένεια από τη Γαλλία και μέλη της εγκαταστάθηκαν στη Μολδαβία), έδωσε συγγραφείς, ηθοποιούς, εικαστικούς. Από την οικογένεια αυτή καταγόταν και η συνθέτρια, τραγουδίστρια και βιολονίστα ελληνικής καταγωγής και αυτή, σπουδαία καθηγήτρια της Ακαδημίας του Βουκουρεστίου, Mansi Barberis (Ιάσιο, 12 Μαρτίου 1899,- Βουκουρέστι, 11 Οκτωβρίου 1986).
Mansi Barberis
Η Rodica Lucia Suțu αποφοίτησε από το Ωδείο του Ιασίου το 1930 έχοντας δασκάλους μεταξύ άλλων την Ασπασία Μπουραντά (Aspazia Sion Burada) και τον Gavril Galinescu. Συνέχισε τις μουσικές σπουδές της στην Ecole Normale de Musique de Paris (1931-1935) με δασκάλους τον Alfred Cortot, τον Lazar Lévy, την Nadia Boulanger.
Χαρισματική από μικρή, η Ροδίτσα Σούτσου έδινε ρεσιτάλ πιάνου από την ηλικία των δώδεκα με ακροατές της τον George Enescu και άλλους διαπρεπείς ρουμάνους μουσικούς. Βραβεύτηκε το 1933 στο διαγωνισμό σύνθεσης George Enescu, και τελειώνοντας τα μαθήματα στο Παρίσι η Rodica Sutso αποφάσισε να επιστρέψει στη Ρουμανία και να αφιερωθεί στις συναυλίες, στις συνθέσεις και στη διδασκαλία.
Eργάστηκε συνολικά σαράντα χρόνια, ξεκινώντας από το ρουμανικό ραδιόφωνο (1937-1955), συνέχισε στο Κονσερβατόριο ως καθηγήτρια ανώτερων θεωρητικών και πιάνου μέχρι το 1968, προσέφερε υπηρεσίες στο Πανεπιστήμιο ως διευθύντρια χορωδίας και ορχήστρας και βέβαια, αφιέρωσε χρόνο στην σύνθεση, αν και δεν ξέρουμε ακριβώς πόσα έργα συνέθεσε και για ποιους συνδυασμούς οργάνων. Αναφέρονται μόνον μερικά κομμάτια για πιάνο. Έπαιξε επανειλημμένα μουσική δωματίου με επίλεκτους Ρουμάνους σολίστες.
Ο ανιψιός της, Ράντου Νεγκρέσκου Σούτσος, συγγραφέας πολλών βιβλίων, κληρονόμησε τις καλλιτεχνικές ευαισθησίες του μητρικού σκέλους ως φαίνεται, αλλά όχι την αγάπη για τα στρατιωτικά επαγγέλματα από τον αξιωματικό πατέρα του. Το 1977 εγκατέλειψε τη Ρουμανία παίρνοντας μεγάλο ρίσκο για τη ζωή του και έφτασε στη Γαλλία. Είναι ο συγγραφέας του οικογενειακού ιστορικού της οικογένειας Σούτσου, με τίτλο «το Χρυσό βιβλίο της οικογένειας Σούτσου», που κυκλοφόρησε το 2013.
Η Ροδίτσα Σούτσου πέθανε στο Βουκουρέστι, μετά από μια πολυετή μάχη με την ασθένεια της και θάφτηκε στον οικογενειακό τάφο της οικογένειας Σούτσου στο νεκροταφείο Bellu.
Δείγμα ακουστικό έργου της δεν έχω καταφέρει να βρω, δυστυχώς. Ας περιμένουμε όμως τη συναυλία της 17ης Φεβρουαρίου για να ακούσουμε τα μουσικά της κεντίδια όπως επίσης και της εξαδέλφης της Mansi Barberis.
Έφη Αγραφιώτη
Δεκέμβριος 2018
Effie.tar@gmail.com
Τεχνική επιμέλεια σελίδας Κώστας Γρηγορέας
(Η επιμέλεια του κειμένου είναι ευθύνη του αρθρογράφου
