[Ροκ Αναφορές]
Mε αφορμή την επικείμενη συναυλία τους στην Αθήνα
Πόσο εύκολο είναι για κάποιον που έχει γεννηθεί στην αρχή της δεκαετίας του 90’ να γράψει για ένα συγκρότημα όπως οι AC/DC και το κυριότερο να ¨μπει στο πετσί¨ της λεγόμενης ¨πολυπλοκότητας της απλότητας¨ των τριών (ενίοτε τεσσάρων) ακόρντων της μουσικής τους; Σίγουρα αρκετά. Η επερχόμενη όμως επίσκεψη των γερόλυκων του rock n’ roll κατά κάποιο τρόπο απαιτεί μία, έστω και σύντομη, αναφορά στην έως τώρα, απλωμένη σε τέσσερεις δεκαετίες, πορεία τους.
Είναι γεγονός πως για τους απανταχού νεότερους φίλους του σκληρού ήχου, συγκροτήματα όπως οι Black Sabbath, οι Deep Purple, οι Led Zeppelin και στην προκειμένη περίπτωση οι AC/DC, εντάσσονται στην κατηγορία των ¨living legends¨ όπου πλέον, κυκλοφορούν νέα albums σε αραιά χρονικά διαστήματα. Οι AC/DC λοιπόν δεν είναι σε καμιά περίπτωση το ¨νέο αίμα¨ του rock ούτε και αποτελούν το συγκρότημα που εν έτει 2009 θα ανοίξει νέους δρόμους για τη μουσική αυτή. Την αποστολή αυτή έχουν αναλάβει να φέρουν εις πέρας άλλα νέα, αξιόλογα και πιο ¨σκληρά¨ συγκροτήματα τα οποία δυστυχώς, ορισμένοι εκ των παλαιότερων rock ακροατών τα αντιμετωπίζουν με σκωπτικότατη διάθεση.
Το συγκρότημα των αδερφών Young είναι, χωρίς ίχνος υπερβολής, η ζωντανή Ιστορία του Rock N’ Roll. Ο Malcolm (ρυθμική κιθάρα) και ο Angus (lead κιθάρα) είναι εκείνοι που πίσω στις αρχές της δεκαετίας του 70’, έχοντας ως βασική τους επιρροή καλλιτέχνες όπως ο Chuck Berry, αποφάσισαν να γράψουν μερικούς από τους πιο απλούς και ταυτόχρονα όμορφους ύμνους του rock. Υπάρχει αλήθεια κανείς που να μην έχει ακούσει έστω και μία φορά τραγούδια όπως το ¨It’s a Long Way to the Top (If you Wanna Rock n’ Roll)¨, το ¨Highway to Hell¨ ή το ¨Back in Black¨; Πολύ αμφιβάλλω…
¨It’s only Rock N’ Roll!¨
Πολλοί υποστηρίζουν πως το καλό rock n’ roll αποτελεί δείγμα μαγκιάς και κυρίως αυθεντικότητας από μέρους της μπάντας. Και η αλήθεια είναι πως την ¨αλήτικη¨ μουσική των AC/DC και των Motorhead λίγα συγκροτήματα μπόρεσαν να την κάνουν κτήμα τους.
Δείγμα της αυθεντικότητας των AC/DC αποτελεί αναμφίβολα η αυγή των 90’s η οποία και σηματοδοτήθηκε από την έκρηξη της μουσικής grunge (βλ. Nirvana κτλ.), γεγονός που ¨ανάγκασε¨ πολλά συγκροτήματα του σκληρού ήχου, όπως οι Metallica με το ¨Load¨ (1996), να διαπράξουν μια στροφή στον ήχο τους, κάτι που φυσικά δεν είχε πάντα τα καλύτερα αποτελέσματα και κάτι που έκανε πολλούς σκληροπυρηνικούς οπαδούς της χρυσής δεκαετίας των 80’s να δηλώνουν απογοητευμένοι από την κατεύθυνση που είχε αρχίσει να ακολουθεί η σκληρή μουσική. Οι AC/DC αντίθετα, όχι μόνο δεν άλλαξαν τον τρόπο που ανέκαθεν έπαιζαν μουσική αλλά κυκλοφόρησαν και το πολύ καλό ¨Ballbreaker¨ (1995), album που με το μουσικό του ύφος συμβόλιζε την προσέγγιση του συγκροτήματος στη μουσική πραγματικότητα από την αρχή της πορείας τους μέχρι και σήμερα: ¨Δεν σκοπεύουμε ν’ αλλάξουμε τη μουσική μας προς την τελευταία μόδα, επειδή η μόδα είναι για τα ρούχα και τους ράφτες κι εμείς παίζουμε μουσική!¨, δήλωνε τότε ο Angus και αποδείκνυε το γιατί στις συναυλίες του συγκροτήματος βρίσκονται οπαδοί όλων πραγματικά των ηλικιών!
70’s (The Beginning)
Όπως προαναφέρθηκε, το συγκρότημα δημιουργήθηκε από τα δύο αδέλφια Young που γεννήθηκαν στη Γλασκώβη της Σκωτίας. Όντας ακόμη μικρά παιδιά, μετακόμισαν μαζί με την υπόλοιπη οικογένεια στο Sydney της Αυστραλίας. Ο μεγαλύτερος αδερφός, George, ήταν και ο πρώτος που ασχολήθηκε με την εξάχορδη ¨θεά¨. Το μικρόβιο το κόλλησαν ευτυχώς και οι μικρότεροι Malcolm και Angus δημιουργώντας στα τέλη του 1973 ένα συγκρότημα ονόματι AC/DC (¨Alternating Current/Direct Current¨ = ¨εναλλασσόμενο ρεύμα/συνεχές ρεύμα¨) και παίζοντας κατά κύριο λόγο διασκευές τραγουδιών των Beatles, των Rolling Stones και φυσικά του Chuck Berry. Τα φωνητικά ανέλαβε ένα χρόνο μετά κάποιος ¨αλήτης¨ Βon Scott o οποίος μέχρι τότε βοηθούσε το συγκρότημα στην μεταφορά του συναυλιακού εξοπλισμού του και που έμελε να αποτελέσει μια από τις πιο χαρακτηριστικές φιγούρες της rock μουσικής γενικότερα, τόσο με τον μοναδικό τρόπο που τραγουδούσε όσο και με την σκηνική του παρουσία.
Το 1976, έπειτα από δύο χρόνια ζωής κυριολεκτικά στο δρόμο (χαρακτηριστικό είναι το ότι τα μέλη του συγκροτήματος, την εποχή που προσλήφθηκε ο Bon, ζούσαν σε κοινόβιο της Μελβούρνης), κυκλοφόρησε και εκτός Αυστραλίας το ¨High Voltage¨, δίσκος που επί της ουσίας αποτέλεσε ένα best-of των δύο πρώτων εγχώριων κυκλοφοριών της μπάντας. Τα επόμενα τρία χρόνια, περιελάμβαναν περιοδείες και κυκλοφορίες δίσκων με αποκορύφωμα το ¨Highway to Hell¨ (1979), album που αποτέλεσε και το κύκνειο άσμα του μεγάλου Bon Scott. Τον Φεβρουάριο του 1980, ύστερα από μια ακόμη νύχτα γεμάτη με τεράστιες ποσότητες αλκοόλ, πέθανε από αναρρόφηση σε ηλικία μόλις 33 ετών.
80΄s (Η καθιέρωση!)
Τα αδέρφια Young γνώριζαν πολύ καλά πως όφειλαν να συνεχίσουν παρά το θάνατο του Bon. Όχι μόνο βρήκαν ισάξιο τραγουδιστή (Brian Johnson των Geordie) αλλά και συνέθεσαν ένα album που πλέον στρογγυλοκάθεται στην πρώτη πεντάδα των πιο εμπορικών albums όλων των εποχών στις ΗΠΑ και που στην κυριολεξία τους έκανε superstars, ρόλο που όμως ποτέ τους δεν αποδέχτηκαν. Το ¨Back in Black¨ (1980) μαζί με το ¨Highway to Hell¨ αποτελούν αναμφίβολα τις κορυφαίες συνθετικά στιγμές του group.
H συνέχεια της δεκαετίας, με εξαίρεση το ¨For Those About to Rock (We Salute You) ¨ (1981), αποτελεί την πιο ¨άγονη¨ περίοδο των AC/DC μιας και μετά από χρόνια περιοδειών και κυκλοφοριών δίσκων, κατέβασαν ταχύτητες.
90΄s and 00΄s (Living Legends!)
Τις δύο τελευταίες δεκαετίες, το συγκρότημα έχει βγάλει ¨λίγους και καλούς¨ δίσκους με το ¨ Τhe Razor’s Edge¨ (1990), το προαναφερθέν ¨Ballbreaker¨(1995) και το τελευταίο ¨Black Ice¨(2008) να αποτελούν εξαιρετικά δείγματα γνήσιου rock n’ roll.
H περιοδεία για το ¨Black Ice¨ album έχει ξεκινήσει από τον Οκτώβρη του 2008 και ικανοποιώντας τους πόθους πληθώρας Ελλήνων fans, οι AC/DC θα περάσουν για πρώτη και πιθανότατα τελευταία φορά από την Ελλάδα στις 28 αυτού του μήνα στο ΟΑΚΑ. Η ουρά που σχηματίστηκε την πρώτη μέρα προπώλησης των εισιτηρίων, αποτελεί ενδεικτικό στοιχείο της απήχησης της μουσικής τους και στη χώρα μας.
Τη συναυλία πρόκειται να ανοίξουν οι Ιρλανδοί The Answer, συγκρότημα που αναμφίβολα αποτελεί μία από τις πιο ελπιδοφόρες δυνάμεις του hard rock με τη μουσική τους να φέρει κάτι από την αίγλη των ¨ιερών τεράτων¨ της δεκαετίας του 70. Καλή μας διασκέδαση!
Current Line-Up:
Brian Johnson – lead vocals
Angus Young – lead guitar
Malcolm Young – rhythm guitar, backing vocals
Cliff Williams– bass guitar, backing vocals
Phil Rudd – drums, percussion
δείτε και ακούστε:
Live Videos:
http://www.youtube.com/watch?v=X80Qjh9Yivs
http://www.youtube.com/watch?v=aQIxn7s3ym8
http://www.youtube.com/watch?v=izUqrDOvyFc&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=k816dPQyPAM
Σταύρος Κουδουνάς
koudounas@tar.gr
Mάιος 2009
Επιμέλεια σελίδας: Κώστας Γρηγορέας