ROLAND DYENS
O ΜΟΥΣΙΚΟΣ ‘ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ’ ΜΑΣ ΑΦΗΣΕ
Γνώρισα τον Roland Dyens το 2002 στη Florida (Stetson), σε ένα φεστιβάλ κιθάρας. Ήταν πολυάσχολος και απίστευτα παραγωγικός. Περνούσε αρκετό χρόνο στο δωμάτιό του ξενοδοχείου του συνθέτοντας, διασκευάζοντας, ή μιλώντας στο τηλέφωνο για τη δουλειά του.
Εγώ, συμπτωματικά, εκείνη την περίοδο διάβαζα το ‘Homage to Villa Lobos’ προετοιμάζοντάς το για cd (ένα κομμάτι που όμως τελικά δεν ηχογράφησα). Έτσι, γνωριστήκαμε, κάναμε παρέα, περάσαμε αρκετή ώρα μαζί. Όταν τελικά του έπαιξα την σύνθεσή του με διόρθωσε και έκανε πολύ ενδιαφέρουσες υποδείξεις. Επέμενε στο να ακολουθώ απόλυτα κάθε σημειωμένο ‘κόμμα’, κάθε δακτυλισμό (είχαμε μάλιστα και μια διαφωνία επί του θέματος ‘δακτυλισμοί’). Ήταν εξαιρετικά τυπικός και λεπτολόγος.
Μετά από καιρό, κι ενώ δουλεύαμε με ένα μαθητή μου τη ‘Libra Sonatine’, του έκανα -εξ αποστάσεως- κάποιες διευκρινιστικές ερωτήσεις. Ήταν εντυπωσιακό το πόσο άμεσα μου απάντησε και με πόσο μεγάλη λεπτομέρεια.
Σε ένα άλλο φεστιβάλ, συμμετείχαμε σε μια ανοιχτή συζήτηση. Το θέμα που αυτός είχε επιλέξει ήταν η «σιωπή». Είχα μείνει με ανοιχτό το στόμα για την επιλογή του, μιας και η μουσική και η προσωπικότητά του κάθε άλλο παρά ‘ήσυχη’ ήταν!
Μερικά χρόνια αργότερα -νομίζω το 2013- ανακάλυψα την πιο προσωπική πλευρά του. Μου μίλησε για τη μικρή του κόρη, για τα συναισθήματα που βίωνε, για τον συνδυασμό της πατρότητας με την καριέρα. Μου έδειξε με υπερηφάνεια φωτογραφίες από την οικογένειά του.
Σαν συνάδελφος ήταν πολύ ανοιχτός και εξυπηρετικός και η ανταπόκρισή του ήταν άμεση σε κάθε προσπάθεια επικοινωνίας. Δεν θα ξεχάσω μάλιστα, πριν από ένα ταξίδι μου στις ΗΠΑ για συναυλίες, ένα μεγάλης διάρκειας τηλεφώνημά του, όπου μου έκανε ένα πραγματικό…master class γεμάτο με λεπτομέρειες και πρακτικές συμβουλές για το πώς να αντιμετωπίσω τις, πολύ αυστηρές τότε, αμερικανικές αρχές κατά την είσοδό μου στη χώρα αυτή.
2002 στη Florida (Stetson)
Στην πραγματικότητα γνωριζόμασταν εμμέσως από τη δεκαετία του ‘90, μιας και είχαμε τον ίδιο ατζέντη (και φίλο) στη Δανία, τον Svend Wholert. Για μερικά χρόνια μας διοργάνωνε συναυλίες/τουρνέ, τη μια χρονιά για τον έναν, την άλλη για τον άλλο. Μέναμε στο ίδιο σπίτι, αλλά πάντα σε διαφορετική χρονιά! Έτσι άκουγα διάφορες ιστορίες από το ‘πέρασμα’ του Roland και τον γνώριζα όλο και πιο πολύ από τον Svend και τη σύντροφό του Ιnga. Όταν τελικά συναντηθήκαμε, ήταν σαν ήδη να γνώριζε ο ένας τον άλλο.
Του άρεσαν το λογοπαίγνια (π.χ. η ‘Libra Sonatine’, έγινε ‘Eλευθερία Σonatine’), ήταν πλακατζής, ζεστός, έξυπνος, γενναιόδωρος. Ο Roland ξεκινούσε ένα email με ‘Καλημέρα Ελευθερία’, στο ενδιάμεσο έβαζε μερικές ακόμα Ελληνικές λέξεις, χρησιμοποιούσε και μερικά ‘εντάξει’ και τελείωνε υπογράφοντας Rοlαnακο.
O Roland ήθελε, όπως είναι φυσικό, να αρέσει στο κοινό του και γνώριζε πολύ καλά τον τρόπο. Αυτό είναι φανερό στη μουσική του, στις υπέροχες διασκευές του, στα εφέ που χρησιμοποιούσε, στον ‘ηχητικό κόσμο’ που αυτός εισήγαγε στο χώρο της κλασικής κιθάρας, και που μετά οικειοποιήθηκαν και άλλοι με επιτυχία. Και ήθελε να αρέσει σε όλους τους θαυμαστές του, στον καθένα από εμάς!
Ένας φίλος μου ανέφερε ότι μετa από μια συναυλία του ζήτησε αυτόγραφο κρατώντας στο χέρι του το CD ‘Night and Day’. Ο Roland τον ρώτησε "από πού κρατά η σκούφια του" και το όνομά του. ‘Δανία’, απάντησε ο φίλος. Τότε ο Roland πήρε το CD και υπέγραψε στα Δανέζικα «Til X med kys og kram. RolandDyens» (Στον Χ με αγκαλιές και φιλιά RD-sic!).
Ήταν τρυφερός και γλυκός, χαρισματικός/μαγνητικός εκτελεστής, με φαντασία, δημιουργούσε μαγεία επί σκηνής και μας ταξίδευε μαζί του. Πώς, αλήθεια, το κατάφερνε τόσο καλά; Το ‘Tango en Skai’ ήταν το μεγάλο σουξέ του και, όταν το άκουγε να παίζεται, τoυ άρεσε να αυτοσχεδιάζει. Τον θυμάμαι τότε που ο μαθητής μου Gareth Holwill το έπαιξε σε ένα master class, τότε που o Arnaud Dumond το έπαιξε σαν bis. Και τις δυο αυτές φορές ο Roland πήρε την κιθάρα του και συνόδευσε με θαυμάσιους αυτοσχεδιασμούς.
Πόσο μου αρέσουν τα Latin flavoured κομμάτια του, οι διασκευές των French Songs και τα jazz numbers.
Αγαπημένε μου ποιητή της κιθάρας, μου λείπεις. Όμως, ξέρω πως μέσω της μουσικής σου θα είσαι πάντα κοντά μου.
.jpg)
Ελευθερία Κοτζιά
http://www.eleftheria.info/
Δεκέμβριος 2016
Τεχνική επιμέλεια σελίδας Κώστας Γρηγορέας
(Η επιμέλεια του κειμένου είναι ευθύνη του αρθρογράφου)