ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΤΑ ΩΔΕΙΑ (του Ευάγγελου Ασημακόπουλου)

ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΤΑ ΩΔΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

             Λίγες σκέψεις για το κείμενο πρότασης που κατέθεσε το Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης σχετικά με τη διαβάθμιση των ωδείων και των ωδειακών σπουδών στη χώρα μας.

Παρά τις αγαθές προθέσεις της ειδικής επιτροπής του Κ.Ω.Θ στο προτεινόμενο νομοσχέδιο για τα ωδεία και παρά το γεγονός της αναφοράς στις δυσλειτουργίες της μουσικής εκπαίδευσης εξ αιτίας ενός αναχρονιστικού πλέον Κανονισμού Συστήματος Μουσικών Σπουδών, φοβάμαι πως και αυτή η πρόταση θα προξενήσει αναβρασμό εξ αιτίας των παραλείψεων αλλά και των ανεδαφικών λύσεων.

             Πριν είκοσι και πλέον χρόνια το σχέδιο Μικρούτσικου, σαφώς πληρέστερο, ορθολογικότερο και λειτουργικότερο του σημερινού, απεσύρθη εξ αιτίας της αναστάτωσης και της σφοδρής αντίδρασης ωδειαρχών και καθηγητών της εποχή εκείνης, αντίδρασης στην οποία υπέκυψε η τότε κυβέρνηση λόγω των επερχόμενων εκλογών.

Προξενεί εντύπωση το γεγονός ότι είκοσι χρόνια αργότερα, η ειδική επιτροπή του Κ.Ω.Θ., όχι μόνον αγνοεί θετικότατες προτάσεις του σχεδίου Μικρούτσικου, αλλά εμφανίζει εισηγήσεις που δημιουργούν ερωτηματικά ως προς την εφαρμογή τους.

Ενδεικτικό παράδειγμα το γεγονός πως το σχέδιο, παρακάμπτοντας πλούσια παιδαγωγικά αποτελέσματα άλλων ωδείων, αλλά και διεθνείς επιτυχίες καλλιτεχνών προερχομένων από αυτά, περιορίζεται ουσιαστικά:

    α) στην αναγνώριση a priori δυο μόνον Ωδείων (Κ.Ω.Θ και Αθηνών), θεωρώντας ως δεδομένη την υπεροχή τους έναντι των άλλων, χωρίς να αναφέρει μάλιστα πόθεν προκύπτει αυτό.

    β) στην άμεση αναγνώριση και πάλι a priori, όλων των τίτλων του διδακτικού προσωπικού στην ανώτατη βαθμίδα (νο.6 Bachelor) των δυο Ωδείων, και μόνον αυτών!    

    γ) στην άμεση αναγνώριση ξανά a priori όλων των μέχρι τούδε απονεμηθέντων τίτλων σπουδών των δυο Ωδείων και μόνον αυτών!!

Τέλος πουθενά στο σχέδιο δεν αναφέρεται η αξιολόγηση των ως σήμερα δοθέντων τίτλων από τα υπόλοιπα ωδεία της χώρας, όταν μάλιστα είναι γνωστή η χαώδης διαφορά ποιότητας μεταξύ πολλών εξ αυτών.

Δεν θα αναφερθώ σε αρκετές άλλες ελλείψεις λειτουργικότητας του νομοσχεδίου. Περιορίζομαι ακριβώς στην επισήμανση των παραπάνω, γιατί φοβάμαι πως και μόνον αυτές είναι ικανές να προκαλέσουν θύελλα δικαιολογημένων αντιδράσεων από ωδειάρχες, καθηγητές και σπουδαστές, αλλά και του μουσικού κόσμου γενικότερα.

Ευάγγελος Ασημακόπουλος
Απρίλιος 2016
lizevas@yahoo.com
http://www.evangelos-liza.com/