ΣΥΝΟΛΟ «ΚΙΘΑΡΙΣ» - Συνέντευξη στην Τίνα Βαρουχάκη

ΣΥΝΟΛΟ «ΚΙΘΑΡΙΣ»

 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Στην Τίνα Βαρουχάκη

Ήταν Σαββατόβραδο.Θα μπορούσαν να βρίσκονται σε  συναυλία, θεατρική παράσταση, κινηματογράφο ή -και γιατί όχι- σε εστιατόριο με φίλους ή σε πάρτι! Μα εκείνοι είχαν πρόβα και ως εκ τούτου ήταν κλεισμένοι στην αίθουσα  του 6^ου ορόφου που το ωδείο «Φ.Νάκας» τους έχει παραχωρήσει γι΄αυτό το σκοπό. Ο λόγος για το  δωδεκαμελές κιθαριστικό σύνολο «Κίθαρις», το οποίο ίδρυσε το 2011 και διευθύνει ο σολίστ και Καθηγητής κλασικής κιθάρας, Ιάκωβος Κολανιάν,  αγκαλιάζοντας μαθητές κιθάρας προερχόμενους από διαφορετικές κιθαριστικές Σχολές.
Το σύνολο Κίθαρις απέσπασε το β΄βραβείο συμμετέχοντας στην κατηγορία «σύνολα» του «International Renaissance Music Festival» το Μάϊο του 2012 στην Αρμενία. Τον Ιανουάριο του 2014 ο όμιλος “Unesco Πειραιώς και Νήσων» απένειμε στα μέλη του συνόλου  τιμητική διάκριση για την προσφορά τους στη μουσική. Έχουν αποσπάσει εξαιρετικές κριτικές για τις δημόσιες εμφανίσεις τους στο ωδείο «Φ.Νάκας», στην αίθουσα του  «Φ.Σ. Παρνασσός» στο μουσείο της Ακρόπολης, καθώς και στον κήπο του ΜΜΑ το Σεπτέμβριο του 2013. Συνθέτες όπως ο Κώστας Γρηγορέας, ο Θωμάς Μπακαλάκος, ο Άγγελος Παπαφιλίππου, ο Σπύρος Κλάψης έχουν γράψει έργα ειδικά για το σύνολο «Κίθαρις».
Τα σχέδια των μελών του συνόλου; να πραγματοποιήσουν όσες περισσότερες εμφανίσεις μπορούν, να παρουσιάσουν στον κόσμο τη δουλειά τους,  να «γεννηθούν» νέα έργα για κιθαριστικό σύνολο, να «αναγεννηθούν» νέες διασκευές έργων από τα ίδια τα μέλη του συνόλου και να ηχογραφηθούν σε cds.
Και εάν είχαν τη βοήθεια χορηγών  θα μπορούσαν να καλύψουν έξοδα μετακίνησης και διαμονής σε άλλες πόλεις και -γιατί όχι;- σε άλλες χώρες…

ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ Κυριακή 30 Νοεμβρίου Το μουσικό σύνολο ΚΙΘΑΡΙΣ στον Παρνασσό Σολίστ: Α. Τάτση, Δ. Φωτόπουλος

Τ.Β. Πότε ιδρύθηκε το σύνολο «Kίθαρις» και με ποια αφορμή;

Ιάκωβος Κολανιάν: Το κιθαριστικό σύνολο «Κίθαρις» δημιουργήθηκε το 2011. Αρχικά το αποτελούσαν μαθητές του ωδείου Φ.Νάκας, αλλά βαθμιαία απέκτησε επαγγελματικό χαρακτήρα. Έχουμε ένα υλικό από άξιους και ικανούς σολίστες. Τα περισσότερα από τα μέλη έχουν να επιδείξουν σολιστική δράση και κάποιοι προετοιμάζουν το δίπλωμά τους. Η πρώτη συναυλία έγινε το 2011. Η συναυλία είχε μεγάλη επιτυχία (οργανωτική και καλλιτεχνική) όπως προέκυψε από κριτικές του Γιώργου Μονεμβασίτη, της Λιάνας Μαλανδρενιώτη κ.ά. Ακολούθησαν και άλλες συναυλίες όπως στο μουσείο της Ακρόπολης την άνοιξη του 2012, στο ωδείο Φ.Νάκας το Μάιο του 2013 και στον κήπο του ΜΜΑ το Σεπτέμβριο του 2013.
Το σύνολο είχε συμμετάσχει στην κατηγορία «σύνολα» του «International Renaissance Music Festival» που πραγματοποιήθηκε το Μάιο του 2012 στην Αρμενία. Συμμετείχαν 25 χώρες και συνολικά 1400 συμμετέχοντες και το σύνολο Κίθαρις απέσπασε το β΄βραβείο. Επίσης τον Ιανουάριο του 2014 ο «Όμιλος Unesco Πειραιώς και Νήσων» μας απένειμε τιμητική διάκριση για την προσφορά μας στη μουσική.

Τ.Β. Με ποια χρηματοδότηση πήγατε στην Αρμενία, ιδίοις εξόδοις;

Ι.Κ. Τα αεροπορικά εισιτήρια τα δώσαμε ο καθένας χωριστά, η διαμονή και η διατροφή καλύφθηκε στο πλαίσιο του διεθνούς διαγωνισμού.

Τ.Β. Από ιδρύσεως του συνόλου έως σήμερα, παραμένουν  οι ίδιοι σολίστ;

Ι.Κ. Το σύνολο αρχικά απαρτιζόταν από 15 μέλη, τώρα είναι 12μελές.  Στη συναυλία που έγινε στον κήπο του ΜΜΑ το Σεπτέμβριο του 2013  συνέπραξαν μαζί μας οι Χρήστος Ζερμπίνος, ακορντεόν και Αμαλία Τάτση, τραγούδι, την οποία θεωρούμε άτυπα  μέλος του συνόλου μας, γιατί όποτε έχουμε τραγούδι θέλουμε να είναι η Αμαλία μαζί μας.
Επίσης θα ήθελα να τονίσω ότι προερχόμαστε από διαφορετικές κιθαριστικές Σχολές. Το ότι  έχω ξεκινήσει εγώ το σύνολο, δεν σημαίνει ότι όλα τα μέλη είναι μαθητές μου. Προέρχονται  από διαφορετικές κιθαριστικές Σχολές  τα παιδιά που συμμετέχουν και κανείς δεν έχει τη  σχετική προκατάληψη που πιο παλιά υπήρχε. Γενικότερα, όπως θα διαπιστώσετε και από το βιογραφικό των μελών, είμαστε πολύ ετερογενείς. Ο κάθε ένας έχει το δικό του πόστο και μια ξεχωριστή πορεία  και απαραίτητο συστατικό για μένα του συνόλου είναι οι καλοπροαίρετοι άνθρωποι, η καλή διάθεση. Πάντα είχαμε όλοι μεταξύ μας καλές σχέσεις.  Ποτέ δεν τσακωθήκαμε με κανέναν. Και με την ευκαιρία, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε πάρα πολύ και όλους όσοι κατά καιρούς στήριξαν το σύνολο ακόμη και κάποιους που δεν είναι μαζί μας γιατί είχαν άλλες υποχρεώσεις. Πάντοτε όποιος θέλει μπορεί να ξαναέρθει!

 
Με την Αμαλία Τάτση, ηχογραφώντας στην αίθουσα Δ. Μητρόπουλος του ΜΜΑ

Τ.Β. Ποιο ήταν το κίνητρο για τη δημιουργία του συνόλου;

Το κίνητρο είναι η αγάπη μας για τη μουσική! Επειδή ακριβώς μιλάμε για ένα σύνολο που για τα ελληνικά δεδομένα έχει μια σχετική πρωτοτυπία (δεν υπάρχουν πολλά κιθαριστικά σύνολα επαγγελματικά, υπάρχουν μόνο μαθητικά σύνολα σε πολλά ωδεία). Αλλά σε ένα τέτοιο επίπεδο που έχουμε δημιουργήσει εμείς δεν υπάρχουν αντίστοιχα σχήματα. Απ΄ότι ξέρω ίσως είμαστε και το μοναδικό! Έτσι εμείς έχουμε τη δυνατότητα να ερμηνεύσουμε έργα ρεπερτορίου που δεν θα μπορούσαμε να τα προσεγγίσουμε με το σόλο όργανο ή ακόμη και να συμμετείχαμε σε άλλα σχήματα όπως πχ «η μικρή νυχτερινή  μουσική» του Μότσαρτ που είναι έργο  γραμμένο για ορχήστρα εγχόρδων,  ακούγεται περίφημα με τις κιθάρες! Και αυτός είναι ο στόχος μας: να αναδείξουμε ένα ρεπερτόριο (χωρίς να ξεφεύγουμε από το επίπεδο το καλλιτεχνικό)  που  δεν θα μπορούσαμε να το προσεγγίσουμε διαφορετικά με σόλο όργανο. Δηλαδή ο καθένας από μόνος δεν θα μπορούσε να παίξει  «τη μικρή νυχτερινή μουσική» του Μότσαρτ, ούτε να αποδώσει τραγούδια πχ  Χατζιδάκι και Θεοδωράκη. Όχι πως είναι αυτός ο πρωταρχικός μας σκοπός να παρουσιάσουμε τραγούδια, αλλά είναι ένα μέσο για να προσελκύσουμε κόσμο. Προσελκύοντας κόσμο μέσα από μουσική που είναι οικεία στο ευρύ κοινό να του παρουσιάσουμε και ακούσματα που δυστυχώς δεν έχει τη δυνατότητα να ακούσει. Γιατί το ΜΜΑ είναι ένας τόπος που μπορεί να ακούσει κανείς, αλλά πολύς κόσμος δεν έχει χρήματα να πάει  στο ΜΜΑ.  Έτσι λοιπόν έχουμε τη δυνατότητα να παρουσιάσουμε έργα που είναι πιο οικεία στα αυτιά των ακροατών και έρχεται και πιο κοντά στην κουλτούρα του Έλληνα με πρωτότυπο τρόπο και μέσα από αυτό να παρουσιάσουμε και κάτι άλλο που δεν θα ήταν εύκολο να έρθει σε επαφή με αυτό το είδος μουσικής.

Τ.Β. Να υποθέσω ότι προσπαθείτε να βγάλετε την κιθάρα από την εσωστρέφεια;

Δεν ήταν πάντα έτσι.  Στην κλασική περίοδο η κιθάρα δεν ήταν καθόλου εσωστρεφής. Υπάρχουν έργα μουσικής δωματίου που είχε γράψει ο Guiliani, ο Caroulli, ο Sor, ο Diabelli κ.ά. Πολλοί Ιταλοί είχανε γράψει έργα μουσικής δωματίου. Αυτό σήμαινε ότι η κιθάρα ήταν πολύ δημοφιλές όργανο και παιζόταν κατά κόρον. Τότε δεν υπήρχαν τα γραμμόφωνα, οι άνθρωποι έπαιζαν μουσική και διασκέδαζαν μεταξύ τους και έτσι η κιθάρα ήταν πολύ δημοφιλές όργανο. Έγινε μια παύση επειδή μετά άνοιξαν αίθουσες. Η κιθάρα δεν μπορούσε να αντεπεξέλθει στις μεγάλες αίθουσες συναυλιών, ούτε στον ήχο που απαιτούσε η εποχή τότε και έτσι απομονώθηκε και άρχισε πάλι η άνθησή της μετά το Segovia. Και εξαιτίας λοιπόν αυτής της σολιστικής της πια δράσης (γιατί η κιθάρα δεν ήταν αμιγώς σολιστικό όργανο όπως έγινε στον 20^ο αιώνα με τον Segovia), έχασε ένα πολύ μεγάλο μέρος από τη μουσική δωματίου. Η κιθάρα έχει στο ρεπερτόριό της υπέροχα έργα με βιολί,  φλάουτο  πιάνο… Λοιπόν, υπήρχε δηλαδή το έδαφος για να «ανοιχθεί» το όργανο, αλλά επειδή ακριβώς μετά το Segoviα,  όλοι ήθελαν να τον μιμηθούν, γίνανε σολίστες. Αλλά το μεγαλύτερο μέρος του ρεπερτορίου της κιθάρας με το που ανεδείχθη ο Segovia, άρχισαν να γράφονται πάρα πολλά έργα σολιστικά. Αυτό έδωσε μεγάλη ώθηση στο όργανο. Τώρα η περίοδος που διανύουμε είναι ότι υπάρχουν πάρα πολλοί κιθαριστές σε όλο τον κόσμο (πια το να εισαχθεί κιθαριστής από το εξωτερικό δεν είναι μεγάλη ανάγκη όπως παλαιότερα. Θυμάμαι στη 10ετία του ΄80 που είχε έρθει ο Manuel Barrueco και άλλοι και είχε ανέβει πολύ το επίπεδο. Τώρα δεν υπάρχει τόσο μεγάλη ανάγκη, γιατί υπάρχουν πολλοί Έλληνες.

Τ.Β. Έχετε κάποια σχέδια για συναυλίες εκτός συνόρων;

Ι.Κ. Θέλουμε πολύ να κάνουμε συναυλίες και επειδή είμαστε πολυπληθές σύνολο και αυτό είναι πολύ δαπανηρό αυτό είναι το μείον, ίσως να βρούμε έναν σπόνσορα και να μας καλύψει τα έξοδα να κάνουμε και αυτά τα ταξίδια. Το θέλουμε πολύ!  Στο εξωτερικό γίνεται χαμός από σύνολα κιθάρας ακριβώς γι΄αυτό το λόγο: γιατί υπάρχει κορεσμός πλέον  από σολίστες. Πολύς κόσμος παίζει σόλο και πια πρέπει τα παιδιά αυτά να συνεργαστούν  μεταξύ τους.  Το «Κίθαρις» εκτός από το να παρουσιάσει έργα θέλουμε   να είναι  ένας χώρος ζωντανός –ένα εργαστήριο. Ήδη συνθέτες όπως, ο Γρηγορέας, ο Μπακαλάκος, ο Αγγελος Παπαφιλίππου, ο Σπύρος ο Κλάψης έχουν γράψει έργα για μας. Είναι στα σχέδιά μας να παρουσιάσουμε έργα Ελλήνων συνθετών  κάποια στιγμή. Φιλοδοξούμε το σύνολο να είναι ένας πνεύμονας καλλιτεχνικός, να γίνονται ενδιαφέρουσες δραστηριότητες. Επίσης μας ενδιαφέρει πολύ να ασχοληθούμε με διασκευές έργων και ήδη το πράττουμε. Τις πρώτες διασκευές τις είχε κάνει ο Τριαντάφυλλος ο Μπαταργιάς στα κομμάτια του Χατζιδάκι. Είναι εξαιρετικές! Διασκευές εκτός από τον Τριαντάφυλλο έχω κάνει και εγώ και ο Νίκος ο Μανιταράς, καθώς και άλλα μέλη του συνόλου ασχολούνται με διασκευές, δηλαδή σιγά, σιγά όλοι μπαίνουν σε αυτή τη διαδικασία. Αρχίζει να γίνεται πιο δημιουργικό αυτό από το  να παίζουμε απλώς. Θέλουμε να βγει καινούργιο υλικό. Θέλουμε να αρχίσουν να γεννιόνται έργα (από συνθέτες που γράφουν για το σύνολο)  ή να αναγεννιόνται από μας κάνοντας  μεταγραφές.

Τ.Β. Υπάρχουν κάποιες δυσκολίες, είτε πρακτικές, είτε οικονομικές σε ό,τι αφορά την οργάνωση και λειτουργία του συνόλου;

Ι.Κ. Χώρο για πρόβες μας παρέχει το Ωδείο «Φ Νάκας». Οι δυσκολίες είναι πάρα πολλές και λίγο πολύ ισχύουν για όλα τα σύνολα. Για παράδειγμα θέλουμε να πάμε στη Ρόδο ή στη Θεσσαλονίκη. Για να πάμε όμως εκεί χρειαζόμαστε ξενοδοχείο, εισιτήρια κτλ Το κόστος όμως είναι πολύ μεγάλο. Αν υπήρχε όμως ένας χορηγός να μας καλύψει τα έξοδα μεταφορικά και τη διαμονή, θα μπορούσαμε να παρουσιάσουμε τη δουλειά μας οπουδήποτε ανά τον πλανήτη!

Νίκος Μανιταράς:  Υπάρχουν ορχήστρες που πληρώνονται και έχουν συγκεκριμένο ωράριο. Εμείς δεν ανήκουμε σε αυτή την κατηγορία. Είμαστε διατεθειμένοι να θυσιάσουμε χρόνο  που θα μπορούσαμε να τον αφιερώσουμε κάπου αλλού.  Εμείς με πολλή αγάπη και ενδιαφέρον διαθέτουμε το χρόνο μας για να μπορούμε να βρεθούμε όλοι μαζί. 

Ι.Κ. Φανταστείτε για παράδειγμα, ένα άλλο μέλος, ο Χάρης ο Καμπύλης, που απουσιάζει σήμερα, έρχεται από το Άστρος!

Τ.Β. Θα ήθελα να ρωτήσω τον καθένα σας:  πώς βιώνετε τη συμμετοχή σας  στο σύνολο;

ΓιώργοςΤοσικιάν:  Πέρα από το καλλιτεχνικό κομμάτι έχει πολύ ενδιαφέρον το ότι έχουν αναπτυχθεί και φιλικές σχέσεις με συναδέλφους τους οποίους δεν γνώριζα πριν και  βρεθήκαμε μέσα στο σύνολο. Αυτό είναι πολύ σημαντικό να μπορούμε να συνεννοούμαστε και  να αντιλαμβάνεται ο καθένας τον άλλο με σεβασμό και με φιλικότητα  και όχι απλά μια συνεργασία χωρίς να υπάρχει από πίσω προσωπική σχέση. Νομίζω ότι δεν είναι τυχαίο αυτό, αναπτύχθηκε από την αρχή του συνόλου:  ο αλληλοσεβασμός και οι πολύ καλές σχέσεις είναι προαπαιτούμενο. Μόνο έτσι μπορούν τα πράγματα να προχωράνε και να  εξελίσσονται, όταν πέραν από το επαγγελματικό κομμάτι και οι προσωπικές σχέσεις είναι σε πολύ καλό επίπεδο.

Νίκος Μανιταράς:  Θα ήθελα να σταθώ στην πρώτη επαφή που είχα με το σύνολο και  στην πρόταση που δέχθηκα  με πολλή χαρά! Τα παιδιά ήδη είχαν ένα αρκετά μεγάλο ρεπερτόριο και θα έπρεπε εγώ μέσα σε διάστημα ενός μήνα (Πάσχα του 2013) να μάθω το μεγαλύτερο μέρος του ρεπερτορίου. Προβληματίστηκα λίγο, αλλά το είδα ως μια πρόκληση μεγάλη και πραγματικά θυμάμαι ότι δεν έκανα Πάσχα! Και όταν στην πρόβα είδα το επίπεδο όλων των κιθαριστών είπα: «ευτυχώς που μελέτησα!» (γέλια)
Γιατί ήταν πραγματικά πολύ υψηλό το επίπεδο. Στη συναυλία που δώσαμε στο ωδείο «Φ Νάκας» (τον Μάιο 2013) βγήκε ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα! Αυτό θα το θυμάμαι πάντα με χαρά,  την πρώτη προσέγγιση και θα έλεγα ότι με οδήγησε σωστά το ένστικτό μου και αυτό με ακολουθεί συνέχεια.

Γιωργάτος Γιώργος: Aν ο Νίκος ο Μανιταράς δεν έκανε Πάσχα, εγώ δεν έκανα Καλοκαίρι! Όταν μου έγινε η πρόταση να μπω στο σύνολο μου είπαν «σε καλούμε να μπεις σκέψου το αν θέλεις, αλλά θα ήθελα να απαντήσεις μέσα σε δυο ώρες, γιατί πρέπει να δώσω τα ονόματα για τη συναυλία του  ΜΜΑ». Δεν είχα χρόνο να το σκεφτώ, αλλά απάντησα αμέσως «ναι». Γνωρίζω πως οτιδήποτε κάνει ο κ Κολανιάν, το κάνει πολύ προσεκτικά. Δεν είχα την επιλογή να πω όχι. Ως σολίστ έχω μάθει να παίζω μόνος μου σόλο. Όταν πήρα τις παρτιτούρες, στην αρχή μου φάνηκε περίεργο να έχω τη μια μελωδία από τις πέντε. Ενώ όταν πήρα τις μελωδίες αισθάνθηκα ένα σφίξιμο στην καρδιά και δεν μπορούσα να βγάλω άκρη τι γινόταν, όταν πήγα στην πρόβα αισθάνθηκα ότι αυτό αξίζει τελικά! Γιατί είδα όλη την αρμονία του συνόλου και πέρα από αυτό κάναμε και φιλίες όλοι μαζί και αισθάνομαι ότι είμαστε μια ωραία φιλική ατμόσφαιρα. Χαίρομαι πολύ που είμαι σε αυτό το σύνολο και που δεν παίζω μόνο σόλο, αλλά παίζω και ομαδικά. Θα ήθελα και εγώ να συνεισφέρω όπως και άλλοι φίλοι, κάνοντας μεταγραφές ακόμη δεν το έχω προσπαθήσει  δεν έχω και ανώτερες γνώσεις θεωρητικών όπως κάνουν και κάποιοι άλλοι συνάδελφοι. 

Τηλέμαχος Πουλιάσης: Πήρα την ευκαιρία να μιλήσω τώρα, γιατί την ίδια εμπειρία είχα και εγώ. Όταν μου έγινε η πρόταση να συμμετάσχω στο σύνολο, υπήρχε συναυλία εν όψει και εγώ δεν ήξερα κανένα από τα κομμάτια του ρεπερτορίου. Για μένα ως μικρότερης τάξης μαθητής και πιο άπειρος ήταν εξίσου δύσκολο να συμμετάσχω στο σύνολο, γιατί είναι μια πρόταση την οποία δέχθηκα ευχάριστα. Το πτυχίο μου το πήρα τον Ιούνιο του 2013. Είμαι το νεότερο μέλος του συνόλου και ο νεότερος ηλικιακά. Μια ακόμη ευχάριστη τεχνική πλευρά ως κιθαρίστας, είναι ότι  για μένα και για άλλα νεότερα μέλη είναι μια διαρκής πρόκληση για εμάς, γιατί μερικές διασκευές έχουνε  δύσκολα σημεία που δεν είναι εύκολο να βγούνε. Είναι μια διαρκής ευχάριστη πρόσκληση και μουσικά, αλλά και τεχνικά ως κιθαρίστες, ως σολίστ.

Κωνσταντίνος Αναπολιτάνος:  Μουσικά είναι κάτι που μας γεμίζει από την άποψη ότι είναι μοναδικό. Δεν έχουμε άλλη ευκαιρία να συμπράττουμε τόσο πολλοί κιθαριστές και να βλέπεις κάθε φορά το μέρος το δικό σου να «παντρεύεται» με τα μέρη των άλλων κιθαριστών που το ακούς πρώτη φορά live κάθε φορά που έρχεσαι στην πρόβα. Γενικώς με τα παιδιά έχουμε κάνει πολύ καλές σχέσεις και περνάμε πολύ καλά στις πρόβες και μακάρι να πάμε ταξίδια περισσότερα και να περάσουμε καλύτερα.

Κωνσταντίνα Ντοκούζη: Θα συμφωνήσω  για το ωραίο κλίμα και τις καλές σχέσεις που έχουμε δημιουργήσει. Κάτι πολύ σημαντικό για να έχουμε όρεξη να μελετάμε και να κάνουμε πρόβες. Νομίζω ότι όλα αυτό τα κομμάτια που μελετάμε και τα καινούργια πράγματα που μαθαίνουμε μας βοηθάνε και σε προσωπικό επίπεδο  στη μελέτη μας και στο σολιστικό μας μέλλον.  Και από τεχνικής άποψης και από καλλιτεχνικής. Γιατί όπως είπε και ο Τηλέμαχος είναι αρκετά απαιτητικά κάποια κομμάτια.

Δημήτρης Παππάς: όταν μου έγινε η πρόταση να συμμετάσχω στο σύνολο, οι πρώτες μου σκέψεις ήταν ότι φτιάχνουμε μια ορχήστρα με ένα αγαπημένο όργανο για όλους μας και  μέσα μας νομίζουμε ότι μπορούμε να κάνουμε τα πάντα με αυτό. Μπορούμε να έχουμε προσωπικό ήχο, ομαδικό ήχο  και έχει μια γοητεία σε μας και δεν βάζουμε εύκολα όρια για το τι μπορεί να κάνει μια κιθάρα. Γι΄αυτό και δοκιμάζουμε όλα αυτά. Αυτό που μου αρέσει πολύ σε ένα σύνολο κιθάρας, όπως περνάει ο καιρός και το βιώνω (μιλάω τελείως τεχνικά) είναι ότι μπορεί να συνυπάρχει και ο προσωπικός ήχος του κάθε κιθαρίστα. Να τον ακούς και να λες: «τι ωραίο που είναι αυτό»! Αλλά και το ομαδικό παίξιμο που βγαίνει μέσα από ένα σύνολο που είναι «χρωματισμένο» από τους κιθαρίστες και από τη διεύθυνση που έχουμε. Γι΄ αυτό ακριβώς δεν βάζω όρια όσον αφορά  τα ηχοχρώματα που μπορεί να κάνει αυτό το όργανο και έτσι ξέρουμε στην κιθάρα. Για τους περισσότερους, σίγουρα είναι δύσκολο το να μπορούμε να βρεθούμε γιατί   έχουμε δουλειές, μαθήματα, οικογένειες και πρέπει να κάνουμε μαθήματα (οικονομικά είμαστε δύσκολα). Αλλά ο λόγος που θα βρούμε χρόνο και θα έρθουμε είναι καλλιτεχνικός: δεν είμαστε οι άνθρωποι που πιστεύουμε ότι θα κάνουμε κάτι για να πληρωθούμε. Δεν έχουμε στο μυαλό μας αυτό (έτσι και αλλιώς δεν πλουτίζεις απ΄ όλα αυτά). Ίσως να μην έχει όριο μπορεί να «πάει μακριά» όλο αυτό και να το υποστηρίξουμε. Μας δίνει πάρα πολλά τα οποία εμείς ως κιθαρίστες στερούμασταν αφού συνήθως παίζαμε μόνοι μας. Το να μπούμε σε μια ορχήστρα και να μοιράσουμε 4-5 φωνές για μας ήταν ένα μυστήριο. Το ζούμε, θεωρούμε ότι το καταφέρνουμε καλά και θέλουμε να τραβήξουμε πολύ κόσμο σε αυτό που βλέπουμε ότι γίνεται  και μας δίνει χαρά και η αποδοχή του κοινού. Φυσικά έχουμε φτιάξει και ένα πολύ ωραίο κλίμα.

Τριαντάφυλλος Μπαταργιάς: Εκτός από μέλος του «Κίθαρις» έχω ασχοληθεί με ενορχηστρώσεις έργων του συνόλου. Οι ενορχηστρώσεις ήταν αποτέλεσμα παλαιότερων εμπειριών που είχα με τη μουσική  με την ελληνική έντεχνη μουσική θα έλεγα ότι τις πραγματοποίησα με μεγάλη χαρά και πολύ αυθόρμητα βγήκανε, γιατί ήδη είχα στο μυαλό μου πάρα πολλά θέματα και αντιστίξεις από προηγούμενη εμπειρία και ενασχόληση. Και πραγματικά ακούστηκαν πάρα πολύ όμορφα από το σύνολο αυτό.
Τώρα ως προς το συναίσθημα που εγώ εισπράττω έρχεται στο νου μου μια φράση του Πλάτωνα:  «πᾶς γὰρ ὁ βίος τοῦ ἀνθρώπου εὐρυθμίας τε καὶ εὐαρμοστίας δεῖται». Ο  Πλάτων μιλάει για την αρμονία και όταν μας μιλάει για την αρμονία, κατά κύριο λόγο μας μιλάει  για την μουσική αρμονία. Αυτό το πράγμα που ο καθένας  έχει ανάγκη, ο βίος του να διέπεται αρμονικά, είναι συνυφασμένο και με τη μουσική που κάνουμε εδώ πέρα ως σύνολο. Η ζωή δηλαδή, ο τρόπος του καθενός, είναι συγκοινωνούν δοχείο με τον τρόπο που παίζει και τον τρόπο που αντιλαμβάνεται τους υπόλοιπους συναδέλφους του.

Στο Μουσείο Ακρόπολης

Σταύρος Κουδουνάς: Θα ήθελα να τονίσω δυο πράγματα: αρχικά στην καλλιτεχνική αρτιότητα του όλου εγχειρήματος. Όποιος είχε έρθει στη συναυλία τον Μάιο στο Νάκα και ήρθε μετά και το Σεπτέμβριο στο ΜΜΑ θα μπορούσε πιστεύω να βγάλει το συμπέρασμα πως όχι μόνο δεν επαναπαυθήκαμε στην επιτυχία της συναυλίας που έγινε το Μάιο, (στον κόσμο που ήρθε και στις καλές κριτικές που πήραμε), αλλά και πως υπήρχε μια εξέλιξη πως προσπαθούμε συνεχώς να εξελισσόμαστε και οι διασκευές που όλο και περισσότερα παιδιά προσπαθούνε είναι μια επίσης επιβεβαίωση του γεγονότος. Και από το ταξίδι στην Αρμενία είχαμε να θυμόμαστε πάρα πολλά δεν ήταν ένα ταξίδι αναψυχής, είχαμε συναντήσει πάρα πολλές δυσκολίες, κυρίως οργανωτικές αλλά παρόλα αυτά σαν παρέα είχαμε περάσει όλοι εξαιρετικά! Ακόμη και σήμερα το φέρνουμε στο νου μας. Εγώ είχα ενταχθεί στο σύνολο από την αρχή που τότε ήταν ένα μαθητικό σχήμα και τότε ως μαθητής ανωτέρας μέσα από αυτό και εγώ ο ίδιος έχω εξελιχθεί πολύ όχι μόνο σε ό,τι αφορά τις μουσικές μου γνώσεις, αλλά και γενικότερα ως άνθρωπος! Γιατί μέσα από το ομαδικό παιχνίδι που γίνεται εδώ πέρα καταφέρνεις γενικότερα στη ζωή σου να μπορείς να συμπλέεις με τους γύρω σου (μην πιάσουμε μόνο τη μουσική που εξελισσόμαστε τεχνικά και ως την ερμηνεία μας) αλλά και ως άνθρωποι είναι πολύ σημαντική αυτή η συνεργασία.

Πέγκα Μαρία: Χαίρομαι που συμμετέχω σε αυτό το σύνολο με ανθρώπους που εκτιμώ-στοιχείο πολύ σημαντικό. Πέρα από το δημιουργικό του πράγματος που συμβαίνει, μου αρέσει πολύ η επικοινωνία που υπάρχει μεταξύ μας και περιμένω και μελλοντικά ταξίδια. Μέσα από το σύνολο δόθηκε η ευκαιρία και σε μένα να κάνω διασκευές σε κομμάτια και αυτό είναι σημαντικό και δημιουργικό. Του Μ. Θεοδωράκη «Όμορφη πόλη» και δυο κομμάτια του Χατζιδάκι «Περιμπανού» και «Όταν θα πας στην ξενιτιά» το οποίο θα ερμηνεύσει στο τραγούδι η Αμαλία Τάτση.

Χάρης Καμπύλης[1]: με το σύνολο μας δίνεται η δυνατότητα να προσεγγίσουμε την κιθάρα με διαφορετικό τρόπο και να γνωρίσουμε ένα διαφορετικό ρεπερτόριο   

Τ.Β. Τι άλλα σχέδια έχετε; 

Ν.Μ.  Συνεργασίες με γνωστούς και καταξιωμένους σολίστ είναι στα σχέδια μας. Ήδη δηλαδή το έργο που έχει γράψει ο Αγγελος ο Παπαφιλίπου είναι έργο για κιθαριστικό σύνολο και  φλάουτο  και θα συμπράξει μαζί μας ο  Δημήτρης ο Φωτόπουλος.

Ι.Κ. Στις 22 Ιουνίου έχουμε συναυλία στο Πολιτιστικό Κέντρο της Παλλήνης, στο Γέρακα και  γύρω στα μέσα Ιουλίου, σχεδιάζουμε να εμφανιστούμε στη Ρόδο. Επίσης υπάρχει περίπτωση να παίξουμε και στη Χαλκίδα. Γενικότερα θα θέλαμε να πραγματοποιήσουμε όσο περισσότερες εμφανίσεις μπορούμε.

Τίνα Βαρουχάκη
varouchaki@gmail.com 
Νοέμβριος 2014

Τεχνική επιμέλεια σελίδας Κώστας Γρηγορέας

---

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΜΕΛΩΝ ΣΥΝΟΛΟΥ «ΚΙΘΑΡΙΣ» (όπως οι ίδιοι τα έδωσαν στο TaR)

Κωνσταντίνος Αναπολιτάνος

Γεννήθηκε στη Ρόδο το 1980. Αποφοίτησε από το Ελλήνικο Ωδείο με καθήγητή τον Γ. Γιακουμάκη παίρνοντας το 2010 Δίπλωμα με άριστα παμψηφεί. Στη συνέχεια έκανε μεταδιπλωματικές σπουδές με τον Μ. Κονταξάκη στο Σύγχρονο Ωδείο Αθηνών τις οποίες ολοκλήρωσε το 2013. Έχει δώσει solo ρεσιτάλ στην Αθηνα και στη Ρόδο, ενω τον Οκτώβρη του 2010 σχηματίζει με τον σολίστ Αντώνη Λιοπύρη το κιθαριστικό "Duο Cueca", με τον οποίο έχουν δώσει ρεσιτάλ στη Ρόδο και στην Αθήνα και έχουν λάβει τιμιτική διάκριση από την UNESCO. Τον Απρίλη του 2014 θα κυκλοφορήσει η πρώτη τους δισκογραφική δουλειά με τον τίτλο "Summer Garden". Διδάσκει κιθάρα στο Πυθαγόρειο Ωδείο.

Γιώργος Γεωργάτος

Καθηγητής κιθάρας και σολίστ. Καθηγητές του οι Νίκος Μανιταράς & Ευάγγελος Ασημακόπουλος.
Έχει στο ενεργητικό του σόλο ρεσιτάλ και εμφανίσεις με διάφορα σύνολα.
Διδάσκει στο Πυθαγόρειο Ωδείο και στα εκπαιδευτήρια Κωστέα Γείτονα

Χάρης Καμπύλης

Γεννήθηκε το 1982 στο Άστρος Κυνουρίας. Ξεκίνησε σπουδές κιθάρας στο " Νέο Ωδείο Θεσσαλονίκης " με την Ιωάννα Βουγιούκα και συνεχίζει με τον Ιάκωβο Κολανιάν στην τάξη διπλώματος. Τελείωσε τη σχολή "επιστήμης και τεχνολογίας τροφίμων" στην Γεωπονική σχολή Θεσσαλονίκης. Κάνει ιδιαίτερα μαθήματα. Επίσης διακρίθηκε με το 3ο βραβείο στο διαγωνισμό του φεστιβάλ στην Αρμενία. Σεμινάρια: Marcin Dylla, Goran Krivokapic, Aniello Desiderio, Hubert Kappel).

Σταύρος Κουδουνάς

Ξεκίνησε μαθήματα κλασσικής κιθάρας με την Μαρία Κοπανά και συνέχισε τις σπουδές του με τον Κώστα Γρηγορέα. Πήρε το πτυχίο του το 2013 και διδάσκει στο ωδείο "Μουσικός Κόσμος". Επίσης, είναι απόφοιτος του τμήματος Φιλολογίας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών

Μια ζωγραφιά της μικρής μαθήτριας Αίγλης Δανοπούλου, για την συναυλία των ΚΙΘΑΡΙΣ στον κήπο του ΜΜΑ

Νίκος Μανιταράς

Σολίστ & καθηγητής κλασικής κιθάρας.
Καλλιτεχνικός διευθυντής Ωδείου ''Αθηνά''

Τριαντάφυλλος Μπαταργιάς

Σπούδασε κλασική κιθάρα με τους Άγγελο Νικολόπουλο και Ιάκωβο Κολανιάν και Ανώτερα Θεωρητικά με τους Μιχάλη Τραυλό και Κώστα Κλάββα. Είναι υποψήφιος Διδάκτωρ Φιλοσοφίας και κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος Ειδίκευσης στην Ιστορία της Φιλοσοφίας, του Τμήματος Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Πραγματοποιεί συναυλίες και ομιλίες σε πολιτιστικούς και πανεπιστημιακούς χώρους, ενώ από τον Ιούνιο του 2011 αποτελεί ντουέτο με την βιολονίστα Νέλλη Οικονομίδου. Διδάσκει κιθάρα και Ανώτερα Θεωρητικά στο Ωδείο Φίλλιπος Νάκας (Παράρτημα Μελισσίων).

Κωνσταντίνα Ντοκούζη

Πτυχιούχος κιθάρας, φοιτήτρια του τμήματος Μουσικών Σπουδών Αθήνας

Δημήτρης Παππάς

Πήρε το δίπλωμα κιθάρας το 1998 στην τάξη του Νίκου Μελίδη και έπειτα παρακολούθησε μαθήματα με τους Κώστα Γρηγορέα, Ιάκωβο Κολανιάν, Hubert Kappel και μπαρόκ ερμηνεία με τον Νίκο Παναγιωτίδη. Έδωσε πολυάριθμα ρεσιτάλ και συνέπραξε με σύνολα σε συναυλίες σε πολλά μέρη της Ελλάδας. Ηχογράφησε έργα σε πρώτη εκτέλεση και εργάζεται ως καθηγητής στα Ωδεία "Μουσική Τεχνοτροπία" και "Απολλώνιο"

Μαρία Πέγκα

Πήρε το δίπλωμα κιθάρας στην τάξη του Ιάκωβου Κολανιάν.
Διδάσκει κιθάρα στο Πεντατονικό Ωδείο και στο Μουσικό Εργαστήριο του Δήμου Παλλήνης

Τηλέμαχος Πουλιάσης

Φοιτητής Τμήματος Περιβάλλοντος και Οικολογίας. Πτυχιούχος κιθάρας με Α' Βραβείο  

Γιώργος Τοσικιάν

O Γιώργος Τοσικιάν σπούδασε κιθάρα με τον Ιάκωβο Κολανιάν. Παράλληλα με την σολιστική του δραστηριότητα είναι επίσης μόνιμος συνεργάτης των συνθετών Γιώργου Βαρσαμάκη και Νότη Μαυρουδή. Διδάσκει κλασική κιθάρα στο Ωδείο «Σύγχρονη Μουσική Παιδεία» και στο Ωδείο «Φίλιππος Νάκας».

---

[1] Το μέλος Χάρης Καμπύλης απουσίαζε την ημέρα της συνέντευξης και απάντησε μέσω διαδικτύου