Λίγα λόγια για τον Andrés Segovia… 
Πολλά θα πρέπει να ειπωθούν, αλλά από εμένα προσωπικά θα ακούσετε μάλλον λίγα. Δεν είχα την τύχη να τον γνωρίσω με τον τρόπο που τον γνώρισε η προηγούμενη γενιά κιθαριστών από την δική μου. Εμείς οι νεότεροι, ότι μάθαμε ήταν αυτά που ακούσαμε από τους δασκάλους μας και είμαι σίγουρη ότι οι δάσκαλοί μας, που έμαθαν από τον μεγάλο Δάσκαλο και τον έζησαν, έχουν να καταθέσουν πολύτιμες μαρτυρίες και στοιχεία. Ας τους ακούσουμε!
Ομως...
Ο πρώτος δίσκος κιθάρας που μου αγόρασε ο πατέρας μου μόλις ξεκίνησα μαθήματα κιθάρας ήταν η Granada με τον Andrés Segovia. Ξέρετε, το βινίλιο με το γνωστό πορτοκαλί εξώφυλλο της σειράς classic της MCA.
Τα οκτώ κομμάτια του Aguado, οι σπουδές 10, 15, 19, 6 του Sor από την δική του έκδοση των 20 σπουδών, το δεύτερο Cancion (από τα Tres Canciones Populares Mexicanas) και το α’ μέρος από την Sonatina Meridional του Ponce, η Granada, η Mazurka του Tansman και ο 5ος χορός του Granados.
Τα άκουγα όλη μέρα και ονειρευόμουν την στιγμή που θα τα παίξω κάποτε (πλην της Mazurka του Tansman που δεν ... την καταλάβαινα). Τα καλύτερά μου; η σπουδή αρ. 19 του Sor και ο χορός του Granados. Τον είχα πρήξει τον Ασημακόπουλο με τον χορό του Granados… Πότε θα το παίξω αυτό το κομμάτι; Ήμουν τόσο αρχάρια ακόμη.... Περίμενε μου έλεγε... Και μετά από ένα χρόνο που έκανα μάθημα, βρήκα τις νότες και άρχισα κρυφά να (προσπαθώ) να το παίξω... Ήταν τόσο δύσκολο!
Τα χρόνια πέρασαν και αυτά τα κομμάτια (από όσα κι αν άκουσα μετά) ήταν μέσα στην καρδιά μου... τα έπαιξα ΟΛΑ! Ακόμη και την Mazurka!
Αυτό μου έδωσε ο Segovia… Ένα στόχο, ένα όνειρο για να με κάνει να θέλω να μάθω κιθάρα! Δεν μπορώ να πω ότι δεν έκανα την κριτική μου στις ερμηνείες του Segovia... κάθε νέος κρίνει τους παλιούς ψάχνοντας το καινούργιο, αυτός είναι ο ρόλος του. Αυτό που δεν μπόρεσα ακόμη να εξηγήσω είναι γιατί και πώς χάθηκε (το όνειρο)... και σταμάτησα να θέλω να παίζω....
Πάντα θα αναρωτιέμαι όμως... γιατί στα κιθαριστικά ρεσιτάλ λείπει (εξαφανίστηκε;) το ρεπερτόριο που μας κληρονόμησε ο Segovia; Όποιες αντιρρήσεις υπήρξαν από τους νεώτερους για τις υπερβολές σε κάποιες από τις ερμηνείες του, είναι αυτός που έγινε συνώνυμο με το όργανο, είναι αυτός που ξεσήκωσε σπουδαίους συνθέτες και έγραψαν τις πλέον αξιόλογες συνθέσεις για την κιθάρα, είναι αυτός που για πολλές δεκαετίες κρατούσε ψηλά την αξία της κιθάρας, είναι αυτός που συνομιλούσε και συνεργαζόταν ισότιμα με ερμηνευτές-θηρία των οργάνων από το βαρύ πυροβολικό της κλασικής μουσικής. Πήγε την κιθάρα πολύ μπροστά... Όποιον μουσικό και να ρωτήσεις σήμερα να σου πει ένα κιθαριστή, ένα όνομα το γνωρίζει σίγουρα: ANDRÉS SEGOVIA!!!
Όλγα Καλογρηάδου
(Μάιος 2007)
