ΤΟ ΤΣΕΜΠΑΛΟ ΣΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟΥ!
H Γιούλη Βεντούρα στο πολιτιστικό κέντρο About (στις 18&19/12). (της Έφης Αγραφιώτη)
[μουσικές αναφορές]

[μουσικές αναφορές]

ΤΟ ΤΣΕΜΠΑΛΟ ΣΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟΥ!
H Γιούλη Βεντούρα στο πολιτιστικό κέντρο About
στις 18 και 19 Δεκεμβρίου.

Το γεγονός ότι η Γιούλη Βεντούρα είναι μουσικός αφιερωμένη και πολύ έμπειρη, καθιστά κάθε πρόταση της στο κοινό ενδιαφέρουσα. Είναι εξ άλλου μια μουσικός με ρεπερτόριο που ακουμπά τον εικοστό αιώνα, κάτι που μας δίνει αφορμές να σκεφτούμε πόσο το τσέμπαλο θα μπορούσε να αποτελεί γέφυρα αποδοχής  των νέων και νεότατων μορφών μουσικής επικοινωνίας, ξεφεύγοντας από τον ρόλο του οργάνου υποστήριξης της παλιάς μουσικής. Το πρόγραμμα της γλυκύτατης συναδέλφου περιελάμβανε μια ποιοτική διαδρομή από τον Φρεσκομπάλντι και τον Μπαχ μέχρι τον Κάγκελ και τον Λίγκετι, έδινε χώρο σε σημαντικούς Έλληνες συνθέτες, τον Γιώργο Κουμεντάκη και τον Κωνσταντίνο Λυγνό, μας έδινε όμως και ευκαιρίες να γνωρίσουμε λιγότερο γνωστές μουσικές φυσιογνωμίες, όπως του σχετικά νέου Gavin Bryars και του πολύ παλιού Joseph-Nicolas-Pancrace Royer.

Ο Κωνσταντίνος Λυγνός, στο About 

Η Γιούλη Βεντούρα υπεράσπισε μουσικά ό,τι κι αν έπαιξε. Εξαίσιος o Φρεσκομπάλντι, υπέροχη η Λιβελλούλα του Γ. Κουμεντάκη και το γλυκό μπλουζ του Λυγνού με τις γεμάτες του χαμηλές περιοχές και τις έξυπνες χρωματικές συγχορδίες, αλλού αυτούσια και αλλού παραλλαγμένα, τοποθετημένες.
Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η σακόνα του Λίγκετι με τίτλο Hungarian Rock, έργο του 1978. Κατά τη γνώμη θα έπρεπε να αποτελεί βασικό έργο ρεπερτορίου του οργάνου αυτού!

Η μεγαλύτερη πάντως έκπληξη της βραδιάς και μια συμβολική πρόκληση για τους σύγχρονους δημιουργούς ήταν αναμφιβόλως το έργο Recitativarie του Μαουρίτσιο Κάγκελ, που αφιερώθηκε όταν το 1971-1972 γράφτηκε, στην Antoinette Fischer.
Ο ίδιος ο συνθέτης γράφει ότι το έργο αυτό είναι παράδειγμα της ακουστικής του θεολογίας, που απέχει από την παρωδία. Η ερμηνεύτρια παίζει, τραγουδά και υποδύεται συγχρόνως. Θεατρικά, κινησιολογικά αλλά και πρακτικά, το να συνδυάσεις μορφές εκφράσεως, να δώσεις εντάσεις μέσα από συγκεκριμένες παύσεις και να είσαι πειστικός σε όλα, δεν είναι το ευκολότερο! Θα μου επιτραπεί να σημειώσω και το πόσο προφανής μου φάνηκε η διασύνδεση των εκφράσεων με την θεατρική τεχνική του Μπέκετ!!
Ένα μεγάλο εύγε για τη συναυλία αυτή, στους οργανωτές και στην συνάδελφο που τόσο όμορφα  ένωσε μουσικές στιγμές του τσέμπαλου κάνοντας το να ηχεί το ίδιο καλλιτεχνικά σε όλες τις εποχές της εργογραφίας.

Τέλος, οφείλω να σημειώσω την αισθητική του χώρου που φιλοξένησε τη συναυλία, το πολιτιστικό κέντρο about, στου Ψυρρή, Μιαούλη 18. Διευθύνεται από δύο νέους ανθρώπους, τον Ανδρέα Δικτυόπουλο και τη Μαρία Αλούπη. Μονώσεις ειδικές για χώρο μουσικών εκδηλώσεων, μια υπέροχη αισθητική παντού, ένα μικρό βιβλιοπωλείο βιβλίων τέχνης, εικαστικά στον τοίχο... ότι ομορφότερο στην πολύβουη περιοχή που αναδεικνύει και την άλλη της όψη!

Έφη Αγραφιώτη
effie.tar@gmail.com
(Δεκέμβριος 2010)

Επιμέλεια σελίδας Κώστας Γρηγορέας