"αλλοεποχιακά και άλλα"
ο webmaster αγρίεψε!
Πέντε μήνες TaR λοιπόν…
Ξεκίνησε σαν μια σκέψη του καφέ και μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα κατάφερε να γεμίσει με έναν εντυπωσιακό αριθμό θεμάτων, να επεκταθεί, να αποκτήσει φίλους και… εχθρούς! Καθόλου άσχημα για ένα 5 μηνών μωρό.
Χρειάστηκε όμως πολύ δουλειά (κι από λίγους ανθρώπους). Διότι στην πορεία αποδείχτηκε ότι πολλοί είναι διατεθειμένοι να προσφέρουν ελάχιστο από τον προσωπικό τους χρόνο κι ελάχιστοι να προσφέρουν πολύ.
Με την άνεση λοιπόν που μου δίνει το ότι εγώ προσέφερα υπερβολικά παρά πολύ από τον προσωπικό μου χρόνο (επιλογή μου και χαίρομαι γι' αυτό) και χωρίς να αναστείλω τις άλλες μου καλλιτεχνικές δραστηριότητες, νομίζω ότι μπορώ να πω και δυο κουβέντες παραπάνω σε αυτούς που μπορεί να μας κοιτάνε με μισό μάτι.
Ζούμε σε μια εποχή (ίσως και σε ένα χώρο) που για ένα μεγάλο ποσοστό πολιτών είναι αδιανόητο το να δουλεύει κανείς τζάμπα (με την ευρεία έννοια του… όρου). Ίσως γιατί οι εξουσιαστές μας έχουν διδάξει λάθος πρότυπα, ίσως γιατί βλέπουμε πολύ τηλεόραση («όλοι τα παίρνουν») και τα έχουμε ισοπεδώσει όλα. Οι περισσότεροι λοιπόν από εμάς είναι σίγουροι ότι κανείς δεν κάνει τίποτε χωρίς κέρδος.
Γεράσαμε λοιπόν! Κι όχι στην ηλικία αλλά στην ψυχή…
Η έννοια «εθελοντισμός» και «κοινωνική προσφορά» ταυτίστηκε με τις μπούρδες της κας Γιάννας και τα μόρια που (και καλά) θα έπαιρναν οι «εθελοντές» της για να διοριστούν στο δημόσιο.
Θα μου πεις καλά, εσύ ρε Γρηγορέα επειδή δουλεύεις για ένα καλλιτεχνικό περιοδικό ταυτίζεις τον εαυτό σου με το γιατρό που πήγε στην Αφρική να σώσει τα παιδάκια; Φυσικά και όχι! Όμως να μου επιτρέψετε να πω ότι κι εγώ κι ο Μαυρουδής και οι υπόλοιποι συνεργάτες μέσω του TaR δείχνουμε «συμπεριφορά» εθελοντών, προσφέροντας στον τομέα που έχουμε την ικανότητα, σε αυτόν του πολιτισμού και αυτό σε βάρος του ελεύθερου χρόνου μας και της προσωπικής μας ζωής. (Φυσικά, δε νομιμοποιούμαι να προβάλω για λογαριασμό κανενός την επί πλέον κοινωνική του προσφορά μέσω άλλων καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων, αν και αυτά είναι λίγο-πολύ γνωστά). Όπως είναι πλέον γνωστό ότι εμάς εδώ στο TaR δεν μας ζορίζει και πολύ το ότι δουλεύουμε με χωρίς κέρδος κέρατα.
Ίσως όμως να έχει παίξει και το ρόλο του ότι έχουμε δει και λίγο παραπέρα, ας πούμε στο χώρο της λογοτεχνίας. Δηλαδή τα λογοτεχνικά περιοδικά π.χ. που συντηρούνται με αίμα από τους εκδότες τους, αποφέρουν κέρδη ανάλογα της αφιέρωσης που απαιτούν; Ο Γιώργος Χρονάς με την Οδό Πανός, "τα κονόμησε"; Είχε κανένα επιπλέον σοβαρό κέρδος εκτός από τη σωτηρία της ψυχής του;
Εγώ δεν θέλω να συγκρίνω το TaR με ένα έργο ζωής σαν αυτό που προανέφερα. Όμως θέλω να βάλω στο τραπέζι το κατά πόσο ο χώρος μας μερικές φορές δείχνει να λειτουργεί με τη νοοτροπία ενός χώρου εξειδικευμένων εργατοτεχνιτών κι όχι σαν καλλιτεχνικός χώρος. Και για αυτό δεν μας φταίει κανένα υπουργείο και κανένα νομοσχέδιο για μουσικές Ακαδημίες και άλλα γυαλιστερά.
Ξεκινήσαμε λοιπόν το TaR. Στην πορεία και μετά φυσικά από διάφορες ανακατατάξεις, μπορούμε πλέον να πούμε ότι έχει πλέον διαμορφωθεί ένας πυρήνας συνεργατών που όλοι κολλάμε. Άλλους τους πλησιάσαμε, άλλοι μας πλησίασαν. Η ομάδα πλέον έδεσε, κι αυτό νομίζω ότι φαίνεται. Βέβαια ο δρόμος για να καταλήξουμε σε αυτό δεν ήταν στρωμένος μόνο με άνθη, υπήρχαν και λακκούβες, που όμως τελικά αποδείχτηκαν λακκουβίτσες.
Λοιπόν, να που έφτασε και η ώρα, αφού κατάφερε το TaR να εξηγηθεί με τους δικούς του, να εξηγηθεί και με σας (που για εσάς ζει και υπάρχει). Και κυρίως για όσους από εσάς θέλετε να προβάλετε τη δουλειά σας μέσα από τις σελίδες του.
Το TaR είναι μια καθαρά «μη κερδοσκοπική» ιστοσελίδα. Η λειτουργία του μέχρι τώρα έχει γίνει εφικτή λόγω της προσωπικής μας εργασίας και της οικονομικής στήριξης του εκδότη-διευθυντή του. Το οικονομικό πρόβλημα είναι κάτι που ελπίζουμε ότι θα λυθεί με κάποιες διαφημίσεις (εκτός εάν ξέρετε κάποιον πλούσιο στην Ελλάδα που παράλληλα με την ποδοσφαιρική ομάδα και το σκυλάδικο που χρηματοδοτεί να είναι διατεθειμένος να στηρίξει και το TaR).
Η ύλη του θα εξακολουθήσει να βασίζεται στις προσφορές των συνεργατών του, μονίμων ή εκτάκτων (άρθρα, συνθέσεις, διασκευές, ηχογραφήσεις κ.α.).
Δεν υπάρχει καμιά πρόθεση να ζητήσουμε αμοιβή για την προβολή των δραστηριοτήτων ενός καλλιτέχνη, φτάνει αυτό να μην εντάσσεται στα πλαίσια της προβολής των κερδοφόρων δραστηριοτήτων μιας εμπορικής εταιρείας. Άρα θεωρούμε ότι έχουμε το δικαίωμα να επιλέγουμε το τι προβάλουμε, όχι μόνο με καθαρά καλλιτεχνικά κριτήρια, αλλά και με κριτήριο το σε ποιους θα αποφέρει κέρδη αυτή η προβολή. Να αναφέρω επίσης ότι μια πιθανή διαφημιστική καταχώρηση είναι δεδομένο ότι δεν εκφράζει την άποψη του περιοδικού, παρόλα αυτά και σε αυτό η φύση του TaR θέτει από μόνη της τα όρια.
Όμως καιρός να κάνουμε και ένα πράγμα ξεκάθαρο:
Το να προβάλουμε δωρεάν τις καλλιτεχνικές δραστηριότητες απέχει πολύ από το να μας "την πούνε" κιόλας ότι μας κάνουν και… χάρη που προβάλουμε το έργο τους, με σκοπό να καλύψουμε την ύλη μας. (Κι όμως, ακούστηκε κι αυτό και χρειάστηκε πολύ γέλιο για να το ξεπεράσουμε!!!)
Επειδή όμως όλοι μας είμαστε και τύποι που "δεν σηκώνουμε μύγα στο σπαθί μας" ξεκαθαρίζουμε: Από εδώ και στο εξής η επιλογή των θεμάτων για προβολή θα γίνεται από αυτά τα οποία λαβαίνουμε με δελτίο τύπου (email, ταχυδρομείο, fax κλπ.) και δεν θεωρούμε σε καμιά περίπτωση τους εαυτούς μας υποχρεωμένους να... ψάχνουμε στο «Αθηνόραμα» για να ανακαλύψουμε ειδήσεις. Κρατάμε φυσικά το δικαίωμα να προβάλουμε όσα γεγονότα υπέπεσαν στην αντίληψη μας και που τα θεωρούμε ιδιαίτερα σημαντικά (πχ. συναυλίες, κυκλοφορίες, επέτειοι κλπ.)
Όσον αφορά το «αρχείο της ελληνικής κιθάρας», ισχύουν όσα έγραψε ο Νότης εδώ: http://www.tar.gr/content/content.php?category=36 (επ’ ευκαιρία της πρώτης κρυάδας που είχαμε πάρει).
Και για τελειώσουμε ευχάριστα, για ρίξτε μία ματιά εδώ:
http://www.tar-radio.com/
ΤΟ 5μηνο ΜΩΡΟ ΜΑΣ ΜΙΛΗΣΕ!!!
(ή μάλλον τραγούδησε…)
Κώστας Γρηγορέας
grigoreas@tar.gr
http://www.grigoreas.gr/
(Αθήνα, Μάρτιος 2007)