ΕΦΥΓΕ Ο ΤΑΚΗΣ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΣ...

ΕΦΥΓΕ Ο ΤΑΚΗΣ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΣ...

   Ο Τάκης Καλογερόπουλος, ο ενεργός πολίτης, ο μουσικολόγος, ο σημαντικός λεξικογράφος, έσβησε το Σάββατο (31/10/2009).
Η μοίρα του επεφύλασσε άσχημο τέλος και είναι γεγονός πως έδωσε μεγάλη θλίψη στους οικοίους του, στους φίλους του και σε όσους είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν.
   Ο Τάκης  Καλογερόπουλος άφησε σπουδαίο συνθετικό, μουσικό καθώς και φιλολογικό - αρχειακό έργο και διακρίθηκε για το πάθος, την επιμονή του και την προσφορά του στην έρευνα και στην ιστορική πραγματεία της Μουσικής.
   Πάντα θαύμαζα  τους ανθρώπους που με δύσκολες  συνθήκες παλεύουν για να δώσουν  φως και γνώση στους υπόλοιπους  και ο Τάκης είναι ένας απ’  αυτούς τους λίγους και εκλεχτούς.
Το επτάτομο «ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ» ξεχωρίζει και βάζει τα θεμέλια της πληροφόρησης και της έρευνας για τους υπόλοιπους μελετητές.

Γεννήθηκε το 1946, σπούδασε, μαθήτευσε, ταξίδεψε και δεν έπαψε  ποτέ να είναι ένας ταπεινός μελετητής  πρόθυμος πάντα να ανοίγει το υλικό  του και το αρχείο του σε όποιον είχε ανάγκη από πληροφόρηση και έρευνα.
Η μεγάλη  οικογένεια των μουσικών θα  συνοδέψει αύριο Τρίτη, στις 3μμ  στο ‘Α Νεκροταφείο για τελευταία  φορά τον αείμνηστο (πλέον)  Τάκη… 

(για το TaR Νότης Μαυρουδής) 
 

Παναγιώτης (Τάκης) Καλογερόπουλος
(Αθήνα, 1946 - 2009)

Ο Παναγιώτης Δ. Καλογερόπουλος κατάγεται από ιστορικές οικογένειες της Ζακύνθου και της Κρήτης.
O μεν πατέρας του Διονύσιος Π. Καλογερόπουλος (Αθήνα, 1897-1950) υπήρξε διευθυντής της Βιβλιοθήκης της Βουλής, όπως άλλωστε και ο παππούς του Παναγιώτης Δ. Καλογερόπουλος (Αθήνα, 1853-1932), η δε μητέρα του Αφροδίτη, το γένος Μιχαήλ Μυλωνογιάννη από τον Κεφαλά του Αποκορώνου (Χανιά 1907-Αθήνα 2001) ήταν εγγονή του "Αίαντα" των κρητικών Επαναστάσεων καπετάν Μαθιού Μυλωνογιάννη (1828-1901)].

Από μικρός ασχολήθηκε με την Τέχνη, μελετώντας πιάνο (με τη μητέρα του, μαθήτρια της Χαρίκλειας και του Μ. Καλομοίρη). Κατόπιν σπούδασε ανώτερα θεωρητικά και ενορχήστρωση στο Ωδείο Αθηνών (με τον Κωνσταντίνο Κυδωνιάτη. Παράλληλα μελέτησε ενοργάνωση με τον Γεώργιο Σκλάβο και τρομπέτα με τον Ευάγγελο Ευαγγελίου. Μελέτησε επίσης βιολί και βυζαντινή μουσική.

Τον Δεκέμβριο του 1970 συνασπίζοντας σημαντικούς νέους μουσικούς ίδρυσε και διηύθυνε τη Συμφωνική Ορχήστρα Νέων «Παναρμόνια» , που εξελίχθηκε υπό την προεδρία του σε μαχητική καλλιτεχνική Οργάνωση Νέων. Όμως, το φθινόπωρο του 1972 παραιτήθηκε για προσωπικούς λόγους και εγκαταστάθηκε στη Βιέννη, μελετώντας ιδιωτικά μουσική και φιλολογία. Επέστρεψε οριστικά στην Αθήνα το 1979, ασχολούμενος έκτοτε με τη σύνθεση και τη συγγραφή. Είναι μέλος της ΕΕΜ και διετέλεσε (εκλεγμένος από τους μουσικούς) αντιπρόεδρος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής της ΚΟΑ (1990-1994). Έχει τιμηθεί από τα Πανεπιστήμια Μιλάνου και Γένοβας (1993) για μουσικολογικές μελέτες του σε έργα ιταλικής φωνητικής μουσικής του 19ου αιώνα

Στις συνθέσεις του περιλαμβάνονται:
3 συμφωνικά ποιήματα:"Τρύφων και Χρυσόφρυδη" (από τον Γρυπάρη, ΣΟ, 1971, 1976), "Ολόκληρη νύχτα για σόλο όμποε και συμφωνική ορχήστρα" (από τον Άρη Αλεξάνδρου, 1972, 2004), "Το Βόλλεϋ-μπωλ για 10 κόρνα και 10 εκτελεστές κρουστών" (1986).
Επίσης: "Σκαραβαίοι, τερακότες και φαροφύλακες (Κύκλος τραγουδιών με πιάνο ή Συμφωνική Ορχήστρα" (από τον Γρυπάρη, 1974-1976), "4 Ελληνικοί Χοροί για 10 πνευστά" (1979-80), "Debussyana για 8 πνευστά" (1981), "Χριστουγεννιάτικη Φαντασία για 10 πνευστά και 10 κρουστά" (1982), "Κρητική Σονατίνα για όμποε και πιάνο" (1982-83), "Μνήμη Β. Ευαγγελίου για 6 χάλκινα" (1984), "Παιδούπολη για τρίο ξύλινων πνευστών" (1984), "Καραγκούνα για 10 πνευστά" ("Παραλλαγές φόρμας--ή Χρονικό αλλοτρίωσης--στο ομώνυμο δημοτικό τραγούδι", 1985), "Αποστροφή για τούμπα, όμποε και πιάνο" (ή "Soap Opus", από τον Κ. Καρυωτάκη, 1986), "Regina rosas amat" (Καντάτα da Requiem, σε λατινικούς στίχους και ένα ποίημα του τουμπίστα Γ. Ζουγανέλη, βαρύτονος, διπλή μικτή χορωδία και συμφωνική ορχήστρα, 1987), "Το Παλιό Ωδείο" (ντιβερτιμέντο-παρωδία για πιάνο και κουιντέτο ξύλινων, 1988), "Αστόρια" (σπουδή για κόρνο, 1991), επεξεργασία-προσαρμογή "12 Ελληνικών Χορών" του Νίκου Σκαλκώτα (για ορχήστρα πνευστών, 1985-89), πολλές μεταγραφές για πνευστά (συνεργάστηκε ως ενορχηστρωτής με το Συγκρότημα "Ν. Μάντζαρος").

Έργα του έχουν παιχτεί σε Ελλάδα, Κύπρο, Μάλτα, Αυστρία, Ελβετία, Ιταλία, Γερμανία, πρώην Σοβιετική Ένωση και Καναδά.
Συνέγραψε και επιμελήθηκε τα Αφιερώματα της ΚΟΑ: "Μνήμη Δημήτρη Μητρόπουλου" (1990), "Η ΚΟΑ στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών" (1991) και "Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών στο Φεστιβάλ Αθηνών" (1991).
Οι μουσικοκριτικές του δημοσιεύσεις ξεκινούν από το 1963. Το 1993 ήταν ο επιμελητής στην ελληνική έκδοση (από τον Οίκο "Γιαλλελή") του "Μουσικού Λεξικού της Οξφόρδης" του M. Kennedy (11.000 λήμματα) μεταφράζοντας 5.500 μουσικούς όρους και 120.000 τίτλους έργων του παγκόσμιου ρεπερτορίου, ενώ προσέθεσε πολλές διευκρινήσεις και ειδικές σημειώσεις. Έτσι το έργο (που σε όλες τις γλώσσες του Κόσμου είναι επίτομο) κυκλοφορεί στα ελληνικά ως τρίτομο.
Είναι επίσης ο συγγραφέας του Λεξικού της Ελληνικής Μουσικής (εκδόσεις Γιαλλελή).
Μουσικά έργα του έχουν δισκογραφηθεί (σε LP-CD) από την Εταιρεία "Μοtivo". Τέλος, το 2004 δημοσίευσε το βιβλίο-λεύκωμα «Κρατική Ορχήστρα Αθηνών : Προϊστορία-Ιστορία» (Έκδοση ΚΟΑ).

Πηγές : Καλογερόπουλος, Λεξικό της Ελληνικής Μουσικής, εκδόσεις Γιαλλελή, 2001