[μουσικολογώντας]
Για τον Γκέρχαρντ Ράϊχενμπαχ
.jpg)
Σκέφτηκα να περάσω το μήνυμα ακριβώς όπως το έλαβα, δηλαδή στα γκρίκλις (Προφανώς ο αποστολέας δεν είχε στον υπολογιστή του ελληνικούς χαρακτήρες). Ύστερα όμως θεώρησα πως δεν χρειάζεται να ταλαιπωρώ τους αναγνώστες του TaR κι έτσι, αποδίδω εγώ τα γραφόμενα του άξιου και αγαπητού κιθαριστή Γκέρχαρντ Ράϊχενμπαχ (Gerhard Reichenbach) πολίτη της Ελλάδας για εννέα (9) συναπτά χρόνια, γερμανικής καταγωγής, με τη δική του δισκογραφία, τις δικές του περγαμηνές, άξιο εκπρόσωπο μιας αισθητικής και τεχνικής υψηλότατου επιπέδου, έναν κιθαριστή με το κάπα κεφαλαίο.
Φεστιβάλ κιθάρας και μαντολίνου Βήσσανης
Όπως είναι γνωστό, ο Γκέρχαρντ ήταν ο εμπνευστής και διευθυντής του φεστιβάλ κιθάρας της Βύσσανης (στην Ήπειρο), που μαζί με την συντρόφισσά του κιθαρίστρια Δήμητρα Βενετοπούλου ετοίμαζαν και οργάνωναν το Φεστιβάλ κάτω από δύσκολες συνθήκες που συνήθως υπάρχουν στην περιφέρεια (και όχι μόνο…)
Το mail λοιπόν που έλαβα ανακοινώνει το οριστικό τέλος αυτού του κιθαριστικού Φεστιβάλ, του κιθαριστικού Φεστιβάλ της Βύσσανης το οποίο, κάθε φορά, έπρεπε να ξεπερνάει τα μύρια όσα γραφειοκρατικά συσσωρεύονταν για να βγουν τα αναγκαία ποσά, οι φιλοξενίες, οι παραχωρήσεις των χώρων κ.α.
.jpg)
Ο καλός συνάδελφος φεύγει οριστικά από την Ελλάδα και μετακομίζει (οικογενειακώς) στην Κολωνία (Γερμανία), όπου και θα διδάξει από την 1/10/2009 στη Μουσική Ακαδημία ως τακτικός καθηγητής κιθάρας. Όσοι κιθαριστές –σπουδαστές είχαν την ευκαιρία να δουν και να ακούσουν τον Ράϊχενμπαχ, θα γνωρίζουν πως οι γνώσεις του, οι ικανότητες και η σοβαρότητά του στο όργανο είναι στοιχεία ώριμης σπουδής.
Η διασκευαστική του ικανότητα σε έργα μπαρόκ, ιδιαίτερα σε έργα του Μπαχ, είναι εντυπωσιακή. Πρόσφατα εκδόθηκαν όλα τα έργα για λαούτο του μεγάλου κάντορα, για κλασική κιθάρα, από την βουλγαρικό εκδοτικό οίκο “BalkaNota”< http://www.balkanota.info/ > (Σόφια).
Όπως αναφέρει ο ίδιος για το βιβλίο: «είναι ιδιαίτερου ενδιαφέροντος γιατί παρουσιάζει τα έργα BWV 995 και 998, τόσο στη συνηθισμένη, όσο και στην αυθεντική τονικότητα, χωρίς καποτάστο».
Ομολογώ πως θεώρησα «ειδήσεις» τα γραφόμενα του Γκέρχαρντ. Σκέφτηκα πως αυτή η χώρα, στέλνει πολύ κόσμο να ζήσει έξω, αδυνατώντας να προστατεύσει τόσους Έλληνες ταλαντούχους και άξιους. Μαζί με αυτούς αδυνατεί να κρατήσει και αλλοδαπούς που προσδίδουν στη χώρα μια ιδιαίτερη αξία σε πολλαπλούς χώρους των τεχνών.
Το παράδειγμα του Ράϊχενμπαχ είναι ενδεικτικό…
Διαβάστε επίσης:
[συνέντευξη]
ΓΚΕΡΧΑΡΝΤ ΡΑΪΧΕΝΜΠΑΧ και ΔΗΜΗΤΡΑ ΒΕΝΕΤΟΠΟΥΛΟΥ
(του Νότη Μαυρουδή)
Νότης Μαυρουδής
mavroudis@tar.gr
(Σεπτέμβριος 2009)