MΟΥΣΙΚΕΣ ΓΙΑ… ΑΝΟΙΧΤΑ
ΚΑΙ ΚΛΕΙΣΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ!
Βασίλης Τζαβάρας: Songs in a room
Άκουσα το δίσκο ακτίνας του Βασίλη Τζαβάρα με πολύ μεγάλη χαρά. Αισθάνθηκα να με ευφραίνει με την ποιητική του έμπνευση, εισέπραξα όμορφη μουσική, ένα καλαίσθητο αποτέλεσμα πηγαίο, δημιουργικό, ερεθιστικό, πολύχρωμο αν και φανερά πηγάζον από μια εσωστρεφή ανθρώπινη φύση.
Ο Βασίλης Τζαβάρας με τους συνεργάτες του δίνει και παίρνει τις μαγικές αντανακλάσεις των μουσικών του στιγμών και μνημών, με ένα απλό, αυθόρμητο τρόπο, χωρίς ηχο-λαγνεία και υπερβολές. Τραγούδια, όπως λέει, μέσα σε ένα δωμάτιο; Ναι, θα έλεγα, μέσα στο δωμάτιο που φιλοξενεί τα συναισθήματα μας, μακριά από ό,τι άλλο πεζό, υλικό και δεσμευτικό, που δεν φωτίζει το επίκαιρο αλλά την ηχοχρωματική του αντίθεση με το παλιό και το πολύ νέο…
Όμως, όπως ξέρετε, ο Βασίλης είναι συνεργάτης μας στο Tar.
Γιατί λοιπόν να μη τον ρωτήσουμε σχετικά;
ΕΑ. Εκμεταλλεύομαι τη δυνατότητα που έχω να σε ρωτήσω, τι τραγούδια χωρούν στο δικό σου δωμάτιο;
B.Τ. Εδώ και μερικά χρόνια είχα την ιδέα του music in a room η οποία προέκυψε επειδή η μουσική που άκουγα, που έπαιζα και έγραφα εκείνη την εποχή γινόταν σε ένα ισόγειο δωμάτιο με πολλά παράθυρα. Το δωμάτιο αυτό ήταν σαν σκηνικό, άκουγα μουσική και οι περαστικοί έριχναν μια ματιά μέσα, άκουγαν κι αυτοί. Άλλες φορές χάζευα τους περαστικούς, χάζευα τη βροχή και πρόσεχα τους ήχους απ’ έξω.
Έτσι λοιπόν ξεκίνησε το music in a room, καταρχήν με μουσικές, με αυτοσχεδιασμούς, ακροάσεις, απόπειρες, πειραματισμούς και βέβαια επειδή συνυπήρχε η μουσική με το τραγούδι, πολύ σύντομα προέκυψε το songs in a room.
Μετά μετακόμισα σε άλλο δωμάτιο όχι πια ισόγειο, χωρίς πολλά παράθυρα και μέσα σε αυτό ξεκίνησα να καταγράφω κάποια τραγούδια. Κάποιες διασκευές αρχικά, τις οποίες χρόνια δοκίμαζα ή στις οποίες μετά από χρόνια κατέληξα και κάποια δικά μου τραγούδια. Το δικό μου δωμάτιο χωράει συνήθως νυχτερινά ή ακόμα και μεταμεσονύκτια τραγούδια, χαμηλόφωνα, για να μην ενοχλήσω τους γείτονες, τους δίπλα.
Και νομίζω ότι όλη αυτή η ατμόσφαιρα οδήγησε στην ιδέα αυτού του δίσκου.
Ήθελα να μεταφέρω όσο το δυνατόν πιο πιστά αυτή την αίσθηση κι έτσι ξεκίνησα μια μοναχική διαδικασία με δοκιμές, αλλά σιγά-σιγά νομίζω προέκυψε ο βασικός κορμός αυτού του δίσκου.
Μετά από λίγο προέκυψε ανάγκη να φύγω από αυτό το δωμάτιο και να πάω σε ένα άλλο, σε ένα στούντιο. Μοιράστηκα λοιπόν την ιδέα με τον φίλο και συνεργάτη Γιάννη Παξεβάνη ο οποίος ανέλαβε την ηχογράφηση και την πραγματοποίηση του δίσκου και συμμετείχε όχι μόνο στο τεχνικό μέρος, αλλά και στο μουσικό (έχει παίξει κιθάρες σε κάποια από τα τραγούδια).
Ε.Α. Η είσοδος των φίλων στο δωμάτιο λοιπόν οδήγησε στο δίσκο!
Β.Τ. Με την πολύτιμη συμβολή των φίλων μουσικών οι οποίοι μοιράστηκαν τη μουσική τους, τον ήχο τους και στην ουσία προσέθεσαν σε αυτή την αφήγηση το δικό τους κομμάτι, ολοκληρώθηκε αυτή η περιπέτεια με καθυστερήσεις, με περιόδους σιωπής, με προσθήκες και αφαιρέσεις. Πολλές φορές έχουμε την τάση να εκλαμβάνουμε κάτι το οποίο μπορεί να είναι χαμηλόφωνο, νοσταλγικό ή συναισθηματικά φορτισμένο ως σκοτεινό, καταθλιπτικό και θλιμμένο. Νιώθω ότι σε αυτό το δίσκο, σε αυτή τη σειρά τραγουδιών, υπάρχουν πολλά συναισθήματα, υπάρχουν μεταπτώσεις και ότι δεν είναι ένας θλιμμένος ή καταθλιπτικός δίσκος. Προσπαθεί να είναι ένας λιτός και συγκινησιακά φορτισμένος δίσκος, τόσο με την επιλογή των τραγουδιών όσο και με τον τρόπο με τον οποίο προσπάθησα να αποδώσω τα τραγούδια αυτά. Για μένα ο δίσκος αυτός έχει μια πορεία. Από το φως στο σκοτάδι και από το σκοτάδι στο φως. Σαν κύκλος.
Ε.Α. Ο τρόπος που αποτυπώνεις το συναίσθημα μουσικά παραπέμπει και στην αποτύπωση του φωτός και της νύχτας στις φωτογραφίες σου. Πόσο αλήθεια φως ανακαλύπτεις στο σκοτεινό, στο πορτοκαλί της δύσης και στο πράσινο του πρωινού;
Β.Τ. Για μένα υπάρχει μια μεγάλη γοητεία στο υποφωτισμένο, στο χαμηλωμένο φως, το οποίο δεν είναι ούτε φωτεινό, ούτε σκοτεινό, είναι κάτι άλλο, είναι μια γκρίζα ζώνη. Δεν ξέρω αν είναι το πορτοκαλί της δύσης τόσο, όσο η ώρα αμέσως μετά τη δύση, λίγο προτού σκοτεινιάσει, όπως αντίστοιχα η ώρα, το χρώμα και το φως λίγο προτού ξημερώσει. Κάπως έτσι θα το περιέγραφα.
Αν μπορώ να πω κάτι για το φως και το σκοτάδι, σε σχέση με το δίσκο και τα τραγούδια, είναι ότι η προσπάθειά μου ήταν όλα τα τραγούδια του δίσκου να έχουν ένα χρώμα, ένα φωτισμό και οι αντιθέσεις, οι μεταπτώσεις και οι εναλλαγές να είναι μικρές. Η αφήγηση να είναι ενιαία.
Ε.Α. Μίλησέ μας για τους συνεργάτες σου στο δίσκο αυτό.
Β.Τ. Στο songs in a room συμμετέχουν ο Μάκης Αναστασόπουλος – σοπράνο και τενόρο σαξόφωνο, η Μαρία Αριστοπούλου – φωνητικά, ο Χάρης Λαμπράκης – νέυ, rhodes, Hammond, ο Αντώνης Μαράτος – ηλεκτρικό μπάσο, κοντραμπάσο, ο Χάρης Μάρκογλου – ακορντεόν και ο Γιάννης Παξεβάνης – κιθάρες.
Mε την περιγραφή του Βασίλη, που είμαι βέβαιη ότι δεν χρειάζεται να συμπληρωθεί με άλλη, δηλαδή με τη δική μου, σας παραπέμπω να ακούσετε αυτό το υπέροχο αποτέλεσμα μεταφοράς ήχων και χρωμάτων «από δωμάτιο σε δωμάτιο», από το ισόγειο στο δώμα και πάλι πίσω!
Όπου και αν ακούσετε το δίσκο θα σας απογειώσει εξ ίσου.
Υπέροχη μουσική, υπέροχοι μουσικοί!
Μια γενιά πραγματικών ταλέντων που πρέπει να εκτιμήσουμε!
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΣΚΟ ΚΑΙ ΔΕΙΓΜΑΤΑ ΕΔΩ
.jpg)
Έφη Αγραφιώτη
Effie.tar@gmail.com
Ιούλιος 2011
Τεχνική επιμέλεια σελίδας Κώστας Γρηγορέας