Μια εκλεκτή πρόταση μουσικής επικοινωνίας
Μας σύστησε μουσικά η Σόνια Θεοδωρίδου και είμαι ευτυχής που βρεθήκαμε με τα μέλη του Plaza ensemble (είναι οι συνάδελφοι: Άκης Αρχοντής, βιολί. Θανάσης Μπιλιλής, πιάνο. Γιάννης Πολυμενέρης, κοντραμπάσο. Κώστας Τσούγκρας, ακορντεόν). Είμαι ευτυχής όχι μόνον επειδή πρόκειται για εκλεκτούς μουσικούς αλλά και γιατί πρόκειται για σοβαρούς καλλιτέχνες με άποψη και ποιοτικές αγωνίες. Μιλήσαμε λοιπόν για θέματα όπως αυτά:
Ε.Α. Θα πρέπει να μάθουμε μερικά πράγματα για την ίδρυση του plaza ensemble, δεν δείχνετε καθόλου συμπτωματική παρέα…
- Tο plaza ensemble ιδρύθηκε το 2002 από μια παρέα πολύ φίλων επαγγελματιών μουσικών με κλασικές σπουδές σε Ελλάδα και εξωτερικό. Αν μπορούσαμε να αναφερθούμε σε κάποια στοιχεία που αποτέλεσαν τους συνεκτικούς ιστούς αυτού του εγχειρήματος θα μπορούσαμε να πούμε ότι ήταν α) η για χρόνια από κοινού συμμετοχή μας σε συναυλίες που κάλυπταν ένα ευρύ μουσικό φάσμα (τζαζ, έντεχνο ελληνικό τραγούδι, κλασική κλπ) β) οι κοινές μουσικές ανησυχίες και εν πολλοίς κοινά μουσικά βιώματα αλλά γ) κυριότερα η βαθιά φιλία που μας δένει από 20ετίας και περισσότερο. Και είναι νομίζουμε κατανοητό ότι αυτή η ουσιαστική φιλία είναι που μας τροφοδοτεί με πολύ καλή χημεία τόσο στις πρόβες όσο και στις συναυλίες.
ΑΚΟΥΣΤΕ από το TaR-radio:
PLAZA ENSEMBLE
Ε.Α. πώς αντιλαμβάνεστε αυτή τη στιγμή την περιρρέουσα μουσική ατμόσφαιρα; Είστε αισιόδοξοι ή πνίγεστε κι εσείς στην περιρρέουσα απαισιοδοξία;
- Η μουσική ατμόσφαιρα είναι ύποπτη, όπως και η γενικότερη κοινωνική ατμόσφαιρα. Όσο κι αν ακούγεται ως repetition είναι μια εποχή που ο υπερπληθωρισμός της πληροφόρησης, της παραγωγής και των επικοινωνιακών τεχνασμάτων οδηγεί συχνά σε συσκότιση και αδράνεια τον λήπτη του επικοινωνιακού , μουσικού ή κοινωνικού μηνύματος. Είναι πια σαν να αναζητείς κρυμμένα δαχτυλίδια στην άμμο της θάλασσας. Η περιρρέουσα λοιπόν μουσική ατμόσφαιρα θυμίζει τη γενικότερη ατμόσφαιρα: Το φαινόμενο του θερμοκηπίου ας πούμε, όπου κάπου υπάρχουν ακόμα πνεύμονες οξυγόνου αλλά δεν είμαστε σίγουροι ότι αρκούν για να σταματήσουν την υπερθέρμανση. Το ελπίζουμε πάντως, γι' αυτό και κάνουμε ό,τι κάνουμε!
Ε.Α. Διαπιστώνετε να υπάρχουν ομοιότητες και διαφορές στην αποδοχή σας στη Βόρεια Ελλάδα και στην υπόλοιπη Ελλάδα; Υπάρχει θέμα διαφορών ή το κατασκευάζουμε ενίοτε εμείς, προσεγγίζοντας τις αντιδράσεις του κοινού κάπως…θεωρητικά;
- Δε θα λέγαμε ότι διαπιστώσαμε κάποιες διαφορές σε σχέση με τον τόπο πραγματοποίησης των συναυλιών μας. Ίσως η θεματολογία των προγραμμάτων μας (Nino Rota, Piazzolla, Χατζιδάκις, Μουσική από Ευρωπαϊκό Κινηματογράφο κλπ), ίσως η καλή διάθεση και το "δέσιμο" που έχουμε όταν παίζουμε, ίσως η εν γένει μουσική μας συγκρότηση, φαίνεται ότι παράγουν τις ίδιες θετικές (μέχρι στιγμής) αντιδράσεις. Επιβεβαιώνοντας πιθανώς αυτό που συχνά λέγεται, ότι δηλαδή το κοινό κάθε μουσικού ρεύματος νιώθει τί πραγματικά συμβαίνει ανεξαρτήτως τόπου και περιγύρου.
Ε.Α. Θα ήθελα να καταγράψουμε εν συντομία φυσικά, τις μέχρι σήμερα μουσικές δραστηριότητες σας.
- Έχουμε συμμετοχές σε συναυλίες σε Ελλάδα και εξωτερικό σε σημαντικές διοργανώσεις αλλά και σε πιο περιφερειακής εμβέλειας δρώμενα . Έχουμε εμφανισθεί στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης τόσο στο φουαγιέ (με sold out εμφανίσεις) όσο και στη κεντρική σκηνή (σε μια σύμπραξη με την υπέροχη κυρία Σόνια Θεοδωρίδου), στην Ελβετία (στο φεστιβάλ Herbs in Helferein), στο Διεθνές Πολιτιστικό φεστιβάλ του Δήμου Ρόδου, στο φεστιβάλ των Δημητρίων, στα Λασσάνεια κλπ
Ε.Α. Ας περάσουμε και στο τραχύ ζήτημα που αναφέρεται στην εκπαίδευση της μουσικής, μέσα από τις εκπαιδευτικές μουσικές σας εμπειρίες. Δώστε μας τις γενικές θέσεις σας αλλά σας παρακαλώ σχολιάστε και το ότι υπάρχουν ήδη πολλά νέα παιδιά που με ελαχίστη μουσική εκπαίδευση θεωρούν απλό και λογικό το να δηλώνουν μουσικοί.
- Η μουσική εκπαίδευση είναι πολυδιάστατο ζήτημα και σχετίζεται άμεσα με τη γενικότερη μόρφωση πάνω στον πολιτισμό και την τέχνη. Ίσως δεν αρκεί δηλαδή τα παιδιά - και οι ενήλικες - απλά να μάθουν να παίζουν ένα μουσικό όργανο, ερασιτεχνικά ή επαγγελματικά, αλλά θα πρέπει να αποκτήσουν μια σφαιρική αντίληψη της φαινομένου της τέχνης γενικά και της μουσικής ειδικά, χωρίς περιορισμούς σε συγκεκριμένες τεχνοτροπίες ή κατηγορίες. Επίσης, η μουσική εκπαίδευση πρέπει να είναι συνδεδεμένη με την κινητική, νοητική και συναισθηματική εξέλιξη του παιδιού από το δημοτικό ως το Πανεπιστήμιο και να προσαρμόζει το περιεχόμενό της ανάλογα με αυτή. Π.χ. σε ένα μικρό παιδί του δημοτικού δεν θα βάλουμε ως κύριο στόχο να του μάθουμε θεωρία και νότες στο πεντάγραμμο, αλλά θα επιδιώξουμε να βιώσει τη μουσική εμπειρικά μέσα από το τραγούδι, την κίνηση, τον αυτοσχεδιασμό, κλπ. Αντίστοιχα, σε ένα μεγαλύτερο παιδί, θα προσπαθήσουμε να του μεταδώσουμε το βάθος και τη δύναμη της μουσικής εμπειρίας με όλα τα διαθέσιμα μέσα και τη σύνδεση με την ιστορία και τις άλλες τέχνες. Ένα σημαντικό κομμάτι λοιπόν της μουσικής εκπαίδευσης, το οποίο έχει υποτιμηθεί, είναι ο ρόλος της στην κατάρτιση ευαίσθητων ακροατών. Η ακρόαση της μουσικής είναι τέχνη.
Μια τέχνη την οποία αν είχαμε διδαχθεί σε όλα τα επίπεδα, τα μουσικά σκουπίδια που μας περιτριγυρίζουν θα ήταν λιγότερα, (μιας και δε θα είχαν εύφορο έδαφος να αναπτυχθούν) και οι αντιστάσεις μας απέναντι στην παρακμή που εκπέμπουν τα ΜΜΕ, ισχυρότερες. Τα ωδεία πρέπει να εκπαιδεύουν καλούς μουσικούς, ενώ τα σχολεία καλούς ακροατές.
Ε.Α. Η άποψη σας για τη μουσική στο διαδίκτυο ποια είναι αλήθεια;
- Πύλη εισόδου στην υπερκατανάλωση αλλά και στην υπερεξειδίκευση. Από την άλλη το διαδίκτυο προσφέρει τις δυνατότητες της δημόσιας προβολής και παρουσίασης του έργου του καθενός, ανατρέποντας τα στερεότυπα αλλά ενίοτε και τις τεχνικές χειραγώγησης κατεστημένων δομών όπως οι δισκογραφικές εταιρίες , οι οποίες βεβαίως και καταρρέουν.
Ε.Α. Να τελειώσουμε θετικά, δυναμικά και όμορφα! Θα μας πείτε τα σχέδια και τα όνειρα σας;
- Nα έχουμε την υγειά μας και να μπορούμε να κάνουμε όσο το δυνατόν αυτά που αγαπάμε (για να έχουμε την υγειά μας!)
Σας το ευχόμαστε!
Έφη Αγραφιώτη
Effie.tar@gmail.com
Απρίλιος 2011
Επιμέλεια σελίδας Κώστας Γρηγορέας