Σκέψεις γύρω από τους String Demons στην παράσταση «Σιρανό ντε Μπερζεράκ» (Του Νότη Μαυρουδή)

Σκέψεις γύρω από τους String Demons
στην παράσταση «Σιρανό ντε Μπερζεράκ»

(Θέατρο Κάππα - Ηλίας Καρελλάς)

Πολλές φορές, η πολύχρονη γνωριμία μας με εκκολαπτόμενους μουσικούς, μάς αποπροσανατολίζει· διότι όταν είναι μικροί, έφηβοι, και τους ακούς να παίζουν, στην προκείμενη περίπτωση ο ένας τσέλο, η άλλη (πιο μικρή) βιολί, λες από μέσα σου, «μικρά είναι· ταλαντούχα, αλλά μικρά». Έτσι είναι· με την εμπειρία πως πολλά παιδιά είναι ταλαντούχα, αλλά η εξέλιξή τους δεν συνοδεύεται πάντα σώνει και καλά από το ταλέντο τους, με αποτέλεσμα και επειδή αρκετοί εγκαταλείπουν από κάποια αιτία (Σχολεία, σπουδές, φόρτο μαθησιακής εργασίας, σπορ, φροντιστήρια κλπ), να σκέφτεσαι: θα συνεχίσουν; Θα επιμείνουν; Θα αναπτύξουν όλα τα χαρίσματα που διαθέτουν; Θα αποδείξουν πως δεν ήταν μια εφηβική αναλαμπή; θα συνεχίσουν να είναι επίμονοι εργάτες τής μουσικής τέχνης; πως δεν ήταν περιστασιακά ταλαντούχοι μουσικοί;

Πάντως, οι αναφορές μου στον Κωνσταντίνο (γεν. 1989) και την Λυδία (γεν. 1991) Μπουντούνη(δες) θα είναι πολύ προσεκτικές γιατί είναι δεδομένο πως τους γνωρίζω χρόνια τώρα και είναι γόνοι των επίσης φίλων και ομοτέχνων μου Βαγγέλη Μπουντούνη και Μάρως Ραζή-Μπουντούνη. Η φιλία μας κρατάει χρόνια με σκαμπανεβάσματα μάλιστα, τα οποία πηγάζουν από επί μέρους αισθητικές διαφωνίες. Όμως, αυτές δεν εμπόδισαν, αυτό έλλειπε, να αναγνωρίζω πως στάθηκαν σημαντικοί κρίκοι μιας δημιουργικής αλυσίδας κιθαριστών που κρατάει εδώ και 50 περίπου χρόνια.

Θα είμαι λοιπόν προσεκτικός, διότι δεν είμαι μουσικολόγος και αναλυτής ώστε να… μουσικολογήσω. Άσε που, μεταξύ μας, τα πολλά (μουσικολογικά) λόγια-φλυαρίες, εκτρέπουν τον στόχο, πολλές φορές, σε αποπροσανατολιστικές σκέψεις.

Θα εστιάσω την προσοχή μου στην θεατρική παράσταση του θεάτρου Κάππα, «Σιρανό ντε Μπερζεράκ » του Εντμόν Ροστάν, στην οποία πρωτοστατούν απόλυτα οι προαναφερθέντες δυο μουσικοί, οι οποίοι με αδιάλειπτη κινητικότητα και τεχνική ικανότητα καταφέρνουν να διατηρούν το ενδιαφέρον όλου του ακροατηρίου, επί δυο ώρες, με απίστευτες ηχοχρωματικές εναλλαγές των οργάνων, καθώς και με ζηλευτούς συνδυασμούς, τους οποίους περιμένεις από πολύπειρους μουσικούς με τριβή πολλών χρόνων στην μουσικοθεατρική σκηνή κι όχι από τόσο νέους ανθρώπους.

Όχι. Όλα αυτά, τα ηλικιακά, και τα εμπειρικά, μας έχουν τελειώσει μετά τις σαρωτικές εμφανίσεις τέτοιας και τόσης μουσικής ενέργειας από τους μπουντούνηδες String Demons!

Ομολογώ πως το εκ φύσεως μουσικό μου ενδιαφέρον παρασύρθηκε στην παράσταση, αφού εστίασα την προσοχή μου στην ακρόαση κυρίως των δυο μουσικών, θαρρείς και παρακολουθούσα ένα ρεσιτάλ τσέλο-βιολιού-τραγουδιού (από την αέρινη φωνή της Λυδίας) σε μια πανδαισία διασκευών από γνωστά και αγαπημένα έργα των Mozart-Grieg-CarlOrff-Satie-Vivaldi-Beethoven-Haendel-Choen, με την κλασική τους μορφή, αλλά και ανασυντεθειμένα ευφυώς από τους ερμηνευτές με ενδιαφέρουσες αναπτύξεις και όχι μιμητικές προσπάθειες. Οι δυο μουσικοί επέδειξαν μεγάλη γκάμα γνώσης γύρω από τα μουσικά είδη και τη φόρμα. Πέτυχαν να προσαρμόσουν τα επιλεγμένα έργα, μαζί και με δικές τους μουσικές συνθέσεις, στις ανάγκες τής σκηνικής δραστηριότητας και της θεματικής παρουσίας τού Σιρανό· με φαντασία, διαβολική κίνηση, σκηνική παρουσία και παιχνιδιάρικη διάθεση.

Σκεφτόμουν, καθώς παρακολουθούσα τους String Demons, πως η μουσική ο φ ε ί λ ε ι πλέον να ξεπεράσει την παραδοσιακή… ευπρέπεια και τα «καθώς πρέπει»· είναι ανάγκη να υπερβεί τους όποιους ισχύοντες κανόνες ώστε να προκαλέσει την αναγέννηση του μουσικού ενδιαφέροντος του βομβαρδισμένου από μουσικές φόρμες, ακροατή…

Το ενδιαφέρον στην περίπτωση των String Demons , όπως ονομάζονται οι δυο μουσικοί στις εμφανίσεις τους ως duo είναι πως τόλμησαν και-κατά τη γνώμη μου-πέτυχαν, να αναπτύξουν, με σοφία και συνθετική γνώση ζηλευτή, τα αρχικά μουσικά θέματα, προσφέροντας και άλλες αισθητικές διαστάσεις που εξυπηρετούσαν την συγκεκριμένη παράσταση.

Κατάφερναν να είναι μέσα στην ατμόσφαιρα του έργου, αλλά συγχρόνως να ε π ι β ά λ ο υ ν, κατά κάποιον τρόπο στην ίδια την παράσταση, την δικιά τους μουσική και γιατί όχι θεατρική παρουσία. Ήταν οι πρωταγωνιστές!

Δεν είμαι ο κατάλληλος για να κάνω θεατρική κριτική, αλλά ένιωσα και στο χειροκρότημα του κοινού στο κατάμεστο θέατρο να ξεσπάει, στην κυριολεξία, για τον Κωνσταντίνο και την Λυδία.

Ο Κωνσταντίνος, αεικίνητος και πάντα ενεργός δεινός τσελίστας, θα έλεγα πως είναι κάτι σαν κλασικός ροκ σταρ, αφού γνωρίζει πολύ καλά τις φόρμες και τα διαφορετικά στιλ της μουσικής μορφολογίας. Τον βίωσα και σε δική μου ηχογράφηση σε ένα τραγούδι μου που του ζήτησα να παίξει τσέλο σε ένα ονειρικό tango. Η φαντασία του οργίασε τόσο όσο και όπως έπρεπε. Και επειδή πιστεύω πως ο μουσικός οφείλει να ξ ε π ε ρ ν ά ε ι τα όρια της ηχοχρωματικής φαντασίας, παραδέχτηκα πως αυτό το… παιδί είναι μια ξεχωριστή περίπτωση μουσικού…

Η Λυδία, διακρίθηκε και πέρα από τις βιολονιστικές της ικανότητες και ως φωνητικό ταλέντο. Όσες φορές χρειάστηκε να μπει στο κλίμα μιας ονειρικής αναγεννησιακής φόρμας, μας εξέπληξε ευχάριστα με τη βελούδινη και λυρική φωνή της. Έδειξε το πόσο κατέχει τις κλασικές βοκαλιστικές φόρμες και την αισθαντική ατμόσφαιρα της φωνητικής τέχνης.

Έφυγα από το θέατρο με πολλή καλή μουσική και ηχητική αίσθηση μέσα από τις αναγκαίες ισορροπίες των δυο οργάνων, των δυο μουσικών, οι οποίοι έπαιζαν εν κινήσει ανάμεσα στο σύνολο των ηθοποιών.

Είναι από τις περιπτώσεις που θα πρότεινα να μην χάσετε την παράσταση κι ας μην είστε πια παιδιά. Διότι οι String Demons είναι εδώ! Ενεργοί και δραστήριοι, να απλώνουν το πληθωρικό τους ταλέντο…

Ταυτότητα παράστασης:

Συγγραφέας: Edmond Rostand
Διασκευή: Jo Roets
Απόδοση: Χαρά Γιαννακοπούλου
Σκηνοθεσία/Σκηνογραφία/Φωτισμοί: Ηλίας Καρελλάς
Κίνηση: Αντιγόνη Γύρα
Κοστούμια: Γιωργίνα Γερμανού
Χορογράφος: Αντιγόνη Γύρα
Μουσική: String Demons

Παίζουν οι ηθοποιοί: Κατερίνα Αθανασιάδη, Χρήστος Καπενής, Φάνης Παυλόπουλος και ο Λευτέρης Ελευθερίου
Μαζί τους οι χορευτές: Κατερίνα Γεβετζή και Ναπολέων Μανάτος.

Νότης Μαυρουδής
Νοέμβριος 2019

Τεχνική επιμέλεια σελίδας Κώστας Γρηγορέας
(Η επιμέλεια του κειμένου είναι ευθύνη του αρθρογράφου)