Η... ΑΠΩΘΗΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΚΛΑΣΣΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ.
Ενα case study
Η είδηση μας ξάφνιασε. Σε εστιατόριο Mac Donald’ s την διάρκεια της νύχτας μεταδίδουν κλασσική μουσική και όπερα προκειμένου να αποτρέπουν τους έφηβους να τριγυρίζουν άσκοπα, με ότι αυτό συνεπάγεται (φασαρίες κλπ). Μα υποτίθεται ότι η μουσική εξημερώνει, θα αναρωτηθούν οι ιδεαλιστές της μουσικής. Για την πλάνη της δύναμης αυτής έχουμε γράψει σε παλιότερο κείμενο από ετούτο εδώ το βήμα. ( Ο Γερμανός διοικητής και η ηθική επίδραση της μουσικής ).
Ναι αλλά τούτη η είδηση μας πηγαίνει στην αντίθετη κατεύθυνση. Και δεν είναι τόσο η αλήθεια που κρύβει. Το ποσοστό των δίσκων και cd’s που πωλούνται στις αγγλοσαξωνικές χώρες είναι κάπου μεταξύ 3% και 5%. Είναι περισσότερο η εχθρική στάση προς αυτούς που θα έπρεπε να αποτελούν target group. Γιατί εμείς οι εραστές της κλασσικής μουσικής έχουμε ένα ειδικό πεπρωμένο. Να μυήσουμε τους “άλλους” και ειδικά τα παιδιά και τους νέους στην ποιότητα. Ναι, για όσους δεν το κατάλαβαν ειρωνεύομαι τον αξιακό μας κώδικα και την αυτοαναφορικότητά μας.
Η είδηση ξενίζει και για ένα άλλο λόγο. Ποιος από εμάς θα έλεγε: γυρίζω στο σπίτι, βάζω Σούμπερτ στο στερεοφωνικό μου και τρώω τρία σουβλάκια με γύρο, που μόλις αγόρασα από το σουβλατζίδικο του Μανώλη στην πλατεία. Όλοι συνδυάζουμε την κλασσική ή έστω την καλή μουσική με κάποιο πιο εκλεκτό γεύμα. Υπάρχει σχέση μεταξύ της διαδικασίας του φαγητού και των ήχων που τη συνοδεύουν και φυσικά της μουσικής. Διαβάστε εδώ http://www.therecipeproject.com/
Φυσικά εκτός από τη νευροφυσιολογία υπάρχουν και τα στερότυπα. Αυτά είναι που ενισχύουν την εξιδανίκευση. Εξ ου και η ενόχληση πολλών αναγνωστών της είδησης για τη χρήση της καλής μουσικής σαν αποτρεπτικού μέσου.
Η αλήθεια όμως είναι πως η κουλτούρα του fast food ταιριάζει απόλυτα με ένα άλλο είδος μουσικής. Μιας μουσικής με γρήγορο ρυθμό, σκληρό ήχο, απλή φόρμα και φυσικά μικρή διάρκεια ακρόασης. Είναι τα στοιχεία που χρειάζονται οι έφηβοι. Επιπλέον το διαθέσιμο διάστημα προσοχής των νέων ειδικά αυτή την περίοδο της ζωής τους είναι εξαιρετικά περιορισμένο.
Είμαι 16άρης σας γαμώ τα λύκεια τραγούδησε ο Διονύσης Σαββόπουλος:
Τι είναι λοιπόν παρά μια “ενδοκαπιταλιστική αντίθεση” (sic) η χρήση κλασσικής μουσικής από μια γιγάντια παγκόσμια αλυσίδα fast food.
Το παν είναι να κινείται το κοπάδι σε ελεγχόμενα πλαίσια. Κι αυτό επιτυγχάνεται με την αποτρεπτική ιδιότητα της κλασσικής μουσικής. Είτε μας αρέσει είτε όχι.
Η μύηση είναι αργή διαδικασία και φυσικά ακριβή σε χρόνο και χρήμα.
Δυστυχώς…
Γιώργος Λιγνός (Μαικήνας)
Νοέμβριος 2013
http://lignostar.wordpress.com/
Τεχνική επιμέλεια σελίδας Κώστας Γρηγορέας
