[δημιουργία & ηχοληψία] Κιθάρα και «λουπαδόρος»(μέρος 2ο)
(του Βασίλη Τζαβάρα)

Κιθάρα και λουπαδόρος
(μέρος δεύτερο)

 Μετά την σύντομη εισαγωγή, προχωρούμε στην πράξη. Ακολουθούν δυο απλά παραδείγματα που νομίζω μπορούν να δώσουν μια πρώτη ιδέα του τι μπορεί να κάνει ένας κιθαρίστας με έναν λουπαδόρο. Η ηχογράφηση δεν έχει υποστεί καμία επεξεργασία ή διόρθωση (editing), κι έχει γίνει κατευθείαν από την έξοδο του λουπαδόρου στον υπολογιστή.

 1^ο G-lydian  (mp3)

Απλό παίξιμο, πάνω σε σολ Λύδιο (σολ - λα - σι - ντο# -ρε – μι – φα# - σολ ).
Το κομμάτι «χτίζεται», πάνω σε ένα σχήμα του μπάσου και σιγά-σιγά προστίθενται κιθάρες οι οποίες δημιουργούν τη βάση πάνω στην οποία μπορούμε να αυτοσχεδιάσουμε. 

  2^ο  “Homecomings”  (mp3)

Διασκευή στην σύνθεση του Philip Catherine
(θα υπάρξει κειμενάκι για τον υπέροχο Βέλγο κιθαρίστα σύντομα στο TaR)
Εδώ, η λογική παραμένει ίδια , με την διαφορά ότι σ’ αυτό το παράδειγμα υπάρχει ένας «κύκλος», δηλαδή μια σειρά από συγχορδίες,. Η σκέψη μας λοιπόν δεν είναι τροπική (modal), όπως στο πρώτο παράδειγμα, αλλά αρμονική.

 Επίλογος

Ηχογραφώντας τα δυο παραδείγματα, δεν χρησιμοποίησα κανένα εφέ (ίσως αυτό να είναι το αντικείμενο του τρίτου μέρους), μόνο μια ακουστική κιθάρα “βυσματωμένη” στον λουπαδόρο. Η μόνη προσθήκη είναι λίγο reverb στο τέλος. Επειδή ο λουπαδόρος έχει μονοφωνική έξοδο, για να δώσω μια αίσθηση «ψευδό-στέρεο» αντέγραψα το μονοφωνικό κανάλι (duplicate) κάνοντας panning (Left το κανάλι 1 και Right το κανάλι 2).

 Κάτι που προκύπτει παίζοντας με τον λουπαδόρο, είναι ότι όταν προστίθενται πολλές κιθάρες (στα παραδείγματά μας ακούγονται πάνω από 5 κιθάρες σε κάθε κομμάτι), είναι δύσκολο να “κλείσεις” τον λουπαδόρο χωρίς να ακουστεί.

Για τυχόν παρατηρήσεις και σχόλια, είμαι στη διάθεσή σας μέσω του forum.

Βασίλης Τζαβάρας
tzavaras@tar.gr

(Μάρτιος 2007)