[πρωΤaRχικά] ΤΟ ΝΟΜΙΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΗΘΙΚΟ (αερολογίες Υπουργού)
(του Νότη Μαυρουδή)

Το νόμιμο και το ηθικό.

(αερολογίες Υπουργού)

   Εκείνο (πρώην) Υπουργέ μου που είπατε πως: “ό,τι είναι νόμιμο, είναι και ηθικό”, άναψε πολλές συζητήσεις στις παρέες και έβαλε πολύ σοβαρά ζητήματα περί νομιμότητας και ηθικότητας. Μας έκανε μάλιστα εμάς όλους να παίξουμε με τις αντιστροφές των εννοιών: η ηθικότητα της νομιμότητας ή η νομιμότητα της ηθικής…

   Με μία τόση δα φρασούλα δικαιολογήσατε ολόκληρο το σύστημα εξουσίας ανά την  υφήλιο, που αναφανδόν  όλα τα πολιτικά συστήματα επιβάλουν νόμιμα ή παράνομα στους υπηκόους τους. Αναρωτιέμαι αν  όλοι αυτοί οι νόμοι που υπάρχουν και εξυπηρετούν κυβερνήσεις και συστήματα παντός είδους  (τραπεζικά συστήματα, εξυπηρετήσεις βιομηχανιών και επιχειρήσεων, προστασία κρατικών κονδυλίων και μυστικών λογαριασμών), όλα αυτά που συντηρούνται από τους νόμους του κάθε συστήματος εξουσίας, είναι μήπως και ηθικά;

   Θα είναι ένα ατελείωτο μαρτύριο λοιπόν να συζητήσουμε και να συνεννοηθούμε κατ’ αρχήν για το τι είναι “ηθικό” διότι  υπάρχουν μύριες απόψεις και η ανθρωπότητα δυσκολεύεται να συνεννοηθεί ως προς αυτό.  Δηλαδή κάνω την δική μου σκέψη και προτείνω να συμφωνήσουμε πως “ηθικό” είναι ότι είναι δίκαιο. Διότι αν το ηθικό δεν προϋποθέτει τη δικαιοσύνη, τότε χάνουν κάθε έννοια και οι δύο λέξεις.

   Αφήστε (πρώην) Υπουργέ μου πως το ηθικό δεν ήταν ποτέ στην ιστορία έννοια αδιαμφισβήτητη και μονοσήμαντη. Ήταν διαφοροποιημένη από γενιά σε γενιά και με διαφορετική οπτική ματιά στο πέρασμα του χρόνου. Ακόμα και αυτές οι διαδοχές των κυβερνήσεων και των πολιτειακών αλλαγών, γίνονται ακριβώς γι’ αυτό: για να αποκαταστήσουν τους (κατά τη γνώμη τους) άδικους νόμους και να τους οδηγήσουν προς δίκαιους. Δηλαδή να αλλάξουν  το ηθικό περιεχόμενό τους , εν τέλει να αποκαταστήσουν το δίκαιο. Έτσι, το μόνο που θα μπορούσατε να ισχυριστείτε (πρώην) Υπουργέ  μου, θα ήταν πως “ότι είναι ηθικό , είναι και δίκαιο” ή και το αντίστροφο, και όχι πως το νόμιμο είναι και ηθικό.     

   Γνωρίζετε πολύ καλά εσείς που είσαστε ένας πολέμιος και αντίπαλος  μιας έστω σοσιαλίζουσας πολιτικής , πως  οι νόμοι – και συνεπώς- η ηθική ενός τέτοιου πολιτικού συστήματος δεν είναι (για εσάς) αποδεκτοί. Τότε πώς ξεστομίσατε τέτοιο απόφθεγμα που κάνουν και τα μικρά παιδάκια να γελάνε εις βάρος σας; Γνωρίζετε –επίσης- πως ολόκληρο το σαθρό σύστημα της επιβολής των φορολογικών νόμων  και διατάξεων έγινε (και επιβλήθηκε) για να εισπράττονται, χαράτσια εις βάρος των πολλών για τις τσέπες των ολίγων, και μη μου πείτε  πως αυτό το ακούτε για πρώτη φορά… Εσείς, είσαστε από εκείνους που υπερασπίζεστε μια τέτοια λογική, γι αυτό και υπουργεύσατε ακατάπαυστα με τη Ν.Δ.

   Για παράδειγμα, το ότι υπάρχουν νόμοι που προστατεύουν τα φροντιστήρια και δημιουργούν παραπαιδεία, τα ιδιωτικά σχολεία και άλλα εκπαιδευτικά κέντρα, τα υψηλά χαράτσια της υγείας, των ιδιωτικών νοσοκομείων, αυτό δεν σημαίνει  πως αυτοί οι νόμοι, δήθεν «προστασίας», είναι και ηθικοί.

   (Πρώην) Υπουργέ μας, με μια τόση δα φρασούλα υπερασπιστήκατε το μεγάλο πέπλο της  ανομίας και της διαπλοκής που υπάρχει σε ολόκληρο αυτό το σύστημα της εκμετάλλευσης των μεγάλων συμφερόντων που και εσείς υποστηρίζετε και απομυζάτε επαρκώς απ’ αυτό. Απ’ αυτούς τους νόμους και από την συγκεκριμένη αυτή “ηθική” καταφέρατε να διοικείτε επί πέντε  χρόνια, εξυπηρετώντας τα μάλα  σε ένα σύστημα αξιών που στηρίζεται στην ανηθικότητα νόμων που -βεβαίως- εγκρίθηκαν από το πολιτικό σύστημα που ενέκρινε η Βουλή της συγκεκριμένης λειτουργίας της Δημοκρατικής πλειοψηφίας.

   Αυτό που εσείς θεωρείτε “νόμιμο” και “ηθικό”, κάποιοι άλλοι που θα έρθουν μετά από εσάς θα το θεωρήσουν παράνομο και ανήθικο και η σκυτάλη θα πηγαίνει έτσι, σέρνοντας τη χώρα στη χοάνη της μαύρης τρύπας, αλλοιώνοντας συγχρόνως και τις έννοιες των λέξεων που επίτηδες εσείς παραβλέψατε λόγω της δυσχερούς θέσης στην οποία βρεθήκατε λόγω της διασφάλισης  του μέλλοντος των τεσσάρων σας παιδιών (!!!)

   Οι νόμοι λοιπόν είναι νόμοι και η ηθική –επιτρέψτε μου- είναι μια εντελώς ξεχωριστή  υπόθεση που σας εκθέτει ανεπανόρθωτα σαν έναν ημιμαθή, έως αναλφάβητο πολίτη.

   Και για να κυριολεκτήσουμε, να προσθέσω πως ο κάθε νόμος , άδικος ή δίκαιος, εμπεριέχει την ηθική του (καλή ή κακή). Εξ’ άλλου, ένας νόμος (και η όποια ηθική του) είναι αποτέλεσμα της κουλτούρας του κάθε πολιτεύματος που υπερασπίζεται τα συμφέροντά του. Δηλαδή, η ηθική του νόμου είναι συγχρόνως και ο τρόπος σκέψης του νομοπαρασκευαστή και της ιδεολογίας που θέλει να εξυπηρετήσει.

Όταν όμως λέει πως : “ό,τι είναι νόμιμο, είναι και ηθικό”, είναι σαν να εξιλεώνεις κάθε νόμο και να τον αναγάγεις σε υπέρτατη ηθική αξία, αδιαμφισβήτητη σε κάθε δόγμα, σε κάθε κουλτούρα…

   Μεγαλοστομίες, βερμπαλισμοί και Ναπολεόντειοι λεονταρισμοί (πρώην) Υπουργέ μου ήσαν οι κουβέντες σας και αυτές ήταν που συνέβαλαν στο να βουλιάξει το καράβι σας. Δηλαδή, πέρα από τα έργα, βλέπετε πως και οι λέξεις, η γλώσσα, παίζουν αποφασιστικό ρόλο στην εξέλιξη των πραγμάτων, όσο και αυτό να μη φαίνεται σε πρώτη ανάγνωση. Κρίνεστε  όχι μόνο από τις πρακτικές που χρησιμοποιείτε στη συμπεριφορά σας (πολιτικοί και διοικητικοί χειρισμοί) αλλά  και από το πνεύμα  που καταθέτετε (γλώσσα – λέξεις –  εκφράσεις –  έννοιες). Εξ’ άλλου, εδώ και δεκαετίες  –  αν προσέξατε  –  ο πολιτικός λόγος έχασε το περιεχόμενο του καθώς και τη γλωσσική του περηφάνια. Κατάντησε φτωχός έως άθλιος, ακόμα και από τα στόματα  πρωθυπουργών και αρχηγών κομμάτων που  – υποτίθεται –  θα έπρεπε (με τη πάροδο των χρόνων) να εμπλουτίζεται και να ανθεί δίνοντας το καλό παράδειγμα στις νεότερες γενιές των απλών πολιτών. Απεναντίας, η πενία των λέξεων, παράλληλα με τις ιδεολογίες, υποβαθμίζει και την πολιτική.

   Το παράδειγμα το δικό σας με το δόγμα περί νόμων και ηθικής, ήταν άλλο ένα που κάνει πιο ανάγλυφη τη σκοτεινή μας περίοδο, αφού κατά τους ποιητές μας, όταν η γλώσσα φτωχαίνει, φτωχαίνει και το έθνος. Εκτός αν δεν θυμόσαστε μέσα στη παραζάλη πως υπάρχουν και οι ποιητές….

Νότης Μαυρουδής  

(23/9/2008)