ΤΟ 23% ΤΩΝ ΩΔΕΙΩN
Ας μιλήσω, αυτή τη φορά πιο… επαγγελματικά κινούμενος, γύρω από τη μελαγχολική εικόνα των απανταχού Ωδείων της Επικράτειας. Όπως θα καταλάβατε έχει να κάνει με αυτό το περιβόητο 23% που ψάχνουν πού θα το φορτώσουν, αφού η εκπαιδευτική κοινότητα και όχι μόνο έτριξε τα δόντια της κάτω από την απειλή μιας γενικότερης καταστροφής που συμπεριλαμβάνει μεταξύ άλλων φροντιστήρια γλωσσών, μαθηματικών, φιλολογίας, γενικώς ό,τι αδυνατεί να διδάξει επαρκώς το δημόσιο Σχολείο. Μέσα σ’ αυτά, υπάρχουν φυσικά και τα Ωδεία. Ναι, διαβάζαμε ανακοινώσεις για κάθε τι εκτός των Ωδείων, τα οποία όμως είναι μια υπαρκτή πραγματικότητα σε αυτή τη χώρα εδώ και πάρα πολλές δεκαετίες…
Ίσως στις ανακοινώσεις του υπουργείου Παιδείας και από το στόμα του υπουργού Φίλη να μην το διαβάσαμε ή να το ακούσαμε, όμως, μέσα στην Εκπαίδευση, υπάρχουν και τα Ωδεία τα οποία είναι Όλα ιδιωτικά, εκτός από το κρατικό της Θεσσαλονίκης και το Ωδείο Αθηνών που επιχορηγείται μερικώς από το Κράτος.
Όπως σε ό,τι υπάρχει και δρα, έτσι συμβαίνει και με τα Ωδεία. Υπάρχουν τα καλά Ωδεία, υπάρχουν και τα κακά. Αυτό είναι μια νομοτέλεια που λειτουργεί σε μια ανταγωνιστική αγορά, που αφορά στους στόχους και στην ποιότητα του κάθε Ωδειάρχη ή καθηγητή της μουσικής. Τα Ωδεία υπαγόντουσαν εξ’ αρχής στο ΥΠΠΟ (τμήμα Μουσικών Σπουδών), μετά πέρασαν για λίγο στο Υπουργείο Παιδείας και μετά επέστρεψαν στο ΥΠΠΟ. (Φαίνεται πως δεν ξέρουν τι να τα κάνουν και τα μετασχημάτισαν σε μπαλάκια του πινγκ-πονγκ…) Από την εποχή της Μελίνας Μερκούρη που ξεκίνησε τον θεσμό των Δημοτικών Ωδείων, με χαμηλότατα δίδακτρα, με ωρομίσθιους δασκάλους των οργάνων, καθώς και την καλλιτεχνική εποπτεία κάποιου από τους αντιδημάρχους (!!!), τα Δημοτικά Ωδεία και η συνήθης επιπόλαιη στελέχωσή τους, έπληξαν επαγγελματικά-οικονομικά τα υπόλοιπα Ωδεία, αφού οι γονείς έγραφαν εκεί τα παιδιά τους για «φτηνότερες σπουδές».
Η κατάσταση έσπρωχνε την ωδειακή παιδεία στον ανταγωνισμό των πιο φτηνών διδάκτρων, ακόμα και της έκπτωσης της διδακτέας ύλης, καθώς και φτηνότερων καθηγητών…
Το όλον είχε την αναμενόμενη φθίνουσα πορεία. Δεν είναι τυχαίο πως το καθ’ ύλην ΥΠΠΟ, ουδέποτε ήλεγξε ουσιαστικά τις συνθήκες λειτουργίας και τους κανόνες που υποχρεούνται να τηρούν τα Ωδεία. Προσωπικά θεωρώ πως στην εποχή μας δεν θυμάται κανείς από το ΥΠΠΟ πως μέσα στους θεσμούς που ελέγχει είναι και τα Ωδεία…
Τώρα, τα Ωδεία, όπως και άλλες σχολές, φροντιστήρια, μπαλέτα, σχολές εικαστικών, θεατρικής παιδείας κλπ, «καίγονται» στην κυριολεξία με το τρομοκρατικό (όχι, δεν κάνω λάθος τη λέξη) 23%, 16%, 6% ΦΠΑ. Ο υπουργός Παιδείας με τους υψηλά και χαμηλά κυβερνητικούς συνεργάτες του, μας έχει βάλει όλους στη μπρίζα της αναμονής. Τώρα μαθαίνω πως ψάχνουν τα ισοδύναμα στο τζόγο. Εχθές, στη ζυθοποιία, προχθές και πάλι στις συντάξεις, αύριο, ποιος ξέρει πού… Μια επίδειξη ανωριμότητας, προχειρότητας και ανικανότητας η οποία φέρνει ολόκληρο το εκπαιδευτικό κόσμο σε κατάσταση υστερίας.
Τα Ωδεία λοιπόν δεν ξέρουν τι να ζητήσουν από τους γονείς, οι οποίοι με τη σειρά τους δεν έχουν να πληρώσουν ΦΠΑ και σ’ αυτόν τον τομέα σπουδής. Είναι δε σαφές πως οι γονείς θα σταματήσουν τα παιδιά τους από την μουσική εκμάθηση, εάν το μηνιάτικο του Ωδείου αυξηθεί. Ήδη τον δρόμο αυτόν τον έχουν διαλέξει πολλοί από τους γονείς, με αποτέλεσμα κάποια Ωδεία να κλείνουν και άλλα να μιζεριάζουν από τις περικοπές, με πρώτα θύματα τους δασκάλους και τους καθηγητές που πέφτουν στην ανεργία…
Η «πρώτη και δεύτερη φορά Αριστερά» ελπίζω να μην είναι ο οριστικός νεκροθάφτης της ωδειακής παιδείας! Οι αναβολές των ημερομηνιών για το ύψος ή την κατάργηση του φόρου μέσα στους μήνες εγγραφών των μαθητών Σεπτέμβριο-Οκτώβριο-Νοέμβριο, είναι ό,τι χειρότερο για την ήδη εύθραυστη οικονομική κατάσταση των Ωδείων. Η ευθύνη των υπεύθυνων είναι μέγιστη, αλλά δεν γνωρίζω κατά πόσο ο υπουργός και ο πρωθυπουργός ξέρουν ή ασχολούνται με έναν τόσο ευαίσθητο κλάδο εκπαίδευσης, ο οποίος ήδη από τον 19ο αιώνα εκπαίδευσε και εκπαιδεύει δημιουργικά εκατοντάδες χιλιάδες ελληνόπουλα, πολλά από τα οποία κατάφεραν και καταφέρνουν να διακριθούν ως μουσικοί, ερμηνευτές, τραγουδιστές, συνθέτες, ενορχηστρωτές, τόσο στη χώρα μας, όσο και στο εξωτερικό.
Νότης Μαυρουδής
Νοέμβριος 2015
http://mavroudistar.wordpress.com/
Τεχνική επιμέλεια σελίδας Κώστας Γρηγορέας
(Η επιμέλεια του κειμένου είναι ευθύνη του αρθρογράφου)
